Ερωτηματικά για την επίθεση κατά του αστυνομικού...

Προβοκάτσια ή ανεύθυνη κίνηση, ήταν αυτό που έγινε με το γδύσιμο του αστυνομικού και το κρέμασμα της στολής του στο δέντρο, μπροστά στο σημείο όπου έδωσε τέλος στη ζωή του ο Δημήτρης Χριστούλας. Με τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί σαν λεβέντικη πράξη, πόσο μάλλον σαν απότιση φόρου τιμής στον αξέχαστο φαρμακοποιό. Ήταν μία αγριότητα, που στην ιστορία συναντάται μόνον την εποχή που δημιουργούσε το κράτος του ο Αδόλφος Χίτλερ. Ναι, ήταν πράξη, καθαρά ναζιστικής νοοτροπίας!

Στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο, με κάταγμα στη μύτη,
πολλά τραύματα στο κεφάλι και μώλωπες σε όλο το σώμα,
νοσηλεύεται ο ειδικός φρουρός.

Άραγε πώς μπορεί να κριθεί το γεγονός, ότι η στολή του ειδικού φρουρού, με το αλεξίσφαιρο τη ζώνη και τον ασύρματο, παρέμειναν επί ώρες (ή είναι ακόμη!) κρεμασμένα στο δέντρο…

Επειδή καλό θα ήταν να δοθεί το ιστορικό, όπως πέρασε σε αναρτήσεις του διαδικτύου, παρακάτω σημειώνονται οι δύο διαφορετικές εκδοχές, όπως:

1. Σε ειδικό φρουρό που βρισκόταν στην Όθωνος στην πλατεία Συντάγματος επιτέθηκαν άγνωστοι ενώ επέστρεφαν, σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, από την κηδεία του Δημήτρη Χριστούλα. Ο ειδικός φρουρός, σύμφωνα με την αστυνομία, βρισκόταν στο σημείο μαζί με συνάδελφό του σε πεζή περιπολία, τελειώνοντας τη βάρδια τους. Περίπου στις 15:40 οι άγνωστοι επιτέθηκαν στους δύο φρουρούς, τραυματίζοντας τον έναν στο κεφάλι και σε άλλα σημεία του σώματος. Οι άγνωστοι πήραν ρούχα, το αλεξίσφαιρο, τη ζώνη και τον ασύρματο του ειδικού φρουρού -όχι όμως όπλο- τα οποία κρέμασαν στο δέντρο που βρίσκεται μπροστά στο σημείο που είχε βάλει τέλος στη ζωή του ο 77χρονος.

2. Ένας τύπος με πολιτικά, βγήκε κάποια στιγμή από την πορεία που πήγαινε Σύνταγμα και έκανε χειρονομίες στους διαδηλωτές. Κόσμος τον κυνήγησε και αφού είδε ότι κάτω από τα πολιτικά φόραγε ρούχα αστυνομικού, του της βρέξανε και του πήρανε τον εξοπλισμό και τα κρέμασαν στο δέντρο που αυτοκτόνησε ο Δημήτρης Χριστούλας.

Όποια εκδοχή και αν είναι η πραγματική, τέτοιες πράξεις βίας από δημοκράτες -και μάλιστα μετά το ύστατο χαίρε στον σύντροφό τους- δεν νοούνται! Με δυό λόγια, ο αξέχαστος Δημήτρης Χριστούλας, θα προέβαινε ποτέ σε τέτοια πράξη, ή μήπως επικροτείται αυτό το ατόπημα από άλλους αγωνιστές;

Επειδή, "απαγορεύεται" να μένουν ζωντανές οι μνήμες από ανθρώπους με υψηλό το αισθητήριο της αξιοπρέπειας, όπως αυτό του 22χρονου φοιτητή Κώστα Γεωργάκη και του 77χρονου φαρμακοποιού Δημήτρη Χριστούλα, πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή σε μερικές πρωτοβουλίες που μπορεί να φαίνονται ηθικές, αλλά στην εξέλιξή τους να λειτουργούν αρνητικά. 

Είναι τυχαίο, ότι από μερικά "λούκια ενημέρωσης" αποφεύγεται σχολαστικά να αναφέρεται το όνομα του Δημήτρη Χριστούλα; 

Ας αναλογιστεί κανείς πόσα ονόματα ηρώων της σύγχρονης ιστορίας, είναι άγνωστα στις σημερινές γενιές... Αν η μνήμη του Αλέκου Παναγούλη συνεχίζει να τιμάται, αυτό οφείλεται στην μεγάλη έκταση που είχε πάρει σε όλον τον κόσμο η περίπτωσή του, αλλά και το γεγονός ότι μετά την οδύσσειά του, είχε εκλεγεί βουλευτής (ΕΔΗΚ) και είχε αναπτύξει κοινωνική δράση. Διαφορετικά, θα ήταν άγνωστος, όπως σχεδόν άγνωστα είναι τα ονόματα του προαναφερόμενου Κώστα Γεωργάκη, του Μανδηλαρά, του Μουστακλή...