Γιώργο προχώρα!

Σήκω Γέρο να μας δεις...

Σε κατάσταση πολιτικής αστάθειας οδηγείται η Ελλάδα, μετά την ανικανότητα του πολιτικού κόσμου να βρεθεί ένας κοινός παρανομαστής συνεννόησης. Το κομματικό συμφέρον για μία φορά ακόμη έκανε το... θαύμα του, οπισθοδρομώντας έτσι ακόμη περισσότερο το σημερινό πολιτικό σύστημα.

Μέχρι αυτή τη στιγμή ο Πρωθυπουργός προσπαθεί να φτιάξει τη νέα κυβέρνηση, η οποία την Κυριακή το βράδυ θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης. Όμως η υπερψήφιση της νέας κυβέρνησης του Γ. Α. Παπανδρέου, δεν θεωρείται και βέβαιη, διότι προκύπτουν παραιτήσεις μελών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ (τελευταίοι οι κ.κ. Φλωρίδης Νασιώκας και ίσως Σπηλιώπουλος ) και δεν αποκλείεται την Κυριακή το βράδυ το ΠΑΣΟΚ, να μην διαθέτει την «δεδηλωμένη».

Κάποιοι εκφράζουν φόβους για ένα νέο 1965 και... 1967. Για τη δεύτερη χρονολογία ούτε λόγος να γίνεται, αλλά για την χρονολογία που θυμίζει την αποστασία, πράγματι υπάρχουν ανησυχίες μήπως μέσα από το ΠΑΣΟΚ βρεθούν «αστροπελέκια» που θεωρήσουν εαυτούς καλύτερους του σημερινού Πρωθυπουργού και τολμήσουν να σηκώσουν «μπαϊράκι». Λίγο δύσκολο βέβαια, αλλά τίποτε δεν αποκλείεται όταν ένα καθεστώς είναι τόσο σαθρό.

Ό,τι και αν γίνει η Ελλάδα χρειάζεται μία κυβέρνηση η οποία θα βγάλει τη χώρα από το τέλμα με το μικρότερο κόστος. Μία κυβέρνηση που θα τα «πάρει» από εκείνους που τα «έχουν» και θα σηκώσει το ανάστημά της στους βόρειους εταίρους μας.

Όσο για εμάς όλους τους πικραμένους, τους αδικημένους, τους αγανακτισμένους, συνεχίζουμε να λέμε «όχι» στην υποτέλεια και «ναι» στην απόφαση για μία νέα Ελλάδα, με μία ανανεωμένη  Δημοκρατία και με μία αξιοπρεπή διακυβέρνηση.

Σήμερα, ανήμερα του... Αγίου Μνημονίου έχει τα γενέθλιά του ο Πρωθυπουργός και μία ευχή είναι απαραίτητη. Όπως: «Γιώργο προχώρα!». Αλλά όχι στον ίδιο δρόμο...