Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, ο κύκλος εργασιών στη βιομηχανία τον μήνα Μάϊο υποχώρησε κατά 30,7%, ενώ οι προοπτικές και για τους επόμενους μήνες δείχνουν εξαιρετικά δυσοίωνες, καθώς οι νέες παραγγελίες τον ίδιο μήνα σημείωσαν εντυπωσιακή πτώση κατά 37,7%.
Η κάμψη του κύκλου εργασιών και των νέων παραγγελιών πλήττει όλους τους κλάδους της βιομηχανίας, είτε είναι εσωστρεφείς είτε έχουν εξαγωγικό προσανατολισμό, καθώς η πτώση της ζήτησης είναι καθολική και στην εγχώρια και στην εξωτερική αγορά.
Με δυό λόγια, «πάπαλα» και η ελληνική βιομηχανία. Περιήλθε και αυτή σε δεινή θέση λόγω της οικονομικής κρίσης.
Όπως στρώσαμε – κοιμηθήκαμε και μακάρια τα διάφορα «αστροπελέκια», που ήθελαν μόνον να κερδίζουν, χωρίς να τους ενδιαφέρει για το ποιοί χάνουν.
Δεν έδιναν αυξήσεις στους εργαζομένους, προέβαιναν σε απολύσεις, προσελάμβαναν ανασφάλιστους με μισθούς πείνας, αύξαναν τις τιμές των προϊόντων και είχαν την εντύπωση πως οδηγώντας ένα… hammer θα μπορούσαν να σαρώσουν την αγορά και να γίνουν Κροίσοι.
Οργάνωναν ημερίδες, συνεστιάσεις και με μεγάλη προσοχή άκουγαν τις ομιλίες και τις απόψεις κάποιων «μπουμπουκιών» της οικονομίας, που είχαν την εντύπωση ότι οι εργαζόμενοι είχαν ανακαλύψει τον τρόπο να εργάζονται και να μην έχουν ούτε τις βασικές απαιτήσεις.
Όμως, μέσ’ στην παραζάλη της απληστίας, είχαν κατά νουν μόνον το υπερκέρδος, δίχως να υποψιάζονται ότι άνευ της κατανάλωσης δεν γίνεται τίποτα. Οι καημένοι δεν ήξεραν ένα «μυστικό», ότι εάν δεν έχει την δυνατότητα ο υπάλληλός τους να αγοράσει ένα προϊόν από το απέναντι «μαγαζί», τότε ας μην περιμένει να πουλήσει ο ίδιος τα παραγόμενα προϊόντα...
Έτσι φτάσαμε σε αυτή την πτώση του 30,7%, που μάλλον είναι πολύ μεγαλύτερη, αφού οι παραγγελίες είναι λιγότερες κατά 37,7%.
Και πού είμαστε ακόμη...
Εάν η Ελλάδα ήταν στην ουσία ευρωπαϊκή χώρα, θα μπορούσαν οι κάτοικοί της να ελπίζουν ότι πολιτική και οικονομική εξουσία είχαν αντιληφθεί το τι συμβαίνει και θα προχωρούσαν σε άμεσες διορθωτικές κινήσεις, προκειμένου να φρενάρει η πτώση και να προκύψει η ανάκαμψη. Αλλά, η πατρίδα μας δεν έχει αυτή την τύχη. Είναι τόσο άτυχη, που έτσι και δούμε να αυξάνονται κάθετα οι τιμές των βιομηχανικών προϊόντων, ας μην εκπλαγούμε!
Οι άνθρωποι είδαν ότι έχουν να κάνουν με έναν αφάνταστα ανεκτικό λαό, που μπορεί να συμμετάσχει και σε... εράνους υπέρ της αναξιοπαθούσης (φωτό) βιομηχανίας μας! Πάντως, είναι άσχημο να δίνουμε τέτοιες ιδέες...
Υ/Γ
Επειδή η βιομηχανία, δεν είναι υπόθεση μόνον των βιομηχάνων, αλλά ολόκληρου του λαού μιάς χώρας, θα ήταν θλιβερό να συνεχίσουν οι βιομήχανοι να μην κατανούν ότι καταναλωτές είναι οι εργαζόμενοι. Το λένε και στο... Harvard University!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου