Για μια ακόμη χρονιά, οι κάτοικοι της Ελλάδας -και γενικότερα του πλανήτη- θα μπορούν, απόψε και αύριο το βράδυ, να δουν το φαντασμαγορικό θέαμα που παρέχει η βροχή των διαττόντων αστέρων, που είναι γνωστοί ως Περσείδες, επειδή η περιοχή του ουρανού από την οποία φαίνεται να ξεκινούν, είναι ο βόρειος αστερισμός του Περσέα.Σύμφωνα με τους αστρονόμους, οι Περσείδες οφείλονται στον κομήτη 109P/Swift-Tuttle που κάνει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον ήλιο κάθε 130 χρόνια. Οι διάττοντες που παρατηρούμε (κάτι που πιθανότατα συμβαίνει εδώ και τουλάχιστον 2.000 χρόνια), είναι τα σωματίδια σκόνης και βράχων που άφησε πίσω του ο κομήτης αυτός κατά την πορεία του μέσα από το ηλιακό σύστημα.
Καθώς η Γη περνά μέσα από το νέφος σωματιδίων που άφησε ο κομήτης, υπό τις κατάλληλες καιρικές συνθήκες, στο νυχτερινό ουρανό μπορεί να λάβει χώρα ένα πραγματικό "σόου".
Το μέγιστο της "βροχής" συνήθως γίνεται αντιληπτό στις 11-13 Αυγούστου κάθε χρόνου, ενώ Περσείδες παρατηρούνται περίπου από τις 23 Ιουλίου έως τις 20 Αυγούστου, με μέσο ωριαίο ρυθμό περίπου 60 - 80 μετεώρων ανά ώρα. Το φαινόμενο γίνεται βασικά αντιληπτό στο βόρειο ημισφαίριο, ενώ στο νότιο ημισφαίριο μπορούν να το δουν λίγοι μόνο τυχεροί που βρίσκονται οριακά νότια του ισημερινού.
Πολλοί από τους διάττοντες (πεφταστέρια) των Περσείδων είναι ιδιαίτερα φωτεινοί και αφήνουν ένα έντονο "ίχνος" πίσω τους, καθώς συγκρούονται με την γήινη ατμόσφαιρα και υπερθερμαίνονται, γι' αυτό η συγκεκριμένη "βροχή" έχει αποκτήσει την φήμη ότι μπορεί να είναι ιδιαίτερα θεαματική - κάτι που εξαρτάται άμεσα από τα αν θα υπάρχουν σύννεφα στον ουρανό, καθώς και από το κατά πόσον το σημείο παρατήρησης θα βρίσκεται μακριά από τη φωτορρύπανση των πόλεων και θα επιτρέπει την θέαση σε έναν όσο γίνεται πιο σκοτεινό ουρανό.
Ο αριθμός πάντως των διαττόντων αστέρων που παρατηρούνται, μειώνεται πλέον διαχρονικά, καθώς ο κομήτης απομακρύνεται προς το εξωτερικό ηλιακό σύστημα μετά το πέρασμά του από το περιήλιο το 1992 (η δραστηριότητα αυξάνεται όταν ο κομήτης βρίσκεται κοντά στο περιήλιο, καθώς η περιοχή κοντά στον κομήτη είναι πιο πυκνή σε σωματίδια).
Σύμφωνα με τους αστρονόμους - επαγγελματίες και ερασιτέχνες- οι καλύτερες ώρες παρατήρησης για τις Περσείδες είναι λίγο πριν το ξημέρωμα, κάτι που μπορεί να γίνει και με γυμνό οφθαλμό. Το φαινόμενο γενικά καλύπτει όλο τον ουρανό, οπότε αν κανείς είναι ξαπλωμένος, μπορεί να έχει στο οπτικό πεδίο του ένα όσο γίνεται μεγαλύτερο κομμάτι του ουρανού. Συνίσταται επίσης να μην κοιτάζει κανείς το φεγγάρι, γιατί αυτό μειώνει τη νυχτερινή όρασή του.
Είδηση: ΑΠΕ
Φωτογραφία: www.astropyli.gr/2009/07/blog-post.html
Το μέγιστο της "βροχής" συνήθως γίνεται αντιληπτό στις 11-13 Αυγούστου κάθε χρόνου, ενώ Περσείδες παρατηρούνται περίπου από τις 23 Ιουλίου έως τις 20 Αυγούστου, με μέσο ωριαίο ρυθμό περίπου 60 - 80 μετεώρων ανά ώρα. Το φαινόμενο γίνεται βασικά αντιληπτό στο βόρειο ημισφαίριο, ενώ στο νότιο ημισφαίριο μπορούν να το δουν λίγοι μόνο τυχεροί που βρίσκονται οριακά νότια του ισημερινού.
Πολλοί από τους διάττοντες (πεφταστέρια) των Περσείδων είναι ιδιαίτερα φωτεινοί και αφήνουν ένα έντονο "ίχνος" πίσω τους, καθώς συγκρούονται με την γήινη ατμόσφαιρα και υπερθερμαίνονται, γι' αυτό η συγκεκριμένη "βροχή" έχει αποκτήσει την φήμη ότι μπορεί να είναι ιδιαίτερα θεαματική - κάτι που εξαρτάται άμεσα από τα αν θα υπάρχουν σύννεφα στον ουρανό, καθώς και από το κατά πόσον το σημείο παρατήρησης θα βρίσκεται μακριά από τη φωτορρύπανση των πόλεων και θα επιτρέπει την θέαση σε έναν όσο γίνεται πιο σκοτεινό ουρανό.
Ο αριθμός πάντως των διαττόντων αστέρων που παρατηρούνται, μειώνεται πλέον διαχρονικά, καθώς ο κομήτης απομακρύνεται προς το εξωτερικό ηλιακό σύστημα μετά το πέρασμά του από το περιήλιο το 1992 (η δραστηριότητα αυξάνεται όταν ο κομήτης βρίσκεται κοντά στο περιήλιο, καθώς η περιοχή κοντά στον κομήτη είναι πιο πυκνή σε σωματίδια).
Σύμφωνα με τους αστρονόμους - επαγγελματίες και ερασιτέχνες- οι καλύτερες ώρες παρατήρησης για τις Περσείδες είναι λίγο πριν το ξημέρωμα, κάτι που μπορεί να γίνει και με γυμνό οφθαλμό. Το φαινόμενο γενικά καλύπτει όλο τον ουρανό, οπότε αν κανείς είναι ξαπλωμένος, μπορεί να έχει στο οπτικό πεδίο του ένα όσο γίνεται μεγαλύτερο κομμάτι του ουρανού. Συνίσταται επίσης να μην κοιτάζει κανείς το φεγγάρι, γιατί αυτό μειώνει τη νυχτερινή όρασή του.
Είδηση: ΑΠΕ
Φωτογραφία: www.astropyli.gr/2009/07/blog-post.html
...Σαν δεις μια, κάνε μια ευχή. Ίσως να "βγει"!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα με αγάπη για ότι μας κερνάς,
Υιώτα
αστοριανή,
ΝΥ