Ημέρα πένθους είναι η
σημερινή για όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, τα μέλη της ΕΣΗΕΑ, της ΕΠΗΕΑ, τα
συνδικαλιστικά στελέχη στο χώρο της ενημέρωσης, τους εργαζόμενους στην Ένωση,
από την απώλεια του συναδέλφου Μάνου Αμελίδη.
Το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ εκφράζει τη μεγάλη του θλίψη για το θάνατό του και το δυσαναπλήρωτο κενό που αφήνει πίσω του, ένας αθόρυβος αλλά και ανυποχώρητος αγωνιστής και στυλοβάτης επί 48 χρόνια των δικαιωμάτων του Κλάδου.
Υπηρέτησε με πάθος και ανιδιοτέλεια τις αληθινές δημοσιογραφικές και κοινωνικές αξίες, κάνοντας σκοπό της ζωής του την προσφορά για τον συνάδελφο, τον εργαζόμενο, τον άνεργο, κάθε άνθρωπο.
Από τη θέση του το 1966 στον ΟΕΑ (Οργανισμός Επικουρικής Ασφάλισης) στη συνέχεια ιδρυτικό στέλεχος στον ΕΔΟΕΑΠ και από το 1987 στην ΕΣΗΕΑ συνέβαλε αποφασιστικά και αποτελεσματικά με προτάσεις, μελέτες και παρεμβάσεις στην προάσπιση των εργασιακών και ασφαλιστικών θεμάτων.
Ως Διευθυντής των Υπηρεσιών της ΕΣΗΕΑ στη συνέχεια είχε κομβικό ρόλο στην αναδιοργάνωση των υπηρεσιών της Ένωσης, στην ανάπτυξη πνεύματος συνεργασίας με όλους τους εργαζόμενους, γεγονός που συνέβαλε καθοριστικά όλα αυτά τα χρόνια στην υποστήριξη των διεκδικήσεων του Κλάδου.
Η συνδικαλιστική του δράση και προσφορά αναγνωρίστηκε από όλο τον Κλάδο και ως μέλος της ΕΠΗΕΑ οι συνάδελφοί του τον ανέδειξαν επανειλημμένα στην Εξελεγκτική Επιτροπή του ΕΔΟΕΑΠ και πρώτο Πρόεδρο της ΠΟΕΠΤΥΜ.
Ο Μάνος Αμελίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1940 από γονείς πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη. Αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές εισήχθη στην ΑΣΟΕΕ και το Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ’ όπου αργότερα αποφοίτησε.
Εργάστηκε επίσης ως δημοσιογράφος συντάκτης – διορθωτής, αρχικά, στο «Έθνος», στα δελτία ειδήσεων της ΕΡΤ (τηλεόραση, ραδιόφωνο), σε εκπομπές στο ραδιόφωνο, στέλεχος στο περιοδικό «Ραδιοτηλεόραση» και από το 1980 έως και το 2008 στην εφημερίδα «Εξπρές».
Ήταν ο εμπνευστής των σεμιναρίων δημοσιογραφίας που άρχισε να οργανώνει από το 1988 η Ένωση. Συνέβαλε στο σχεδιασμό και την επιτυχή υλοποίηση των ειδικών σεμιναρίων για άνεργους δημοσιογράφους το 2012 με στόχο την επιμόρφωση και την επανένταξή τους στην αγορά εργασίας.
Ο Μάνος Αμελίδης προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στους δημοσιογράφους. Πάντοτε ευγενής, πρόθυμος, φιλικός και συνεργάσιμος διατηρούσε προσωπικές σχέσεις με όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ. Άλλωστε όλοι γνώριζαν ότι η εργασία του, τόσο στον ΕΔΟΕΑΠ όσο και στην ΕΣΗΕΑ, δεν υπήρξε ποτέ απλός βιοπορισμός.
Η αγωνία του και το πάθος του για τα συμφέροντα του Κλάδου αλλά και την εξυπηρέτηση των συναδέλφων από το νεότερο έως τον γηραιότερο, ήταν σκοπός ζωής για τον Μάνο.
Το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ συλλυπείται τις κόρες του Ιουλία και Μαρία, την αγαπημένη του ανιψιά Αριέττα και τους οικείους του, αποχαιρετά τον Μάνο Αμελίδη και τον ευχαριστεί για όσα προσέφερε σε όλους μας. Καλό ταξίδι Μάνο!
Το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ εκφράζει τη μεγάλη του θλίψη για το θάνατό του και το δυσαναπλήρωτο κενό που αφήνει πίσω του, ένας αθόρυβος αλλά και ανυποχώρητος αγωνιστής και στυλοβάτης επί 48 χρόνια των δικαιωμάτων του Κλάδου.
Υπηρέτησε με πάθος και ανιδιοτέλεια τις αληθινές δημοσιογραφικές και κοινωνικές αξίες, κάνοντας σκοπό της ζωής του την προσφορά για τον συνάδελφο, τον εργαζόμενο, τον άνεργο, κάθε άνθρωπο.
Από τη θέση του το 1966 στον ΟΕΑ (Οργανισμός Επικουρικής Ασφάλισης) στη συνέχεια ιδρυτικό στέλεχος στον ΕΔΟΕΑΠ και από το 1987 στην ΕΣΗΕΑ συνέβαλε αποφασιστικά και αποτελεσματικά με προτάσεις, μελέτες και παρεμβάσεις στην προάσπιση των εργασιακών και ασφαλιστικών θεμάτων.
Ως Διευθυντής των Υπηρεσιών της ΕΣΗΕΑ στη συνέχεια είχε κομβικό ρόλο στην αναδιοργάνωση των υπηρεσιών της Ένωσης, στην ανάπτυξη πνεύματος συνεργασίας με όλους τους εργαζόμενους, γεγονός που συνέβαλε καθοριστικά όλα αυτά τα χρόνια στην υποστήριξη των διεκδικήσεων του Κλάδου.
Η συνδικαλιστική του δράση και προσφορά αναγνωρίστηκε από όλο τον Κλάδο και ως μέλος της ΕΠΗΕΑ οι συνάδελφοί του τον ανέδειξαν επανειλημμένα στην Εξελεγκτική Επιτροπή του ΕΔΟΕΑΠ και πρώτο Πρόεδρο της ΠΟΕΠΤΥΜ.
Ο Μάνος Αμελίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1940 από γονείς πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη. Αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές εισήχθη στην ΑΣΟΕΕ και το Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ’ όπου αργότερα αποφοίτησε.
Εργάστηκε επίσης ως δημοσιογράφος συντάκτης – διορθωτής, αρχικά, στο «Έθνος», στα δελτία ειδήσεων της ΕΡΤ (τηλεόραση, ραδιόφωνο), σε εκπομπές στο ραδιόφωνο, στέλεχος στο περιοδικό «Ραδιοτηλεόραση» και από το 1980 έως και το 2008 στην εφημερίδα «Εξπρές».
Ήταν ο εμπνευστής των σεμιναρίων δημοσιογραφίας που άρχισε να οργανώνει από το 1988 η Ένωση. Συνέβαλε στο σχεδιασμό και την επιτυχή υλοποίηση των ειδικών σεμιναρίων για άνεργους δημοσιογράφους το 2012 με στόχο την επιμόρφωση και την επανένταξή τους στην αγορά εργασίας.
Ο Μάνος Αμελίδης προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στους δημοσιογράφους. Πάντοτε ευγενής, πρόθυμος, φιλικός και συνεργάσιμος διατηρούσε προσωπικές σχέσεις με όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ. Άλλωστε όλοι γνώριζαν ότι η εργασία του, τόσο στον ΕