Με νομοθετική διάταξη που προωθεί η κυβέρνηση θεσπίζεται η απόλυτη απαγόρευση τής «νομιμοποίησης» στοιχείων που προέρχονται από μαγνητοσκόπηση ή μαγνητοφώνηση εν αγνοία των «θυμάτων», καθώς -κατά το σκεπτικό- αυτό αποτελεί υποκλοπή και παραβιάζει το απόρρητο της ιδιωτικής ζωής του ατόμου. Η χρήση αποδεικτικών στοιχείων που ελήφθησαν με «παράνομο τρόπο» δεν θα γίνονται δεκτά από τα δικαστήρια. Η πράξη θα είναι κακουργηματική, θα επισύρει ποινή κάθειρξης μέχρι δέκα ετών και… θα πούμε «καληνύχτα» στην ενημέρωση!
Για να καταλαβαινόμαστε, όταν κάποιος βιάζει ένα κοριτσάκι και ένας άλλος αποθανατίσει τον βιασμό με κρυφή κάμερα, ο βιαστής δεν πρέπει καθόλου να ανησυχεί, καθώς έτσι και πάει η βιντεοκασέτα στη δικαιοσύνη, αυτό που έχει να συμβεί είναι: Ο κομιστής αφ’ ενός θα συλληφθεί λόγω κακουργηματικού αδικήματος και θα καταδικαστεί και αφ’ ετέρου ο βιαστής θα συνεχίζει να διαπράττει την διαστροφή του ανενόχλητος και υπό την προστασία του… νόμου!
Δυστυχώς δεν είναι και τόσο ακραία αυτή η περίπτωση, καθώς προ ημερών είχαμε περιστατικό ενός «κτήνους» που βίασε μία παιδίσκη και ο οποίος είχε καταδικαστεί στο παρελθόν για την ίδια πράξη! Αλλά, ο περί «ευαισθήτων προσωπικών δεδομένων» νόμος, θεωρεί διαπόμπευση την αναφορά ονομάτων καταδικασθέντων – ακόμη και βιαστών μικρών παιδιών!
Ήδη ο υπάρχων νόμος στην Ελλάδα θεωρείται μεν αυστηρός, αλλά προβλέπει εξαιρέσεις. Όμως με την νέα διάταξη καταργείται το «παράθυρο» που αφήνει το άρθρο 370Α παρ. 4 του Π.Κ. ως προς τη νομιμοποίηση παρανόμως αποκτηθέντων στοιχείων, όπου προβλέπεται: «Δεν είναι άδικη η χρήση αν έγινε ενώπιον οποιουδήποτε δικαστηρίου, ανακριτικής ή άλλης δημόσιας αρχής για τη διαφύλαξη δικαιολογημένου συμφέροντος που δεν μπορούσε να διαφυλαχθεί διαφορετικά και ιδίως σε ποινικό δικαστήριο για την υπεράσπιση του κατηγορουμένου ή για την διαφύλαξη εννόμου ή άλλου δικαιολογημένου ουσιώδους δημοσίου συμφέροντος».
Έρχεται τώρα ο καθηγητής κ. Ι. Μανωλεδάκης, για να δηλώσει:
«Η σχεδιαζόμενη ρύθμιση του υπουργείου Δικαιοσύνης σχετικά με την ποινική αναβάθμιση σε κακούργημα της παραβίασης του απορρήτου (άρθρο 370 Π.Κ.) και την απόλυτη απαγόρευση χρήσης του προϊόντος της ακόμη και ενώπιον των δικαστηρίων, είναι εντελώς άστοχη. Η ιδιωτικότητα αποτελεί ασφαλώς προστατευόμενο έννομο αγαθό, δεν είναι όμως ανώτερη από άλλα αγαθά όπως η ελευθερία γενικά ή απονομή δικαιοσύνης.
Αν πρόκειται π.χ. για την εξακρίβωση εγκλημάτων, όπως της απαγωγής ή για την απόδειξη της αθωότητας ενός αδίκως κατηγορούμενου προσώπου, δεν βλέπω γιατί η ιδιωτικότητα των απαγωγέων ή του δράστη της ψευδούς καταμήνυσης θα πρέπει να τεθεί υπεράνω των σπουδαιότερων αγαθών που προσβάλλονται με τις πράξεις αυτές.
Ασφαλώς υπάρχει κατάχρηση στις μέρες μας των τεχνικών μέσων προσβολής της ιδιωτικότητας. Το πρόβλημα όμως αυτό, όπως και τα άλλα κοινωνικά προβλήματα, δεν λύνονται με την κακουργοποίηση των πάντων. Οι ισχύουσες συνταγματικές και νομοθετικές ρυθμίσεις είναι απολύτως επαρκείς, αρκεί να εφαρμόζονται σωστά».
Είναι σαφέστατος ο καθηγητής του Ποινικού Δικαίου, όπως δυστυχώς υπήρξε και σαφέστατος ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Σωτ. Χατζηγάκης, όταν προχθές εξήγγειλε την ανάληψη της νομοθετικής πρωτοβουλίας, σε μια προσπάθεια για να περιοριστεί η χρήση παρανόμως αποκτηθέντων στοιχείων από αθέμιτες μαγνητοφωνήσεις και μαγνητοσκοπήσεις ακόμη και από τα δικαστήρια. Μπορεί ο Πρωθυπουργός κ. Κων. Καραμανλής να συμφωνεί με τις βουλές του κ. Σωτ. Χατζηγάκη, αλλά το σίγουρο είναι ότι θα σημειωθούν αντιδράσεις και ίσως κυρίως από την πλευρά των ιδίων των λειτουργών της Δικαιοσύνης.
Είναι ένα μέτρο αναχρονιστικό και ουτοπιστικό που βολεύει τον κάθε βιαστή σώματος και συνείδησης…
Για να καταλαβαινόμαστε, όταν κάποιος βιάζει ένα κοριτσάκι και ένας άλλος αποθανατίσει τον βιασμό με κρυφή κάμερα, ο βιαστής δεν πρέπει καθόλου να ανησυχεί, καθώς έτσι και πάει η βιντεοκασέτα στη δικαιοσύνη, αυτό που έχει να συμβεί είναι: Ο κομιστής αφ’ ενός θα συλληφθεί λόγω κακουργηματικού αδικήματος και θα καταδικαστεί και αφ’ ετέρου ο βιαστής θα συνεχίζει να διαπράττει την διαστροφή του ανενόχλητος και υπό την προστασία του… νόμου!
Δυστυχώς δεν είναι και τόσο ακραία αυτή η περίπτωση, καθώς προ ημερών είχαμε περιστατικό ενός «κτήνους» που βίασε μία παιδίσκη και ο οποίος είχε καταδικαστεί στο παρελθόν για την ίδια πράξη! Αλλά, ο περί «ευαισθήτων προσωπικών δεδομένων» νόμος, θεωρεί διαπόμπευση την αναφορά ονομάτων καταδικασθέντων – ακόμη και βιαστών μικρών παιδιών!
Ήδη ο υπάρχων νόμος στην Ελλάδα θεωρείται μεν αυστηρός, αλλά προβλέπει εξαιρέσεις. Όμως με την νέα διάταξη καταργείται το «παράθυρο» που αφήνει το άρθρο 370Α παρ. 4 του Π.Κ. ως προς τη νομιμοποίηση παρανόμως αποκτηθέντων στοιχείων, όπου προβλέπεται: «Δεν είναι άδικη η χρήση αν έγινε ενώπιον οποιουδήποτε δικαστηρίου, ανακριτικής ή άλλης δημόσιας αρχής για τη διαφύλαξη δικαιολογημένου συμφέροντος που δεν μπορούσε να διαφυλαχθεί διαφορετικά και ιδίως σε ποινικό δικαστήριο για την υπεράσπιση του κατηγορουμένου ή για την διαφύλαξη εννόμου ή άλλου δικαιολογημένου ουσιώδους δημοσίου συμφέροντος».
Έρχεται τώρα ο καθηγητής κ. Ι. Μανωλεδάκης, για να δηλώσει:
«Η σχεδιαζόμενη ρύθμιση του υπουργείου Δικαιοσύνης σχετικά με την ποινική αναβάθμιση σε κακούργημα της παραβίασης του απορρήτου (άρθρο 370 Π.Κ.) και την απόλυτη απαγόρευση χρήσης του προϊόντος της ακόμη και ενώπιον των δικαστηρίων, είναι εντελώς άστοχη. Η ιδιωτικότητα αποτελεί ασφαλώς προστατευόμενο έννομο αγαθό, δεν είναι όμως ανώτερη από άλλα αγαθά όπως η ελευθερία γενικά ή απονομή δικαιοσύνης.
Αν πρόκειται π.χ. για την εξακρίβωση εγκλημάτων, όπως της απαγωγής ή για την απόδειξη της αθωότητας ενός αδίκως κατηγορούμενου προσώπου, δεν βλέπω γιατί η ιδιωτικότητα των απαγωγέων ή του δράστη της ψευδούς καταμήνυσης θα πρέπει να τεθεί υπεράνω των σπουδαιότερων αγαθών που προσβάλλονται με τις πράξεις αυτές.
Ασφαλώς υπάρχει κατάχρηση στις μέρες μας των τεχνικών μέσων προσβολής της ιδιωτικότητας. Το πρόβλημα όμως αυτό, όπως και τα άλλα κοινωνικά προβλήματα, δεν λύνονται με την κακουργοποίηση των πάντων. Οι ισχύουσες συνταγματικές και νομοθετικές ρυθμίσεις είναι απολύτως επαρκείς, αρκεί να εφαρμόζονται σωστά».
Είναι σαφέστατος ο καθηγητής του Ποινικού Δικαίου, όπως δυστυχώς υπήρξε και σαφέστατος ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Σωτ. Χατζηγάκης, όταν προχθές εξήγγειλε την ανάληψη της νομοθετικής πρωτοβουλίας, σε μια προσπάθεια για να περιοριστεί η χρήση παρανόμως αποκτηθέντων στοιχείων από αθέμιτες μαγνητοφωνήσεις και μαγνητοσκοπήσεις ακόμη και από τα δικαστήρια. Μπορεί ο Πρωθυπουργός κ. Κων. Καραμανλής να συμφωνεί με τις βουλές του κ. Σωτ. Χατζηγάκη, αλλά το σίγουρο είναι ότι θα σημειωθούν αντιδράσεις και ίσως κυρίως από την πλευρά των ιδίων των λειτουργών της Δικαιοσύνης.
Είναι ένα μέτρο αναχρονιστικό και ουτοπιστικό που βολεύει τον κάθε βιαστή σώματος και συνείδησης…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου