Εξουσιαστές, αγανακτισμένοι και γιαούρτια

Μπορεί η ανθρωπότητα να βρίσκεται με τα μάτια στραμμένα στη δύσμοιρη Ιαπωνία και να τρέμει για τα χειρότερα, μπορεί στη Λιβύη του Μοαμάρ Καντάφι να χύνεται «ποτάμι» το αίμα, μπορεί η Ελλάδα να οδηγείται ολοταχώς προς την εξαθλίωση, παρ’ όλα αυτά εμείς ασχολούμαστε με το «γιαούρτωμα» του κ. Πάγκαλου. Η είδηση αναδείχθηκε σε… μείζον εθνικό θέμα και ούτε καν αποδυναμώθηκε λόγω της χθεσινής απεργίας στα ΜΜΕ.

Δηλαδή, δεν είναι είδηση όταν «τρώει» γιαούρτι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης; Είναι σοβαρή είδηση και όσο απογοητευμένος, αηδιασμένος, προδομένος και αγανακτισμένος κι αν είναι κάποιος, δεν δικαιολογείται να πετάει γιαούρτια! Ακόμη και σε πρόσωπα που με την συμπεριφορά τους προκαλούν το δημόσιο αίσθημα και έτσι εμμέσως επιζητούν τέτοιου είδους άγριες και απολίτιστες επιθέσεις. Καταλαβαινόμαστε…

Μιά και γίνεται αναφορά σε τέτοια περίπτωση, καλό θα ήταν να γίνει ένα ξεκαθάρισμα για την ετικέττα «αγανακτισμένοι πολίτες», που αρκετοί έσπευσαν να τους ταυτίσουν με εκείνους τους άλλους «αγανακτισμένους πολίτες» της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη. Όχι, δεν μπορεί να γίνει συνταύτιση όσο και αν δεν… χωνεύουμε τους σημερινούς «αγανακτισμένους».

Εκείνοι ήταν «κολλητάρια» του Κοτζαμάνη, προστατευόμενοι του Μήτσου, «ελληναράδες» και με… «καρφίτσα» στο πέτο! Δεν ήταν της ιδίας «συνομοταξίας» με τους πολίτες που σήμερα βγαίνουν στους δρόμους και διαμαρτύρονται για την κατάντια της πατρίδας μας.

Τώρα στους δρόμους δεν βγαίνει η αλητεία από τα Λαδάδικα, αλλά άνθρωποι νοικοκυραίοι, πολίτες που έχουν χάσει τις δουλειές τους ή που κινδυνεύουν να μείνουν άνεργοι, εργαζόμενοι που δεν πληρώνονται, συνταξιούχοι που δεν έχουν ούτε τα φάρμακά τους να αγοράσουν, έμποροι που χρωστάνε και κλείνουν τα μαγαζιά τους, νέοι χωρίς δουλειά και μέλλοντες αυτόχειρες… Δεν είναι τραμπούκοι, κύριοι της εξουσίας, και δεν συνταυτίζονται με τους «αγανακτισμένους» εκείνης της εποχής…

Αυτό που κάνει να απορεί ο κάθε απλούς νους, είναι πως σε κάποιους φαίνεται περίεργο που άρχισαν να πέφτουν γιαούρτια. Θέλει πολύ μυαλό για να αντιληφθεί κάποιος πού βρισκόμαστε; Ή μήπως ήθελε πολύ μυαλό, τότε που γράφαμε σε αυτή την δημοσιογραφική γωνιά, πως ο δρόμος που ακολουθείται από την κυβέρνηση είναι επικίνδυνος και ότι θα προκληθούν εξεγέρσεις. Ούτε τώρα χρειάζεται διδακτορικό του Harvard προκειμένου να «προφητεύσει» κανείς πως εάν δεν συμβεί κάποιο «θαύμα» και η καθεστηκυία ευρωπαϊκή τάξη δεν επιτρέψει την ανάπτυξη στη χώρα μας, η Ελλάδα θα γνωρίσει μέρες, που ούτε ο πιο απαισιόδοξος δεν θα φανταζόταν…

Ας προσέξουν πολύ καλά οι κυβερνώντες. Όχι τα… γιαούρτια, αλλά την πατρίδα μας.