Έτσι είδαν το Έπος ο Ελύτης και ο Αλεξανδράκης

Mα η νύχτα ανασηκώθηκε σαν πατημένη οχιά

-μόλις σταμάτησε για λίγο μες στα δόντια ο θάνατος,

κ' ύστερα χύθηκε μεμιάς ως τα χλομά του νύχια!

Τώρα κοίτεται απάνω στην τσουρουφλισμένη χλαίνη,

μ' ένα σταματημένο αγέρα στα ήσυχα μαλλιά,

μ' ένα κλαδάκι λησμονιάς στ' αριστερό του αφτί,

μοιάζει μπαξές που τούφυγαν άξαφνα τα πουλιά,

μοιάζει τραγούδι που το φίμωσαν μέσα στη σκοτεινιά,

μοιάζει ρολόι αγγέλου που σταμάτησε

μόλις είπανε "γεια παιδιά!" τα ματοτσίνορα

κ η απορία μαρμάρωσε... 

Ένα μικρό απόσπασμα από το «Άσμα Ηρωϊκό και Πένθιμο για τον Χαμένο Ανθυπολογαχό της Αλβανίας» του Οδυσσέα Ελύτη στο οποίο «καθρεπτίζεται» το Έπος που δημιούργησαν τα ελληνικά νιάτα στα αλβανικά βουνά, για την ελευθερία της Πατρίδας μας. Ολόκληρο το ποίημα στο επετειακό αφιέρωμα της ηλεκτρονικής εφημερίδας e-Liberta.

*** Ο πίνακας είναι του Αθηναίου «ζωγράφου του Έπους του ‘40» Αλέξανδρου Δ. Αλεξανδράκη (1913-1968). Στο αλβανικό μέτωπο ήταν δεκανέας πυροβολικού και «φωτογράφισε» τον ηρωϊκό αγώνα.