Του Δημήτρη Κωνσταντάρα
http://www.konstandaras.gr/
http://www.konstandaras.gr/
Τους το χάλασε ανεπανόρθωτα το κατά συρροή… «πίτσι πίτσι» της κυρίας Μπακογιάννη και των συνομιλητών της η αποκάλυψη-σοκ περί του ομαδικού τάφου με λείψανα Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων, οι οποίοι – δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία- εκτελέστηκαν εν ψυχρώ από τις τουρκικές δυνάμεις εισβολής και κατοχής στην Κύπρο.
Βεβαίως ο νεαρός και άπειρος εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών Γρηγόρης Δελαβέκουρας αφέθηκε μόνος του να «βγάλει τα κάστανα απ΄ τη φωτιά» και δήλωσε – τι να δηλώσει δηλαδή το παιδί- ότι « οι αποκαλύψεις, καθώς και οι πληροφορίες επιβεβαιώνουν τα εγκλήματα και την κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς και Ανθρωπιστικού Δικαίου κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.» και συμπλήρωσε, με το γνωστό διπλωματικά ξύλινο λόγο ότι « πρέπει να εφαρμοστούν πλήρως οι σχετικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων… μπλάμπλαμπλα… μπλαμπλαμπλα…». Οι οποίες τέλος πάντων, καλούν την Τουρκία να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για την πλήρη διαλεύκανση όλων των περιπτώσεων αγνοουμένων κατά την τουρκική εισβολή.
Φυσικά δεν είναι δυνατόν να κατηγορεί κανείς τον κ. Δελαβέκουρα ο οποίος, όταν οι Τούρκοι εκτελούσαν εν ψυχρώ την οικογένεια των Ελληνοκυπρίων στη Λάπηθο και άλλες οικογένειες, σε άλλα σημεία, είχε μόλις γεννηθεί ή ενδεχομένως να μην είχε καν γεννηθεί ακόμα.
Αρκεί κανείς να διαβάσει τη σύντομη δήλωση του πολιτικού εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Λοβέρδου για να καταλάβει ότι πράγματι πρόκειται για μια «ανατριχιαστική επιβεβαίωση όσων φοβόμασταν και βασίμως υποθέταμε πως έχουν γίνει». Ο κ. Λοβέρδος, αν και ανήκει στην «ένοχη πλευρά», αυτή που από το 1996 γνώριζε τα πάντα για το τι έγινε και πως έγινε στην Κύπρο το 1974, ποιούσε την…νήσσα, δεν φοβάται να μιλήσει για την όψη του «τούρκου εισβολέα», μιαν όψη που η Τουρκία « όχι μόνο δεν αφήνει πίσω στο παρελθόν να ξεχαστεί, αλλά πάνω στην οποία θεμελιώνει και το μέλλον της».
Και ενώ επί 24ωρα η Ελλάδα τηρούσε επισήμως «αξιοπρεπή στάση Αυγουστιάτικης ραστώνης», ούτε καν ο ΛΑΟΣ που – και ορθώς- δεν αφήνει ευκαιρία να αναδεικνύει τη διαφορετικότητά του, μιλούσε με υπερβολική ευγένεια απλώς για «ελληνικές κυβερνήσεις, πλήρως ενήμερες από το ΄95 για τις εκτελέσεις των αγνοουμένων», οι οποίες, «προσπερνούσαν το τραγικό συμβάν προκειμένου να μη διαταραχθούν οι (υποτιθέμενες…) 'καλές' σχέσεις με την Τουρκία».
Ειλικρινώς, δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει. Ιδιαίτερα τη στιγμή που ο Κύπριος εκπρόσωπος - κι αυτός με ιδιαίτερα …ευγενικό τρόπο- ήταν σαφής ότι στην περίπτωση των αιχμαλώτων πολέμου «υπάρχει το φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό, που αποδεικνύει ότι συνελήφθησαν» ενώ «η ανεύρεση των λειψάνων τους μέσα σε πηγάδι μαρτυρεί ότι δολοφονήθηκαν».
Μα όταν συμβαίνουν αυτά, δικαιολογημένα θα κυκλοφορούν σχολικά βιβλία Ιστορίας που θα διδάσκουν τα ελληνόπουλα ότι το 1922, στη Σμύρνη, οι Έλληνες ταλαιπωρήθηκαν από… συνωστισμό.
Βεβαίως ο νεαρός και άπειρος εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών Γρηγόρης Δελαβέκουρας αφέθηκε μόνος του να «βγάλει τα κάστανα απ΄ τη φωτιά» και δήλωσε – τι να δηλώσει δηλαδή το παιδί- ότι « οι αποκαλύψεις, καθώς και οι πληροφορίες επιβεβαιώνουν τα εγκλήματα και την κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς και Ανθρωπιστικού Δικαίου κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.» και συμπλήρωσε, με το γνωστό διπλωματικά ξύλινο λόγο ότι « πρέπει να εφαρμοστούν πλήρως οι σχετικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων… μπλάμπλαμπλα… μπλαμπλαμπλα…». Οι οποίες τέλος πάντων, καλούν την Τουρκία να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για την πλήρη διαλεύκανση όλων των περιπτώσεων αγνοουμένων κατά την τουρκική εισβολή.
Φυσικά δεν είναι δυνατόν να κατηγορεί κανείς τον κ. Δελαβέκουρα ο οποίος, όταν οι Τούρκοι εκτελούσαν εν ψυχρώ την οικογένεια των Ελληνοκυπρίων στη Λάπηθο και άλλες οικογένειες, σε άλλα σημεία, είχε μόλις γεννηθεί ή ενδεχομένως να μην είχε καν γεννηθεί ακόμα.
Αρκεί κανείς να διαβάσει τη σύντομη δήλωση του πολιτικού εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Λοβέρδου για να καταλάβει ότι πράγματι πρόκειται για μια «ανατριχιαστική επιβεβαίωση όσων φοβόμασταν και βασίμως υποθέταμε πως έχουν γίνει». Ο κ. Λοβέρδος, αν και ανήκει στην «ένοχη πλευρά», αυτή που από το 1996 γνώριζε τα πάντα για το τι έγινε και πως έγινε στην Κύπρο το 1974, ποιούσε την…νήσσα, δεν φοβάται να μιλήσει για την όψη του «τούρκου εισβολέα», μιαν όψη που η Τουρκία « όχι μόνο δεν αφήνει πίσω στο παρελθόν να ξεχαστεί, αλλά πάνω στην οποία θεμελιώνει και το μέλλον της».
Και ενώ επί 24ωρα η Ελλάδα τηρούσε επισήμως «αξιοπρεπή στάση Αυγουστιάτικης ραστώνης», ούτε καν ο ΛΑΟΣ που – και ορθώς- δεν αφήνει ευκαιρία να αναδεικνύει τη διαφορετικότητά του, μιλούσε με υπερβολική ευγένεια απλώς για «ελληνικές κυβερνήσεις, πλήρως ενήμερες από το ΄95 για τις εκτελέσεις των αγνοουμένων», οι οποίες, «προσπερνούσαν το τραγικό συμβάν προκειμένου να μη διαταραχθούν οι (υποτιθέμενες…) 'καλές' σχέσεις με την Τουρκία».
Ειλικρινώς, δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει. Ιδιαίτερα τη στιγμή που ο Κύπριος εκπρόσωπος - κι αυτός με ιδιαίτερα …ευγενικό τρόπο- ήταν σαφής ότι στην περίπτωση των αιχμαλώτων πολέμου «υπάρχει το φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό, που αποδεικνύει ότι συνελήφθησαν» ενώ «η ανεύρεση των λειψάνων τους μέσα σε πηγάδι μαρτυρεί ότι δολοφονήθηκαν».
Μα όταν συμβαίνουν αυτά, δικαιολογημένα θα κυκλοφορούν σχολικά βιβλία Ιστορίας που θα διδάσκουν τα ελληνόπουλα ότι το 1922, στη Σμύρνη, οι Έλληνες ταλαιπωρήθηκαν από… συνωστισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου