Με τον σημερινό αγώνα της Αργεντινής
με Βέλγιο (1-0) στο Μουντιάλ, ο λογοτέχνης Στράτος Δουκάκης, θέλησε να θυμίσει
τι σημαίνει η Αργεντινή για την Ελλάδα, ή μάλλον η Ελλάδα για την Αργεντινή.
Σε πολλούς είναι γνωστό, ότι αυτή η χώρα της Λατινικής Αμερικής, αποτέλεσε «λιμάνι» και κέντρο δραστηριοτήτων για τον Αριστοτέλη Ωνάση ή τον Ευγένιο Ευγενίδη και άλλους Έλληνες εφοπλιστές. Και για κάποιους άλλους, ότι στην Αργεντινή έχει την έδρα της η… Ομάδα «Ε»!
Το όνομα της χώρας ετυμολογείται από την αρχαία ελληνική (ομηρική) ρίζα αργ- (> αργής, άργιλλος, άργος, κλπ.) που σημαίνει φωτεινός, λαμπρός, φεγγοβόλος, άσπρος, εξ αιτίας του άσπρου της χώματος.
Ως φαίνεται, η μακρινή Αργεντινή, δεν έχει επιλεγεί τυχαία από τον Ωνάση και έστω και από την «Ε», διότι αυτή η χώρα έχει άρρηκτους δεσμούς με την Ελλάδα.
Εκτός του γεγονότος ότι, εδώ και αιώνες οι κάτοικοι προτιμούν τα αρχαία ελληνικά ονόματα, υπάρχει και κάτι άλλο…
Ο πρώτος Πρόεδρος της Ενώμένης Αργεντινής Δημοκρατίας, ήταν Έλληνας Βορειοηπειρώτης από τη Χιμάρα και μετανάστης 4ης γενεάς, ο Βλαδίμηρος (ή Βαρθολομαίος) Δημητρίου (1821-1906).
Όταν τελείωσε ο 7ετής εμφύλιος με την Μάχη της Σεπέντα (1859), και το Μπ. Άυρες υποτάχθηκε στην Ομοσπονδία, ανήλθε στο υψηλότερο αξίωμα της χώρας (1862). Και ίσως γι’ αυτό η σημαία της να είναι γαλανόλευκη…
Κατά την διάρκεια της προεδρίας του, έγινε ο αιματηρός πόλεμος Αργεντινής - Ουρουγουάης, που στοίχισε στην Αργεντινή 50.000 άνδρες και πολλές υλικές ζημιές (200 εκατ. πιάστρα).
Μερικές από τις μεταρρυθμίσεις που εισήγαγε ο Βλαδίμηρος Δημητρίου, ήταν:
Αφ’ ενός η διαφύλαξη της εθνικής ταυτότητας τους τόπου, καθώς πολλοί πολιτικοί του αντίπαλοι επιθυμούσαν να μετατρέψουν την Αργεντινή σε μεταναστευτικό κέντρο, γεγονός το οποίο ναι μεν θα έφερνε λεφτά στην περιοχή αλλά θα αλλοίωνε το εθνικό της χρώμα.
Αφ’ ετέρου συνέβαλε στην ανόρθωση της οικονομίας της Αργεντινής όταν αυτή πτώχευσε το 1890.
Ωστόσο ο Δημητρίου δεν ασχολήθηκε μόνο με την πολιτική…
Μιλώντας άπταιστα ελληνικά, διέπρεψε στον τομέα της Λογοτεχνίας και της Ιστορίας σε σημείο που να θεωρείται σήμερα ένας από τους καλύτερους ποιητές και ιστορικούς της Αργεντινής. Έργα του είναι «Η ιστορία του Σαν Μαρτίν», «Η ιστορία του Μπελγκράνο» κ.α.
Ο Βλαδίμηρος Δημητρίου, το 1862 εξέδωσε την εφημερίδα «Έθνος», η οποία αποτέλεσε και την πρώτη εφημερίδα της Αργεντινής! Μάλιστα, κάποια φύλλα κυκλοφορούσαν και στην ελληνική γλώσσα.
Όμως, ο Πρόεδρος Δημητρίου, δεν ήταν ο μόνος Έλληνας που διέπρεψε στην μακρυνή Αργεντινή… Υπήρξαν και άλλοι πολλοί όπως ο Εμμανουήλ Χατζιδάκης που ίδρυσε το πρώτο λιμάνι, ο Σπυρίδων Σπυριδάκης που πρωτοστάτησε για την ανέγερση του πρώτου Ορθόδοξου Ναού. Επίσης αρκετοί άλλοι Έλληνες, που με τις γνώσεις τους προσέφεραν πολλά στους Αργεντινούς και συνέβαλαν στην ταχεία ανάπτυξη της χώρας.
Την μεγάλη αγάπη των Αργεντινών προς τους Έλληνες αποδεικνύει και η τάση του μεγαλύτερου ποιητή τους, Αντράντε Ολεγκάριο, να εμπνέεται από Έλληνες ποιητές και έργα του να έχουν τίτλους όπως: «Ατλαντίς», «Προμηθεύς»…
Τέλος, το 2009, ο βραβευμένος με Όσκαρ Αργεντινός συνθέτης Γκουστάβο Σανταολάγια, είχε δηλώσει:
«Προσωπικά νοιώθω την ύπαρξη μιας υπόγειας σύνδεσης μεταξύ Ελλάδος-Αργεντινής, μεταξύ των δύο πολιτισμών. Νοιώθω πως η μουσική μας συγγενεύει κάπως με την δική σας και αυτήν την συγγένεια την εντοπίζω ανάμεσα στο τάνκγο και στο ρεμπέτικο. Μου αρέσει ο Μίκης Θεοδωράκης ενώ παλαιότερα ήμουν φανατικός των “Aphrodite’s Child” του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Στην συλλογή των οργάνων μου εννοείται πως έχω και το μπουζούκι!».
Πηγές: olympia. gr, pygmi.gr, Γκαλεάνο Εδ. «Πηγές από Μνήμες Φωτιάς – Τα πρόσωπα και οι μάσκες», Δαμηλάκου Μ. «Έλληνες μετανάστες στην Αργεντινή (1900-1970): Διαδικασίες συγκρότησης και μετασχηματισμοί μιας μεταναστευτικής κοινότητας», Εθνική Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου «Αργεντινή-Χιλή από οικονομικής απόψεως», Καμηλιέρης Σπ. «Το γενικόν εμπόριον της Αργεντινής Δημοκρατίας και η οικονομική εξέλιξις της χώρας κατά τα τελευταία έτη», Κατσόμαλος Β. «Αργεντίνα, Χιλή-Ουρουγουάη-Βραζιλία και οι Έλληνες», Κουτάντος Δημ. «Λέξεις που μυρίζουν θάλασσα (Ελληνικές λέξεις στα πορτογαλικά)». Λεκάκης Γ. «Ήπειρος, η γωνιά που πέτρωσε στο 5…», Πετρίδης Ζ. Π. «Οδύσσεια – Μια ναυτική εποποιία προϊστορικών Ελλήνων εις την Αμερικήν», Ποιμενίδης Κ. Ι. «Συνοπτική εικών της Αργεντινής Δημοκρατίας», Τρακάδα Κυρ. «Αγαπημένη μου Αργεντινή-Από την Παταγονία στη Σάμο με αγάπη», Τριανταφυλλίδης Μαν. «Έλληνες της Αμερικής», Χουρμουζιάδης Γ. «La cultura de Grecia», Χρηστοφής Χρ. «Η Αργεντινή δημοκρατία και το ελληνικό εμπόριον υπό έποψιν ναυτιλίας, μεταναστεύσεως, συναλλαγών», «Grecia-datos informativos sebu su economia nauonal con la Republica Argentina».
>>> Για πέστε μου... Εάν στον τελικό περάσει η Αργεντινή, εμείς ποιά ομάδα θα υποστηρίξουμε; Διατί να το κρύψωμεν άλλωστε!
Σε πολλούς είναι γνωστό, ότι αυτή η χώρα της Λατινικής Αμερικής, αποτέλεσε «λιμάνι» και κέντρο δραστηριοτήτων για τον Αριστοτέλη Ωνάση ή τον Ευγένιο Ευγενίδη και άλλους Έλληνες εφοπλιστές. Και για κάποιους άλλους, ότι στην Αργεντινή έχει την έδρα της η… Ομάδα «Ε»!
Το όνομα της χώρας ετυμολογείται από την αρχαία ελληνική (ομηρική) ρίζα αργ- (> αργής, άργιλλος, άργος, κλπ.) που σημαίνει φωτεινός, λαμπρός, φεγγοβόλος, άσπρος, εξ αιτίας του άσπρου της χώματος.
Ως φαίνεται, η μακρινή Αργεντινή, δεν έχει επιλεγεί τυχαία από τον Ωνάση και έστω και από την «Ε», διότι αυτή η χώρα έχει άρρηκτους δεσμούς με την Ελλάδα.
Εκτός του γεγονότος ότι, εδώ και αιώνες οι κάτοικοι προτιμούν τα αρχαία ελληνικά ονόματα, υπάρχει και κάτι άλλο…
Ο πρώτος Πρόεδρος της Ενώμένης Αργεντινής Δημοκρατίας, ήταν Έλληνας Βορειοηπειρώτης από τη Χιμάρα και μετανάστης 4ης γενεάς, ο Βλαδίμηρος (ή Βαρθολομαίος) Δημητρίου (1821-1906).
Όταν τελείωσε ο 7ετής εμφύλιος με την Μάχη της Σεπέντα (1859), και το Μπ. Άυρες υποτάχθηκε στην Ομοσπονδία, ανήλθε στο υψηλότερο αξίωμα της χώρας (1862). Και ίσως γι’ αυτό η σημαία της να είναι γαλανόλευκη…
Κατά την διάρκεια της προεδρίας του, έγινε ο αιματηρός πόλεμος Αργεντινής - Ουρουγουάης, που στοίχισε στην Αργεντινή 50.000 άνδρες και πολλές υλικές ζημιές (200 εκατ. πιάστρα).
Μερικές από τις μεταρρυθμίσεις που εισήγαγε ο Βλαδίμηρος Δημητρίου, ήταν:
Αφ’ ενός η διαφύλαξη της εθνικής ταυτότητας τους τόπου, καθώς πολλοί πολιτικοί του αντίπαλοι επιθυμούσαν να μετατρέψουν την Αργεντινή σε μεταναστευτικό κέντρο, γεγονός το οποίο ναι μεν θα έφερνε λεφτά στην περιοχή αλλά θα αλλοίωνε το εθνικό της χρώμα.
Αφ’ ετέρου συνέβαλε στην ανόρθωση της οικονομίας της Αργεντινής όταν αυτή πτώχευσε το 1890.
Ωστόσο ο Δημητρίου δεν ασχολήθηκε μόνο με την πολιτική…
Μιλώντας άπταιστα ελληνικά, διέπρεψε στον τομέα της Λογοτεχνίας και της Ιστορίας σε σημείο που να θεωρείται σήμερα ένας από τους καλύτερους ποιητές και ιστορικούς της Αργεντινής. Έργα του είναι «Η ιστορία του Σαν Μαρτίν», «Η ιστορία του Μπελγκράνο» κ.α.
Ο Βλαδίμηρος Δημητρίου, το 1862 εξέδωσε την εφημερίδα «Έθνος», η οποία αποτέλεσε και την πρώτη εφημερίδα της Αργεντινής! Μάλιστα, κάποια φύλλα κυκλοφορούσαν και στην ελληνική γλώσσα.
Όμως, ο Πρόεδρος Δημητρίου, δεν ήταν ο μόνος Έλληνας που διέπρεψε στην μακρυνή Αργεντινή… Υπήρξαν και άλλοι πολλοί όπως ο Εμμανουήλ Χατζιδάκης που ίδρυσε το πρώτο λιμάνι, ο Σπυρίδων Σπυριδάκης που πρωτοστάτησε για την ανέγερση του πρώτου Ορθόδοξου Ναού. Επίσης αρκετοί άλλοι Έλληνες, που με τις γνώσεις τους προσέφεραν πολλά στους Αργεντινούς και συνέβαλαν στην ταχεία ανάπτυξη της χώρας.
Την μεγάλη αγάπη των Αργεντινών προς τους Έλληνες αποδεικνύει και η τάση του μεγαλύτερου ποιητή τους, Αντράντε Ολεγκάριο, να εμπνέεται από Έλληνες ποιητές και έργα του να έχουν τίτλους όπως: «Ατλαντίς», «Προμηθεύς»…
Τέλος, το 2009, ο βραβευμένος με Όσκαρ Αργεντινός συνθέτης Γκουστάβο Σανταολάγια, είχε δηλώσει:
«Προσωπικά νοιώθω την ύπαρξη μιας υπόγειας σύνδεσης μεταξύ Ελλάδος-Αργεντινής, μεταξύ των δύο πολιτισμών. Νοιώθω πως η μουσική μας συγγενεύει κάπως με την δική σας και αυτήν την συγγένεια την εντοπίζω ανάμεσα στο τάνκγο και στο ρεμπέτικο. Μου αρέσει ο Μίκης Θεοδωράκης ενώ παλαιότερα ήμουν φανατικός των “Aphrodite’s Child” του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Στην συλλογή των οργάνων μου εννοείται πως έχω και το μπουζούκι!».
Πηγές: olympia. gr, pygmi.gr, Γκαλεάνο Εδ. «Πηγές από Μνήμες Φωτιάς – Τα πρόσωπα και οι μάσκες», Δαμηλάκου Μ. «Έλληνες μετανάστες στην Αργεντινή (1900-1970): Διαδικασίες συγκρότησης και μετασχηματισμοί μιας μεταναστευτικής κοινότητας», Εθνική Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου «Αργεντινή-Χιλή από οικονομικής απόψεως», Καμηλιέρης Σπ. «Το γενικόν εμπόριον της Αργεντινής Δημοκρατίας και η οικονομική εξέλιξις της χώρας κατά τα τελευταία έτη», Κατσόμαλος Β. «Αργεντίνα, Χιλή-Ουρουγουάη-Βραζιλία και οι Έλληνες», Κουτάντος Δημ. «Λέξεις που μυρίζουν θάλασσα (Ελληνικές λέξεις στα πορτογαλικά)». Λεκάκης Γ. «Ήπειρος, η γωνιά που πέτρωσε στο 5…», Πετρίδης Ζ. Π. «Οδύσσεια – Μια ναυτική εποποιία προϊστορικών Ελλήνων εις την Αμερικήν», Ποιμενίδης Κ. Ι. «Συνοπτική εικών της Αργεντινής Δημοκρατίας», Τρακάδα Κυρ. «Αγαπημένη μου Αργεντινή-Από την Παταγονία στη Σάμο με αγάπη», Τριανταφυλλίδης Μαν. «Έλληνες της Αμερικής», Χουρμουζιάδης Γ. «La cultura de Grecia», Χρηστοφής Χρ. «Η Αργεντινή δημοκρατία και το ελληνικό εμπόριον υπό έποψιν ναυτιλίας, μεταναστεύσεως, συναλλαγών», «Grecia-datos informativos sebu su economia nauonal con la Republica Argentina».
>>> Για πέστε μου... Εάν στον τελικό περάσει η Αργεντινή, εμείς ποιά ομάδα θα υποστηρίξουμε; Διατί να το κρύψωμεν άλλωστε!
Διατί να το κρύψωμεν άλλωστε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Αργεντινή!!!
Σαφέστατα!..
ΑπάντησηΔιαγραφή