Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Εξαθλίωση είναι όταν αχνίζει το τζάμι. Μόνο;

Για φαντάσου, να περνάς από του Ψυρρή και να δεις έναν άνθρωπο να έχει κολλήσει τη μούρη του στη τζαμαρία ενός κέντρου και να παρακολουθεί το γλέντι των θαμώνων...
Μετά να έρθεις στο σπίτι, να αράξεις μαζί με την καλή σου στον καναπέ, να πιάσεις το τηλεκοντρόλ και να κάνεις "ζάπινγκ", με την ελπίδα να δείτε κανένα εργάκι. Και ξαφνικά να πέσεις στο "τηλεγλέντι" με τον Σπύρο Παπαδόπουλο! Δεις κάποιον γνωστό τραγουδιστή, αντικρύσεις κάποιες γνωστές φάτσες και σταθείς, έτσι μέχρι να τελειώσει το τραγούδι...
Και ξαφνικά αντιλαμβάνεσαι πως ταυτιστήκατε μ’ εκείνον τον ανθρωπάκο στου Ψυρρή! Πώς θα αισθανθείς;
*** Τουλάχιστον εκείνος, άχνιζε το τζάμι, κάνοντας "μπανιστήρι" σε live πρόγραμμα...

1 σχόλιο:

  1. Έλα μου, κι ...άλλαξες θέμα, κάτι από σένα...
    Και δεν μου έγραψες τί έγινε με την εελσπή...
    Περιμένω, θα σε περιμένω, που λέει κι Ελλη.
    Φίλησε μου την οικογένεια,
    Υιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή