Αλλαγές στην Ευρωβουλή, φέρνει ο "ευρωπαϊκός" Ιούλιος

Πολλά πρόκειται να συμβούν στο Στρασβούργο από την 1^η έως τις 3 Ιουλίου, στο πλαίσιο της Συνόδου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
Κατ’ αρχάς έχουμε την εκλογή του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που θα αποτελέσει την πρώτη πράξη του νεοεκλεγέντος Σώματος, το οποίο θα συνεδριάσει την 1η Ιουλίου. Της εν λόγω συνεδρίασης θα προεδρεύσει, ο εκτελών χρέη Προέδρου Gianni Pittella, που επανεξελέγη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. 
Επίσης, μετά από την εκλογή του Προέδρου του, το Κοινοβούλιο θα εκλέξει, την ίδια μέρα, τους 14 Αντιπροέδρους και πέντε Κοσμήτορές του. Ο πρώτος γύρος της εκλογής των 14 Αντιπροέδρων θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί στις 12.30 μ.μ (ώρα Γαλλίας), ανάλογα με το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας επί του Προέδρου. Οι πέντε Κοσμήτορες θα εκλεγούν στις 2 Ιουλίου. 
Εν τω μεταξύ, άρχισε χθες και συνεχίζεται σήμερα η συζήτηση σχετικά με την έκβαση της Συνόδου Κορυφής. Τα δε αποτελέσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, θα συζητήσουν την Τετάρτη το πρωί, οι ευρωβουλευτές με τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Herman Van Rompuy και τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jose Manuel Barroso. 
Την ίδια μέρα το πρωί, οι ευρωβουλευτές θα συζητήσουν με τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jose Manuel Barroso, για το έργο που επιτελέστηκε στη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας της ΕΕ. Και κατά τις 3 μ.μ. (ώρα Γαλλίας) θα εστιάσουν στις προτεραιότητες της ιταλικής προεδρίας, παρουσία του Πρωθυπουργού της Ιταλίας Matteo Renzi. 
Ακόμη, στις 13:30’ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα αποφασίσει για τον αριθμό των ευρωβουλευτών που θα απαρτίζουν τις επιτροπές του. 
Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι με την Συνθήκη της Λισαβόνας, σε ισχύ από τη 1η Δεκεμβρίου 2009, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέκτησε νέες σημαντικές νομοθετικές εξουσίες, καθώς συναποφασίζει πλέον με το Συμβούλιο των Υπουργών στο σύνολο, σχεδόν, της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών στους τομείς της γεωργίας, της μετανάστευσης, της ενέργειας καθώς και στην κατάρτιση του προϋπολογισμού της ΕΕ. 
Υπ’ όψιν >>> Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι το μόνο θεσμικό όργανο το οποίο εκλέγεται απευθείας από τους πολίτες της Ένωσης και διασφαλίζει ότι η ΕΕ λογοδοτεί στους πολίτες της, με την ενίσχυση της συμμετοχής των ευρωβουλευτών σε σημαντικές αποφάσεις, όπως η κάλυψη αξιωμάτων σε κορυφαίες θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τηλεφώνημα Καράμπελα και Χάϊδως στον Χαρδούβελη!

Και για όποιον δεν... κατάλαβε, ο ΚΥΡ δεν χρησιμοποίησε τυχαία τα ονόματα "Καράμπελας" και "Χάϊδω". Πιστός στην παράδοση, ανέδειξε μία λαϊκή παροιμία που λέει "στ' @@@@@ του Καράμπελα και στο @@@@@ της Χάϊδως"...

Ανάπλαση Πεδίου του Άρεως = Λαϊκή αγορά ναρκωτικών

Τα "Νέα" ανα/αποκάλυψαν προχθές πως το Πεδίον του Άρεως έχει καταντήσει λαϊκή αγορά πάσης φύσεως ναρκωτικών, και προφανώς επικίνδυνο. Συγχρόνως από αισθητικής πλευράς ότι αποτελεί τη σκιά του αλλοτινού εαυτού του, με εγκαταλελειμμένα τα δύο βασικά κτίριά του, το "Άλσος" του πάλαι ποτέ Γιώργου Οικονομίδη και του "Green Park" στη Μαυροματαίων. 

Του Δ. Βίτσου

Κι όμως δαπανήθηκαν από την αλήστου μνήμης Υπερνομαρχία -την εποχή της Φώφης Γεννηματά και της Κατερίνας Μπέη- περί τα 9.150.000 ευρώ για την ανάπλασή του υπό το βλέμμα του υπερ-αρχιτέκτονα κ. Τομπάζη, όπως διαλαλεί αφενός η ταμπέλα στην είσοδο της Λ. Αλεξάνδρας, αφετέρου και η ταμπέλα με τα ονόματα των δύο Υπερνομαρχισσών που φιγουράρει παραδίπλα, καίτοι καλυμμένη με φούμο από κάποιους που προφανώς δεν σέβονται ούτε αρχές, ούτε εξουσίες. 
Τρεις-τέσσερις φορές εγκαινίασαν την ανάπλαση, αφού είχαν πέσει τότε πολλές εκλογές μαζί. Η ανάπλαση που του προσέδωσε την αισθητική του νεκροταφείου, αν σκεφτεί κανείς πως μαρμαρώθηκαν όλα τα δρομάκια και ότι ο συνδυασμός μάρμαρο/πράσινο κοιμητήριο φέρνει στο νου του Έλληνα. 
Φτιάχθηκαν και κάτι ρυάκια που πλέον είναι στεγνά και γεμάτα σκουπίδι, όπως και μπήχτηκαν στο έδαφος σε διάφορα σημεία του Άλσους, κάτι τεράστια όρθια σίδερα βαμμένα κόκκινα, που ποτέ κανένα στόμα δεν μπόρεσε να πει ακόμα τι συμβολίζουν και σε τι χρησιμεύουν. 
Όσο δε για την ποιότητα της κατασκευής, όλα, λίγα χρόνια μετά τα αλλεπάλληλα εγκαίνια έχουν σε ικανό βαθμό αποσυντεθεί. Για την ακρίβεια η ανάπλαση έμεινε μισή ενώ τα λεφτά δαπανήθηκαν όλα και ίσως και με το παραπάνω. Πολλοί είχαν φωνάξει τότε, αλλά πήραν την διαβεβαίωση πως είναι θέμα χρόνου να ολοκληρωθεί το έργο. Και το ερώτημα είναι: 
Ο κ. Τομπάζης δεν θα έπρεπε να διαμαρτυρηθεί ως πνευματικός άνθρωπος αν μη τι άλλο, τη στιγμή μάλιστα που το όποιο όνειρό του για το Άλσος δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα; Οι δύο κυρίες της Υπερνομαρχίας δεν έπρεπε να παραπέμψουν αρμοδίως τους εργολάβους, αντί να φροντίσουν μόνο για την ταμπελίτσα που εξυμνεί την αφεντομουτσουνάρα τους; 
Τα ΜΜΕ δεν έπρεπε να ανα/αποκαλύψουν το σκάνδαλο εγκαίρως; Και αφού έγινε ό,τι έγινε, έστω και μετά το δισέλιδο προχθεσινό δημοσίευμα των 'Νέων" δεν θα πρέπει να παρέμβει ένας Εισαγγελέας;

Ο νικητής του Μουντιάλ και του παγκόσμιου αθλητισμού

Ο χθεσινός ποδοσφαιρικός αγώνας της Εθνικής μας με την Ακτή Ελεφαντοστού, δεν ήταν τόσο νίκη της Ελλάδας, όσο νίκη του Αθλητισμού!

Κι’ αυτό επειδή, οι νίκες στους αγώνες έρχονται και παρέρχονται, αλλά κινήσεις σαν αυτή του Σαμαρά στον Μπαρί, μένουν και στέλνουν υψηλά μηνύματα για τον Αθλητισμό και γενικά για την ανθρώπινη συμπεριφορά.

Η Ελλάδα είναι από χθες η μεγάλη πρωταθλήτρια του Μουντιάλ 2014, άσχετα με τα αποτελέσματα των επερχόμενων αγώνων, καθώς ένα από τα παιδιά της κατάφερε να υπενθυμίσει αξίες που μόνον ένα αρχαίο ελληνικό πνεύμα προσέφερε στον κόσμο.

Ο Γιώργος Σαμαράς, είναι πλέον, προσωπικότητα παγκοσμίου κύρους και αθλητής-υπόδειγμα και παράδειγμα για το μέλλον του παγκόσμιου αθλητισμού.

>>> Για να δούμε εάν εκτιμηθεί η πράξη του από παγκόσμιους οργανισμούς...

Συγγνώμη, sorry, accent circonflèxe και... ουάου!..

«Μητέρα Γη Συγνώμη και Τραγούδια της Θάλασσας», είναι ο τίτλος της εκδήλωσης που γίνεται σήμερα στον Πειραιά, με ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Ναυτικών. 
Τώρα, κατά πόσο με μία εκδήλωση μπορεί να τιμηθεί η Ημέρα των Ναυτικών, αυτό είναι κάτι που αφορά άλλους αρμόδιους. Ο καθείς στο είδος του… 
Αρκετά τράβηξε ο πρόλογος για να τεθεί το ερώτημα: 
Στον τίτλο της εκδήλωσης γιατί γράφεται το «συγγνώμη» με ένα «γ» και η «θάλασσα» με δύο «σ»; 
Εάν θέλαμε να γίνει πλήρες το «έγκλημα», τότε ας γραφόταν και η «θάλασσα» ως… «θάλασα»! 
Τι να φταίει το φυλλάδιο, όταν η συγκεκριμένη λέξη με την υψηλή έννοια βλέπουμε να γράφεται με ένα «γ», σε έγκυρα έντυπα επισήμων φορέων; Ό,τι βλέπουν οι άνθρωποι γράφουν και μην έχουμε απαίτηση από τον κάθε πολίτη να είναι γνώστης της Γλώσσας μας, όταν δεν δείχνουν να είναι γνώστες άλλοι που εντέλλονται και είναι η δουλειά τους! 
Άσχετα εάν, κάποιος… αριστούχος δημοτικού, θα γνωρίζει ότι το "συγγνώμη" θέλει δύο "γ" ως σύνθετη λέξη (συν + γνώμη = συγγνώμη). Δηλαδή, όπως ακριβώς είναι στην... επίσημη γλώσσα μας το "sorry"! 
Εάν το γράψουμε με ένα "r" θα μας πουν… αγράμματους, άσχετα εάν είτε με ένα "r" το γράψεις είτε με δύο, δεν χαλάει η... σούπα! Αλλά προσέχουμε, μην τυχόν και λαθέψουμε! 
Αντίθετα, για το «συγγνώμη», αλλά και για κάθε άλλη ελληνική λέξη, δεν υπάρχει πρόβλημα. Τις γράφει ο καθένας όπως θέλει και μάλιστα όσο ανορθόγραφες είναι, τόσο… πεφωτισμένος θεωρείται! 
Άλλωστε, δεν υπάρχει φορέας στην Ελλάδα για να αντιδράσει όταν βιάζεται η Γλώσσα μας. Κάθε άλλο, διότι οι αρμόδιοι φορείς κατάντησαν να λειτουργούν ως… αμφορείς «μαργαριταριών». 
Από πουθενά δεν ακούγεται φωνή διαμαρτυρίας και επικρατεί ένα πνεύμα ένοχης ανοχής για ό,τι το άσχημο υφίσταται η ελληνική Γλώσσα. 
>>> Συγνώμη… προς το υπουργείο Παιδείας, τις αρμόδιες πανεπιστημιακές έδρες και την απίθανη Ακαδημία Αθηνών. Μη δίνετε σημασία στους… κουτόφραγκος, που για να αφαιρέσουν ένα τόνο από τη Γλώσσα τους, υποχρέωσαν να συνεδριάσει η Γαλλική Ακαδημία, η οποία δεν ενέκρινε το… new look στη γαλλική γλώσσα. Αλλά, με… accent circonflèxe θα ασχολούμαστε; Εμείς απαντάμε: Ουάου!..

Παγκόσμια Ημέρα Ναυτικών >>> ΣΗΜΕΡΑ - ΣΥΝΑΥΛΙΑ

 

"Ιστορία" 43 ετών το πρόβλημα με τη Σχολή της Χάλκης

Ιερά Θεολογική Σχολή Χάλκης

43 χρόνια απατηλών υποσχέσεων

για την επαναλειτουργία της

Συμπληρώθηκαν 43 χρόνια από την ημερομηνία κατά την οποία η Ιερά Θεολογική Σχολή Χάλκης έκλεισε με νόμο της τουρκικής κυβέρνησης που απαγόρευε τη λειτουργία ιδιωτικών ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Η πράξη αυτή υπήρξε μια τεράστια αυθαιρεσία των τουρκικών αρχών, διότι περιφρόνησε την αυτοτέλεια και τον εσωτερικό κανονισμό της Σχολής, η οποία αποτελεί ίδρυμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Του Αντώνη Λαμπίδη 
Προέδρου Συλλόγου 
Κωνσταντινουπολιτών

Το ζήτημα της επαναλειτουργίας της Σχολής άπτεται του διεθνούς χαρακτήρα της προσωπικότητας, της οντότητας και του θεσμού του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Η Τουρκία επιμόνως και σκοπίμως αρνείται την αναγνώριση του Οικουμενικού Πατριαρχείου ως νομικής οντότητας. Το πρόβλημα λαμβάνει ευρύτερες διαστάσεις, καθ’ όσον προσφέρεται για πολύπλευρη εκμετάλλευση με στόχο τον επηρεασμό των ελληνικών σχέσεων και τη χειραγώγηση της ελλαδικής πολιτικής -πράγμα που τεχνηέντως επιδιώκει η άλλη πλευρά. 
Οι τουρκικές κυβερνήσεις, με τη γνωστή παρελκυστική τακτική τους, διαιωνίζουν το ζήτημα χρησιμοποιώντας το ως ένα «παιγνιόχαρτο» για την άσκηση πιέσεων προς το Πατριαρχείο, την Ελλάδα αλλά και τους διεθνείς οργανισμούς.
Κατά καιρούς, τίθενται προσχηματικά θέματα αμοιβαιότητας, χειρονομίες «καλής θελήσεως» άνευ αντικρίσματος και προτείνονται «λύσεις» που θα ικανοποιούν την τουρκική πολιτική, αγνοώντας τα δίκαια αιτήματα επαναλειτουργίας της Σχολής με το καθεστώς που ίσχυε προ του κλεισίματος της Σχολής το 1971. Και όπως χαρακτηριστικά έχει διατυπώσει τη φράση ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός, Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, «η γείτων χώρα μάς έχει πείσει με την μέχρι σήμερα τακτική της, ότι δίδει ένα ποτήρι νερό, για να πάρει όμως δύο ποτήρια αίμα!». 
Κυβερνητικές πηγές διοχετεύουν στα τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες ο Πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν φέρεται να έδωσε εντολή ώστε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες δρομολόγησης της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.
Συγκεκριμένα, σε άρθρα εφημερίδων αναφέρεται ότι δημιουργήθηκε ομάδα ειδικών που επεξεργάζεται προσχέδιου νόμου για τη λειτουργία των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, στο οποίο προβλέπεται η επαναλειτουργία της Σχολής ως κολλεγίου είτε σε μορφή βακουφικού πανεπιστημίου συνδεδεμένου στο Συμβούλιο Ανώτατης Εκπαίδευσης (YÖK) είτε ως ξένου ιδρύματος συνδεδεμένου στη χώρα προέλευσης του. (1) 
Επίσης, κατά καιρούς βλέπουν το φως της δημοσιότητας προκλητικές δηλώσεις Τούρκων κυβερνητικών αξιωματούχων που ζητούν ανταλλάγματα από την Ελλάδα προκειμένου να ανοίξει η Σχολή. 
Το θέμα της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης δεν περιελήφθη τελικά στο πολυαναμενόμενο «πακέτο εκδημοκρατισμού» που παρουσίασε ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στις 30 Σεπτεμβρίου 2013. 
Στις 9 Ιανουαρίου 2014, κατόπιν ερωτήσεως του ευρωβουλευτή κ. Γ. Κουμουτσάκου με θέμα «Ανακοίνωση πακέτου εκδημοκρατισμού της Τουρκίας - Επαναλειτουργία Θεολογικής Σχολής της Xάλκης», το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δια του αρμόδιου επιτρόπου για την Διεύρυνση της ΕΕ κ. S. Füle, εξέφρασε την ανησυχία του, ως ακολούθως:
«Η Επιτροπή είναι ενήμερη για το θέμα και το υπογράμμισε στη Έκθεση Προόδου για την Τουρκία του 2013: Οι περιορισμοί στην εκπαίδευση του κλήρου παρέμειναν. Ούτε η τουρκική νομοθεσία, ούτε το σύστημα δημόσιας εκπαίδευσης προβλέπουν ανώτερη θεολογική εκπαίδευση για τις επιμέρους κοινότητες. Παρά τις εξαγγελίες των αρχών, η Ελληνορθόδοξη Θεολογική Σχολή της Χάλκης παρέμεινε κλειστή. Η Επιτροπή λυπάται για το γεγονός ότι η δέσμη μέτρων εκδημοκρατισμού του Σεπτεμβρίου δεν έχει αντιμετωπίσει το ζήτημα, και προτίθεται να ανακινήσει το ζήτημα στις τουρκικές αρχές με κάθε κατάλληλη ευκαιρία». (2) 
Εξ άλλου, η Αμερικανική Επιτροπή για τη Διεθνή Θρησκευτική Ελευθερία (United States Commission on International Religious Freedom - USCIRF), συμβουλευτικό όργανο του Προέδρου των ΗΠΑ, του υπουργού Εξωτερικών και του Αμερικανικού Κογκρέσου, στην Ετήσια Έκθεσή της το 2014 αναφερόμενη στην Τουρκία προβάλλει το εκκρεμές ζήτημα της Χάλκης. (3) 
Είναι θαυμαστοί και συγκινητικοί οι αγώνες που δίδει ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος για την επαναλειτουργία της Ιεράς Σχολής της Χάλκης. 
Ο ιστορικός Σύλλογος Κωνσταντινουπολιτών αναδεικνύει κατ’ έτος το ζήτημα της επαναλειτουργίας της Σχολής της Χάλκης, στη Διεθνή Συνδιάσκεψη του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη – ΟΑΣΕ, που λαμβάνει χώρα στη Βαρσοβία κάθε φθινόπωρο, ενώπιον διπλωματικών αντιπροσωπειών 56 χωρών. 
Ευχόμαστε τα πράγματα να εξελιχθούν κατά την επιθυμία του σύμπαντος Γένους._ 
>>> ΠΗΓΕΣ: (1) Άρθρα των εφημερίδων “Radikal” και “Hurriyet” (28/01/2013). (2) Απάντηση του κ. Füle εξ ονόματος της Επιτροπής. (3) USCIRF, Turkey Chapter - 2014 Annual Report.

Μάνος Χατζιδάκις: Περιφρονώ τους εύκολα «επώνυμους»…

Ένα άγνωστο -μέχρι σήμερα- κείμενο που δημοσίευσε το 1980 στη Μελβούρνη, στην ομογενειακή εφημερίδα «Νέος Κόσμος» ο κορυφαίος Έλληνας συνθέτης και πνευματικός άνθρωπος Μάνος Χατζιδάκις και που βρήκα αναδημοσιευμένο στο fimotro.blogspot.gr (και μπράβο τους για την αναδημοσίευση), με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 20 χρόνων από το θάνατο του μεγάλου μουσικοσυνθέτη, διανοούμενου και ποιητή, μπορεί -ΑΝ διαβαστεί μαζικά από την πολιτική και πνευματική μας ηγεσία και τους Έλληνες πολίτες- «κάπου» να μας οδηγήσει.

Του Δημ.

Κωνσταντάρα

Σ’ αυτή τη δύσμοιρη χώρα μας που πορεύεται σαν πλοίο σε καταιγίδα όχι χωρίς καπετάνιο αλλά με ΠΟΛΛΟΥΣ καπετάνιους, μέσα κι έξω από το καράβι, δεν υπάρχουν πολλοί τέτοιοι σπουδαίοι διανοητές. Κι αυτοί που υπάρχουν, απλώς… απέχουν. Γι’ αυτό και μας λείπει -τις περισσότερες στιγμές- η έμπνευση.

Είναι δυνατόν ΕΝΑ κείμενο να μας ξαναφέρει τη χαμένη μας έμπνευση, τη χαμένη μας πίστη στη φυλή μας, τη χαμένη μας εκτίμηση στην ιστορία μας; Ίσως όχι. Μπορεί ωστόσο να είναι μια καλή αρχή. Μια στροφή στις καλές και υγιείς δυνάμεις αυτού του τόπου που θαυματούργησαν δημιουργώντας παγκόσμια «ρεύματα», θα μας κρατήσει μακριά από τη σημερινή κατάσταση καθημερινής φτήνιας, καταστροφής των αξιών και ανάδειξης του εφήμερου «τίποτα» ως …σταθερής αξίας. Και θα μας επιτρέψει να θυμηθούμε , να μάθουμε, να καταλάβουμε ποιοι είμαστε και τι μπορούμε να κάνουμε.

Γράφει -μεταξύ άλλων- ο Χατζιδάκις:

«Αδιαφορώ για την δόξα. Με φυλακίζει στα όρια που εκείνη καθορίζει κι' όχι εγώ. Πιστεύω στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει κι όχι σ' αυτό που μας διασκεδάζει και μας κολακεύει εις τας βιαίως αποκτηθείσας συνήθειές μας.

»Περιφρονώ αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα «επώνυμους» πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, την σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία την πάσα λογής χυδαιότητα καθώς και κάθε ηλίθιο του καιρού μου.

»Γεννήθηκα στις 23 Οκτώβρη του '25, στην Ξάνθη τη διατηρητέα κι όχι την άλλη τη φριχτή που χτίστηκε μεταγενέστερα από τους μεταπολεμικούς της ενδοχώρας μετανάστες. Η μητέρα μου ήταν από την Αδριανούπολη και ο πατέρας μου απ' την Κρήτη. Με φέραν το '31 στην Αθήνα απ' όπου έλαβα την Αττική παιδεία - όταν ακόμη υπήρχε στον τόπο μας και Αττική και Παιδεία. Είμαι λοιπόν γέννημα δύο ανθρώπων που δεν συνεργάστηκαν ποτέ, εκτός απ' την στιγμή που αποφάσισαν την κατασκευή μου. Γι' αυτό και περιέχω μέσα μου όλες τις δυσκολίες του Θεού και όλες τις αντιθέσεις.

»Η κατοχική περίοδος μου συνειδητοποίησε πως δεν χρειαζόμουν τα μαθήματα της Μουσικής, γιατί με καθιστούσαν αισθηματικά ανάπηρο και ύπουλα μ' απομάκρυναν απ' τους αρχικούς μου στόχους που ήταν: Να διοχετευθώ, να επικοινωνήσω και να εξαφανιστώ. Γι' αυτό και τα σταμάτησα ευθύς μετά την κατοχή - σαν ήρθε η απελευθέρωση. Δεν σπούδασα σε Ωδείο και συνεπώς δεν μοιάζω φυσιογνωμικά με μέλος του γνωστού Πανελληνίου Μουσικού Συλλόγου.

»Ταξίδεψα πολύ. Κ' αυτό με βοήθησε ν' αντιληφθώ πώς η βλακεία δεν ήταν μόνο προϊόν του τόπου μας αποκλειστικό, όπως περήφανα αποδεικνύουν συνεχώς οι Έλληνες σωβινιστές και οι ντόπιοι εθνικιστές. Έτσι ενισχύθηκε η έμφυτη ελληνικότητά μου και μίκραινε κατά πολύ ο ενθουσιασμός μου για τους αλλοδαπούς.

»Το 1966 βρέθηκα στην Αμερική, και επειδή χρωστούσα στην ελληνική εφορία κάπου τριάμιση εκατομμύρια δραχμές, αναγκάστηκα να κατοικήσω εκεί ώσπου να τα εξοφλήσω.

»Εξόφλησα τα χρέη μου το '72 κι' επέστρεψα στην Αθήνα, για να κατασκευάσω το καφενείο με το όνομα «Πολύτροπο». Ήρθε όμως ο τυφώνας που ονομάστηκε «Μεταπολίτευση» με τις σειρήνες των γηπέδων και των σφαιριστηρίων και τους χιλιάδες εκ των υστέρων αντιστασιακούς, που αγανακτισμένοι τραγουδούσαν τραγούδια ενάντια στη Δικτατορία, και που με αναγκάσανε να κλείσω το «Πολύτροπο», μ' ένα παθητικό περίπου πάλι των τριάμιση εκατομμυρίων. Μοιραίος αριθμός.

»Παρ’ όλα αυτά, μέσα σε τούτον τον καιρό, γεννήθηκε η φιλελεύθερη έννοια του ΤΡΙΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ και επιβλήθηκε σε ολόκληρο τον τόπο.

»Και καταστάλαγμα μέχρι στιγμής του βίου μου είναι:

»Αδιαφορώ για την δόξα.

»Επιθυμώ να έχω πολλά χρήματα για να μπορώ να στέλνω «εις τον διάβολον» - που λένε - κάθε εργασία που δεν με σέβεται.

»Περιφρονώ αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα «επώνυμους» πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, την σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία την πάσα λογής χυδαιότητα καθώς και κάθε ηλίθιο του καιρού μου»…

Μάνος Χατζιδάκις. Όσο τον ανακαλύπτουμε, τόσο περισσότερο μας λείπει.

Δημοσιογραφικές σχολές, ΕΣΗΕΑ και δεοντολογία...

Το Εποπτικό Όργανο Δεοντολογίας (ΕΟΔ) της ΕΣΗΕΑ, εν όψει της νέας εκπαιδευτικής περιόδου, επαναλαμβάνει όσα έχει επισημάνει για τα απαράδεκτα φαινόμενα διαφήμισης δημοσιογραφικών σχολών από μέλη της Ένωσης.

Το ΕΟΔ διευκρινίζει, πως η αναφορά του ονόματος οποιουδήποτε συναδέλφου, που διδάσκει σε δημοσιογραφική σχολή είναι επιτρεπτή και εντάσσεται στο πλαίσιο της ενημέρωσης.

Τονίζει, όμως, ότι είναι απόλυτα αντίθετη με τον Κώδικα Δεοντολογίας η διαφημιστική χρήση της φωνής και της εικόνας του δημοσιογράφου.

Η παραβατική αυτή συμπεριφορά, που εμπορευματοποιεί και ευτελίζει την δημοσιογραφία, παράλληλα λειτουργεί παραπλανητικά για νέους ανθρώπους, στους οποίους σε πολλές περιπτώσεις δίνει την εύκολη υπόσχεση μεγάλης δημοσιογραφικής εξέλιξης.

>>> Και για όσους δεν κατάλαβαν, η παραπάνω ανακοίνωση, δεν αφορά μόνον τους δημοσιογράφους, αλλά και τους γονείς που προτίθενται να στείλουν τα παιδιά τους σε δημοσιογραφικές σχολές, με μοναδικό γνώμονα τα "ονόματα"...

Αποχωρούν οι κεντροαριστεροί από τη ΔΗΜΑΡ

Μετά την ανεξαρτητοποίηση του βουλευτή Βασίλη Οικονόμου, από τη ΔΗΜΑΡ, άλλες τρεις αποχωρήσεις στελεχών ανακοινώθηκαν σήμερα από το κόμμα του Φώτη Κουβέλη. Πρόκειται για την Κατερίνα Μέγα (μέλος της Κεντρικής Επιτροπής), τον Γιάννη Καλαφάτη (γραμματέας Νομαρχιακής Δυτικής Αττικής) και τον Δημήτρη Αμανατίδη (γραμματέας Νομαρχιακής Βόρειας Αττικής). 
την ανοιχτή επιστολή αποχώρησης, βγαίνουν συμπεράσματα, για το τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα στη ΔΗΜΑΡ και κυρίως αναδεικνύεται το γεγονός ότι τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών φέρνουν ανακατατάξεις στον πολιτικό μας χάρτη, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα «δυνατό» κεντροαριστερό κόμμα. Αλλά από ποιούς και με ποιούς; 
Να γίνουν «αχταρμάς» οι άμεμπτοι και οι «καθαροί» με τα λαμόγια, προκειμένου να συσταθεί ένας κομματικός οργανισμός εφάμιλλος κάποιων άλλων αμαρτωλών;
«Κεντροαριστερά» ακούνε οι κεντροαριστεροί και το βάζουν στα πόδια! Πώς να εμπιστευθούν μία κίνηση όταν εκδηλώνεται ενδιαφέρον από πρόσωπα που έφεραν την χώρα σε αυτή την κατάσταση; 
Μακάρι οι ελπίδες του Βασίλη Οικονόμου και των τριών που αποχώρησαν σήμερα, να μην αποβούν φρούδες… 
Η ανοιχτή επιστολή αποχώρησης των «τριών», αναφέρει τα εξής: 
Η ελληνική κοινωνία διέρχεται τα τελευταία τέσσερα χρόνια μια τεράστια οικονομική και κοινωνική κρίση η οποία έχει επιδεινώσει τραγικά τις ζωές όλων μας. 
Εμείς που ενταχθήκαμε και προσφέραμε στη Δημοκρατική Αριστερά το κάναμε θεωρώντας ότι πρόκειται για μια δύναμη ικανή να συσπειρώσει τον προοδευτικό και δημοκρατικό κόσμο, ικανή να διατυπώσει προτάσεις εξόδου της χώρας από την κρίση με την κοινωνία όρθια. 
Οι ελπίδες μας διαψεύστηκαν και κατέρρευσαν συνολικά μετά την πορεία του τελευταίου χρόνου και την αποτίμηση της στην τελευταία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος το Σάββατο 7 Ιουνίου. 
Δυστυχώς αποδείχτηκε ότι η πλειοψηφία των μελών της Κεντρικής Επιτροπής αποφεύγει την ανάληψη των ευθυνών ακόμα και για την εκλογική εξαέρωση του κόμματος και δεν επιθυμεί τη στροφή προς μια πολιτική που θα έχει νόημα και ουσία για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. 
Η άρνηση της πλειοψηφίας να συνδράμει και η ΔΗΜΑΡ χωρίς προαπαιτούμενα, χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς ηγεμονισμούς στη δημιουργία ενός φορέα της Κεντροαριστεράς, σταθερά προσανατολισμένου στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, καταδεικνύει ότι τα ηγετικά στελέχη της ΔΗΜΑΡ φοβούνται τη συμμετοχή σε μια προοδευτική συμπαράταξη που δεν θα περιορίζεται στα στενά προσωπικά τους όρια. 
Δυστυχώς οι αποφάσεις της ηγετικής ομάδας της ΔΗΜΑΡ έχουν ληφθεί και οι εσωκομματικές διαδικασίες είναι καθ’ όλα προσχηματικές. 
Δεδομένου λοιπόν ότι η ΔΗΜΑΡ αρνείται να αναλάβει ρόλο στην ενότητα και την συνεργασία των κατακερματισμένων δυνάμεων του χώρου ώστε να κατατεθεί κυβερνητική πρόταση πάνω σε αναπτυξιακή και μεταρρυθμιστική βάση αλλά και ότι αναζητά εύσχημους τρόπους επιστροφής στο ΣΥΡΙΖΑ, με τον οποίο εξακολουθεί να υπάρχει χάσμα σε ότι αφορά τον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης και θεμελίωσης μιας κοινωνίας και ενός κράτους μακριά από τις παθογένειες και τους λαϊκισμούς του παρελθόντος, δηλώνουμε ότι αποχωρούμε από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς. 
Η προφανής έλλειψη ενδιαφέροντος για τη γνώμη και τις θέσεις στελεχών και μελών που δεν ταυτίζονται με την ηγετική ομάδα και η διάθεση της πλειοψηφίας του κόμματος να αποκλείσει εκ προοιμίου την δυνατότητα διατύπωσης εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης από την ενωμένη Κεντροαριστερά καθιστούν αδύνατη τη συμμετοχή μας στο κόμμα. 
Εμείς θα συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για την ενωμένη και δυνατή Κεντροαριστερά που θα διατυπώσει ρεαλιστική και κοινωνικά δίκαιη πρόταση εξόδου από την κρίση με την κοινωνία όρθια και η οποία πρέπει να διαμορφωθεί μέχρι τις ερχόμενες εθνικές εκλογές ώστε να διεκδικήσει επί ίσοις όροις τη νίκη και την πλειοψηφία στην επόμενη Βουλή.

Καμμιά φορά ο ΚΥΡ δεν έχει δίκιο...

"Όλοι για τον Τσίπρα δουλεύουνε", αλλά εκτός από τους δικούς του!

Προβληματίζουν τον Τσίπρα οι "53" και οι άλλοι δύο...

Σε πολύ δύσκολη καμπή βρίσκεται το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μετά το κείμενο της τάσης των "53", αλλά και την παρέμβαση των δύο βουλευτών για τον Σάββα Ξηρό.

Ενώ ο Αλέξης Τσίπρας και τα περισσότερα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνουν να βαδίζουν με ρεαλισμό, κάποιοι άλλοι δείχνουν να κάνουν τα πάντα, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να "επιστρέψει" σε τηλεφωνικό θάλαμο!

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κατηγορείται από τους "53", ότι κάνει "δεξιά στροφή", παραμελώντας ίσως οι άνθρωποι ότι το κόμμα τους δεν έφτασε εκεί που βρίσκεται από "αριστερές" ψήφους, αλλά από ψήφους οι οποίες άγγιζαν και τις παρυφές της ΝΔ.

Πράγματι, οι τελευταίες δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα και άλλων ηγετικών στελεχών, μπορεί να διαφέρουν από τις "καυτές" δηλώσεις του παρελθόντος, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι έχει χαθεί ο "αντιμνημονιακός" προσανατολισμός και η καθαρή θέση για κοινωνική πολιτική.

Όμως, καλά θα ήταν να υπήρχαν μόνον οι "53", γιατί κάποιοι άλλοι "συριζαίοι" βουλευτές εμφανίζονται να παίρνουν περίεργες εξτρεμιστικές θέσεις, αλλά με ανθρωπιστικό μανδύα!

Ο λόγος, για τους περιβόητους βουλευτές που ζήτησαν να γίνει η έκτιση του υπόλοιπου της ποινής του Σάββα Ξηρού στο σπίτι του, επειδή, λέει, ο καταδικασθείς αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας. 

Δεν ακούσαμε όμως να πουν το ίδιο για τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, ή για άλλον άφραγκο κρατούμενο (και όχι εγκληματία) που αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα υγείας και περιμένει τον θάνατο για να λυτρωθεί…

Ας σημειωθεί, ότι ο κάθε Ξηρός έχει το δικαίωμα να ζητεί από την πολιτεία πιο ήπια μέτρα για την κράτησή του και εμείς έχουμε την υποχρέωση να του παραχωρούμε αυτό το δικαίωμα! 

Όμως, αυτό δεν σημαίνει πως και η Δικαιοσύνη είναι υποχρεωμένη να δέχεται το κάθε αίτημα, πόσο μάλλον, όταν ο αιτών με τα εγκλήματά του έχει αφήσει χήρες και ορφανά...

Επειδή είναι της μόδας να χαρακτηρίζουμε κάποιους ως "λαϊκούς αγωνιστές", πρέπει να επισημανθεί ότι οι κατά καιρούς πραγματικοί λαϊκοί αγωνιστές, ποτέ δεν ζήτησαν χάρη από τους δυνάστες τους και με ανοιχτά τα μάτια δέχονταν τις βολές των εκτελεστικών αποσπασμάτων. Έτσι δεν είναι;

Τελικά, με κάτι τέτοια ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης και όλα θα κριθούν από την αποφασιστικότητα που θα δείξει η ηγεσία του. Ας μην περνούν απαρατήρητες τέτοιες κινήσεις... 

Η γενική κατάσταση, με τα όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, μοιάζει λίγο με τα αλλοτινά γεγονότα στην ΕΔΗΚ, αλλά δεν κινδυνεύει τόσο από… Τσιριμώκους του ‘65, ούτε από "διευρυνσίες" του ’77, όσο από… προοδευτικούς "νέας κοπής"…

Σκότωσαν τον "Μπρούνο" - το κλασικό "καμάκι" της Ρόδου

Τραγικά έφυγε προχθές από τη ζωή, το κλασικό «καμάκι», που… τίμησε τα «όπλα» για περίπου τέσσερις δεκαετίες. 
Πρόκειται για τον Ηλία Φανούρη, γνωστότερο ως «Μπρούνο», ο οποίος βρέθηκε απανθρακωμένος στο σπίτι του στη Ρόδο. Κατά την αστυνομία το κίνητρο της φρικτής δολοφονίας του, ήταν πιθανόν προσωπικές διαφορές ή ληστεία. 
Η περίπτωση του Ροδίτη «greek καμάκι», επανήλθε στην επικαιρότητα μέσω του ντοκυμανταίρ «Οι κολοσσοί του έρωτα» του Νίκου Μιστριώτη, που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Ντοκυμανταίρ της Θεσσαλονίκης (2012) και στο οποίο εμφανιζόταν και ο «Μπρούνο».
Αξίζει να δείτε ένα πεντάλεπτο από το ντοκυμανταίρ, με κλικ >>> ΕΔΩ, όπου ο αξέχαστος «Μπρούνο» περιγράφει την εποχή που έζησε και… διέπρεψε!

Δημόσιο: Αρπαγή καταθέσεων χωρίς προειδοποίηση!

Σύμφωνα με απόφαση του ΣτΕ, το Δημόσιο αποκτά τη δυνατότητα ανάληψης χρημάτων από τραπεζικούς λογαριασμούς λόγω οφειλών, χωρίς να έχει ενημερωθεί προηγουμένως ο οφειλέτης!

Συγκεκριμένα, η 7μελής σύνθεση του ΣΤΕ (με εξαίρεση τον Εισηγητή της υπόθεσης) ανέτρεψε προηγούμενη απόφαση του Στ΄ τμήματος του Δικαστηρίου που είχε αποφανθεί ότι η σχετική διάταξη του Κώδικα Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων (Ν.Δ. 356/1974) είναι αντισυνταγματική, αφού ο οφειλέτης δεν μπορεί να αμυνθεί νομικά.

Όπως επισημαίνεται στο σκεπτικό της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, η μη κοινοποίηση στον οφειλέτη του κατασχετηρίου, αποσκοπεί στο να μην κάνει ανάληψη των χρημάτων από την τράπεζα.

>>> Οπότε, όποιος έχει φόβους ανάληψης ποσού από τον τραπεζικό λογαριασμό του, ας πάει να "βουτήξει" ο ίδιος τα λεφτά! Και μετά, ας "ψάχνονται" ο τραπεζίτες, λόγω κάθετης μείωσης των καταθέσεων!

ΤΑ και Πολεοδομίες: Συνεχίζεται η επιείκια στην διαφθορά

Το όργιο διαφθοράς καλά κρατεί, παρά τα όσα λέγονται περί του αντιθέτου...  
Οι υπηρεσίες του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, Λέανδρου Ρακιντζή το 2013, χειρίστηκαν 1.519 υποθέσεις και από τις οποίες, σύμφωνα με την εφημερίδα «Έθνος» προκύπτει πως οι δήμοι και οι πολεοδομίες παραμένουν στην πρώτη γραμμή της. Και το… ρεκόρ στην Περιφέρεια Αττικής με ποσοστό 37,2% στις υποθέσεις των δήμων που ελέγχθηκαν. 
Όμως, σε αναλογία αριθμού υποθέσεων ανά 100.000 κατοίκους τα πρωτεία καταλαμβάνει η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου (25,2%) και ακολουθεί η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου (18,1%).
Η οικονομική διαχείριση αποτέλεσε το βασικό περιεχόμενο των περισσότερων υποθέσεων (41,8% του συνόλου), με τα πολεοδομικά και περιβαλλοντικά ζητήματα να ακολουθούν (13% συνολικά). 
Έχοντας το δικαίωμα ένστασης, ο κ. Ρακιτζής επέστρεψε στα αρμόδια όργανα, 96 αποφάσεις πρωτοβάθμιων πειθαρχικών οργάνων που κρίθηκαν επιεικείς. 
Συγκεκριμένα, το 66,7% των περιπτώσεων αφορούσε επιβολή μικρής ποινής σε σχέση με το αδίκημα, το 21,9% τη μη αξιοποίηση των αποδείξεων για την παρατυπία των υπαλλήλων και το 5,2% τη μη εφαρμογή του νόμου από την πλευρά των πειθαρχικών συμβουλίων.
Ο κ. Ρακιντζής τις επόμενες ημέρες θα καταθέσει την Έκθεση Πεπραγμένων στον Πρόεδρο της Βουλής και στον Πρωθυπουργό.

Ένα "κλικ" για να θυμηθούμε τον Μάνο Χατζιδάκι

Συμπληρώθηκαν σήμερα 20 χρόνια, που ο Μάνος Χατζιδάκις έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 69 ετών.

Ήταν Τετάρτη 15 Ιουνίου του 1994, όταν σταμάτησε να χτυπά η μεγάλη, μα παιδική, καρδιά του "γίγαντα" του τραγουδιού μας και της παγκόσμιας μουσικής.

Ο Μάνος Χατζιδάκις δεν θέλησε να γεράσει... Και μέσα από τις πάντα νεανικές δημιουργίες του "τραγουδούσε" την αιώνια "άνοιξη". Ίσως γι' αυτό προτιμούσε να συχνάζει στην πλατεία Προσκόπων - ναι, εκεί που βρίσκεται ο "Μαγεμένος Αυλός"...

Κι όποιος ξέχασε να ανάψει σήμερα ένα κεράκι στη μνήμη του, ας ΚΛΙΚ, για να τον θυμηθεί έστω για 5' λεπτά...

Διεθνές "κράξιμο" στο ΔΝΤ από την "Wall Street Journal"

«Την προηγούμενη εβδομάδα η Κριστίν Λαγκάρντ ζήτησε συγγνώμη από την Βρετανία. Τί κρίμα που η επικεφαλής του ΔΝΤ δεν προχώρησε σε παρόμοια αβροφροσύνη προς την Ελλάδα», σημειώνει μεταξύ άλλων ο Σάϊμον Νίξον σε άρθρο του στην εφημερίδα "Wall Street Journal" με τίτλο: «Πού είναι η συγγνώμη του Δ.Ν.Τ προς την Ελλάδα;».

Στο άρθρο σημειώνεται πως δεν προκλήθηκε καμιά ζημιά από την «χοντροκομμένη» προειδοποίηση του ΔΝΤ προς την βρετανική κυβέρνηση για τη μείωση του ελλείμματος, ωστόσο τα λάθη του Ταμείου στην Ελλάδα «είχαν πραγματικές επιπτώσεις».

Πιο συγκεκριμένα, ο Νίξον τονίζει πως η άρνηση του ΔΝΤ να δεχθεί ότι η Ελλάδα θα πετύχαινε πρωτογενές πλεόνασμα εντός του 2013, οδήγησε σε επτάμηνη καθυστέρηση της εκταμίευσης σημαντικών δόσεων του προγράμματος, με επακόλουθο την καθυστέρηση της επιστροφής της χώρας στις αγορές, επιστροφή που πυροδότησε την τόνωση της εμπιστοσύνης.

«Πράγματι, αν η Αθήνα είχε ενδώσει στις απαιτήσεις του Δ.Ν.Τ για επιπλέον δημοσιονομικά μέτρα για την κάλυψη του φανταστικού ελλείμματος, τότε είναι σχεδόν βέβαιο πως η χώρα θα ήταν αντιμέτωπη με τον έβδομο διαδοχικά χρόνο ύφεσης», υπογραμμίζει το άρθρο της WSJ.

Σημειώνεται μάλιστα, πως ακόμη όμως και αν το ΔΝΤ δεν μπόρεσε να αρθρώσει τη λέξη που αρχίζει από «Σ», η τελευταία έκθεσή του για το ελληνικό πρόγραμμα φέρει σημάδια μετάνοιας.

Γίνεται λόγος για «σημαντική πρόοδο προς την εξισορρόπηση της οικονομίας», ενώ αναγνωρίζεται ως «εξαιρετικό επίτευγμα διεθνώς» η μετατροπή της ασθενέστερης κυκλικά προσαρμοσμένης θέσης στην ευρωζώνη σε ισχυρότερη, μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια.

Στην έκθεση αναφέρεται ότι «οι δομικές μεταρρυθμίσεις προχωρούν, αν και άνισα», ότι οι κίνδυνοι για την ανάπτυξη ενδέχεται να αυξηθούν το 2014, ενώ εκφράζεται «συγκρατημένη αισιοδοξία» για το μέλλον.

Εύσημα 

για Σαμαρά

Ο αρθρογράφος εκτιμά πως αυτή η αναγνώριση της προόδου της Ελλάδας, δικαιολογημένη.

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς είναι ειλικρινά αποφασισμένος να μεταμορφώσει την Ελλάδα σε χώρα με σύγχρονη οικονομία» σημειώνει χαρακτηριστικά.

Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται πως η «αποτυχία του ριζοσπαστικού ΣΥΡΙΖΑ να καταγράψει αποφασιστική νίκη στις ευρωεκλογές ενίσχυσε την κυβέρνηση συνασπισμού, αυξάνοντας τις πιθανότητες επιβίωσής της, τουλάχιστον μέχρι την εκλογή νέου Προέδρου το 2015, πιθανότατα και μετά από αυτήν».

«Το γεγονός αυτό αγοράζει χρόνο για την κυβέρνηση ώστε να επιταχύνει τα φιλόδοξα προγράμματα δομικών μεταρρυθμίσεων και αποκρατικοποιήσεων. Η απόφαση του κ. Σαμαρά να τοποθετήσει ως υπουργό Οικονομικών έναν σεβαστό τεχνοκράτη στέλνει μήνυμα ότι η κυβέρνηση γνωρίζει τις σκληρές αποφάσεις που πρέπει να λάβει χωρίς πολιτικές παρεμβολές» αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Πηγή: ΑΜΠΕ

NY Times: Η Ελλάδα δίπλα στο Ιράκ!

Διεθνή διαπόμπευση υφίσταται σήμερα η Ελλάδα, που μαζί με το Ιράκ «κοσμούν» το πρωτοσέλιδο των “International New York Times”. 

Η διεθνούς κύρους και ακτινοβολίας αμερικανική εφημερίδα, αναδεικνύει σαν πρώτη είδηση την υπόθεση των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών, με τα χθεσινά επεισόδια με την αστυνομία. Και δίπλα, ανταπόκριση από το Ιράκ, όπου οι Ταλιμπάν καταλαμβάνουν την μία πόλη μετά την άλλη! 

Αυτό το πρωτοσέλιδο, πρέπει να σημάνει συναγερμό στην κυβέρνηση και να δώσει το συντομότερο μία λύση στο θέμα των καθαριστριών. Δεν χρειαζόταν πολύ μυαλό και επικοινωνιακές γνώσεις, για να γίνει αντιληπτό, ότι κάτι τέτοιες περιπτώσεις «ρίχνουν κυβερνήσεις»! 

Οπωσδήποτε, πρέπει να τεθεί τέρμα στην ανευθυνότητα του πρόσφατου παρελθόντος και οι αρμόδιοι να πληροφορηθούν το τι συμβαίνει στον ψυχικό κόσμο ενός ανθρώπου αδικημένου, στερημένου και δαρμένου. 

Επίσης, να ενημερωθούν το τι σημαίνει να γίνεται η πατρίδα σου διεθνώς ρεζίλι, για λόγους βλακείας!

Ναι, διότι βλακώδης είναι ο χειρισμός της πολιτείας έναντι των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών κι ας μην επιρρίπτονται οι ευθύνες μόνον κατά του «άντρακλα» αστυνομικού που γρονθοκόπησε τη γυναίκα. 

Οι «γροθιές» του κράτους κατά των καθαριστριών είναι περισσότερο επώδυνες, καθώς γίνονται εν ψυχρώ και εκ προμελέτης! 

Μετά το σημερινό πρωτοσέλιδο της διεθνούς έκδοσης των “N.Y. Times”, η Ελλάδα αποκτά επιπλέον δημοσιογραφικό ενδιαφέρον…

>>> Στον ιδιωτικό τομέα, γράφονται μεγαλύτερα δράματα, με μακροχρόνια ανέργους, με προβλήματα σίτισης και αυτοκτονίες. Και όμως, δεν είδαμε να πιάνουν διεθνή πρωτοσέλιδα, π.χ. οι απολυμένοι της "Χαλυβουργικής". Ούτε καν να γράφονται μονόστηλα για τους εργαζόμενους π.χ. της "Εξπρές", που έχουν να δουν μισθό πάνω από δύο χρόνια! Γιατί οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών κατάφεραν αυτή τη δημοσιότητα; Πρώτον είναι η επιμονή τους! Και δεύτερον; Μα, είναι η βλακεία που λέγαμε!