Μιά λεμονιά ανθίζει στη γειτονιά...

«Σε μια περίοδο που η εισοδηματική πολιτική κινείται στα όρια του επίσημου πληθωρισμού, οι αυξήσεις που πετύχαμε κρίνονται ιδιαίτερα ικανοποιητικές καθώς κινούνται αρκετά πάνω από αυτόν».

Αυτά τόνιζε το Δελτίο Τύπου της ΓΣΕΕ για τη νέα ΕΓΣΣΕ 2008-09 που επήλθε κατά την συνάντηση που έγινε με τις εργοδοτικές οργανώσεις ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ. Αν δεν θριαμβολογούσε η ΓΣΕΕ, σίγουρα θα εισέπραττε μόνον τον οίκτο των εργαζομένων και των μονίμως προδομένων του ιδιωτικού τομέα. Όμως, με την θριαμβολογία που «εκτοξεύθηκε», επειδή οι εργαζόμενοι πήραν αύξηση έναν καφέ το διήμερο, τι μπορεί να πει κανείς… Ας μην απελπιζόμαστε. Έρχονται καλύτερες μέρες. Αυτή η αναλγησία προς τον εργαζόμενο, μ’ αυτό το μίσος προς τον λαό, επιταχύνουν την σήψη μιάς οικονομικής εξουσίας που βλέπει στον καθρέπτη της ένα θηρίο να ψυχορραγεί...