Του καθηγητή
Δημήτρη Μάρδα*
Πόσο θα πουληθεί ένα ξερό κομμάτι γης, και με τι όρους; Όλα θα τα αναδείξει ένας διεθνής διαγωνισμός για το «Ελληνικό», σε λίγες ημέρες. Θα έπρεπε όμως να γνωρίζει ο Υπουργός Περιβάλλοντος, ο κ. Παπακωνσταντίνου, ως οικονομολόγος που είναι, ότι η «θεωρία των παιγνίων» είναι αναπόσπαστο συστατικό στοιχείο των διαγωνισμών αυτών.
Η εν λόγω θεωρία, μέσω των λίγων «παιχτών» που θα εκδηλώσουν ενδιαφέρον, μπορεί να οδηγήσει σε πολύ χαμηλές τιμές προσφοράς, όπως και στο χρηματισμό πολιτικών ατόμων. Το τελευταίο θα συμβεί, αν δεχθούν οι εμπλεκόμενοι πολιτικοί (αφανείς πρωταγωνιστές ή μη) να πουλήσουν –με άλλοθι το διεθνή διαγωνισμό– κοψοχρονιάς το συγκεκριμένο φιλέτο! Ο χρηματισμός μπορεί να είναι άμεσος ή να ενσωματωθεί στις μελλοντικές αποδόσεις, που θα προκύψουν από την εκμετάλλευση του επίμαχου χώρου.
Τα προαναφερθέντα τα υποστηρίζει η οικονομική θεωρία (μαζί με την παγκόσμια εμπειρία) και όχι εμείς! Να υπενθυμίσουμε ότι κατρακυλήσαμε στην 80η πιο διεφθαρμένη χώρα του πλανήτη, παρά την ύπαρξη των ιστοσελίδων «Διαύγεια» και «Αγορά» και άλλων παρόμοιων χώρων-βιτρίνα της διαφάνειας!Είναι γνωστό ότι, όταν συντρέχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις, οι λεγόμενοι ανοικτοί διεθνείς διαγωνισμοί είναι η μάσκα της διαφθοράς.
Άλλες λύσεις, μπορούσαν να δώσουν πολύ καλύτερα αποτελέσματα –χωρίς τον πιθανό κίνδυνο για χρηματισμού πολιτικών– εξυπηρετώντας ταυτόχρονα τρεις στόχους: Tην ανάπτυξη, τη μείωση του χρέους και τέλος ένα σύνολο πολιτικών ικανών να προσελκύσουν ένα μέρος της διεθνούς επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Ελλάδα.
Έπεται η αναθεωρημένη έκδοση άρθρου που δημοσιοποιήθηκε παλιότερα, με τίτλο «Ελληνικό vs Πριγκιπάτου του Μονακό» (βλ. www.mardas.gr ή www.dimiourgikoipolites.gr). Η πρόταση αυτή δέχθηκε σχόλια και βελτιώθηκε σύμφωνα με τις παρατηρήσεις που εστάλησαν. Τα κυριότερα μέρη της δίνονται ακολούθως.
Το «Ελληνικό» εκτιμάται ότι δε θα πουληθεί πάνω από 8 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό καλύπτει τα 2/3 των τόκων που οφείλουμε να καταβάλλουμε στους δανειστές μας φέτος.
Αν συγκριθεί η τιμή της γης του οικοπέδου αυτού των 5.500 στρεμμάτων (συν τις εφικτές προσχώσεις στην παραλία), με τις αντίστοιχες τιμές γης του Πριγκιπάτου του Μονακό (έκτασης μόλις 1.950 στρέμματα) τότε εύλογα προκύπτουν πολλά ερωτήματα αναφορικά με τον τρόπο αξιοποίησης του πρώην αεροδρομίου.
Αν αντί για την πώληση ενός ξερού χωραφιού αξιοποιούσαμε την περιοχή, κατά τα πρότυπα του Πριγκιπάτου του Μονακό, σεβόμενοι όμως παράλληλα τη φύση, τότε θα μπορούσαμε να καλύψουμε μεγάλο μέρος του δημόσιου χρέους.
Το Πριγκιπάτο του Μονακό με το ¼ της συνολικής γης, σε σχέση με το «Ελληνικό», έχει Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν 6,6 δισ. δολάρια ετησίως. Φανταστείτε λοιπόν το κέρδος για την εθνική οικονομία που θα προέκυπτε από την συνεκμετάλλευση των 5.500 στρεμμάτων του πρώην αεροδρομίου, όπου το κράτος θα έβαζε τη γη και οι επενδυτές τα χρήματα. Φανταστείτε αναλυτικότερα:
- Μια περιοχή, του πρώην αεροδρομίου, με ακριβά ξενοδοχεία πριν τον αεροδιάδρομο, όπου κανάλι με νερό της θάλασσας θα έφθανε έως την είσοδο τους εξυπηρετώντας ιδιαίτερα πλούσια άτομα.
- Μια άλλη περιοχή του, με γραφεία που θα έχαιραν ενός ειδικού φορολογικού καθεστώτος για τους Έλληνες εφοπλιστές, δίνοντας ένα κίνητρο να αφήσουν το City του Λονδίνου.
- Μια άλλη περιοχή του, με γραφεία (με παρόμοιο φορολογικό καθεστώς όπως πριν) που θα συγκέντρωνε όλες τις εταιρίες logistics της Ανατολικής Μεσογείου.
- Μια άλλη περιοχή του, με χώρους διασκέδασης που θα συγκέντρωναν ακριβά εστιατόρια έχοντας ως θέμα την παγκόσμια κουζίνα.
- Μια άλλη περιοχή διασκέδασης με τις παραδοσιακές μορφές θεάματος.
- Μια άλλη περιοχή, όπου θα κτίζονταν ακριβές βίλλες προς τουριστική εκμετάλλευση με το σύστημα Fractional. (βλ. αναλυτικότερα www.dimourgikoipolites.gr)
- Μια έκταση στη θάλασσα για διαμόρφωση μαρίνας.
- Την ανάπτυξη ιατρικού τουρισμού με τη λειτουργία δυο νοσοκομείων.
- Τη λειτουργία επίσης κλινικών διαίτης και αισθητικής με ιατρική φροντίδα για τους πλούσιους επισκέπτες
- Ένα αρχαιολογικό πάρκο, το Anti-Disneyland, όπου θα ξετυλίγεται όλη η ελληνική μυθολογία
- Ακόμη κι’ ένα ζωολογικό κήπο σε πάρκο και τόσα άλλα.
Όλα αυτά θα απέφεραν μόνο 6 δις ευρώ στο κράτος; Φυσικά όχι. Θα μπορούσε να εκδοθεί λοιπόν ομόλογο 30 ετών, με εγγύηση τις νέες εγκαταστάσεις στο «Ελληνικό». Το ομόλογο θα προσέφερε ζεστό χρήμα άμεσα στη χώρα προσφέροντας πολλαπλάσιες αποδόσεις στο μέλλον.
Με το ομόλογο και τη συνεκμετάλλευση του χώρου από το κράτος-ιδιώτες, θα βελτιωνόταν η κατάσταση του χρέους μας, θα εισέρρεαν κάθε χρόνο χρήματα στα ταμεία του κράτους, ενώ από την άλλη με την πολιτική υπέρ των εφοπλιστών-διεθνών μεταφορέων θα αλλάζαμε το χάρτη της επιχειρηματικότητας στην περιοχή.
Το Πριγκιπάτο του Μονακό δεν είναι μια εικονική πραγματικότητα, ούτε κρατίδιο σε άλλον πλανήτη. Αν από το 2003 με τόλμη η όποια κυβέρνηση αποφάσιζε την αξιοποίηση του πρώην αεροδρομίου, σήμερα η χώρα ίσως είχε έσοδα από κάποιους χώρους δραστηριοτήτων που ήδη θα λειτουργούσαν.
*Ο κ. Δ. Μάρδας, είναι
αν. καθηγητής του Τμήματος
Οικονομικών Επιστημών
του ΑΠΘ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου