Ψάχνει και ψάχνεται η κυβέρνηση

Του

Δημήτρη Κωνσταντάρα

www.konstandaras.gr

Λοιπόν… έχουμε και λέμε: Ο κ. Παπανδρέου χαρακτήρισε «λάθος» το μοντέλο που ακολουθήθηκε για τα τέλη κυκλοφορίας. Παραδέχτηκε ότι η κυβέρνηση δεν πρόλαβε να κάνει διαβούλευση και αποφάσισε βιαστικά μαζί με την απόσυρση της απόσυρσης. Και μετά διαβεβαίωσε τους πολιτικούς συντάκτες ότι «το σύστημα θα αλλάξει σίγουρα το 2011».

Ακολούθως υπεραμύνθηκε της οικονομικής πολιτικής λέγοντας ότι «δεν είναι δυνατόν να περιμένει κανείς ανάπτυξη από μια κυβέρνηση 100 ημερών» κάνοντας τους πάντες να θυμηθούν το «Δεν είναι κανείς... Xουντίνι» του υπουργού Eπικρατείας. Μετά, για την εικόνα των καθυστερήσεων που έχει «περάσει» στο λαό, είπε στους δημοσιογράφους ότι «…εσείς τα λέτε αυτά, γι’ αυτό τα λέει και ο κόσμος». Και ολοκλήρωσε υποστηρίζοντας ότι «η νοοτροπία πως ένας υπουργός δεν μπορεί να έχει άποψη δεν με εκφράζει» για να το αναιρέσει ΑΜΕΣΩΣ με τη φράση «αλλά όταν ληφθεί μια απόφαση πρέπει να γίνεται σεβαστή από όλους».

Το «ρεπορτάζ» από το γραφείο του πρωθυπουργού λέει ότι οι συνεργάτες του εκτιμούν ότι η ζημιά που τους έκαναν τα τέλη κυκλοφορίας είναι πολύ μεγαλύτερη από το πολιτικό κόστος που προκάλεσαν αθροιστικά όλα τα προβλήματα της πρώτης περιόδου.

Υπάρχει μια μεγάλη αλήθεια για τους κοντά 3 μήνες που κυβερνά το ΠΑΣΟΚ: Προσπαθούν. Αρκεί η προσπάθεια; Ίσως όχι. Αλλά συνηθισμένοι στον τελευταίο ένα, ενάμιση χρόνο που ουδείς προσπαθούσε…

Όταν προσπαθείς, κάποια πράγματα κάνεις. Κι όταν κάνεις κάποια πράγματα, κάνεις και λάθη. Για τα οποία κρίνεσαι.

Όμως με φράσεις περί «θαυμάτων μέσα σε 100 μέρες » και περί «Χουντίνι», μόνο απαντήσεις στην πολιτική κριτική δεν δίνεις. Και όταν δείχνεις ότι κάνεις δόγμα – και ορθώς- το δικαίωμα του βουλευτή, του υπουργού, του στελέχους να έχει άποψη, δεν είναι νοητό να λες αμέσως μετά ότι η όποια απόφαση πρέπει να γίνεται σεβαστή. Άρα και οι λάθος αποφάσεις. Μα αυτή είναι λογική «σκουπίσματος κάτω απ΄ το χαλί», δεν είναι «όλη η αλήθεια στο λαό». Είναι λογική «κουκουλώματος», δεν είναι «open government”. Είναι λογική που αναιρεί αυτομάτως το αυτονόητο δικαίωμα του υπουργού ή του βουλευτή να έχει γνώμη.

Θυμίζω ότι γι αυτή τη λογική και την ανάλογη πρακτική – μεταξύ άλλων πολλών - έπεσε η Νέα Δημοκρατία και ο Καραμανλής. Και θα είναι κρίμα να απογοητευτεί ο Έλληνας τόσο γρήγορα από μια κυβέρνηση την οποία στήριξε και πίστεψε τόσο πολύ.