Δ. Κωνσταντάρας: Τι ΔΕΝ καταλαβαίνεις δηλαδή;

Του 

Δημήτρη 

Κωνσταντάρα

Αισθάνομαι πολύ κοντά και πολύ φιλικά απέναντι σε αρκετούς από τους υπουργούς της τριμερούς κυβέρνησης, βασικά αυτών που προέρχονται από τη Νέα Δημοκρατία. Έχουμε συνυπηρετήσει στο Κοινοβούλιο 3,5 χρόνια, ξέρω τη δημόσια συμπεριφορά τους, τις κοινοβουλευτικές τους εμπειρίες και επιδόσεις, θεωρώ εξ υπαρχής τις καλές τους προθέσεις, τουλάχιστον μέχρι της αποδείξεως του εναντίου. Ωστόσο σήμερα, τους βλέπω με μεγάλο σκεπτικισμό καθώς φαντάζομαι το καθημερινό τους πρόγραμμα, αντιλαμβάνομαι τις πιέσεις που δέχονται, νιώθω την αγωνία τους για να πετύχουν και ξέρω πολύ καλά τι έχουν να αντιμετωπίσουν. Ξέρω δηλαδή ότι και να πετύχουν τους στόχους τους δεν μπορούν αλλά και ότι μετέχουν σε μια κυβέρνηση που δεν είναι κυβέρνηση σωτηρίας αλλά κυβέρνηση καταστροφής. Είμαι σίγουρος ότι το ξέρουν κι αυτοί. Αλλά πολλοί είναι υπερβολικά φιλόδοξοι, μερικοί αφόρητα κοντόφθαλμοι και κάποιοι άλλοι εντελώς ανέτοιμοι.

Με στενοχωρεί ιδιαίτερα να κάνω κριτική σε παλιούς φίλους και «συμμαχητές» αλλά πιο πολύ με στενοχωρεί όταν διαπιστώνω ότι τα 3,5 χρόνια της πρώτης κυβέρνησης Καραμανλή, μερικούς και τα επόμενα 2 χρόνια της δεύτερης κυβέρνησης Καραμανλή δεν τους δίδαξαν τίποτα. Σαν να μην έζησαν την κατάρρευση του «καθεστώτος Σημίτη», σαν να μην πήραν χαμπάρι τι γινόταν στην κυβέρνηση και τη Βουλή το 2005 και το 2007 και το 2008, σαν να μην ήταν καν εκεί όταν «γκρεμίστηκε» ο νέο-Καραμανλισμός, σαν να μην κατάλαβαν σε ποιο πολιτικοοικονομικό περιβάλλον ζούσαν. Κάποιοι έφυγαν, για τον ένα ή τον άλλο λόγο. Άλλοι έμειναν και στόχευσαν και πάλι την εξουσία. Μα εθελοτυφλούν; Δεν διαβάζουν; Δεν βλέπουν; Δεν ακούνε; Δεν διδάσκονται; Έχουν τόσο μεγάλη «κάψα» να κυβερνήσουν; Ίσως. Αλλά με ποιο στόχο; Να ξεγραφτούν ολοκληρωτικά απ΄ το χάρτη όταν θα έχουν πια αποτύχει; Γιατί θα αποτύχουν. Είτε μη εκπληρώνοντας τους στόχους τους, είτε εκπληρώνοντάς τους, σε μια ιδιότυπη, ιδιόμορφη πολιτική κατάσταση «loose – loose», σε μια κατάσταση δηλαδή που ό,τι και να γίνει, η κυβέρνηση βγαίνει χαμένη. Αν ακολουθήσει τις εντολές των δανειστών και τα κάνει μπάχαλο, θα φύγει με τις κλωτσιές των πάντων. Αν εφαρμόσει κατά γράμμα το πρόγραμμα και τους ευχαριστήσει, θα έχει μεταβάλλει την Ελλάδα σε Νίγηρα και θα μείνει στην ιστορία με τη στάμπα του εθνικού μειοδότη.

Μα δεν το καταλαβαίνουν αυτό; Και φυσικά δεν μιλώ για τους διάφορους εξωκοινοβουλευτικούς καθηγητές και οικονομολόγους, υψηλόβαθμους υπαλλήλους του ξένου «παράγοντα». Αυτοί δεν με ενδιαφέρουν. Οι πολιτικοί όμως που συμπράττουν; Μα αν ζούσαν στην Αγγλία του 18^ου-19^ου αιώνα, θα τους σημάδευαν δια βίου με το «άλικο γράμμα» Α όπως έκαναν στις μοιχούς για να κουβαλάνε αιωνίως τη ντροπή της Απιστίας. Κάτι ανάλογο δεν θα γίνει και εδώ; Εντάξει, δεν είναι όλοι το ίδιο, υπάρχουν και κάποιοι που είναι αγνοί και προσπαθούν για το καλό της πατρίδας. Τέτοιοι όμως δεν υπήρχαν στη –ας πούμε- Κυβέρνηση Τσολάκογλου; Τους θυμάται κανείς;

- Είναι δυνατόν να παραδέχεται με ΔΗΛΩΣΗ του ο Ανδρέας Λυκουρέντζος ότι «εμείς θα εκτελέσουμε το Μνημόνιο χωρίς παρεκκλίσεις ή αποκλίσεις ό,τι κι αν γίνει»;

- Είναι δυνατόν να δηλώνει ΣΟΒΑΡΑ ο Γιάννης Βρούτσης ότι «Ήδη, προχωράει η επεξεργασία σχεδίου δράσης για την απασχόληση των νέων ανέργων ύψους 150 εκ. € με 80.000 ωφελούμενους νέους»;

- Είναι δυνατόν να προαναγγέλλει αλλαγές στον Κανονισμό της Βουλής ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης και μετά να μας λέει ότι δεν θα κλείσει ούτε το γυμναστήριο, ούτε η περίπου άχρηστη Τηλεόραση της Βουλής;

-Είναι δυνατόν να ΔΗΛΩΝΕΙ ο Κώστας Τζαβάρας ότι «Στο υπουργείο Πολιτισμού ήρθα για να δημιουργήσω» και 2-3 μέρες αργότερα, να κλείνουν την Ακρόπολη απροειδοποίητα οι φύλακες;

Και αυτά είναι μερικά από τα αφελή και αστεία που ελέχθησαν. Τα σοβαρά επικίνδυνα αρχίζουν από τους υπουργούς που άρχισαν να… «φεύγουν» πριν ορκιστούν, τους Γενικούς Γραμματείς που όπως είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με τις τοποθετήσεις τους αντικαταστάθηκε το open government του Γιώργου Παπανδρέου , με το… Koumbaros government, τους υποψήφιους (και υποψήφιες) Γενικούς Γραμματείς που… αυτοδιαφήμιζαν τον διορισμό τους θεωρώντας τον σίγουρο προφανώς λόγω «σχέσεων και συγγενειών» και τα… άγρια «πουλήματα» στελεχών του ΛΑ.Ο.Σ. που αφού εγκατέλειψαν το κόμμα τους κατόπιν υποσχέσεων περί Γής της Επαγγελίας, εγκαταλείφθηκαν στη μοίρα τους σε μια απόδειξη πρωτοφανούς και ψυχρής αναξιοπιστίας.

Κι αυτό που είναι το σοβαρότερο: Έχει πλέον αποδειχτεί με σαφή τρόπο, με δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, υπουργών, του πρωθυπουργού, μέσω ανακοινώσεων και δελτίων τύπου ότι η κυβέρνηση Σαμαρά άρχισε να εκπληρώνει πιστά όλους τους όρους του Μνημονίου – και να το διακηρύττει περήφανα- , αυτούς τους ίδιους όρους που η μάχη για την κατάργησή τους αποτέλεσε τον προεκλογικό κορμό της Νέας Δημοκρατίας.

Για γέλια και για κλάματα. Τι ΔΕΝ καταλαβαίνεις δηλαδή;