Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

Η Ημέρα της Σημαίας









Της πατρίδος μου η σημαία
έχει χρώμα γαλανό
και στη μέση χαραγμένο
έναν κάτασπρο σταυρό.
Αυτό λέει το γνωστό ποίημα που μάθαμε στο Δημοτικό. Ότι δηλαδή το χρώμα της Σημαίας μας δεν είναι μπλε, αλλά γαλανό! Κι όταν μεγαλώσαμε διαβάσαμε ότι: Η εθνική σημαία της Ελλάδος περιέχει εννέα ισοπαχείς, οριζόντιες και εναλλασσόμενες λευκές και κυανές παράλληλες λωρίδες. Μέσα σε ένα κυανό τετράγωνο στο πάνω προσίστιο μέρος, υπάρχει ένας λευκός ισόκερος σταυρός.
Για όποιον απορεί, πώς και η «εθνικοφροσύνη» δεν ενδιαφέρθηκε να διατηρήσει το γαλανό της Σημαίας μας, αλλά το άφησε να παραμένει μπλε, αυτό οφείλεται από το μίσος που έτρεφε η δυναστεία του Γεωργίου του Α’ έναντι του Όθωνα. Τόσο που το κυανούν χρώμα της σημαίας σκούρυνε προκειμένου να... μην ταυτίζεται με τα χρώματα της Βαυαρίας, από τον βασιλικό οίκο της οποίας προερχόταν ο Όθωνας!
Για να γίνει περισσότερο αντιληπτό το μίσος της δυναστείας του Γεωργίου του Α’ έναντι του Όθωνα και της Αμαλίας, που βασίλεψαν τόσα χρόνια, αρκεί η σιωπηρή αφαίρεση των τίτλων τους, σε σημείο που να σπάει νεύρα. Για παράδειγμα, λέμε και γράφουμε «οδός Βασιλίσσης Σοφίας», όμως δεν λέμε «Βασιλίσσης Αμαλίας», αλλά σκέτο «Αμαλίας». Έπειτα, οι εκατέρωθεν της πλατείας Συντάγματος δρόμοι έχουν τα ονόματα των δύο βασιλέων Όθωνος και Γεωργίου Α’. Ο μεν ένας δρόμος λέγεται σκέτα «Όθωνος», ο δε άλλος «Βασιλέως Γεωργίου Α’»!
Μια και το ‘φερε η κουβέντα, δεν ανήκω σε αυτούς που θέλουν να ξηλώνεται η ιστορία (κάτι που δεν έκανε ούτε το σοβιετικό καθεστώς για τους τσάρους) αλλά να διατηρούνται τα ονόματα ονομάτων, τα τοπωνύμια, τα μνημεία, οι τάφοι…
Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται να αποκαλείται η «Βασιλίσσης Σοφίας» σε «Σοφίας», η «Βασιλέως Κωνσταντίνου» σε «Κωνσταντίνου», θέλοντας ίσως να επιδείξουμε τα… δημοκρατικά μας αισθήματα. Επειδή, όμως η ιστορία ενός τόπου δεν μπορεί να διαγράφεται από τον κάθε πρώιμο δημοκράτη, καλό θα ήταν να αποκαλούνται βασιλείς και ο Όθων με την Αμαλία. Και θα ήθελα να το πρωτακούσω από το στόμα του Κωνσταντίνου, που τόσο σεμνά και ταπεινά δείχνει να συμπεριφέρεται. Η σεμνότητά του αυτή, φάνηκε τότε στο Ηρώδειο με τους Ολυμπιακούς, που δέχτηκε και κάθισαν με την Άννα-Μαρία πέρα από τη δεκάτη σειρά. Ποιός; Εκείνος, που κάποτε του έκαναν «παρουσιάστε» όλες οι πρώτες σειρές εκείνης της αυγουστιάτικης βραδιάς του 2004…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου