Εργο της Βάσως Κατράκη
Τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά. Το Χρηματιστήριο αποτελεί τον καθρέπτη της οικονομίας μας και το χθεσινό του "μακροβούτι" σε σχέση με τις "βουτιές" των ξένων χρηματιστηρίων, δίνει ένα σήμα για το τι μας περιμένει από βδομάδα. Δυστυχώς, το πρόβλημα της πατρίδας μας δεν είναι μόνον το Βατοπαίδι... Έρχονται άσχημες μέρες, με αναδουλειές και ανεργία. Μεθαύριο έχουμε και την Επέτειο που θα μας θυμίσει άλλη αποφράδα εποχή...
Ποιός ενδιαφέρεται ουσιαστικά για την πορεία της ελληνικής οικονομίας;
Ποιός έχει την εντύπωση ότι με το "δώρο" των 28 δισ. ευρώ στις "άπληστες" τράπεζες (σ.σ. η Marfin του Βγενόπουλου αρνήθηκε να πάρει μερίδιο) θα σημειωθεί ανάκαμψη;
Περιμένει κανείς να βοηθηθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις; Αυτές τελειώσανε! Τώρα τελειώνουν και οι δήθεν μεγάλες - όσες έχουν απομείνει όρθιες.
"Το παγκόσμιο χρηματιστικό οικοδόμημα κλονίζεται εκ θεμελίων και μόνον ένα θαύμα μπορεί πλέον να αποτρέψει την ολοκληρωτική κατάρρευση του, που θα προκαλέσει την πλήρη αποδιάρθρωση του συστήματος και θα βυθίσει την παγκόσμια οικονομία σε βαθιά κρίση, με απρόβλεπτες παρενέργειες σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. "Κλινικά νεκρή" η ελληνική αγορά (-15%), περιμένει μόνον τη ληξιαρχική πράξη θανάτου".
Ίσως ήρθε η ώρα που η κυβέρνηση θα πρέπει να σημάνει συναγερμό για την οικονομία της χώρας και να λάβει άμεσα κοινωνικά μέτρα. Η ανατροπή στον τρόπο που λειτουργεί η οικονομία μας, είναι πιά αναπόφευκτη.
Με πρόσχημα τις φυσικές κλιματικές αλλαγές, προσπαθούν να μας προγράψουν:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιοι είναι αυτοί που ΔΟΛΙΑ ΑΠΟΣΙΩΠΟΥΝ την πολλοστή καταγγελία, από το CERN τώρα, της συλλογικής ενοχοποίησης της ανθρωπότητας για τις φυσικές κλιματικές αλλαγές και ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΝ τη χιλιοδοκιμασμένη Αποκέντρωση-Αυτάρκεια;
Μήπως ξέρουν να μας εξηγήσουν και τους φονικούς χιονιάδες;
http://icecap.us/images/uploads/Cold_Round-up.doc 10-2008
Αποσιωπώντας τον πρωταρχικό ρόλο των κοσμικών ακτίνων σε κλίμα και ατμοσφαιρικό όζον (http://wattsupwiththat.com/2008/10/25/new-theory-predicts-the-largest-ozone-hole-over-antarctica-will-occur-this-month), το παρακάτω απόσπασμα στο "Βημα" (...) είναι ενδεικτικό τού πώς ορισμένοι νομίζουν ότι θα επιβιώσουν με ψέματα, χωρίς αλληλοβοήθεια:
Ο Αλ Γκορ με την ταινία «Η άβολη αλήθεια» έκανε καλό στον εαυτό του και κακό στην κοινωνία. Γιατί με τις ανακρίβειες οι οποίες υπάρχουν εκεί μέσα - και τις παρουσιάζει ο ίδιος σαν να μην τρέχει τίποτα - ναι μεν εξασφάλισε παγκόσμια ατομική προβολή και ένα βραβείο Νομπέλ, αλλά τελικά έδωσε και όπλα στους αρνητές της υπόθεσης υπερθέρμανση του πλανήτη. Ισχυρίζεται για παράδειγμα ότι το κόστος των καταστροφών εξαιτίας των κυκλώνων, από το 1900 ως σήμερα, ανεβαίνει εκθετικά, δηλαδή με τρομακτική αύξηση, εξαιτίας της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, ενώ στις καμπύλες που παρουσιάζει υπάρχει το παιδαριώδες σφάλμα να μην έχουν αναπροσαρμοστεί οι τιμές των ζημιών με βάση τον πληθωρισμό. Επίσης, κακώς ισχυρίζεται ότι οι κυκλώνες έχουν αυξηθεί σήμερα σε σχέση με παλαιότερα, ενώ συμβαίνει το αντίθετο, αφού όπως αποδείχθηκε απλώς σε προηγούμενες εποχές δεν υπήρχαν τα μέσα για την καταγραφή όσων κυκλώνων δεν έφθαναν μέχρι τις ακτές. Τώρα που αυτό γίνεται, η εικόνα αλλάζει. Διαφορετική όμως είναι και η εικόνα για τις αρκούδες, οι οποίες τάχα δεν βρίσκουν πάγο να σταθούν, ενώ στην πραγματικότητα είναι πολύ λίγα τα αναφερόμενα περιστατικά. Εξάλλου, στην ταινία εκείνη εμφανίζεται και η περιβόητη καμπύλη σε σχήμα μπαστουνιού του χόκεϊ, η οποία δημοσιεύθηκε το 1998 και υποτίθεται ότι καταγράφοντας τον μέσο όρο της παγκόσμιας θερμοκρασίας μέσα στα προηγούμενα χίλια χρόνια αποδεικνύει μια τρομακτική σχετικά αύξηση μετά το 1900. Και επιπλέον την έδειχναν να συμβαδίζει εκπληκτικά με την καμπύλη για τις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα. Για να μην τα πολυλογούμε, δύο Καναδοί ανακάλυψαν ότι το πρόγραμμα που με βάση αυτό έβγαινε η καμπύλη ήταν εντελώς λάθος. http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15500&m=H06&aa=1
Τι σηµαίνει να είσαι «φτωχός»…
Ένας πατέρας µε οικονοµική άνεση, θέλοντας να διδάξει στο γιο του τι σηµαίνει φτώχεια, τον πήρε µαζί του για να περάσουν λίγες µέρες στο χωριό, σε µια οικογένεια που ζούσε στο ßουνό.
Πέρασαν τρεις µέρες και δυο νύχτες στην αγροικία. Καθώς επέστρεφαν στο σπίτι, µέσα στο αυτοκίνητο, ο πατέρας ρώτησε το γιο του:
-Πώς σου φάνηκε η εµπειρία;
-Ωραία, απάντησε ο γιος.
-Και τι έµαθες; συνέχισε µε επιµονή ο πατέρας.
Ο γιος απάντησε:
· Εµείς έχουµε έναν σκύλο, ενώ αυτοί τέσσερις.
· Εµείς διαθέτουµε µια πισίνα που φτάνει µέχρι τη µέση του κήπου, ενώ αυτοί ένα ποτάµι δίχως τέλος, µε κρυστάλλινο νερό, µέσα και γύρω από το οποίο υπάρχουν και άλλες οµορφιές…
· Εµείς εισάγουµε φαναράκια από την Ασία για να φωτίζουµε τον κήπο µας, ενώ αυτοί φωτίζονται από τα αστέρια και το φεγγάρι…
· Η αυλή µας φτάνει µέχρι το φράχτη, ενώ η δική τους µέχρι τον ορίζοντα…
· Εµείς αγοράζουµε το φαγητό µας· αυτοί πάλι, σπέρνουν και θερίζουν γι αυτό…
· Εµείς ακούµε σιντί. Αυτοί απολαµßάνουν µια απέραντη συµφωνία από πουλιά, ßατράχια, και άλλα ζώα. Και όλα αυτά διακόπτονται πού και πού από το ρυθµικό τραγούδι του γείτονα που εργάζεται στο χωράφι…
· Εµείς µαγειρεύουµε µε ηλεκτρική κουζίνα. Αυτοί ό,τι τρώνε έχει θεσπέσια γεύση, µια και µαγειρεύουν στα ξύλα…
· Εµείς, για να προστατευτούµε, ζούµε περικυκλωµένοι από έναν τοίχο µε συναγερµό. Αυτοί ζουν µε τις πόρτες τους ορθάνοιχτες , προστατευµένοι από τη φιλία των γειτόνων τους…
· Εµείς ζούµε καλωδιωµένοι µε το κινητό, τον υπολογιστή, την τηλεόραση. Αυτοί, αντίθετα, συνδέονται µε τη ζωή, τον ουρανό, τον ήλιο, το νερό, το πράσινο του ßουνού, τα ζώα τους, τους καρπούς της γης τους, την οικογένειά τους.
Ο πατέρας έµεινε έκθαµßος από τις απαντήσεις του γιου του…
Και ο γιος ολοκλήρωσε µε τη φράση:
-Σ'ευχαριστώ, µπαµπά, που µας δίδαξες πόσο απλοί πρέπει να ξαναγίνουμε!