ΕΚΛΟΓΕΣ >>> Ανοιχτή επιστολή στο παιδί μου

Αγαπητό μου παιδί, 

Με ρώτησες τι να ψηφίσεις και σου απαντώ: 

Το ξέρω ότι ζεις μέσα σε μία αβεβαιότητα, που σου δημιούργησε η γενιά μου. Το ξέρω ότι αισθάνεσαι πίκρα, απογοήτευση, απελπισία και θά ‘θελες να γκρεμίσεις το παν γύρω σου! Μην το κάνεις. Μπορεί τα πάντα να σου ανήκουν, αλλά δεν θέλουν γκρέμισμα. Τα χρειάζεσαι! Και γι’ αυτό κοίταξε πώς θα τα διορθώσεις. Από μας, μην περιμένεις  τίποτα. Είμαστε η πιο αχάριστη γενιά. Αποδειχτήκαμε ανίκανοι να διατηρήσουμε την πατρίδα μας όρθια και πέσαμε θύματα ενός υπερκαταναλωτισμού, που μόνον σε πελατειακά κράτη μπορεί να ευδοκιμεί… Ναι, λειτουργήσαμε με τους κανόνες του «δούναι και λαβείν». 

Δηλαδή του «ψήφισέ με να σε διορίσω» και του «διόρισέ με να σε ψηφίσω»... 

Και να ποια είναι η κατάντια! Η διατήρηση ενός καλοστημένου κράτους πελατών και όχι κράτους πολιτών. 

Γι’ αυτό κοίταξε πρωτίστως, να επανακτήσεις την ιδιότητα του πολίτη. Είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση του ατόμου το οποίο δεν μπερδεύει την εξέλιξη της κοινωνίας με την… προσωπική του ανέλιξη. 

Τι άλλο να σου πω τώρα… 

Ψήφισε εκείνους, που κατά την γνώμη σου είναι αξιοπρεπείς, σεμνοί, έντιμοι και δεν διακρίνεις στα λόγια τους την κοροϊδία. 

Ψήφισε εκείνους, που ζουν με δικά τους και καθαρά εισοδήματα, που στέλνουν τα παιδιά τους σε δημόσια σχολεία και που γνωρίζουν πόσο έχει το κιλό η... φέτα! 

Ψήφισε εκείνους, που κατά τη γνώμη σου, έχουν «καθαρή τη φωλιά» τους και διαθέτουν τα δεδομένα να βγάλουν την Ελλάδα μας, από αυτή την «κόλαση». 

Α, και κοίταξε τι θα κάνεις, μην τυχόν σου πουν αύριο τα εγγόνια μου «και τι έκανες σ’ εκείνες τις εκλογές εσύ μπαμπά;».