Δυστυχώς στο ελληνικό Διαδίκτυο η 24ωρη Πανελλαδική απεργία των δημοσιογράφων δεν πέτυχε και τόσο, καθώς δεν ήταν λίγες οι ειδησεογραφικές πηγές, που δεν άντεξαν την σιγή και θέλησαν να εξυπηρετήσουν την ενημέρωση. Το αυτό εύχομαι και για τις μη απεργιακές ημέρες.
Το να απεργούν οι δημοσιογράφοι την ίδια μέρα με τους άλλους εργαζόμενους, μάλλον δεν θα πρέπει να συνεχιστεί και οι συνδικαλιστές κάποια στιγμή θα πρέπει να αντιληφθούν ότι το επάγγελμά μας έχει μία διαφορετικότητα, καθώς είμαστε «καταδικασμένοι» να ζούμε λίγο… πριν από τον υπόλοιπο κόσμο.
Ο δημοσιογραφικός κόσμος θα πρέπει να συμμετέχει στις Πανελλαδικές απεργίες, όχι την ίδια μέρα με τους άλλους εργαζόμενους, αλλά μία μέρα πριν! Κι αυτό, προκειμένου οι δημοσιογράφοι να εργάζονται την ημέρα της απεργίας και έτσι να καλύπτονται οι κινητοποιήσεις και τα όποια άλλα γεγονότα συμβούν.
Είναι δυνατόν, να… φιμωνόμαστε μόνοι μας και ο λαός να μην ενημερώνεται ο κόσμος για το τι συμβαίνει; Θα πει κανείς ότι υπάρχουν τα ξένα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα και διαδίκτυα, αλλά πόσοι ξέρουν ξένες γλώσσες και ποιούς να εμπιστευθείς; Τελευταία, δεν μας έχουν συνηθίσει στη μεγάλη εγκυρότητα…
Οι παλαιότεροι θα θυμώνται ότι κάποτε δεν απεργούσαμε τις ημέρες των απεργιών. Όμως δεν ξέρω πώς και ξαφνικά αλλάξαμε το τροπάριο, αποποιούμενοι στην ουσία τον ρόλο μας στην κοινωνία. Ας κοιτάξουμε αυτό το κεφάλαιο και δεν χρειάζεται… εξεταστική για να δούμε ποιοί είχαν την φαεινή ιδέα να αδρανοποιούμαστε την ημέρα μιας Πανελλαδικής απεργίας. Μιά απόφαση είναι. Ποτέ δεν είναι αργά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου