Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

Ας μην ξεχνάμε το τεκμήριο της αθωότητας

Έχει... blogάρει το «σύστημα» με αυτά που ακούγονται για το press-gr.blogspot.com και τον συνάδελφο κ. Ανδρέα Καψαμπέλη, ο οποίος αυτή τη στιγμή βρίσκεται εν κινδύνω καθώς αντιμετωπίζει βαριές κατηγορίες. Ελπίζω ότι οι όποιες κατηγορίες που του αποδίδονται να πέσουν στο κενό. Επειδή, η υπόθεση ανέβηκε στα πρωτοσέλιδα, θεώρησα σωστό και συναδελφικό να αναδημοσιεύσω το παρακάτω «απολογητικό» σημείωμα του κ. Καψαμπέλη, όπως αυτό δημοσιοποιείται από το press-gr.blogspot.com χωρίς να κάνω καμμία παρέμβαση. Γράφει:

Είμαι blogger, όχι κακοποιός. Πιστεύω στην εναλλακτική ενημέρωση, χωρίς εξαρτήσεις, την οποία κάποιοι θέλουν να φιμώσουν. Και δεν έχω καμμιά σχέση με κανενός είδους ιστορίες εκβιασμών, με οποιαδήποτε άλλα εγκληματικά γεγονότα ή με κακοποιά στοιχεία. Η αλήθεια θα φανεί. Κοντός ψαλμός αλληλούϊα... Η ζωή μου είναι ανοικτό βιβλίο, όπως και η δουλειά μου. Όσοι με ξέρουν, γελάνε με αυτά που ακούνε. Κι όσοι δεν με ξέρουν, μπορούν να έρθουν να δουν πού και πώς ζω, τι αυτοκίνητο έχω και ποια περιουσία έχω - που δεν έχω. Οπως δεν έχω και off shore εταιρείες. Λυπάμαι μονάχα που ένα θέμα που θα μπορούσε να λυθεί με μια απλή επίσκεψη, πήρε τον χαρακτήρα επιδρομής, προπηλακισμών και απειλών με κατάχρηση εξουσίας σε βάρος της οικογένειάς μου. Και τελικά αποδείχθηκε κούφια, όπως δείχνουν επίσημα έγγραφα. Κανένα "υλικό" δήθεν εκβιασμών σε βάρος πολιτικών προσώπων, επιχειρηματιών κλπ δεν βρέθηκε και δεν κατασχέθηκε, όπως κάποιοι έγραψαν. Φαίνεται ότι κρίνουν εξ ιδίων... Τέτοιες επιδρομές να κοιτάξουν να κάνουν αλλού οι Αρχές. Πιστεύω ότι είναι σε εξέλιξη μια προσπάθεια εκφοβισμού της εναλλακτικής ενημέρωσης η οποία τρομάζει τις εξουσίες και απελευθερώνει τον δυναμισμό, την ορμή και την αυθεντικότητα της νέας εποχής. Ας ηρεμήσουν και ας συμβιβαστούν με τη νέα πραγματικότητα. Δεν γίνεται να την αποτρέψουν. Κι αν εμείς "χαθούμε", θα ακολουθήσουν άλλοι... Παρά τα λάθη και τις υπερβολές, ακόμα και την ασυδοσία της, η εναλλακτική ενημέρωση έχει γίνει συστατικό της δημοκρατικής διαδικασίας. Είναι η φωνή των "από κάτω", που εμείς -δεν εξαιρώ τον εαυτό μου- οι "από πάνω", τους αντιμετωπίζαμε σαν κομπάρσους στο "σύστημά" μας... Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να μπουν κανόνες και πλαίσια λειτουργίας, τα οποία η πολιτεία αρνείται ακόμη και να θέσει σε σοβαρή συζήτηση. Μένει λοιπόν, μέχρι τότε, η "αυτορρύθμιση". Η "αυτοωρίμανση", που δεν πρέπει όμως να γίνει "ενσωμάτωση". Και σε αυτό το πλαίσιο, οφείλουμε να ζητούμε συγγνώμη όλοι μας όταν αδικούμε κάποιον ή μεταφέρουμε κάτι λανθασμένο. Δεν διστάζω να το κάνω στο βαθμό που μου αναλογεί. Το ερώτημα πάντως παραμένει: Πιστεύει κανείς, αλήθεια, ότι μπορεί με μεθόδους τρομοκράτησης να σταματήσει την επανάσταση της διαδικτυακής ενημέρωσης που μόλις τώρα ξεκινάει και στην χώρα μας; Ας απαντήσουμε όλοι, σε αυτό, όχι!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου