Φτωχολογιά για σένα κάθε μου τραγούδι...

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φτώχειας η σημερινή και άπασα η Υφήλιος «γιορτάζει» δεόντως το... γεγονός. Μπορεί να μην γίνονται διαδηλώσεις, αλλά από δηλώσεις και εκδηλώσεις, σκίζουμε! 

Η μεγάλη «πλάκα», αλλά και πρόκληση είναι ότι κάποιοι της ΕΕ βγαίνουν και μιλάνε για «ισχυροποίηση κοινωνικού κράτους». Πού το βλέπουν αυτό; Τόσο πολύ στην κοσμάρα τους ζούνε τα άτομα, ή μήπως το λένε επίτηδες για να μας σπάνε τα νεύρα; Πάντως ό,τι και αν συμβαίνει, η ουσία είναι πως όσο αυξάνεται η φτώχεια, τόσο τρίζουν «θρόνοι» και «καρέκλες».  Κι όσο πληθαίνουν οι νεόπτωχοι, τόσο κινδυνεύουν οι νεόπλουτοι!

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φτώχειας σήμερα και όποιος θέλει να την τιμήσει, ας σιωπήσει κι ας βάλει στο... τζουκ μποξ ένα δισκάκι για να ακούσει τον αθάνατο Γρηγόρη Μπιθικώτση να του «λέει»: 

Φτωχολογιά για σένα κάθε μου τραγούδι,
για τους καημούς σου που σεργιανούν στη γειτονιά.
Φτωχολογιά, που απ' τον πηλό βγάζεις λουλούδι
και τους καημούς σου τους πλέκεις ψιλοβελονιά.

Στα χέρια σου μεγάλωσαν και πόνεσαν και μάλωσαν,
άντρες μ’ ολοκάθαρη ματιά.
Ψηλά κυπαρισσόπουλα χαρά στα κοριτσόπουλα,
πού ‘χουν κι αγκαλιάζουν τη φωτιά...

Ας μην ξεχνάμε τους δύο μεγάλους του λαϊκού μας τραγουδιού, που το 1963 έγραψαν τη «Φτωχολογιά» - τον Σταύρο τον Ξαρχάκο και τον Λευτέρη τον Παπαδόπουλο.