Ο Σπύρος τα "ρίχνει" από το Τενεσί!

Σε ομαδικό e-mail, σχετικά με τα εν Ελλάδι  γεγονότα, «συνάντησα» τον φίλο ποιητή από τις ΗΠΑ, Σπύρο Δαρσινό, να τα «ρίχνει» σε κάποιον κ. Χ. με ιδιαίτερη ένταση! Παρεμβαίνω, ρωτώντας τον Σπύρο, τι συνέβη και έχει «αγριέψει» τόσο! Και μου απαντά:

Τι να μου γράψει ο Χ. ρε Παντελή! Βρήκαν το κόλπο όλοι οι εξυπνάκηδες: αντίδραση στην αντίδραση, έτσι, για να φανούν. Και η ανευθυνότητα πάει σύννεφο!

Ήθελα νά ‘ξερα: σε αυτή τη χώρα, που την λένε Ελλάδα, όλο οι άλλοι μάς φταίνε που είναι πάντα ρημαγμένη. Να πάρει ο διάολος, ποτέ δεν μπορέσαμε να διοικηθούμε μόνοι μας, όλο οι ξένοι μάς έβγαζαν από τους λάκκους και μας έκοβαν και μιά δαγκωματιά από το κορμί μας .

Τι σόϊ φτιαξιά είμαστε; Πού είναι η αξιοπρέπεια που ταιριάζει σε μιά φυλή με ιστορία; Πώς μπασταρδευτήκαμε έτσι και δεν έχουμε μιά σταλιά αίμα μέσα μας από την χιλιοματωμένη γη μας;

Μας φταίνε, λέει, μόνο οι πολιτικοί μας. Οι πολιτικοί Παντελή, παίζουνε τσιφτετέλια, γιατί τσιφτετέλια χορεύουν οι μαϊμούδες! Και οι μαϊμούδες τούς έβαλαν εκεί για να παίζουν! Τι είπες; Δεν είχανε άλλη επιλογή; Είχανε και πάρα είχανε!

Να βγάλουν από πάνω τους την προβιά που γλείφει τα πόδια των πολιτικών για μιά θεσούλα στο δημόσιο και να γίνουν αξιοπρεπή άτομα και πολίτες. Ο σημερινός Έλληνας Παντελή, είναι ατομιστής και βολεψάκιας. Κι από πάνω έχει πρόβλημα με το "εγώ" του! Βγάζει φιλοσοφικές κορώνες και προβαίνει σε θεαματικές αντιδράσεις εκεί που πρέπει να αναλάβει το μερίδιο των ευθυνών του και να βάλει την πλάτη του, για να βγούμε από τη λούμπα. 

Σε αφήνω τώρα γιατί έχω χίλιες δουλειές να κάνω. Βλέπεις, εδώ όπου ζω, έτσι και μείνεις πίσω, άνευ λόγου, στις υποχρεώσεις σου απέναντι στην οικογένειά σου αλλά και στο κράτος, σε παίρνει μέσα η αλυσίδα και σε λιώνει. Δεν σου χρωστάει κανείς τίποτα να σε τραβάει σβάρνα από πίσω του. 

Η δικαιοσύνη Παντελή, είναι και προσωπικό μαχαίρι, άμα δεν την κρατήσεις καθαρή μέσα σου κόβεις και μολύνεις την ψυχή σου και όσων είναι γύρω σου.

Ευθύνη: Αυτή είναι η λέξη που πρέπει να γίνει συνείδηση στην Ελλάδα.

Με την εκτίμησή μου

Σπύρος Δαρσινός.