Δημ. Μάρδας >>> Δρυός πεσούσης πας ανήρ -πλην ενός- ξυλεύεται

Το φίδι θα ξαναγεννήσει το αυγό του, 
παρά τη στυγερή δολοφονία του Π. Φύσσα! 
Μπορεί όμως να έχει απώλειες, που, πλην ενός, 
θα τις καρπωθουν οι υπόλοιποι του χώρου!

  

Δρυός πεσούσης πας ανήρ – πλην ενός– ξυλεύεται!

Του 

Δημήτρη Μάρδα

Καθηγητή 
Τμήματος Οικονομικών 

Επιστημών του ΑΠΘ

Το πρώτο ράπισμα σε ό,τι χειρότερο είχε να παρουσιάσει η πολιτική ζωή της χώρας, δόθηκε στη Χρυσή Αυγή, έστω και καθυστερημένα. Το φίδι όμως θα ξαναγεννήσει το αυγό του, παρά τη στυγερή δολοφονία του Π. Φύσσα!.

Οι πιο αισιόδοξοι εκτιμούν, ότι μετά από όσα θλιβερά συνέβησαν, ο κύριος κορμός των 441.018 ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής, ψάχνει ήδη νέο πολιτικό «μαγαζί». Η προσέγγιση αυτή πηγάζει από το ακόλουθο σκεπτικό: Ουδείς μπορεί να πιστέψει ότι αίφνης το 2012, μισό περίπου εκατομμύριο Έλληνες ασπάστηκαν τις αρχές του μίσους και ότι άλλο κηρύσσει ο νεοναζισμός.

Ήταν απλά μια ψήφος διαμαρτυρίας, κατά της διαφθοράς, μη απονομής της Δικαιοσύνης, ατιμωρησίας, διαπλοκής και τέλος συγκάλυψης της παράνομης μετανάστευσης, πράξη που εξυπηρετεί μέρος της επιχειρηματικής δραστηριότητας και άλλων πολλών.

Απόηχος όλων όσων αναφέρθηκαν, λειτουργώντας ενισχυτικά υπέρ της Χρυσής Αυγής, είναι η οικονομική κατάντια της χώρας, που αποτελεί το «κερασάκι της τούρτας» στο μυαλό των ψηφοφόρων του εν λόγω κόμματος.

Όσοι πολιτικοί που πλούτισαν με παράνομους τρόπους κυκλοφορούν ελεύθεροι, με τη βοήθεια των Άρθρων 60-62 και 86 περί βουλευτικής ασυλίας και ευθύνης των υπουργών, (το πέπλο προστασίας κάθε διεφθαρμένου αιρετού άρχοντα) και όσο από την άλλη η φαυλότητα αποτελεί κύριο συστατικό της πολιτικής ζωής της χώρας και τα όποια Μνημόνια μας κάνουν φτωχότερους, τόσο ο νεοναζισμός θα ανθεί.

Αν και οι βελτιώσεις του πολιτικού μας συστήματος παραμένουν βαθιά χωμένες στο σεντούκι της δημοκρατίας, κάποιοι στα κόμματα του λεγόμενου συνταγματικού τόξου, αρχίζουν και χαμογελούν.

Έτσι, Ν.Δ. και ΛΑ.Ο.Σ πιστεύουν ότι θα προσελκύσουν τη μερίδα του λέοντος των μετανιωμένων ψηφοφόρων. Η Ν.Δ. εκτιμά ότι θα κερδίσει έδαφος, ως παραδοσιακό καταφύγιο κάθε πολίτη με συντηρητικές απόψεις. Από την άλλη, ο ΛΑ.Ο.Σ, τρέφει πολλές ελπίδες, αφού περιμένει να δεχθεί τα απολωλότα πρόβατά του, τα οποία εγκατέλειψαν τον light εθνικισμό που κηρύσσει, υπέρ του απάνθρωπου νεοφασισμού.

Κάποια «ψίχουλα» μπορεί να «τσιμπήσουν» και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, λόγω των αντιμνημονιακών τους συνθημάτων. Το ΚΚΕ φυσικά μάλλον αδιαφορεί, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, δε φαίνεται ότι θα αλλάξει τον πολιτικό του λόγο για να στοχεύσει στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής.

Ο μεγάλος χαμένος της πίτας μοιάζει μάλλον το ΠΑΣΟΚ. Αν θεωρήσουμε ότι κύρια έκφραση της διαμαρτυρίας σημαντικού μέρους του κόσμου που στράφηκε στη Χρυσή Αυγή ήταν τα Μνημόνια της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, τότε κάθε σκέψη για προσέλκυση τέτοιων ψήφων είναι εκτός πραγματικότητας.

Επίσης, καθώς κατά τους εν λόγω ψηφοφόρους, το σύστημα ΠΑΣΟΚ ήταν η κύρια αιτία του ξεχαρβαλώματος της χώρας (άνθισης της διαφθοράς και παράνομης μετανάστευσης κ.ά πλην των Μνημονίων), η όποια προσέγγιση των αναποφάσιστων της Χρυσής Αυγής από αυτόν τον πολιτικό χώρο, μάλλον αποτελεί μύθο.

Και όλα αυτά, ενόψει των βουλευτικών εκλογών που έρχονται, όπου οι ψήφοι διαμαρτυρίας των οπαδών της Χρυσής Αυγής, θα ανακατέψουν ίσως παράξενα την τράπουλα και μάλλον υπέρ της κεντροδεξιάς, και όχι του ΠΑΣΟΚ, εκτός αν έχουμε εκπλήξεις. Έτσι λοιπόν, κύριος χαμένος φαίνεται να είναι ο πολιτικός εκείνος, που προσδοκά με διάφορες τεχνικές, να γίνει το συντομότερο… Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη!