Οι Ομογενείς για την εκλογή Ομπάμα

Του

Ηλία Ηλιόπουλου*

Το γεγονός ότι ονομάζουμε, εδώ και είκοσι χρόνια, άρα παραδεχόμαστε, ως πλανητάρχη τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, αυτομάτως δικαιολογεί το τόσο μεγάλο ενδιαφέρον που δημιουργείται κάθε φορά που γίνονται εκλογές για πρόεδρο στις ΗΠΑ. 

Το 1980, κάνοντας μια σειρά συνεντεύξεων με τους εννέα τότε Αρχηγούς κομμάτων, μεταξύ των 11 κοινών ερωτήσεων που τους είχα υποβάλει, υπήρχε μια που ρωτούσα « υπάρχει ενδεχόμενο το δολάριο, από 45,5 δρχ. να τις 100»; Κανείς δεν το προέβλεψε, ότι θα έφτανε 418, αλλά πολλοί μου είπαν ότι « και μόνον που το ρωτάς καταλαβαίνεις πόσο εξηρτημένοι είμαστε από τις ΗΠΑ». Και μου το είπε και ο Φλωράκης. Τότε ήμασταν «εξηρτημένοι», σήμερα είμαστε τουλάχιστον «πολίτες» τους ή όπως λέμε «πολίτες του Κόσμου».

Έτσι λοιπόν σήμερα με την εκλογή του νέου προέδρου, ρώτησα Έλληνες Ομογενείς. Απλούς ανθρώπους, που διαμένουν στις ΗΠΑ και τον Καναδά, χώρες της Ασίας, τη Μαδαγασκάρη, μέχρι το Βιετνάμ, (που βρέθηκα πρόσφατα). Τη Νέα Ζηλανδία και τη Αυστραλία, την Αφρική, τη Μέση Ανατολή, την Ευρώπη, την Άπω Ανατολή, από χώρες που «ανήκουν» στη Δύση, μέχρι χώρες τις πιο απομακρυσμένες, αλλά πλέον με βλέμμα και βηματισμό προς τα εδώ. Ρώτησα, «νομίζετε πως θα παίξει ρόλο στη ζωή σας η εκλογή Ομπάμα»; Μου απάντησαν:

«Ασφαλώς ναι. Γιατί θα δημιουργήσει μια νέα Αμερική, χωρίς πολέμους, χωρίς παρεμβάσεις στα εσωτερικά άλλων χωρών. Θα ρίξει την τιμή του πετρελαίου, θα αναζωπυρώσει την παγκόσμια οικονομία, θα κάνει την Αμερική πιο φιλική στους άλλους λαούς, θα πάρει τα στρατεύματα από το Ιράκ, οι μαύροι δεν θα υποφέρουν στην Αμερική, θα είναι ένας διαφορετικός πρόεδρος». Αυτή ήταν απάντηση από χώρα εκτός ΗΠΑ.

«Όλοι λένε πως θα βοηθήσει την ανθρωπότητα να ζήσει καλλίτερα. Είναι σπουδαίο που βγήκε μαύρος πρόεδρος στην Αμερική, ήταν η ώρα πια. Λένε πως είναι έξυπνος και ανθρώπινος, χωρίς ιμπεριαλιστικά ένστικτα, θα στείλει βοήθεια και στις φτωχές χώρες. Κάτι άλλαξε στον Κόσμο». Αυτή είναι απάντηση πλούσιας κυρίας όχι πλούσιας χώρας.

«Μην περιμένετε καμμιά αλλαγή. Στην Αμερική, δεν αποφασίζει ο πρόεδρος. Αυτός εκτελεί εντολές. Η εξωτερική πολιτική είναι προκαθορισμένη και σε συμφωνία και των δύο κομμάτων. Το ένα κάνει τον καλό, το άλλο μεγαλώνει την Αμερική. Η οικονομία της Αμερικής είναι επαναλαμβανόμενη ιστορία. Άμα θυμάσαι, ξέρεις τι θα γίνει αύριο. Είναι φυσικό οι άνθρωποι που διαπνέονται μόνον από ρομαντισμό και την προσδοκία να τους κάνει καλλίτερη τη ζωή ο Πρόεδρος, να ζούνε με ελπίδες». Αυτή είναι απάντηση μέσα από τις ΗΠΑ.

«Εγώ θα προτιμούσα τον Ρεπουμπλικάνο. Δεν ξέρω, αλλά τον θεωρώ πιο θετικό. Δεν είδες τι ευγένεια, τι ειλικρίνεια, πόσο ύμνησε τον αντίπαλό του που αναδείχθηκε νικητής! Αυτό δεν τα έχουμε δει ποτέ στη Ελλάδα. Δεν ξέρω, αλλά με ενοχλούσε που όλα τα ΜΜΕ ωθούσαν τον Κόσμο στον Ομπάμα. Ίσως να είμαι ένας από εκείνους που είπαν « δεν μπορώ να ακούω συνέχεια να μιλάνε για τον δίκαιο Αριστείδη». Και τι νομίζεις, πως ο Ομπάμα δεν θα ενδιαφερθεί πρώτα για την πατρίδα του και μετά για όλο τον άλλο Κόσμο; Το ίδιο δεν έκανε και ο Μπους; Γιατί δυο φορές τον έβγαλε ο αμερικανικός λαός»; Ελληνική απάντηση.

