Η 76η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης και ο ρόλος της
Του
προέδρου
της ΕΣΕΕ
Βασίλη Κορκίδη
Η σκοπιμότητα της ίδρυσης της ΔΕΘ το 1925 ήταν να δημιουργηθεί ένας θεσμός επιχειρηματικής εξωστρέφειας στη Θεσσαλονίκη, μία πόλη που παραδοσιακά αποτελούσε κρίσιμο εμπορικό κόμβο στην περιοχή των Βαλκανίων.
Ήδη από τη δεκαετία του 1960 καθιερώθηκε ο εκάστοτε Πρωθυπουργός της χώρας να προβαίνει σε ανακοινώσεις σχετικά με την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης. Δυστυχώς, όμως, τις τελευταίες δεκαετίες η ΔΕΘ για τους πολιτικούς, σταδιακά μετατράπηκε σε «κοινωνικό γεγονός», του οποίου η σημασία αυξομειώνεται ανάλογα με τις πολιτικοοικονομικές εξελίξεις ή με το αν επίκεινται εκλογικές αναμετρήσεις.
Η ΔΕΘ, όμως, για τους παραγωγικούς φορείς του τόπου παρέμεινε σημαντικός θεσμός και εξακολουθεί να είναι ο ετήσιος σταθμός της οικονομίας που σκιαγραφεί την πραγματική κατάσταση στην αγορά, η διατύπωση του αναπτυξιακού σχεδίου που προτίθεται μία κυβέρνηση να ακολουθήσει και η επανεκκίνηση των προσπαθειών και των ελπίδων σε οικονομικό επίπεδο. Ταυτόχρονα, είναι το βαρόμετρο της πολιτικής κατάστασης. Για μία εβδομάδα το χρόνο οι πολιτικοί αρχηγοί «υποχρεώνονται» να χρησιμοποιήσουν τη «γλώσσα της αλήθειας» και τα πολιτικά κόμματα να κάνουν την αυτοκριτική τους ενώπιον των παραγωγικών φορέων. Ελπίδα δική μας είναι να μην φτάσουμε ποτέ στο μέλλον, τα εγκαίνια της ΔΕΘ να τα κάνει ο κύριος Πωλ Τόμσεν, ούτε να διατεθεί το Βελλίδειο για ομιλίες το πρώτο και δεύτερο σαββατοκύριακο στους κκ Κλάους Μαζούχ, Ματίας Μορς και άλλους αξιωματούχους της τρόικας.
Παρά το «εκρηκτικό» κλίμα που επικρατεί κάθε χρόνο στη Θεσσαλονίκη με τις δικαιολογημένες διαμαρτυρίες και τις μαζικές πορείες και διαδηλώσεις, πιστεύω ότι η ΔΕΘ περισσότερο μας ενώνει παρά μας διχάζει.
Αν η πολιτική «ελίτ» της χώρας «ανησυχεί» για τις συγκεντρώσεις και τις πορείες, η ελληνική κοινωνία ανησυχεί για όσα έπονται της Έκθεσης. Αναμένουμε από Κυβέρνηση και κόμματα να παρουσιάσουν με σαφήνεια και συνολικά τις προτάσεις τους. Αν υπάρχει ένα ζήτημα που υπονομεύει τη σταθερότητα της ελληνικής αγοράς είναι η αβεβαιότητα και η έλλειψη μακροπρόθεσμου προγραμματισμού. Ειδικότερα από τον Πρωθυπουργό αναμένουμε μία αναθεώρηση της έως τώρα πολιτικής. Εάν οι έκτακτοι φόροι και τα νέα μέτρα της Κυβέρνησης κατ’ εντολή της Τρόικας έχουν σκοπό να καταργήσουν την ελληνική μεσαία παραγωγική τάξη, τότε πρέπει να ομολογήσουμε ότι είναι πολύ κοντά στην επιτυχία. Η υπερφορολόγηση δε θα κλείσει τις τρύπες της οικονομίας, αντίθετα θα διευρύνει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές της αγοράς. Η μόνη λύση για την ελληνική Κυβέρνηση είναι να βάλει φρένο στις απαιτήσεις των δανειστών μας και να θέσει σε καθεστώς εφεδρείας την Τρόικα, προτού η τελευταία επιβάλλει την απόλυση όλων των Ελλήνων εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Η ελληνική αγορά έχει δηλώσει σε όλους τους τόνους ότι δεν επιθυμεί εκλογές και δημοψηφίσματα, αλλά ηρεμία και σταθερότητα, αρετές οι οποίες δυστυχώς δοκιμάζονται καθημερινά όχι μόνο από τις εξωτερικές εξελίξεις αλλά και τα εσωτερικά μέτωπα των ενδοκυβερνητικών συγκρούσεων. Η μόνη σύγκρουση που επιτρέπεται αυτή την στιγμή, είναι με την Τρόικα και τους δανειστές μας, για τη διαπραγμάτευση λύσεων χωρίς νέα ισοπεδωτικά μέτρα.
Οι Μμε επιχειρηματίες συμφωνούν με τις μεταρρυθμίσεις και τις διαρθρωτικές αλλαγές, αλλά με αυτές που πράγματι χρειάζεται η ελληνική οικονομία και κοινωνία και όχι με τους αντιαναπτυξιακούς όρους του Μνημονίου ή του Μεσοπρόθεσμου. Οι εχθροί των μεταρρυθμίσεων είναι συνήθως οι ίδιοι οι μεταρρυθμιστές. Ο δογματισμός της τρόικας στην προώθηση ενός λανθασμένου σχεδίου διάσωσης δεν τους επιτρέπει να κατανοήσουν τις αντιφάσεις στα αποτελέσματα των απαιτήσεων και των ενεργειών τους και εμμένουν σε στόχους οι οποίοι είναι μη πραγματοποιήσιμοι.
Εμείς από την πλευρά μας, δεν θέλουμε να ακούσουμε από τον Πρωθυπουργό εξαγγελίες με υποσχέσεις, αλλά ξεκάθαρες δεσμεύσεις, όπως:
• Μειώσεις των συντελεστών ΦΠΑ.
• Σύνδεση της μείωσης της φορολογίας των επιχειρήσεων με την απασχόληση.
• Δέσμευση ότι δε θα υπάρξουν νέα μέτρα έκτακτων φόρων και εισφορών, αλλά ένα φορολογικό σύστημα «εξυπνότερο» της φοροδιαφυγής.
•Εφαρμογή αναπτυξιακών μέτρων και δημιουργία επενδυτικών κινήτρων.
• Φρένο στις απολύσεις της τρόικας στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
• Διασφάλιση της ενδοκυβερνητικής σταθερότητας και ομοφωνίας υπουργών.
• Επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου.
Η ελληνική κοινωνία έχει ξεπεράσει τα όριά της και αυτή τη στιγμή παλεύουμε για την επιβίωση των οικογενειών μας και επιχειρήσεών μας. Απαιτούμε, λοιπόν, πιο ανθρώπινη αντιμετώπιση και το κυριότερο ειλικρίνεια.
Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης πρέπει να επανέλθει δυναμικά στον εμπορικό και διεθνή χαρακτήρα της και να δώσει έμφαση στην ανάδειξη και ανάπτυξη των εξαγωγικών δυνατοτήτων της χώρας μας. Πρέπει μέσω της Έκθεσης να απευθυνθούμε στην αγορά των βαλκανικών χωρών, κάνοντας πιο ελκυστικό τον ελληνικό χώρο σε Έλληνες και ξένους επενδυτές. Είμαι βέβαιος ότι τόσο η ΔΕΘ, όσο και όλοι οι Έλληνες, θα ξαναζήσουμε εποχές αφθονίας και οικονομικής ευημερίας, όταν οι πολιτικές αποφάσεις προσεγγίσουν την ελληνική κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου