Το «σήριαλ» με τη φορολογία και τις αποδείξεις καλά κρατεί. Η κυβέρνηση μπορεί να προσπαθεί να πείσει τον κόσμο να μαζεύει τα «χαρτάκια», αλλά εάν δεν δει ο πολίτης ότι η συγκέντρωση των αποδείξεων γίνεται για το «καλό» του, μάλλον δεν θα συγκινηθεί…
Οι αποδείξεις μπορούν να αποτελέσουν δέλεαρ, εάν ο φορολογούμενος δει ότι δεν αντικαθιστά ο ίδιος την αδυναμία ή και την ανικανότητα της κρατικής μηχανής για να συλλάβει την φοροδιαφυγή.
Στην περίπτωση που ο πολίτης δει ότι το κράτος ενδιαφέρεται πράγματι για τα οικονομικά της χώρας, τότε μετά χαράς θα αρχίσει να λειτουργεί το… ιδιωτικό λογιστήριο στο σπίτι του. Όμως, πώς θα φτάσουμε έως αυτό το σημείο; Ποιά είναι τα δείγματα της κρατικής συμπεριφοράς, που δίνουν το έναυσμα για την ευαισθητοποίηση των πολιτών;
Οι πάντες μιλάνε για μείωση των δαπανών, αλλά οι κυβερνήσεις το κάνουν… «γαργάρα». Δεν ακούστηκε ποτέ από την ΕΕ η σύσταση για αύξηση της φορολογίας. Και όμως, στην Ελλάδα μιλάμε μόνον για αύξηση των φόρων, τους οποίους καλούνται να πληρώνουν πάντα οι ίδιοι μη φοροφυγάδες, και ποτέ δεν γίνεται τίποτε για την μείωση των δαπανών. Και έτσι η «καυτή πατάτα» συνεχώς αλλάζει χέρια!
Για να μην «φιλολογούμε», εάν η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να πατάξει την φοροδιαφυγή, τότε να βάλει κατά μέρος το «πολιτικό κόστος» και να ενεργοποιήσει τις αρμόδιες υπηρεσίες, με αυστηρές και «κάθετες» εντολές. Τότε να δούμε «πόσα απίδια βάζει ο σάκκος»!
Όταν μπει «μαχαίρι» στις δαπάνες και ενεργοποιηθούν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, τότε το κράτος θα έχει συμπαραστάτη του τον πολίτη. Διαφορετικά, ας μην περιμένουμε να ανασάνει η Ελλάδα. Ο λαός θα συνεχίσει να βλέπει τον κόπο του να πηγαίνει σε βίλλες, σε cherokee και σε κότερα κάποιων γκλαμουράτων ρεμπεσκέδων, κάποιων λαμόγιων τζαμπατζήδων και κάποιων άλλων αργυρώνητων και σαχλομπούχληδων της δημόσιας ζωής. Μέχρι πότε όμως το κράτος δεν θα κόβει… αποδείξεις;
Οι αποδείξεις μπορούν να αποτελέσουν δέλεαρ, εάν ο φορολογούμενος δει ότι δεν αντικαθιστά ο ίδιος την αδυναμία ή και την ανικανότητα της κρατικής μηχανής για να συλλάβει την φοροδιαφυγή.
Στην περίπτωση που ο πολίτης δει ότι το κράτος ενδιαφέρεται πράγματι για τα οικονομικά της χώρας, τότε μετά χαράς θα αρχίσει να λειτουργεί το… ιδιωτικό λογιστήριο στο σπίτι του. Όμως, πώς θα φτάσουμε έως αυτό το σημείο; Ποιά είναι τα δείγματα της κρατικής συμπεριφοράς, που δίνουν το έναυσμα για την ευαισθητοποίηση των πολιτών;
Οι πάντες μιλάνε για μείωση των δαπανών, αλλά οι κυβερνήσεις το κάνουν… «γαργάρα». Δεν ακούστηκε ποτέ από την ΕΕ η σύσταση για αύξηση της φορολογίας. Και όμως, στην Ελλάδα μιλάμε μόνον για αύξηση των φόρων, τους οποίους καλούνται να πληρώνουν πάντα οι ίδιοι μη φοροφυγάδες, και ποτέ δεν γίνεται τίποτε για την μείωση των δαπανών. Και έτσι η «καυτή πατάτα» συνεχώς αλλάζει χέρια!
Για να μην «φιλολογούμε», εάν η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να πατάξει την φοροδιαφυγή, τότε να βάλει κατά μέρος το «πολιτικό κόστος» και να ενεργοποιήσει τις αρμόδιες υπηρεσίες, με αυστηρές και «κάθετες» εντολές. Τότε να δούμε «πόσα απίδια βάζει ο σάκκος»!
Όταν μπει «μαχαίρι» στις δαπάνες και ενεργοποιηθούν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, τότε το κράτος θα έχει συμπαραστάτη του τον πολίτη. Διαφορετικά, ας μην περιμένουμε να ανασάνει η Ελλάδα. Ο λαός θα συνεχίσει να βλέπει τον κόπο του να πηγαίνει σε βίλλες, σε cherokee και σε κότερα κάποιων γκλαμουράτων ρεμπεσκέδων, κάποιων λαμόγιων τζαμπατζήδων και κάποιων άλλων αργυρώνητων και σαχλομπούχληδων της δημόσιας ζωής. Μέχρι πότε όμως το κράτος δεν θα κόβει… αποδείξεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου