Δημήτρη Κωνσταντάρα
Το βατόμουρο είναι ένα ωραίο φρούτο. Δεν το βρίσκεις πολύ εύκολα αλλά αν το βρεις και το σερβίρεις στο τραπέζι σου, θα σε ικανοποιήσει. Είναι βέβαια λίγο... ξινούλι και ,κατά περιπτώσεις, έχει και μια περίεργη “στιφάδα” αλλά σου δίνει την εντύπωση της φρεσκάδας και μυρίζει υπέροχα. Ειλικρινά απορώ ότι επελέγη από τους αμερικάνους “μπιζναδόρους” ως σύμβολο των κακών ταινιών και των κακών ηθοποιών. Αλλά έτσι κι αλλιώς, βατόμουρο – ξεβατόμουρο, αυτοί που τα παίρνουν το πανηγυρίζουν δεόντως γιατί το σημαντικό στην εποχή μας δεν είναι να είσαι καλός. Είναι να είσαι γνωστός. Έτσι λοιπόν, ψάχνοντας τα στοιχεία που επιβραβεύουν τα “Χρυσά Βατόμουρα” και τα οποία είναι απείρως περισσότερα από αυτά που τα καταδικάζουν, διαπίστωσα ότι τα “βραβεία” αυτά δίνονται κατά παράδοση σε καλλιτέχνες που είτε έχουν κάνει θαυμάσια καριέρα και κάποιοι τους ζηλεύουν γι αυτό, είτε κάνουν καλή καριέρα μετά την απονομή. Στη χώρα μας, ουδείς “καλός” επιβραβεύεται”. Επιβραβεύονται οι μέτριοι, οι “κολλητοί” του συστήματος, οι επικοινωνιακοί, οι ιντριγκαδόροι, οι πλούσιοι και οι φελλοί. Πρέπει λοιπόν, αφήνοντας στην άκρη τις προκαταλήψεις, ξεχνώντας την όποια πιθανότητα έχεις να πάρεις στη ζωή σου ένα Νόμπελ, ένα Όσκαρ, μια Χρυσή Σφαίρα, άντε ένα Βραβείο Μπότση ή ένα βραβείο του Life ans Style, να βάλουμε ως στόχο να κερδίσουμε και κάποιο “Βατόμουρο”. Κι ας μην είναι χρυσό.
Φέτος, υποψήφιες ταινίες για τον τίτλο της “χειρότερης” είναι η “Χαμένη Ήπειρος" και η “Εκδίκηση των Ηττημένων" . Καλό αυτό. “Χαμένη Ήπειρο “ δεν έχουμε, έχουμε όμως “Χαμένη Ελλάδα”. Πολλοί θα μπορούσαν να είναι υποψήφιοι στη χώρα μας. Και ο Σημίτης και ο Καραμανλής και άλλοι πολλοί. Όσο για την “Εκδίκηση των ηττημένων”, σ αυτό μάλλον θα στόχευε μια προσωπικότητα όπως η Ντόρα Μπακογιάννη. Η κυρία Σάντρα Μπούλοκ που έχει προταθεί για “Χρυσό Βατόμουρο” για την ταινία “Τα πάντα γύρω από τον Στήβ", έχει και μια ιδιομορφία. Είναι υποψήφια ΚΑΙ για Όσκαρ για άλλη ταινία. Σκεφτείτε να τα πάρει και τα δυο! Πάλι την κυρία Μπακογιάννη δεν σας θυμίζει; Που τάχασε όλα αλλά όλοι ασχολούνται μαζί της;
Επίσης υποψήφια είναι και η Μπιγιονσέ. Μέτρια ομολογουμένως αλλά... σέξυ τραγουδίστρια που ωστόσο έχει βγάλει πάάάάρα πολλά εκατομμύρια δολάρια ακριβώς επειδή είναι μέτρια. Κάθε ομοιότης με πολιτικές ή καλλιτεχνικές ή τηλεοπτικές προσωπικότητες της χώρας μας, είναι εντελώς συμπτωματική.
Ας μην επεκταθώ σε άλλα πρόσωπα. Ειλικρινά επιμένω ότι θα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον ( αλλά και πλάκα) αν κάποιο απ΄ αυτά τα περιοδικά ή τα κανάλια που ειδικεύονται στην προβολή και επιβράβευση του “απόλυτου τίποτα”, θα αποφάσιζε να θεσμοθετήσει “κακά” βραβεία και στην Ελλάδα. Τομείς; Πρώτα – πρώτα η πολιτική. Μετά, η μουσική. Και τέλος, η τηλεόραση.
Σ.Σ. (έχω κι άλλες προτάσεις για βελτίωση του θεσμού).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου