Φωτογραφία του Αλέκου, αμέσως μετά τη σύλληψή του. Είχε διανεμηθεί στον Τύπο από τους "εθνοσωτήρες". |
Πολλές μονάδες, μια Επανάσταση...
Συμπληρώνονται αύριο 13 Αυγούστου, 42 χρόνια από τον Αύγουστο ‘68 όταν ο Αλέκος Παναγούλης αποπειράθηκε να γίνει τυραννοκτόνος, κερδίζοντας την αναγνώριση ότι αναμφισβήτητα είναι η κορυφαία μορφή της Αντιδικτατορικής Αντίστασης. Ο ένας που με την πράξη του εκδήλωσε τα συναισθήματα ενός ολόκληρου λαού.
Σήμερα μια πένθιμη διάθεση κυριαρχεί τα συναισθήματα των πολλών, και η διαχείριση της χώρας έχει παραδοθεί σε δυνάστες ξένους, αλλά στη Δημοκρατία δεν χωράνε βόμβες, απαιτείται δημιουργική ανατροπή. Ο δρόμος είναι δύσκολος για τα μεγάλα και ο Έλληνας δεν δέχεται άλλες αυθεντίες εκτός ίσως από τον ίδιο του τον εαυτό. Ας στοχεύσουμε στα μικρά τότε, ας κατεβούμε στη γειτονική πλατεία και ας την απαλλάξυμε από το βάρος των ναρκωτικών, που σκοτώνουν την ελπίδα, ας κάνουμε με δράσεις το περιβάλλον γύρω μας πιο ωραίο.
Ας πετύχουμε να αποτελέσουμε εμείς οι ίδιοι πρότυπα ζωής για τους γύρω μας, αποκρούοντας κάθε ρουσφέτι και καταγγέλλοντας κάθε μορφής «λαμογιά». Ας διεκδικήσουμε την αξιοπρέπεια που μας έχουν στερήσει οι διεφθαρμένες συμμορίες του δικομματισμού.
Αν πετύχουμε τα απλά, θα έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε ένα μικρό χαμόγελο στον εαυτό μας και θα έχουμε γνωρίσει το διπλανό μας. Τότε ίσως οι επαναστάσεις να είναι πιο εύκολες, ειρηνικές και ουσιαστικές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου