Υπάρχουν και πολιτικοί με ευθιξία, που προτιμούν την "απόδραση" από τη ζωή, παρά τον στιγματισμό. Θύμα της ευαισθησίας και της αξιοπρέπειάς του έπεσε χθες ένας πρώην βουλευτής, του οποίου ερευνάται η οικονομική κατάσταση από το ΣΔΟΕ. Ένας άνθρωπος ο οποίος είχε παραιτηθεί κάποτε από υπουργική θέση. επειδή είχε κατηγορηθεί πως σχετιζόταν με "φρουτάκια". Τότε ήταν το πρώτο δείγμα της ευθιξίας του. Και τώρα το δεύτερο και το τελευταίο...
«Δεν αντέχω να περάσω για
δεύτερη φορά τον διασυρμό», φέρεται να είχε εκμυστηρευτεί,
ο δικηγόρος Λεωνίδας Τζανής, λίγο πριν θέσει τέλος στη ζωή του χθες το μεσημέρι.
Τον άλλοτε υφυπουργό
Εσωτερικών (ΠΑΣΟΚ 199-2001), τον βρήκε η σύζυγός του απαγχονισμένο, μέσα στο
σπίτι τους στον Βόλο.
Από τα μέχρι
τώρα στοιχεία, ο αυτόχειρας είχε πληροφορηθεί ότι το όνομά του ήταν ανάμεσα στους
36 πολιτικούς που ήλεγχε το ΣΔΟΕ, για παράνομο πλουτισμό.
Ο Λεωνίδας
Τζανής είχε παραιτηθεί από το αξίωμά του επειδή το όνομά του είχε «ακουστεί» σε
υπόθεση με «φρουτάκια».
Λίγο
πριν πάρει την μοιραία απόφαση είχε τηλεφωνήσει σε παιδικό φίλο του στον δημοσιογράφο του "Marconi Radio 96,1
F.M.", Γιώργο Κουμιώτη και ‘όπως είπε ο συνάδελφος είχαν την παρακάτω
συνομιλία:
Λ.Τ.: Γειά σου Γιώργο, ο Λεωνίδας είμαι. Να σε ρωτήσω κάτι; Πώς το λες στο ραδιόφωνο, τί σακάκι φορούσα στο Γυμνάσιο;
Γ.Κ.: Καλά ρε, με πήρες μεσημεριάτικα για να με ρωτήσεις τί σακάκι φορούσες στο Γυμνάσιο;
Λ.Τ.: Ναι, θέλω να το ακούσω. Τί σακάκι φορούσα στο Γυμνάσιο;
Γ.Κ.: (Γελώντας) Φορούσες εκείνο το καταπληκτικό το καρό, με τις δερμάτινες στους αγκώνες και ανεβοκατέβαινες στο προαύλιο, στη παράγκα, με ένα βιβλίο στο χέρι, σαν σπασίκλας που ήσουνα.
Λ.Τ.: Ρε ξέρεις εκείνο το σακάκι, από πού το είχα πάρει; Απ' τα παλιατζίδικα!
Γ.Κ.: Είσαι άρρωστος; Γιατί είναι κλεισμένη η φωνή σου;
Λ.Τ.: Όχι, δεν είμαι άρρωστος. Θα τα πούμε άλλη ώρα, γειά…
Λ.Τ.: Γειά σου Γιώργο, ο Λεωνίδας είμαι. Να σε ρωτήσω κάτι; Πώς το λες στο ραδιόφωνο, τί σακάκι φορούσα στο Γυμνάσιο;
Γ.Κ.: Καλά ρε, με πήρες μεσημεριάτικα για να με ρωτήσεις τί σακάκι φορούσες στο Γυμνάσιο;
Λ.Τ.: Ναι, θέλω να το ακούσω. Τί σακάκι φορούσα στο Γυμνάσιο;
Γ.Κ.: (Γελώντας) Φορούσες εκείνο το καταπληκτικό το καρό, με τις δερμάτινες στους αγκώνες και ανεβοκατέβαινες στο προαύλιο, στη παράγκα, με ένα βιβλίο στο χέρι, σαν σπασίκλας που ήσουνα.
Λ.Τ.: Ρε ξέρεις εκείνο το σακάκι, από πού το είχα πάρει; Απ' τα παλιατζίδικα!
Γ.Κ.: Είσαι άρρωστος; Γιατί είναι κλεισμένη η φωνή σου;
Λ.Τ.: Όχι, δεν είμαι άρρωστος. Θα τα πούμε άλλη ώρα, γειά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου