Δημ. Κωνσταντάρας: Οι τετριμμένες ερωτήσεις των τηλεοπτικών ρεπόρτερς, προς συντετριμμένους πολίτες

Η Καλή μας Αγελάδα, δεν κατεβάζει ΚΑΘΟΛΟΥ γάλα

Του 

Δημήτρη 

Κωνσταντάρα

Ένα από τα δημοφιλέστερα «θέματα ρεπορτάζ» των τηλεοπτικών μας καναλιών, είναι πια το «καρτέρι» έξω από τις εφορίες όπου συρρέουν καθημερινά Έλληνες και Ελληνίδες που αδυνατούν να πληρώσουν τα «χρέη» τους προς το Δημόσιο.

Οι ρεπόρτερς πλησιάζουν τους καταπτοημένους, σχεδόν απελπισμένους άνδρες και γυναίκες στην ουρά ή στην είσοδο και τους ρωτούν τετριμμένες ερωτήσεις του τύπου «Τι πάτε να κάνετε;» ή «Πάτε να πληρώσετε τη δόση σας;» ή «Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει;».

Τετριμμένες ξε-τετριμμένες, οι ερωτήσεις είναι πολύ χρήσιμες και πολύ ενδιαφέρουσες λόγω των απαντήσεων που ακολουθούν. ΟΛΟΙ αυτοί που πηγαίνουν απογοητευμένοι, εκνευρισμένοι, αμήχανοι στην εφορία, δεν έχουν, δεν μπορούν να βρουν χρήματα και δεν μπορούν να πληρώσουν αυτά που τους ζητούν. Και το μόνο που τους απομένει είναι να προσπαθήσουν να «διαπραγματευθούν» κάποιο διακανονισμό. Λένε τον καημό τους και στους ρεπόρτερς και στον υπάλληλο αλλά η όποια «διαπραγμάτευση» μπορούν να κάνουν – έχοντας υποστεί το μαρτύριο της ειδησεογραφίας περί πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας- συνοψίζεται στη… μαγική πλέον λέξη « δόσεις».

Μα ποιες «δόσεις»; Αν μπορούσαν να πληρώσουν «δόσεις», τότε ίσως θα τα είχαν μαζέψει τα χρήματα όλη τη χρονιά, θα είχαν δανειστεί αριστερά και δεξιά, θα είχαν πουλήσει τα υπάρχοντά τους, κάτι τέλος πάντων θα είχαν προσπαθήσει να κάνουν. Αλλά ούτε να μαζέψουν σιγά-σιγά κάποια μικροποσά δεν μπορούν γιατί δεν περισσεύει τίποτα, ούτε να δανειστούν μπορούν – ή ξέρουν- από το γνωστό τους περιβάλλον, ούτε τίποτε ιδιαίτερης αξίας έχουν ώστε να το πουλήσουν.

Άντε λοιπόν και τους κάνει «δόσεις» ο έφορος. Δέκα, είκοσι, τριάντα δόσεις. Μα πως θα τις πληρώσουν ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να εξοικονομούν και για του χρόνου. Και μάλιστα σε μια στιγμή που και η σκέψη ακόμα , η …ανάμνηση της φράσης «τουλάχιστον έχω ένα κεραμίδι να βάλω από κάτω το κεφάλι μου», απειλείται από καλοφαγωμένους, καλοντυμένους, κοστουμάτους «υπαλλήλους» αρπακτικών αφεντικών που θέλουν να τα βάλουν ΟΛΑ στο χέρι γιατί μόνο από τους φτωχούς, τους μεροκαματιάρηδες, τους συνταξιούχους «τα παίρνουν».

Οι «άλλοι» όλο και κάποιο «τρόπο» βρίσκουν. Και επειδή «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος», τι θα κάνει ο άνεργος, ο πεινασμένος, ο ανήμπορος, ο απόμαχος; Η καλή μας αγελάδα ΔΕΝ βόσκει πια στη λιακάδα. Ούτε μικρά χόρτα , ούτε μεγάλα. Και συνεπώς, ΔΕΝ κατεβάζει άλλο γάλα.

Θα πεθάνει. Ή θα κλέψει. Διαλέξτε.