«Έχουμε πικρή πείρα από τους Αμερικανούς προέδρους. Όλοι τους ιμπεριαλιστές. Άνθρωποι των πολυεθνικών, της πολεμικής βιομηχανίας, που καταπατούν τα δικαιώματα των εργαζομένων, που τους απολύουν χωρίς προειδοποίηση, χωρίς αποζημίωση. Άνθρωποι του κεφαλαίου. Θέλουν να βάλουν και την Τουρκία στην Ευρώπη, αφού βάλανε εμάς και μας καταστρέψανε με το Ευρώ. Διαλύουν τα πάντα. Ακόμη και τη σοβιετική Ένωση, που ήταν το αντίπαλο δέος, αυτοί τη διαλύσανε. Τι να περιμένω από τον Ομπάμα»; Βεβαίως δεν ήταν η Παπαρήγα, αλλά δική της δική μας.

«Έχω μέσα μου μια ελπίδα, ότι αυτός ο άνθρωπος θα φέρει έναν καινούργιο αέρα ζωής στον Κόσμο. Φαίνεται πολύ γλυκός, απλός, καλοσυνάτος., ανθρώπινος, οικογενειακός. Θα ενώσει την Αμερική, μαύρους, άσπρους, κίτρινους, θα κάνει κάτι διαφορετικό, θα επαναφέρει την Αμερική στην παλιά της δόξα και υπόληψη». Δεν ήταν Αμερικανός πολίτης.

«Έχω μπερδευτεί με τόσα που ακούω. Ελπίζω και φοβάμαι ότι οι ελπίδες μου είναι μια ουτοπία. Από το 1976 ο Κάρτερ μας είχε δώσει την εντύπωση ότι θα έλυνε δίκαια το κυπριακό πρόβλημα. Δεν έκανε τίποτα, όπως και οι τόσοι που πέρασαν από τότε. Μας λένε ότι ο Ομπάμα δεν είπε μεν τίποτα, αλλά είναι δίκαιος και θα καταλάβει τον πόνο μας. Δεν είναι λίγο να σου έχουν πάρει αδίκως τα πάντα οι Τούρκοι και να περιμένεις μια δίκαιη λύση 35 χρόνια». Μια γυναίκα, με αβάστακτο πόνο, καταλάβατε από πού. 

Πήρα 20 απαντήσεις. Όλες σχεδόν περιλαμβάνουν την λέξη «Κόσμος». Όλοι, σχεδόν, επαινούν ή κατηγορούν την Αμερική. Μα έμμεσα της έχουν αναγνωρίσει την υποχρέωση να τους βοηθήσει, τη θεωρούν υπεύθυνη για ότι τους συμβαίνει, για ό,τι θα τους συμβεί. Αυτή είναι η μεγαλύτερη νίκη όλων των προέδρων της Αμερικής. Ποιός όμως θα «νικήσει» αυτή τη νίκη τους; Αλλά και αυτό το δράμα των προέδρων. Δεν περνάει ημέρα που ο Πλανητάρχης να μην δεχθεί στο Λευκό Οίκο, τους ηγέτες κάποιων από τις διακόσιες χώρες του πλανήτη. Που να μη βγει στο Κήπο κι εκεί στο αναλόγιο μεταξύ ταρατατζούμ- ταρατατζούμ, εθνικών ύμνων «των δύο φίλων χωρών, της Αμερικής και Υμών, προσπαθούμε για την επίλυση των διαφορών σας με την γείτονα χώρα σας» . Και δώσ’ του χιλιοειπωμένες υποσχέσεις και χαιρετούρες από ειδικό ορθοπεδικό προμελετημένες και από στυλίστα γελωτοποιό κουρασμένα χαμόγελα. Και ο νους του που πάλι απόψε η πρώτη κυρία της Αμερικής θα τον αιφνιδιάσει στο πρώτο μονορούφι το ύπνου «καλά είπαμε να γίνεις πλανητάρχης ,αλλά όχι προτού ζεσταθεί το κρεβάτι μας τραβάς κάτι ροχαλητά σαν να τρίζουν ερπύστριες από τανκς που σκαρφαλώνουν στο Αφγανιστάν»! 

Ένας Λευκός Οίκος, που με καθημερινό παρατεταμένο ωράριο πρέπει να διαβάζεις με αβάσταχτη βαριεστιμάρα, αυτά τα ανούσια που σου έχουν γράψει οι άνθρωποι του Στέητ Ντηπάρτμεντ, που γρι δεν καταλαβαίνεις τι λένε και τι εννοούν. Και συ ένας Πρόεδρος είσαι υποχρεωμένος να τα διαβάζεις με ύφος ψάλτου, επιστολών Αποστόλου Παύλου προς τους ηγέτες χωρών που ούτε ξέρεις γεωγραφικά που πέφτουν. Ένας Λευκός Οίκος που σου μαυρίζει την καρδιά, έστω κι αν είσαι μιγάς μαύρος πρόεδρος. Όνομα και πράμα. Αλλά η ελπίδα από την εκλογή σου είναι διάχυτη σ’ όλο τον Κόσμο. Καλή Επιτυχία Πλανητάρχα-Πρόεδρε… για το καλό μας.
* Ο κ. Ηλίας Ηλιόπουλος είναι διευθυντής του Ομογενειακού Πρακτορείου Ειδήσεων Ελλάδος.