Και τότε μας έλεγαν 'μειοψηφίες' και... αλήτες!

«Αρνούμαι να συμμετάσχω σε αυτή τη διαδικασία που συνιστά βαθιά προσβολή της ιστορικής μνήμης και μετατρέπει την ουσία και το νόημα της επετείου του Πολυτεχνείου σε θέαμα βίας και εντυπώσεων. Αντί στεφάνων οφείλουμε όλοι να καταθέσουμε αυτή την αλήθεια. 
Έχουμε χρέος να περιφρουρήσουμε το πραγματικό νόημα και το συμβολισμό του Πολυτεχνείου και να απομονώσουμε πολιτικά και ηθικά τις μειοψηφίες, που με τις πράξεις τους υπονομεύουν την έννοια της δημοκρατικής έκφρασης όλων των πολιτών».

Πρόκειται για χθεσινή δήλωση της υπουργού Παιδείας κυρίας Διαμαντοπούλου, η οποία θέλοντας ίσως να αποφύγει το «κράξιμο», αντί στεφάνου, προτίμησε να θέσει «ταφόπλακα» στην Εθνική Επέτειο του Πολυτεχνείου.

Όμως, αμέλησε να αναφερθεί πόσοι «σύντροφοι», αποποιήθηκαν την σχέση τους με το Πολυτεχνείο, αναλαμβάνοντας θέσεις και υπουργεία σε ανάξιες κυβερνήσεις για τη Δημοκρατία μας.

Τέλος, η κυρία Διαμαντοπούλου, θα πρέπει να γνωρίζει ότι το Πολυτεχνείο, δεν έχει ανάγκη από υπουργούς και «ανταλλάξιμους», αλλά από... αλήτες! Ναι, από... αλήτες! Γιατί «αλήτες» μάς φώναζαν τότε και έλεγαν ότι έπρεπε «να απομονώσουμε πολιτικά και ηθικά τις μειοψηφίες, που με τις πράξεις τους υπονομεύουν την έννοια της δημοκρατικής έκφρασης όλων των πολιτών», όπως αναφέρεται και στη δήλωση τής σημερινής υπουργού Παιδείας...