.."είναι π΄ονειρεύομαι σαν τον Καραγκιόζη"!

- «Τι κάνεις;», ρώτησε ο φίλος του τον Καραγκιόζη.

- «Είμαι μια χαρά, χρωστάω σ’ όλους!», απάντησε.

-«Κι είσαι έτσι μια χαρά;».

 - «Μα… φυσικά! Γιατί έτσι, εύχονται όλοι να ’μαι καλά, για να μη χάσουν τα λεφτά τους!»…

Η σατιρική στιχομυθία είναι λίγο-πολύ γνωστή και φαινομενικά κάπως… ρεαλιστική! Όμως, στην περίπτωσή μας, οι «δανειστές» μας, κάθε άλλο παρά εύχονται να είμαστε καλά, για τον απλό λόγο ότι δεν στοχεύουν να πάρουν τα λεφτά τους, αλλά να μας πιούνε το μεδούλι!

Λαϊκίστικη έκφραση; Φαινομενικά, ναι!

Όμως, στην περίπτωσή μας οι «δανειστές» μας, επιδιώκουν την εξαθλίωση των πολιτών, προκειμένου να παύσει κάθε αντίσταση και να ενεργοποιηθούν, άνευ αντιρρήσεων, σχέδια, σχετικά με τον φυσικό πλούτο της χώρας. Είτε αυτός έχει σχέση με τη φύση, τον ήλιο, τη θάλασσα, είτε με το υπέδαφος…

Κάτι «τέτοιες» συμφωνίες, δεν συνάπτονται με λαούς «όρθιους» και με άποψη, αλλά με κοινωνίες ισοπεδωμένες με εξαθλιωμένα πλήθη, όπου ο ένας θα ρουφιανεύει τον άλλον, για να φάει ένα κομμάτι ψωμί…

Δυστυχώς, Καραγκιόζο μου, η εν λόγω «κινδυνολογία» δεν είναι σενάριο «τρομολαγνικής» φαντασίας, αλλά αποτελεί πλέον θλιβερή διαπίστωση (σερβιρισμένη με... λαχανάκια Βρυξελλών) και την οποία μόνον εθελοτυφλούντες, καρπαζοεισπράκτορες και χειροκροτητές δεν αντιλαμβάνονται.