Κρεσέντο διαμαρτυρίας από συνθέτες και στιχουργούς

Σε μαζική διαμαρτυρία προχώρησαν οι δημιουργοί του Ελληνικού Τραγουδιού, θυμίζοντας μέρες των αρχών της δεκαετίας του ’80, που τα «θηρία» με επικεφαλής τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Μίκη Θεοδωράκη, είχαν δημιουργήσει την ΕΔΕΤ για την προάσπιση των δικαιωμάτων τους.

Ο Πέτρος Ξανθόπουλος - ψυχή της ΑΕΠΙ

Από τότε μέχρι σήμερα, οι δημιουργοί (μουσικοσυνθέτες και στιχουργοί) δέχονται διάφορα πλήγματα κατά των πνευματικών δικαιωμάτων τους και εάν δεν υπήρχε η «αμαρτωλή» ΑΕΠΙ με τους δικαστικούς και εξωδικαστικούς αγώνες της, το Ελληνικό Τραγούδι θα ήταν περιουσιακό στοιχείο μερικών δισκογραφικών εταιρειών. Οι πολυετείς αγώνες που έχει δώσει ο πρόεδρος της ΑΕΠΙ Πέτρος Ξανθόπουλος, κατά της κασετοπειρατείας και υπέρ των δικαιωμάτων των καλλιτεχνών-πελατών της Ανώνυμης Εταιρείας Πνευματικής Ιδιοκτησίας, είναι "μυθιστορηματικοί". Επειδή, στην Ελλάδα μας η λέξη "αυτονόητο" υπάρχει μόνον στα λεξικά... 

Τώρα, επειδή οι δημιουργοί βλέπουν να απειλούνται τα δικαιώματά τους, άρχισαν να αντιδρούν, κατ’ αρχάς μέσω του Διαδικτύου, διανέμοντας την Διαμαρτυρία τους, την οποία υπογράφουν οι:

Ανδριόπουλος, Αντύπας, Βαρδής, Βαλαρούτσος, Βαξαβανέλης, Βίρβος, Γερμανός, Γεωργουσόπουλος, Γιαννατσούλια, Γιατράς, Δάντης, Δεληβοριάς, Δημητριάδης, Δημητρίου, Δημητρούκα, Δημοπούλου, Δουρδουμπάκης, Δρογώσης, Δρούτσα, Ελευθερίου, Ζιώγαλας, Ζούδιαρης, Θαλασσινός, Θεοδοσιάδης, Θεοφάνους, Ιωάννου, Καλδάρας Κ., Καλλίρης, Καμπανέλλη, Κατσαρός ς, Κατσιμίχας Π., Κατσιμίχας Χ., Καρρέρ-Πλέσσα, Κριεζή, Κουμπιός, Κουσκούνης, Κύρης, Κωνσταντόπουλος, Λαβράνος Ν., Λαβράνος Γ., Λαμπρίδη, Λαχανάς, Λιντς, Μαυρουδής, Μικρούτσικος Θ., Μιτζέλος, Μουκίδης, Μουσαφίρης, Μούτσης, Μπόρσης, Μπουρμπούλης, Νιάρχος, Νικολόπουλος, Ουίλλιαμς, Παπαδόπουλος Κ., Παπαδόπουλος Λάκης, Παπαδόπουλος Λευτέρης, Παπανικολάου, Παπαστεφάνου, Πάτσιος, Περίδης, Πλέσσας Α., Πλέσσας Μ., Πλιάτσικας, Πολυκανδριώτης, Πολύζος, Πορτοκάλογλου, Ρασούλη, Σαββόπουλος, Σούσης, Σοφός, Σπανός, Σπάθας, Στρατής, Τασσόπουλος, Τουρνάς, Τριπολίτης,Τσακνής ς,Φαλάρας, Φάμελλος, Φασουλάς, Φιλίππου, Χρυσοβέργης, Χρυσοβέργη και Χατζηνάσιος.

Η διαμαρτυρία αναφέρει:

«Θέλετε να κλέψετε τις μουσικές και τα τραγούδια μας κύριε Πρωθυπουργέ; Πείτε το απερίφραστα και πράξτε το απροσχημάτιστα, χωρίς δημαγωγικές εξαγγελίες και ευφημισμούς περί "αλλαγής του Νόμου για τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα". Χαρίστε τα! Στους ποικιλώνυμους χειροκροτητές σας, που άλλωστε επί δεκαετίες πλουτίζουν από αυτά, αντιπαρέχοντας ψιχία στους δημιουργούς τους.

Στοχεύετε στην εξάλειψη της δυναμικότερης ίσως μορφής τέχνης του Νεοελληνικού πολιτισμού, που είναι το τραγούδι, κύριε Υπουργέ του Πολιτισμού; Δοκιμάστε μία ακόμα προσθήκη στο Νόμο 2121/93, όπως κάνατε με τον ν.3905/10, επιτρέποντας να εισπράττει συγγενικά δικαιώματα όποιος θέλει, όποτε θέλει, χωρίς να εκπροσωπεί σχεδόν κανέναν, αμνηστεύοντας τον κιόλας εκ των προτέρων για το αξιόποινον της υπεξαίρεσής του. Μετά θα εμφανιστείτε ξανά στα Μέσα, παραδεχόμενος ταπεινά πως δεν ξέρατε τι νομοθετούσατε, ενώ θα απολαμβάνετε το χάος στην Αγορά με τη Νομική ασυναρτησία που τεχνουργήσατε. Ακόμη καλλίτερα: Καταργείστε τον ν.2121. Χρειάστηκαν πολύχρονες και επίμοχθες προσπάθειες να συνταχθεί και απαιτήθηκε η ομοφωνία όλων των εμπλεκομένων για την οριστική μορφή του. Οι επαρκείς Νόμοι είναι για να καταργούνται! Τολμήστε το! Διατιμήστε τα τραγούδια και τις μουσικές σαν μπάμιες και φασολάκια της Λαϊκής και καλή σας όρεξη υμών και των συνδαιτημόνων σας που αδημονούν για το φαγοπότι. Δεν χρειάζεστε ούτε τον ψευδώνυμο Ο.Π.Ι., που γνωμοδοτεί σχεδόν εργολαβικώς κατά των πνευματικών δημιουργών και υπέρ εκείνων που νέμονται ασύδοτα το έργο τους, ούτε τους πολυθεσίτες, πλην αδαείς, συμβούλους σας για να διαλύσετε το τραγούδι. Εξ άλλου το ελληνικό τραγούδι δεν σας ξέρει, όπως δεν το ξέρετε και εσείς. Συνεπώς μικρή η απώλεια.

Επιθυμείτε να αντιπαρέλθετε τα δεινά της οικονομικής κρίσης αξιοσέβαστοι καναλάρχες, εκδότες, θεατρώνες, πάτρωνες του Πολιτισμού, χορηγοί-με ξένα κόλλυβα δωρητές- ιδιοκτήτες πολυκαταστημάτων, εμπορικών κέντρων, ξενοδοχείων και λοιποί επαγγελματίες; Μετακυλίστε το κόστος σε πιο αδύναμες πλάτες, στους ασθενέστερους όλων. Και τι προσφορότερο από μουσικούς, μουσικοσυνθέτες, συνθέτες, στιχουργούς, συγγραφείς, ποιητές. Μην πληρώνετε ούτε σεντ για τραγούδια και μουσικές. Αν όλοι αυτοί πεθάνουν από ασιτία, έχουν τουλάχιστον -όπως ξέρετε- τη μεταθανάτια δόξα, μετά τον εκ πείνης θάνατο!! Και επιτέλους η Τέχνη "πρέπει να είναι ελεύθερη για τον Λαό", να ανήκει σε όλους και κυρίως εσείς να κερδίζετε από αυτήν εφ΄ όσον την εμπορεύεστε με άκρα επιτηδειότητα και ασυστόλως. Τόσο ο κύριος Πρωθυπουργός όσο και ο Υπουργός του τού Πολιτισμού, αόκνως εργάζονται για εσάς!! Με επιχείρημα το εύρυθμο της αγοράς και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών τού… "άρπαξε να φας και κλέψε για να΄ χεις". Και θα έχετε πλούσια τα ελέη, από τους αφελείς και τους παρίες του μεταμοντέρνου Καπιταλισμού.

Για όλους εμάς τους δημιουργούς του Ελληνικού τραγουδιού, τα τραγούδια είναι η ψυχή μας. Τα παιδιά μας. Η οικογένεια μας. Και ακόμη τα μοναδικά όπλα μας σε έναν κόσμο κτηνωδίας, απληστίας, ψεύδους και υποκρισίας. Και αφού ο "καθείς και τα όπλα του" λοιπόν... ελάτε να τα πάρετε».