Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Ζώντας στον κόσμο «μου»


Η επιστροφή του... ασώτου είναι πια γεγονός. Μια απόφαση ήταν και έτσι πήρα τη μαγκούρα και κούτσα-κούτσα ήρθα και πάλι στον κόσμο του Διαδικτύου. Στον κόσμο των surfers και των bloggers. Στον κόσμο «μου».
Υπάρχει και ο άλλος κόσμος. Όχι εκείνος των... συγχωρεμένων, αλλά ημών των ασυγχώρητων. Ο κόσμος που για ένα χρονικό διάστημα δεν βρισκόμουν ανάμεσά του, αλλά υποχρεώθηκα να διαβιώ εκ του σύνεγγυς. Οπότε, ενημερωμένος και καλά πληροφορημένος ειμί! Ό,τι και αν σημαίνει αυτό για έναν blogger που προσπαθεί να λέει τα πράγματα με το όνομά τους και με την υπογραφή του.
Μιά και προσήλθα στον κόσμο «μας», δεν έχω παρά να συνδράμω προς τον μετριασμό της απογοήτευσης και της αγανάκτησης, λέγοντας ότι δεν μπορεί να υπάρξει διέξοδος με απογοητευμένους ή αγανακτισμένους, παρά μόνον με αποφασισμένους πολίτες. 
Κάπου εδώ αρχίζουν οι σκέψεις για το «πώς», το «πού», το «πότε» και το με «ποιούς»...
Και μέχρι τότε, ας μην πετάμε νεράντζια και λεμονόκουπες. Ούτε καν γιαούρτια, οπωρολαχανικά και όσπρια, γιατί κοστίζουν! Υπάρχουν και πιό φτηνά «εγχειρίδια» λαϊκής διαμαρτυρίας, όπως π.χ. η ένδειξη αηδίας, η περιφρόνηση, η ξεφτίλα, το «φτύσιμο». 

3 σχόλια:

  1. καλώς όρισες λοιπόν και πάλι στον κόσμο των surfers....άσωτε υιέ και φίλε Παντελή Ξανθίδη .
    Μόνο που λυπόμαστε που δεν έχουμε πιά τον μόσχο το σιτευτό να σφάξουμε γιά τον ερχομό σου.Μας τον πήραν οι άνθρωποι της τρόϊκα και μόλις τον φάνε θα μας στείλουν το δέρμα του να ντύσουμε την πενία μας.
    Θα σφάξουμε όμως το μεγαλύτερο κρεμύδι που μας απόμεινε γιά να βρούμε δικαιολογία στην πληγωμένη περηφάνειά μας να κλάψει γιά την κατάντια μας.Μετά μπορεί να δουμε πιο"καθαρά" το "πως" το "που" το "πότε"και με "ποιούς" θα ντύσουμε τον σκελετό της αξιοπρέπειάς μας.Ως τότε φίλε μου καλό κλάμα και καλό μυριολόϊ.

    ο αδερφός
    Σπύρος Δαρσινός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πρώτον αδυνατώ να δεχτώ τον χαρακτηρισμό «άσωτος».
    Παρότι «εκτός» ήσουν ανάμεσά μας.

    Κι αφού επέστρεψες αποφασισμένος να ψάξεις τα «πως» τα «πού», τα «πότε» και με «ποιούς»… ρίξε ό,τι μπορείς.
    Άρχισε…σε περιμένουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το μεγάλο βήμα του κάθε "ασώτου" ήταν και είναι ο γυρισμός. Καλώς επανήλθες λοιπόν! Περιμένουμε και πάλι ζωντανό τον λόγο σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή