«Απάνθισμα απανθίσματος Τάσου Λειβαδίτη.
Το στέλνω έτσι... για μοιρασιά.
Ανεπανάληπτα μεγάλος ποιητής.
Με τη φιλία μου,
Γ. Δουατζής».
Αυτά τα ολίγα έγραφε στο μήνυμά του ο καλός φίλος και αξιόλογος συνάδελφος, στέλνοντας ένα "μπουκέτο" από "μηνύματα" του Λειβαδίτη.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά επέλεξα να "κλέψω" μόνον αυτές τις 16 λέξεις από το «Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου» (1953), αυτού του "ογκόλιθου" της ελληνικής, αλλά και της παγκόσμιας ποίησης. Έγραψε ο Τάσος Λειβαδίτης:
...φυσάει μέσ’ απ' τα τρύπια βρακιά των ανέργων
φυσάει
φυσάει μέσα στην οργισμένη καρδιά του λαού.
Ειλικρινά, δεν ξέρω για ποιό λόγο έγινε αυτή η επιλογή. Ίσως επειδή ο αξέχαστος Λειβαδίτης δίνει την δυνατότητα ποικίλων αναγνώσεων. Για τους "λίγους" ίσως αυτές οι 16 λέξεις να αποτελούν ένα "μήνυμα" και για εμάς τους "πολλούς", ίσως μιά καλημέρα Κυριακής... Γιώργο, σ' ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου