Υπάρχει πράγματι «άσσος» στο… μανίκι του Σαμαρά;

Στους κύκλους των πιο γνωστών δημοσιογράφων / σχολιαστών / αναλυτών της επικαιρότητας που ενημερώνουν τους Έλληνες από όλα τα Μ.Μ.Ε., επικρατεί η άποψη ότι η πλειοψηφία του «πολιτικού προσωπικού» πιστεύει ότι θα έχουμε εκλογές το Μάρτιο γιατί δεν θα έχει εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Και ότι «εξαιρούνται αρκετά στελέχη της κυβέρνησης που εκτιμούν ότι τελικά, θα βρεθούν οι απαιτούμενοι 180 βουλευτές και θα εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας».

Του 

Δημήτρη 

Κωνσταντάρα

Επικρατεί επίσης η πεποίθηση ότι ανάμεσα σ’ αυτούς που δεν πιστεύουν ότι θα γίνουν εκλογές συγκαταλέγονται ο Πρωθυπουργός και οι στενοί του συνεργάτες. Και το δικαιολογούν λέγοντας ότι αυτοί είναι «οι άνθρωποι οι οποίοι αντικειμενικά γνωρίζουν το… κάτι παραπάνω».

Μερικοί απ’ αυτούς φτάνουν μάλιστα στο σημείο να ισχυρίζονται ότι «αρχίζει να φαίνεται ο… άσσος από το μανίκι του Αντώνη Σαμαρά», δείχνοντας δειλά προς κάποιες κατευθύνσεις αλλά χωρίς να το λένε. Με άμεσο αποτέλεσμα, απλώς να «παίζουν το παιχνίδι του Σαμαρά».

Αυτό είναι και το κυριότερο και ισχυρότερο «όπλο» του Πρωθυπουργού άλλωστε και αυτό είναι που θα χρησιμοποιήσει ως βασικό προεκλογικό άρμα.

Προσωπικώς; Μακάρι να τον έχει τον άσσο στο μανίκι ο Σαμαράς. Τόσο γιατί πολύ αμφισβητώ τη δυνατότητα ενός «νικητή ΣΥΡΙΖΑ» να βάλει τάξη στο χάος μας, όσο και γιατί με ενδιαφέρει ο «άσσος», ο οποιοσδήποτε άσσος που υπάρχει μέσα στο μανίκι του Σαμαρά και κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα βγει, να δώσει την ποθητή λύση για την έξοδο της χώρας και του λαού μας από την φονική κρίση.

Αλλά ποιος είναι ο «άσσος»; Εγώ γιατί δεν τον βλέπω; Γιατί δεν με βοηθάει κανείς να καταλάβω; Και ταυτόχρονα να καταλάβουν και όλες αυτές τις χιλιάδες, τα εκατομμύρια των Ελλήνων που δυσπραγούν και περιμένουν πώς και πώς;

Υπάρχουν -λέει- ορισμένοι συνεργάτες του Πρωθυπουργού οι οποίοι διατείνονται ότι έχουμε ήδη τη λύση για το χρέος στο «πιάτο». Και ότι όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε κοντά σε λύση για την μετα- μνημονιακή εποχή.

Μακάρι. Να μας το πείτε όμως ρε παιδιά! Δεν πάει άλλο; Διότι τι θα πει «ορισμένοι πιστεύουν ότι το καλύτερο για τον Αντώνη Σαμαρά θα ήταν να κρατάει την τελική λύση για το χρέος στα χέρια του όταν αρχίσει η συζήτηση για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας»;

Για πολιτικά – κομματικά παιχνίδια ισχύος δηλαδή; Και μέχρι τότε;