Και οι 222 λέξεις του κειμένου, είναι πολλές για την περίπτωση Ρεπούση

Εδώ η πατρίδα μας «καίγεται» και η μισή Ελλάδα ασχολείται με την περίπτωση Ρεπούση.

Παρά την πληθώρα των αντιδράσεων κατά των θέσεών της και της στάσης της -ως καθηγήτριας, ως ιστορικού συγγραφέως και ως πολιτικού- και όμως η κα Μαρία Ρεπούση, δεν έδειξε να συγκινείται.

Από την πλευρά του ο κ. Φώτης Κουβέλης έχει το πλήρες δικαίωμα να την δέχεται ως μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΔΗΜΑΡ, καθώς ο ίδιος και το κόμμα του «πληρώνει» για την παρουσία της.

Όμως, η επιστημονική κοινότητα και το Προεδρείο της Βουλής, δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μην αντιδρούν ουσιαστικά και να δέχονται τον «ελεύθερο λόγο» και την «ελεύθερη στάση» της κυρίας Ρεπούση

Η μεν ακαδημαϊκή κοινότητα, έπρεπε (και πρέπει!) να ζητήσει από την κα Μαρία Ρεπούση την κατάθεση αποδεικτικών ιστορικών στοιχείων για τα όσα υποστηρίζει περί Σμύρνης, Ζαλόγγου, Κλεφτών κ.ά. και το δε Προεδρείο της Βουλής να πάρει επίσημη θέση για την στάση που τήρησε η εν λόγω βουλευτής κατά την εκδήλωση του Κοινοβουλίου για την Γενοκτονία των Ποντίων.

Τα πράγματα είναι πολύ απλά και κάθε περίπτωση Ρεπούση μπορεί να αντιμετωπιστεί αναλόγως, χωρίς βυζαντινολογίες, αφορισμούς και άλλες ανούσιες αντιδράσεις.

Μόνον έτσι θα αντιληφθεί ο κάθε λάτρης του star system, ότι το «σύστημα» δέχεται μεν τα περίεργα, αλλά αποπέμπει τους περίεργους, όταν δεν μπορούν να υποστηρίξουν τον ρόλο που έχουν επιλέξει, ή που τους έχει ανατεθεί...