Η αποφυγή αναφοράς για την αποφράδα σημερινή ημέρα της Άλωσης της Πόλης, έγινε εσκεμμένα και δεν ήταν αμέλεια. Ο πόνος για τη χαμένη πατρίδα μας είναι μόνιμη κατάσταση στον κάθε Ρωμηό.
Άλλοι μεγαλώσαμε με τις μνήμες από την Πόλη και άλλοι με τις αναφορές για τα μερόνυχτα των διωγμών μας. Όλοι κάτι έχουμε να θυμηθούμε, κάτι έχουμε να πούμε...
Σαν σήμερα η Βασιλεύουσα, από τα χέρια ανίκανων αυτοκρατόρων "παραδόθηκε" στους Οθωμανούς. Κι ήταν πάλι Τρίτη! "Γρουσούζικη" μέρα για τη Ρωμιοσύνη...
Τι παραπάνω μπορεί να πει κανείς...
Μόνον οι πράξεις μετράνε και το κατά πόσο το ελληνικό κράτος ενδιαφέρεται ουσιαστικά για να λειτουργήσει η Αγία Σοφία - το λίκνο των απανταχού Ορθοδόξων.
Τώρα, όσο για τα άλλα, τι να λέμε... Ας είναι καλά ο Σύλλογος Κωνσταντινουπολιτών που τρέχει σε όλον τον κόσμο για να υποστηρίξει στα διεθνή φόρουμ, τους Έλληνες της Πόλης ή ακόμη και το Πατριαρχείο. Κατά τα άλλα, περιμένουμε την επέτειο για να βγάλουμε την... υποχρέωση! Κάτι είναι κι αυτό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου