Ο Μίκης, μεταξύ άλλων, είπε:

«…Ας μην περιμένουμε βοήθεια από πουθενά. Ούτε έχουμε συμμάχους. Είμαστε εμείς και εμείς. Ας φροντίσουμε λοιπόν να είμαστε τουλάχιστον ωραίοι, περήφανοι και γιατί όχι χαρούμενοι, αφού θα έχουμε πάρει τη μεγάλη απόφαση να γίνουμε όλοι μαζί μια γροθιά ενωμένοι μπροστά στην προδοσία και την ασχήμια που χτυπάει την πόρτα μας…».

Μίκης Θεοδωράκης, Φεβρουάριος 2008

Τι σου κάνω Γενικέ μου!

Πολλά τα κενά της 15ωρης συμπληρωματικής απολογίας της κας Εύης Τσέκου και ο 2ος ειδικός ανακριτής κ. Δημ. Οικονόμου, αναμένεται να την καλέσει και για τρίτη φορά, καθώς χρήζουν διευκρίνισης κάποιες «θολές» πτυχές της υπόθεσης. Όπως υποπτεύομαι ο ανακριτής θα έχει μείνει με μερικές απορίες. Δηλαδή:
1.Πότε και πού έγινε η βιντεοσκόπηση;

2.Πού βρίσκεται η βιντεοκάμερα –«εγχειρίδιο του εγκλήματος»- ώστε να διαπιστωθεί εάν η βιντεοσκόπηση έγινε με αυτή την βιντεοκάμερα και από την ίδια την «πέτρα» στου σκανδάλου;
3.Για ποιόν λόγο, η κα Εύη Τσέκου κατέστρεψε την βιντεοκασέτα, η οποία προηγουμένως είχε μεταγραφεί σε dvd;
4.Η μεταγραφή, που κατά δήλωσή της έγινε στις εγκαταστάσεις της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα» από κάποιον τεχνικό Γιώργο, πραγματοποιήθηκε πράγματι εν αγνοία της;
Τέλος, επειδή η κα Εύη Τσέκου καταθέτει ότι η βιντεοκασέτα περιείχε μόνον σκηνές με… ροζ φόντο, γεννάται η απορία πώς είναι δυνατόν να επισκέπτεται μία γυναίκα κάποιο μέσον ενημέρωσης και στο πλαίσιο κάποιων καταγγελιών της, να δείχνει και τις ερωτικές της επιδόσεις;
Εύλογο το ερώτημα και πόσο μάλλον όταν η κα Εύη Τσέκου καταθέτει απερίφραστα ότι στο οπτικοακουστικό υλικό δεν γίνεται αναφορά σε πολιτικά πρόσωπα! Ασφαλώς αναφέρεται στο υλικό που διαθέτει η Δικαιοσύνη και όχι στο πρωτογενές – δηλαδή πριν κοπούν «μερικαί σκηναί του έργου»…

Από… refrain πάμε καλά!

Στη Eurovision θα γίνει της… Καλομοίρας!
Τελικά είμαστε… καλομοίρηδες.
Η… καλομοιριά μας πάει Eurovision!

Το κράτος… λατρεύει τους ΙΧήδες!

Το θέμα της Οδικής Ασφάλειας απασχολεί τη Βουλή και δεν γνωρίζω εάν μιλάνε γενικά για οδική ασφάλεια και όχι μόνον για το πόσους υπαλλήλους πρέπει να διαθέτει μία εταιρεία οδικής βοήθειας.
Αν και υποψιάζομαι πως βρίσκομαι εκτός… θέματος, αποπειρώμαι αν εκφράσω μία απορία μου σχετική με τις ζώνες ασφαλείας και την αναλγησία που δείχνει το κράτος έναντι εκατομμυρίων πολιτών, σε αντίθεση με την υπερευαισθησία του για τους ΙΧήδες.
Δηλαδή, με το να υποχρεώνει τους ΙΧήδες να φοράνε ζώνες ασφαλείας, το κράτος δεν κρύβει το μεγάλο ενδιαφέρον του για τη ζωή και την σωματική τους ακεραιότητα.
Αντίθετα, το κράτος δείχνει να αδιαφορεί για εκατομμύρια πολίτες, οι οποίοι χωρίς ζώνες ασφαλείας είναι επιβάτες ή οδηγούν φορτηγά, λεωφορεία, ταξί, αστυνομικά και δημοτικά περιπολικά, στρατιωτικά οχήματα, υπουργικά αυτοκίνητα και άλλα υπεράνω του νόμου τετράτροχα.
Στην περίπτωση που το κράτος δεν δείχνει παντελή αδιαφορία, για τον αστυνομικό του περιπολικού, για τον οδηγό του λεωφορείου, για τον φορτηγατζή, για τον ταξιτζή, αλλά και για τα εκατομμύρια των επιβατών, τότε οι κλήσεις της Τροχαίας που πέφτουν (επειδή κάποιος δεν φοράει ζώνη στο κέντρο της Αθήνας!) είναι αδικαιολόγητες και δεν αποτελούν αποκλειστικά και μόνον «χαράτσι»! Διαφορετικά…

Εκείνη την Παρασκευή το μεσημέρι στο Αιγάλεω...

ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15/02/2008 ΚΑΙ ΩΡΑ 15:50 ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΑΙΓΑΛΕΩ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΟΔΟ ΑΡΙΘΜΟΣ 191 (ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ) ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΧΤΥΠΗΣΕ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΑΣ ΑΚΗ ΚΑΜΟΥΖΗ.

ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΑΝΟΙΧΤΟΧΡΩΜΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ (ΜΠΕΖ ή ΛΕΥΚΟ) ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥ, ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΚΑΘΕΤΟ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΟΔΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΕΣΥΡΕ.

Ο ΑΚΗΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΚΩΜΑΤΩΔΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΝΙΚΑΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΟΠΟΙΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ.

ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6942.829505 - 210.5134473.

Από το http://www.blog.anti.gr/

Πατριωτική "βόμβα" από τον Μίκη Θεοδωράκη

Αίσθηση προκάλεσε η επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη, για την ονομασία και την στάση των Σκοπίων, στην χθεσινοβραδυνή εκπομπή του Λάκη Λαζόπουλου «Αλ Τσαντίρι Νιούζ» (Alpha). Αν και... ψηλός ο παγκοσμίου ακτινοβολίας μουσικός δημιουργός, πρότεινε μία λύση, φαινομενικά ρομαντική, αλλά ιστορικά ρεαλιστική. Είπε να μην υποχωρήσουμε, να πούμε το «όχι» μας και να κλείσουμε τα σύνορά μας με το κρατίδιο. Ο Μίκης «μίλησε» στις καρδιές των Ελλήνων, θυμίζοντάς τους ότι ποτέ δεν έχασαν όποτε είπαν «όχι»...
Η «βόμβα» του Μίκη Θεοδωράκη αναμένεται, από το πρωΐ να δημιουργήσει σάλο και να προκαλέσει σχόλια και αντιδράσεις. Μέχρι στιγμής (01:30) αντιδράσεις υπήρξαν μόνον από την Ομογένεια της Νέας Υόρκης, όπου το νέο διαδόθηκε από στόμα σε στόμα και «άναψε» το διαδίκτυο από τα e-mail. Και η είδηση δεν είχε μεταδοθεί από άλλο ειδησεογραφικό δίκτυο της Ελλάδας!
Ας δούμε πώς θα αντιδράσουν οι πολιτικοί μας και κυρίως πώς θα αντιμετωπίσει ο ελληνικός λαός, αυτή την πατριωτική και ρεαλιστική παρεμβολή του Μίκη Θεοδωράκη.

Κλικ στα Σχόλια. Ολόκληρη η επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη.

Το Μανιφέστο των εν Ελλάδι bloggers

Επειδή εν Ελλάδι τα bloggs μάλλον «ενοχλούν» και οι bloggers υποπτεύονται ότι οι κυβερνητικές απειλές θα πραγματωθούν, γι’ αυτό ίσως κυκλοφορεί -ως... αντίδοτο- στο Διαδίκτυο, ένα Μανιφέστο με 9 θέσεις. Δηλαδή:

1. Τα bloggs είναι διάλογος - ελεύθερος ανεμπόδιστος διάλογος ανάμεσα σε πολίτες.
2. Τα bloggs είναι μια πρόσκληση σε διάλογο, σε διαφωνία και επικοινωνία.
3. Τα bloggs δεν κέρδισαν το ενδιαφέρον της κοινωνίας επειδή λένε ψέματα ή συκοφαντούν. Το κέρδισαν επειδή η κοινωνία έχει ανάγκη από μια αυθεντική φωνή.
4. Τα bloggs είναι το δικαίωμα του καθενός να εκφέρει την άποψή του. Δεν υπάρχουν “ενημερωτικά” και “μη ενημερωτικά” bloggs. Μέσα από το διάλογο όλοι κάτι μαθαίνουμε.
5. Τα bloggs δεν τα γράφουν επαγγελματίες - τα γράφουν πολίτες. Μπορεί να αξιοποιούν την όποια επαγγελματική τους εμπειρία, μπορεί και όχι.
6. Ο blogger δεν χρησιμοποιεί εθνικούς πόρους, όπως οι τηλεραδιοσυχνότητες, και συνεπώς δεν μπορεί να μπαίνει σε καλούπια ο τρόπος και το περιεχόμενο τής έκφρασής του. O blogger αξιοποιεί το απεριόριστο μέγεθος του παγκόσμιου Δικτυακού ιστού για να εκφράσει και τη δική του άποψη.
7. Η πολιτεία, τα media, οι επιχειρήσεις και όλοι οι θεσμοθετημένοι οργανισμοί της ελληνικής κοινωνίας, αξίζει να παρακολουθούν τους bloggers και τους διάλογους τους. Ακόμα καλύτερο θα είναι να συμμετέχουν ισότιμα σε αυτόν το διάλογο. Θα μπορέσουν και οι ίδιοι να γίνουν σοφότεροι μαθαίνοντας την άποψη του απλού πολίτη, αντί να προσπαθούν να την περιορίσουν στα δικά τους καλούπια.
8. Το δικαίωμα του blogger να γράφει ελεύθερα την άποψή του είναι ιερό. Αν με αυτά που γράφει καταπατά συγκεκριμένες νομοθετικές διατάξεις, υπάρχουν νόμιμες διαδικασίες για την δίωξή του.
9. Στο βαθμό που δεν παραβιάζει με σαφή τρόπο διατάξεις του νόμου, η ανωνυμία είναι δικαίωμα του blogger.

Την τελευταία θέση, για να γίνει το Μανιφέστο 10λογος, την άφησαν για μένα. Βέβαια, ίσως να αποτελεί την μοναδική θέση ενός Μανιφέστου, αλλά τέλος πάντων! Γράφω:

10. Οι bloggers, γράφουν επωνύμως*, σέβονται τους εθνικούς, τους διεθνείς και τους άγραφτους νόμους - ιδίως εκείνους που έχουν σχέση με την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια του ατόμου.

* Όποιος γράφει ανωνύμως, δεν κάνει διάλογο, αλλά μονόλογο. Είναι σαν να... παραμιλάς και έχεις την απαίτηση ο άλλος να "διαλογίζεται" μαζί σου. Άλλωστε η κάθε υπογραφή "μετράει" στον αναγνώστη, καθώς δείχνει ότι.... υπογράφεις αυτά που γράφεις!

Επειδή η εξαίρεση δεν αποτελεί τον κανόνα!

Η δυστυχία τού να θυμάσαι...

Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια έχουν εκπλαγεί με την περίπτωση του 51χρονου δημοσιογράφου Μπραντ Ουΐλιαμς, ο οποίος μπορεί να θυμηθεί ημερομηνίες και λεπτομέρειες για κάθε μέρα της ζωής του, από ηλικίας οκτώ ετών. Θυμάται ημερομηνίες για δεκάδες γεγονότα της προσωπικής του ζωής και της διεθνούς ειδησεογραφίας - ίσως κάποια "περιστατικά" που συνέβησαν, κάπου στήν ανατολική μεριά της λεκάνης της Μεσογείου... Αρκετά δυστυχής θα είναι ο Αμερικανός συνάδελφος, καθώς το να θυμάσαι, εκτός από παρεξηγήσιμο, συχνάκις αποβαίνει επώδυνο και πολλάκις ανθυγιεινό.

Ας μην ξεχνάμε το τεκμήριο της αθωότητας

Έχει... blogάρει το «σύστημα» με αυτά που ακούγονται για το press-gr.blogspot.com και τον συνάδελφο κ. Ανδρέα Καψαμπέλη, ο οποίος αυτή τη στιγμή βρίσκεται εν κινδύνω καθώς αντιμετωπίζει βαριές κατηγορίες. Ελπίζω ότι οι όποιες κατηγορίες που του αποδίδονται να πέσουν στο κενό. Επειδή, η υπόθεση ανέβηκε στα πρωτοσέλιδα, θεώρησα σωστό και συναδελφικό να αναδημοσιεύσω το παρακάτω «απολογητικό» σημείωμα του κ. Καψαμπέλη, όπως αυτό δημοσιοποιείται από το press-gr.blogspot.com χωρίς να κάνω καμμία παρέμβαση. Γράφει:

Είμαι blogger, όχι κακοποιός. Πιστεύω στην εναλλακτική ενημέρωση, χωρίς εξαρτήσεις, την οποία κάποιοι θέλουν να φιμώσουν. Και δεν έχω καμμιά σχέση με κανενός είδους ιστορίες εκβιασμών, με οποιαδήποτε άλλα εγκληματικά γεγονότα ή με κακοποιά στοιχεία. Η αλήθεια θα φανεί. Κοντός ψαλμός αλληλούϊα... Η ζωή μου είναι ανοικτό βιβλίο, όπως και η δουλειά μου. Όσοι με ξέρουν, γελάνε με αυτά που ακούνε. Κι όσοι δεν με ξέρουν, μπορούν να έρθουν να δουν πού και πώς ζω, τι αυτοκίνητο έχω και ποια περιουσία έχω - που δεν έχω. Οπως δεν έχω και off shore εταιρείες. Λυπάμαι μονάχα που ένα θέμα που θα μπορούσε να λυθεί με μια απλή επίσκεψη, πήρε τον χαρακτήρα επιδρομής, προπηλακισμών και απειλών με κατάχρηση εξουσίας σε βάρος της οικογένειάς μου. Και τελικά αποδείχθηκε κούφια, όπως δείχνουν επίσημα έγγραφα. Κανένα "υλικό" δήθεν εκβιασμών σε βάρος πολιτικών προσώπων, επιχειρηματιών κλπ δεν βρέθηκε και δεν κατασχέθηκε, όπως κάποιοι έγραψαν. Φαίνεται ότι κρίνουν εξ ιδίων... Τέτοιες επιδρομές να κοιτάξουν να κάνουν αλλού οι Αρχές. Πιστεύω ότι είναι σε εξέλιξη μια προσπάθεια εκφοβισμού της εναλλακτικής ενημέρωσης η οποία τρομάζει τις εξουσίες και απελευθερώνει τον δυναμισμό, την ορμή και την αυθεντικότητα της νέας εποχής. Ας ηρεμήσουν και ας συμβιβαστούν με τη νέα πραγματικότητα. Δεν γίνεται να την αποτρέψουν. Κι αν εμείς "χαθούμε", θα ακολουθήσουν άλλοι... Παρά τα λάθη και τις υπερβολές, ακόμα και την ασυδοσία της, η εναλλακτική ενημέρωση έχει γίνει συστατικό της δημοκρατικής διαδικασίας. Είναι η φωνή των "από κάτω", που εμείς -δεν εξαιρώ τον εαυτό μου- οι "από πάνω", τους αντιμετωπίζαμε σαν κομπάρσους στο "σύστημά" μας... Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να μπουν κανόνες και πλαίσια λειτουργίας, τα οποία η πολιτεία αρνείται ακόμη και να θέσει σε σοβαρή συζήτηση. Μένει λοιπόν, μέχρι τότε, η "αυτορρύθμιση". Η "αυτοωρίμανση", που δεν πρέπει όμως να γίνει "ενσωμάτωση". Και σε αυτό το πλαίσιο, οφείλουμε να ζητούμε συγγνώμη όλοι μας όταν αδικούμε κάποιον ή μεταφέρουμε κάτι λανθασμένο. Δεν διστάζω να το κάνω στο βαθμό που μου αναλογεί. Το ερώτημα πάντως παραμένει: Πιστεύει κανείς, αλήθεια, ότι μπορεί με μεθόδους τρομοκράτησης να σταματήσει την επανάσταση της διαδικτυακής ενημέρωσης που μόλις τώρα ξεκινάει και στην χώρα μας; Ας απαντήσουμε όλοι, σε αυτό, όχι!

Το πετρέλαιο έχει τη δική του ιστορία...

Η ιστορία της εξόρυξης πετρελαίου στην Ελλάδα είναι παλιά και πλείστες είναι οι απόψεις για το αν η χώρα μας έχει πετρέλαιο ή για το αν συμφέρει στην πατρίδα μας να γίνει πετρελαιοπαραγωγός.

Τώρα που οι Τούρκοι ξεκινούν τις διαδικασίες εξόρυξης πετρελαίου στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Μικράς Ασίας και Ίμβρου, οι εν Αθήναις κρατούντες ζήλεψαν και είπαν να αρχίσει και η Ελλάδα έρευνες για τον εντοπισμό και την εξόρυξη πετρελαϊκών κοιτασμάτων στους θαλάσσιους χώρους του Αιγαίου και του Ιονίου. Κάτι δηλαδή που μπορούσε να γίνει πριν 30-40 χρόνια, αρχίζει τώρα! Πάντα δεύτεροι...

Για να μην ξεχνιώματε, κάποτε κάποιος Έλληνας αποπειράθηκε να εξορύξει πετρέλαιο από την Ζάκυνθο, αλλά όχι μόνον απετράπη η "έγκληματική" του ενέργεια, αλλά με διάφορα τερτίπια τής τότε εξουσίας, υπέστη οικονομική καταστροφή. Το όνομά του ίσως να λέει "πολλά" σήμερα, αλλά δεν παύει να... ονομάζεται Σωτήρης Σοφιανόπουλος. Ένας από τους πιό πλούσιους Έλληνες, ο οποίος μαζί με τον αδελφό του Σπήλιο, διατηρούσαν μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της Ελλάδας, όπως ήταν η πασίγνωστη ΧΡΩΠΕΙ (Αλγκόν κ.ά.) – ένα σωστό ερευνητικό κέντρο, τέτοιο που θα ζήλευε κάθε προηγμένη χώρα. Όμως ως φαίνεται, η παρουσία της έθιγε πολλά συμφέροντα και έπρεπε να παύσει να "ενοχλεί". Όπως και έγινε! Τώρα στο χώρο της γυρίζεται το σήριαλ "Δέκα"...

Στη φωτογραφία, ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος μαζί με δημοσιογράφους, στο σημείο όπου θα γινόταν η εξόρυξη πετρελαίου. Γιώργη, θυμάσαι;

Η διαστροφή θα "βιάζει"… ελεύθερα!

Με νομοθετική διάταξη που προωθεί η κυβέρνηση θεσπίζεται η απόλυτη απαγόρευση τής «νομιμοποίησης» στοιχείων που προέρχονται από μαγνητοσκόπηση ή μαγνητοφώνηση εν αγνοία των «θυμάτων», καθώς -κατά το σκεπτικό- αυτό αποτελεί υποκλοπή και παραβιάζει το απόρρητο της ιδιωτικής ζωής του ατόμου. Η χρήση αποδεικτικών στοιχείων που ελήφθησαν με «παράνομο τρόπο» δεν θα γίνονται δεκτά από τα δικαστήρια. Η πράξη θα είναι κακουργηματική, θα επισύρει ποινή κάθειρξης μέχρι δέκα ετών και… θα πούμε «καληνύχτα» στην ενημέρωση!
Για να καταλαβαινόμαστε, όταν κάποιος βιάζει ένα κοριτσάκι και ένας άλλος αποθανατίσει τον βιασμό με κρυφή κάμερα, ο βιαστής δεν πρέπει καθόλου να ανησυχεί, καθώς έτσι και πάει η βιντεοκασέτα στη δικαιοσύνη, αυτό που έχει να συμβεί είναι: Ο κομιστής αφ’ ενός θα συλληφθεί λόγω κακουργηματικού αδικήματος και θα καταδικαστεί και αφ’ ετέρου ο βιαστής θα συνεχίζει να διαπράττει την διαστροφή του ανενόχλητος και υπό την προστασία του… νόμου!
Δυστυχώς δεν είναι και τόσο ακραία αυτή η περίπτωση, καθώς προ ημερών είχαμε περιστατικό ενός «κτήνους» που βίασε μία παιδίσκη και ο οποίος είχε καταδικαστεί στο παρελθόν για την ίδια πράξη! Αλλά, ο περί «ευαισθήτων προσωπικών δεδομένων» νόμος, θεωρεί διαπόμπευση την αναφορά ονομάτων καταδικασθέντων – ακόμη και βιαστών μικρών παιδιών!
Ήδη ο υπάρχων νόμος στην Ελλάδα θεωρείται μεν αυστηρός, αλλά προβλέπει εξαιρέσεις. Όμως με την νέα διάταξη καταργείται το «παράθυρο» που αφήνει το άρθρο 370Α παρ. 4 του Π.Κ. ως προς τη νομιμοποίηση παρανόμως αποκτηθέντων στοιχείων, όπου προβλέπεται: «Δεν είναι άδικη η χρήση αν έγινε ενώπιον οποιουδήποτε δικαστηρίου, ανακριτικής ή άλλης δημόσιας αρχής για τη διαφύλαξη δικαιολογημένου συμφέροντος που δεν μπορούσε να διαφυλαχθεί διαφορετικά και ιδίως σε ποινικό δικαστήριο για την υπεράσπιση του κατηγορουμένου ή για την διαφύλαξη εννόμου ή άλλου δικαιολογημένου ουσιώδους δημοσίου συμφέροντος».
Έρχεται τώρα ο καθηγητής κ. Ι. Μανωλεδάκης, για να δηλώσει:
«Η σχεδιαζόμενη ρύθμιση του υπουργείου Δικαιοσύνης σχετικά με την ποινική αναβάθμιση σε κακούργημα της παραβίασης του απορρήτου (άρθρο 370 Π.Κ.) και την απόλυτη απαγόρευση χρήσης του προϊόντος της ακόμη και ενώπιον των δικαστηρίων, είναι εντελώς άστοχη. Η ιδιωτικότητα αποτελεί ασφαλώς προστατευόμενο έννομο αγαθό, δεν είναι όμως ανώτερη από άλλα αγαθά όπως η ελευθερία γενικά ή απονομή δικαιοσύνης.
Αν πρόκειται π.χ. για την εξακρίβωση εγκλημάτων, όπως της απαγωγής ή για την απόδειξη της αθωότητας ενός αδίκως κατηγορούμενου προσώπου, δεν βλέπω γιατί η ιδιωτικότητα των απαγωγέων ή του δράστη της ψευδούς καταμήνυσης θα πρέπει να τεθεί υπεράνω των σπουδαιότερων αγαθών που προσβάλλονται με τις πράξεις αυτές.
Ασφαλώς υπάρχει κατάχρηση στις μέρες μας των τεχνικών μέσων προσβολής της ιδιωτικότητας. Το πρόβλημα όμως αυτό, όπως και τα άλλα κοινωνικά προβλήματα, δεν λύνονται με την κακουργοποίηση των πάντων. Οι ισχύουσες συνταγματικές και νομοθετικές ρυθμίσεις είναι απολύτως επαρκείς, αρκεί να εφαρμόζονται σωστά».
Είναι σαφέστατος ο καθηγητής του Ποινικού Δικαίου, όπως δυστυχώς υπήρξε και σαφέστατος ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Σωτ. Χατζηγάκης, όταν προχθές εξήγγειλε την ανάληψη της νομοθετικής πρωτοβουλίας, σε μια προσπάθεια για να περιοριστεί η χρήση παρανόμως αποκτηθέντων στοιχείων από αθέμιτες μαγνητοφωνήσεις και μαγνητοσκοπήσεις ακόμη και από τα δικαστήρια. Μπορεί ο Πρωθυπουργός κ. Κων. Καραμανλής να συμφωνεί με τις βουλές του κ. Σωτ. Χατζηγάκη, αλλά το σίγουρο είναι ότι θα σημειωθούν αντιδράσεις και ίσως κυρίως από την πλευρά των ιδίων των λειτουργών της Δικαιοσύνης.
Είναι ένα μέτρο αναχρονιστικό και ουτοπιστικό που βολεύει τον κάθε βιαστή σώματος και συνείδησης…

Μακεδονία ξακουστή...

Παρά τον κίνδυνο να χαρακτηριστώ ως... «εθνικιστής», προβαίνω στην δημοσίευση των στίχων τού ίσως… απηγορευμένου «Μακεδονία Ξακουστή».

Όσο είναι καιρός ακόμη, διότι οι ΟΗΕδες με το Σχέδιο του κ. Μάθιου Νίμιτς, μάλλον δεν μας τα λένε και τόσο καλά…

Μακεδονία ξακουστή - του Αλεξάνδρου η χώρα,
που έδιωξες τους βάρβαρους - κι ελεύθερη είσαι τώρα.
Ήσουν και θά' σαι ελληνική - Ελλήνων το καμάρι,
κι εμείς τα Ελληνόπουλα - σου πλέκουμε στεφάνι.
Οι Μακεδόνες δεν μπορούν - να ζούνε σκλαβωμένοι,
όλα και αν τα χάσουνε - η λευτεριά τους μένει.
Το διαμαντένιο στέμμα σου - για βάλε στο κεφάλι,
κι εμείς θα σ' αντικρίζουμε - περήφανα και πάλι.

Το «Μακεδονία Ξακουστή» γράφτηκε μετά τους Βαλκανικούς πολέμους. Με το πέρασμα του χρόνου και για λόγους «πολιτικής ορθότητας», η τρίτη φράση «που έδιωξες τους Βούλγαρους» αντικαταστάθηκε από την φράση «που έδιωξες τους βάρβαρους».

Χτύπα ξύλο.

Φοβάμαι,
μήπως κι έχουμε κανένα… Ομπάμα!

Ας... αυτοχειροκροτηθούμε!

Στην Ελλάδα* του σήμερα, η τρίτη ηλικία αποτελεί στόχο ιδιωτικών ομίλων υγείας, οι οποίοι ενεργοποιούνται για την ανέγερση γηροκομείων. Και να σκεφθεί κανείς ότι αλλού γίνονται επενδύσεις για τα νιάτα!

* Το έτος 2030, το 23,3% του πληθυσμού θα είναι άνω των 65 ετών…

Εάν γίνουμε εκατό...

Εάν ο πληθυσμός της Γης "σμικρυνθεί" στους 100 κατοίκους, διατηρουμένων των αναλογιών, η εικόνα θα έχει ως εξής:

57 Ασιάτες, 21 Ευρωπαίοι, 14 Αμερικάνοι, 8 Αφρικανοί, 52 Άντρες, 48 Γυναίκες, 70 Έγχρωμοι, 30 Λευκοί, 89 Ετεροφυλόφιλοι, 11 Ομοφυλόφιλοι, 6 κάτοικοι θα κατέχουν το 59% του παγκόσμιου πλούτου και όλοι θα είναι Αμερικανοί, 80 θα έχουν κακές συνθήκες διαβίωσης, 70 θα είναι αγράμματοι, 50 θα είναι ανειδίκευτοι, 1 θα πεθάνει, 2 θα γεννηθούν, 1 θα έχει computer και 1 θα έχει ανώτατη εκπαίδευση.

1-2-3-4-5-6.

1. Δούλεψε σαν να μην χρειάζεσαι λεφτά
2. Αγάπα σαν να μη σε πλήγωσε κανείς
3. Χόρεψε σαν να μη σε βλέπει κανείς
4. Τραγούδα σαν να μη σ’ ακούει κανείς
5. Ζήσε σαν να ήταν η Γη ένας παράδεισος
6. Μην το ψάχνεις...

Κάποιος θα χαμογελάσει!

Εάν αυτό το πρωινό ξύπνησες υγιής, είσαι πιο χαρούμενος από 1.000.000 ανθρώπους που δεν θα επιζήσουνε μέχρι την άλλη εβδομάδα.
Εάν δεν έζησες πόλεμο, την μοναξιά ενός κελιού, την αγωνία του βασανιστηρίου ή την πείνα, είσαι πιο χαρούμενος από 500.000.000 ανθρώπους αυτού του κόσμου.
Εάν μπορείς να μπεις σε μία εκκλησία χωρίς τον φόβο της φυλάκισης ή του θανάτου, είσαι πιο ευτυχισμένος από 3 δισ. ανθρώπους του πλανήτη.
Εάν υπάρχει φαγητό στο ψυγείο σου, εάν έχεις παπούτσια και ρούχα, εάν έχεις κρεβάτι και στέγη, είσαι πλουσιότερος από το 75% των ανθρώπων του πλανήτη.
Εάν έχεις τραπεζικό λογαριασμό, χρήματα στο πορτοφόλι σου και μερικά νομίσματα στον κουμπαρά σου, ανήκεις στο 8% των ανθρώπων του πλανήτη που ζουν καλά.
Εάν διαβάζεις αυτό το κείμενο είσαι δύο φορές τυχερός διότι κάποιος σε θυμήθηκε, δεν ανήκεις στα δύο δισεκατομμύρια ανθρώπους του πλανήτη που δεν μπορούν να διαβάσουν και έχεις computer!Στείλε αυτό το μήνυμα σε ανθρώπους που αποκαλείς φίλους σου...
Εάν δεν το στείλεις, κανείς δε θα πάθει τίποτα. Εάν το στείλεις κάποιος θα χαμογελάσει...

Λειβαδίτης, γαρ...

Nάσαι τόσο πρόσκαιρος, και να κάνεις όνειρα τόσο αιώνια!

Στίχοι του μεγάλου μας Τάσου Λειβαδίτη,

από το Απάνθισμα που του έκανε στον Κέδρο,

ο εξαίρετος συνάδελφος και καλός φίλος Γιώργος Δουατζής.

Μακιαβελλική διαχρονικότητα

Όσο παρεξηγημένος και αν θεωρείται ο Μακιαβέλλι, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητεί την διαχρονικότητα των λόγων του – άσχετα εάν συμφωνεί ή διαφωνεί με τα όσα άφησε παρακαταθήκη, αυτός ο τόσο ρεαλιστής και δοκιμασμένος -λόγω των δημοκρατικών του πεποιθήσεων- στοχαστής.

Ο άνθρωπος που στην εποχή των Μεδίκων, τόλμησε να θεωρεί το κοινό καλό ως βασική προτεραιότητα και όλα τα άλλα κοινωνικά μεγέθη να τα θεωρεί ότι υποτάσσονται σε αυτή την προϋπόθεση.
Ίσως ο Νικολό Μακιαβέλλι να μην είναι σήμερα προσφιλής και... life style, αλλά δεν έχει παύσει να θεωρείται ως ο «γκουρού» του management και οπωσδήποτε πάντα επίκαιρος και καλά... ενημερωμένος!
Παρακάτω, μερικές αρκετά επίκαιρες φράσεις από τον «Ηγεμόνα» του, που τις... έκλεψα από το διαχρονικό «Μακιαβελλικό Ημερολόγιο» των εκδόσεων «Περίπλους» του Διονύση Βίτσου, στο οποίο φιλοξενούνται 183 ρήσεις αυτού του μεγάλου, πλην παρεξηγημένου Φλωρεντίνου στοχαστή.

Πρώτ’ απ’ όλα οι 5 αρετές που πρέπει να έχει ένας ηγέτης και που είναι:
Ψυχοπονιά - Πίστη στη φιλία – Ακεραιότητα - Ανθρωπιά - Ευλάβεια.

Και ακολουθούν:

Στον κοινοβουλευτισμό τον αρχηγό πρέπει να τον εγκρίνουν οι ισχυροί της κοινωνίας.

Το αν οι συνεργάτες σου βγουν καλοί ή κακοί θα εξαρτηθεί αποκλειστικά από τη δική σου προνοητικότητα.

Την εμπειρία τής προδοσίας, την αντιμετωπίζει ο ηγέτης μιά φορά και καλή απ’ τους πιό έμπιστους ανθρώπους του.

Η διοίκηση με πολλά κέντρα εξουσίας είναι εύκολο να καταλυθεί με διάβρωση. Μετά όμως, είναι δύσκολο να κρατηθεί επειδή ο λαός δεν ακολουθεί τα διαβρωμένα κέντρα εξουσίας.

Το να προσπαθείς να δείξεις πως είσαι ο αρχηγός, αποδεικνύει με τον πιό καλύτερο τρόπο πως είσαι μία μετριότητα.

Υπογραφή: Niccolo Machiavelli (1469 -1527)

Γενιά χωρίς όνειρα

Σε μια από τις πλέον βάναυσες παρλαπίπες των ημερών έχει εξελιχθεί το σλογκανάκι «γενιά των 600 ευρώ», που αφορά τους νέους και άνεργους!
Η φράση «εφευρέθηκε» προκειμένου να καταγγείλει την κυβερνητική πολιτική με τους χαμηλούς μισθούς και τελικά η γενική κατάντια έχει αναδείξει το σλόγκαν «η γενιά των 600 ευρώ» ως κάποιο αξεσουάρ της φιλοκυβερνητικής προπαγάνδας.
Όσο νά ‘ναι είναι πρόκληση να ακούς περί 600 ευρώ, σε μία εποχή που η νεολαία μαστίζεται από την ανεργία, κάποιοι τυχεροί απασχολούνται «μερικώς», έναντι 300 – 400 ευρώ και λίγοι είναι οι εκλεκτοί που αντικρίζουν το 600άρι!
Δεν πρόκειται για τη «γενιά των 600 ευρώ», αλλά για τη «γενιά της ανεργίας», τη «γενιά της πείνας», τη «γενιά χωρίς όνειρα»!
Αυτό είναι το μεγαλύτερο έγκλημα που συντελείται τα τελευταία χρόνια. Να αφαιρείται από τους νέους όχι μόνον το δικαίωμα στην εργασία, αλλά και το δικαίωμα να ονειρευτούν! Παράλληλα, όμως, να «απαγορεύεται» και η αναφορά στους αρχαίους ημών προγόνους!
Η νέα γενιά δεν μπορεί να ψελλίσει το «άμες δε γ’ εσόμεθα πολλώ κάρονες» («κάποτε θα γίνουμε και εμείς πολύ καλύτεροι»). Οι γέροντες θα αναπολήσουν ότι «κάποτε ήμασταν και εμείς εύρωστοι νέοι» («άμες ποκ’ ημέθ άλκιμοι νεανίες») και οι ενήλικες δεν μπορούν να έχουν το θράσος για να πουν: «εδώ είμαστε εμείς, αν θες λάβε πείρα» («άμες γ’ ημές ει δε λης, πείραν λάβε»).

Ναι, γιατί αυτό το «μολών λαβέ» είναι σκέτη πρόκληση! Διότι οι «τυχερές» γενιές του ‘60 και του ’70, αντί να πουν «ευχαριστώ» για τα όσα έζησαν, έφτυσαν πάνω στις δάφνες τους, δείχνοντας εγκληματική αδιαφορία στις νέες γενιές. Τόση υπερκομματική αχαριστία και τόση οικουμενική ανευθυνότητα, δεν έχει ξαναδεί η Ελλάδα…

Ο υπέρ απεργοσπάστη λόγος…

Όλα ήταν συνειδητά στην απεργία της 13ης Φεβρουαρίου και το γεγονός και μόνον ότι τόλμησαν και απήργησαν ιδιωτικοί υπάλληλοι, δείχνει το μέγεθος της λαϊκής οργής για τα όσα προγραμματίζονται και αποφασίζονται για εμάς, χωρίς εμάς και για το κακό μας! Μπορεί η διαδήλωση να μην είχε την αναμενόμενη συμμετοχή, αλλά η απεργία είχε μεγάλη δυναμική και γι’ αυτό «ενόχλησε».

Επειδή απεργία χωρίς απεργοσπάστες δεν… νοείται, έτσι και στην περί ής ο λόγος, οι απεργοσπαστικοί μηχανισμοί δούλεψαν αναλόγως. Άλλοι έγιναν απεργοσπάστες επειδή πιέστηκαν, άλλοι επειδή φοβήθηκαν, άλλοι επειδή τρομοκρατήθηκαν, άλλοι επειδή απειλήθηκαν άμεσα ή έμμεσα, άλλοι λόγω της «ομηρείας» τους, άλλοι λόγω κομματικού υπερβάλλοντος ζήλου, άλλοι για να μην χάσουν το μεροκάματο και άλλοι για λόγους… πεποιθήσεως!
Μιλάμε για τον δημόσιο και ευρύτερο τομέα – εκεί δηλαδή όπου ο εργαζόμενος δεν κινδυνεύει να χάσει το ψωμί του όταν απεργήσει. Δεν γίνεται λόγος για τον ιδιωτικό τομέα, διότι πριν κάποιος εργαζόμενος χαρακτηριστεί ως απεργοσπάστης, θα πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν και παράγοντες που δεν του επιτρέπουν ούτε καν να σκεφθεί την απεργία! Δυστυχώς το εν λόγω αναφαίρετο αυτό δικαίωμα, στην ουσία δεν αφορά όλους τους εν Ελλάδι εργαζόμενους. Άλλο ο δημόσιος υπάλληλος με τα δικαιώματα και το εξασφαλισμένο αύριο και άλλο ο ιδιωτικός υπάλληλος που δεν μπορεί να θεωρηθεί πολίτης με δικαιώματα.
«Ου πολλώ δέω χάριν έχειν, ω βουλή, τω κατηγόρω, ότι μοι παρεσκεύακεν τον αγώνα τουτονί»… Με αυτά τα λόγια άρχιζε τον μνημειώδη «Υπέρ Αδυνάτου» λόγο του ο θείος Λυσίας – αυτός ο κορυφαίος Αθηναίος ρήτορας, που ανταμώσαμε στα γυμνασιακά μας χρόνια και με τους δικανικούς του έδινε πολιτικές μάχες την εποχή των τριάκοντα τυράννων. Άγνωστο, ποιός θα ήταν ο «αδύνατος» και «χωλός» των ημερών για τον Λυσία, αλλά σίγουρα ο ιδιωτικός υπάλληλος θα είχε προτεραιότητα! Αυτόν θα εύρισκε να υπερασπίσει, όταν τον κατηγορούσαν για απεργοσπάστη επειδή… «σιγά μωρέ, όλα τα μαγαζιά ήταν ανοιχτά!»… Αγνοώντας ίσως ότι ο ιδιωτικός υπάλληλος υποχρεώνεται να σκύβει το κεφάλι, για μια μπουκιά πικρό ψωμί! Ας είμαστε λίγο επιεικείς, γιατί άλλοι, για το… ονόρε και μόνον, σκύβουν διαφορετικά…

Ο απεργοσπαστισμός είναι γινόμενο των ευδοκίμων υπηρεσιών προς την άρχουσα τάξη και «προϊόν» της εξαθλίωσης και της κατάντιας, με την υπογραφή των δοσίλογων της εργατικής τάξης.

Η απεργία της 13ης Φεβρουαρίου, όπως και οι άλλες σχετικές κινητοποιήσεις έγιναν συνειδητά! Τα αιτήματα ήταν συγκεκριμένα! Η ικανοποίηση για τη συμβολή στον αγώνα για το αύριο των παιδιών μας είναι κοινή και ανήκει σε… «νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες»!

Τελικά, όταν ένας είναι ενεργός πολίτης, ακόμη και με ένα ειρωνικό χαμόγελο δίνει «χαστούκια» στο ανάλγητο κράτος και «σφαλιάρες» στην εν αφασία εξ+ουσία – την… απεργοσπάστρια!

Υποκλοπή για ένα μωρό και μιά Κυρία...

Συγκλόνισε η είδηση με το μωράκι που γνώρισε τη ζωή μέσ’ στην παγωνιά και δίπλα στα σκουπίδια κάποιου αθηναϊκού δρόμου…
Παρακάτω, φιλοξενείται ο διάλογος που είχαν γι’ αυτό το θέμα τρεις συγγραφείς – μέλη της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών Συγγραφέων των Πέντε Ηπείρων (ΕΕΛΣΠΗ). Είδα ότι είχε πολύ ενδιαφέρον και τον «υπέκλεψα» ως έδει!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Η είδηση τελικά, δεν ήταν αυτή που είχε ακουστεί. Η μητέρα του μωρού είναι Φιλιππινέζα πιθανότατα βρίσκεται παράνομα στην Ελλάδα και γέννησε σε διαμέρισμα κοντά στο σημείο που βρέθηκε το βρέφος (Τσιμισκή, 45).
Επίσης, η Φιλιππινέζα, που εμφανίστηκε δηλώνοντας ότι βρήκε το μωρό δίπλα σε κάδο απορριμμάτων, στην πραγματικότητα το έβγαλε η ίδια από το σπίτι, επειδή η μητέρα ήταν σε άσχημη κατάσταση. Και κάλεσε το ΕΚΑΒ και την Αστυνομία για να σωθεί το κοριτσάκι.
Παρά το γεγονός ότι η ιστορία με το νεογέννητο αποδείχτηκε διαφορετική απ’ ό,τι πιστεύαμε, διατηρώ τις παρακάτω τις παρεμβάσεις των συγγραφέων Δουκάκη Δαρσινού και Θεοφίλου, καθώς βρήκα ενδιαφέρουσες τις προσεγγίσεις τους.
Άλλωστε το δράμα, δυστυχώς παραμένει δράμα…

Γράφει από το Τενεσί των ΗΠΑ ο Σπύρος Δαρσινός:

Χθες το πρωί έκανε πολύ παγωνιά στην Αθήνα. Και όταν κάνει παγωνιά στην Αθήνα, σε τρυπάει σαν βελόνα στα κόκκαλα – έστω κι αν έχεις ρίξει 5 παλτά επάνω σου.
Ε, λοιπόν χθες το πρωί, που σου έκοβε τη μύτη ο παγωμένος αέρας, κάποιος πέταξε ένα γυμνό νεογέννητο παιδάκι στο πεζοδρόμιο των Εξαρχείων, δίπλα στους σκουπιδοτενεκέδες.
Όλοι όσοι μίλησαν, και μίλησαν πολλοί, είπαν (έτσι απαίδευτα) πως το έκανε η μάνα. Εγώ σας λέω: δεν το έκανε η μάνα. Καμία μάνα, και κάτω από τις χειρότερες συνθήκες ,δεν πετάει το μωρό της γυμνό.
Το διπλώνει με το ρούχο που φοράει και το αφήνει σε κάποιο απάγκιο που θα το βρουν ζωντανό και φεύγει κλαίγοντας.
Ξέρετε ποιός το έκανε;
Χέρι άνανδρου άνδρα που δεν ήθελε να αναλάβει την "ευθύνες". Χέρι σωματέμπορα που ήθελε τη μάνα χωρίς υποχρεώσεις για να την πουλάει στα γούπατα των σκουπιδιών του λεκανοπεδίου.
Χέρι σάπιου κοινωνικού συστήματος που αφήνει τα γούπατα στο σκοτάδι για να κρύβει την δική του αδυναμία. Χέρι που δεν ξεκινάει από καρδιά ανθρώπου αλλά κτήνους. Ναι, χέρι δυνατού άνδρα στην κτηνωδία που όλο του το σώμα είναι νύχια και δόντια σαρκοφάγου ζώου.
Όχι, δε το έκανε μάνα, και όποιος το λέει είναι κακεντρεχής, άψυχος μικρός και ανόητος. Όσο και αν σαπίσουν οι εποχές, η μάνα είναι η μόνη που θα μείνει για πάντα αμόλυντη, έστω κι όταν κυλάει στο βούρκο.
Σπύρος Β. Δαρσινός.
Sdarsinos@aol.com

Τώρα, ο Φαίδων Θεοφίλου:

Σπύρο μου,
Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει τη θηριωδία του γεγονότος. Βρίσκομαι ακόμη υπό την επίδραση της φρίκης. Άσχετα με το ποιος άφησε το παιδί. Η πράξη δεν χωρά στο νου.
Φαίδων Θεοφίλου.
ftheofilou@gmail.com

Και ο Στράτος Δουκάκης:

Αυτό το γεγονός, Σπύρο και θα συμφωνήσω με τον Φαίδωνα, «άσχετα με το ποιος το άφησε το παιδί. Η πράξη δεν χωρά στο νου». Πεταμένο στα σκουπίδια, ολομόναχο, σε πλαστική σακούλα, όμοια μ' αυτή που κουβαλάν κάποιοι άλλοι το παράνομο μαύρο χρήμα, έστελνε με το κλάμα απεγνωσμένα SOS, αρνιόταν να παραιτηθεί, διεκδικούσε ύπαρξη και νήμα να το δέσει με τον κόσμο. Και το βρήκε στα χέρια μιας Φιλιππινέζας, που πέρναγε τυχαία και δεν έστριψε να φύγει για ν' αποφύγει τα μπερδέματα, αλλά το σήκωσε, το πήρε και του φύσηξε ζωή στο στόμα, σαν να το γέννησε η ίδια, που ξέρει τι θα πει μοναξιά και καταφρόνια...
Στην εποχή μας, καλέ μου φίλε, πράξεις σαν της μάνας ή του πατέρα του μωρού, θα τις συναντάμε όλο και περισσότερο, έτσι όπως την καταντήσαμε τη ζωή. Αυτές οι πράξεις που όλο και φθίνουν είναι αυτό που έκανε η Κυρία από τις Φιλιππίνες. Ναι, αγαπητέ μου ΚΥΡΙΑ (διορθώνω όλα με κεφαλαία).
Καλημέρα σας και καλή εβδομάδα.
Στράτος Δουκάκης.
mithymnaios@gmail.com

Ο θάνατος κοστίζει 2,5 ευρώ...

Τέλος... τα διόδια στην «καρμανιόλα» Πατρών – Κορίνθου και οι Έλληνες οδηγοί, έχουν όλο το... ευρωδικαίωμα να ταξιδεύουν χωρίς να καταβάλουν το αντίτιμο και δίχως τον φόβο ότι παρανόμησαν! Αυτό το λέει ο ίδιος ο νομάρχης Αχαΐας κ. Δημήτρης Κατσικόπουλος, ο οποίος δήλωσε ότι οι τουρίστες που έρχονται από την Πάτρα με κατεύθυνση την Αθήνα, δεν πληρώνουν διόδια, καθώς υπάρχει Ευρωπαϊκή Νομοθεσία, σύμφωνα με την οποία, δεν επιβάλλεται κόστος διέλευσης, όταν δεν πληρούνται οι όροι ασφαλείας που έχουν θεσπιστεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση!
Όμως εδώ είναι… Βαλκάνια και δεν ισχύει πλήρως η ευρωπαϊκή νομοθεσία! Επ’ αυτού το ελληνικό κράτος, δεν έχει ενσωματώσει στο δίκαιό του τα ευρωάρθρα που αναφέρονται στις προδιαγραφές που χρειάζονται για έναν δρόμο προκειμένου να είναι δυνατόν να ζητείται η πληρωμή διοδίων. Όπως στον συγκεκριμένο δρόμο-«καρμανιόλα», που σχεδόν κάθε μέρα χάνονται ζωές. Δηλαδή, πληρώνεις πριν σκοτωθείς!
Αυτό, γίνεται για να μην σταματήσουν οι εισπράξεις ή μήπως για λόγους… αμελείας; Ό,τι και αν συμβαίνει, δεν γνωρίζω εάν ένας Έλληνας πολίτης έχει το έννομο δικαίωμα να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, τουλάχιστον για απειλή κατά της ζωής του ή επειδή έχει πάθει ατύχημα, ή ακόμη επειδή έχει χάσει ένα δικό του πρόσωπο σε δυστύχημα.
Όπως αναφέρεται στο www.patranews.gr ο νομάρχης Αχαΐας κ. Δημ. Κατσικόπουλος δήλωσε:
«Καλούμε τον κόσμο να μην πληρώνει τα διόδια για να χρησιμοποιεί αυτό τον δρόμο. Οι ξένοι, δεν πληρώνουν βάσει νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς ο δρόμος αυτός δεν πληροί καμία προδιαγραφή για εθνικό οδικό δίκτυο. Μόνο όσοι τρώνε κουτόχορτο, πληρώνουν για να σκοτωθούν». Αφού διευκρίνισε πως όσοι περνούν χωρίς να πληρώσουν, δεν αντιμετωπίζουν καμία κύρωση, τόνισε: «Ακόμα και αν ο οποιοσδήποτε οδηγός περάσει χωρίς να πληρώσει, τον αφήνουν χωρίς να του κάνουν τίποτα. Και αυτό για να μην ανοίξει το θέμα, επειδή το γνωρίζουνε!».
Τα έσοδα από τα διόδια στην Πατρών - Κορίνθου, ανέρχονται καθημερινά σε περίπου 80.000 ευρώ, που σημαίνει 2,5 ευρώ το αυτοκίνητο για διαδρομή περίπου 100 χιλιομέτρων, χωρίς ηλεκτροφωτισμό και δίχως διαχωριστική νησίδα.
Όμως η… είδηση, είναι εδώ:
Τα έσοδα των 80.000 ευρώ ημερησίως από τα διόδια, δεν πάνε στο κράτος, αλλά στα ταμεία της κοινοπραξίας των εταιρειών που έχουν αναλάβει να φτιάξουν την «εθνική» οδό με ανταποδοτικά τέλη. Μέχρι τώρα ξέραμε, ότι με το σύστημα αυτό, κατασκευάζει η εταιρεία το έργο και μετά το εκμεταλλεύεται για ορισμένα χρόνια. Δηλαδή, όταν πρόκειται για δρόμο, συμφωνεί ώστε επί δέκα-είκοσι χρόνια να εισπράττει τα διόδια.
Στην περίπτωση αυτή όμως παρατηρείται το φαινόμενο, η κοινοπραξία που έχει αναλάβει το έργο να προεισπράττει τα... έξοδά της – ίσως και τα κέρδη της! Να δούμε, πόσα «μεροκάματα» των 80.000 ευρώ, θέλει ακόμη η κοινοπραξία για να μαζέψει το κατάλληλο ποσόν… Κι όποιος δεν πιστεύει, ας ρωτήσει τον κ. Νομάρχη.-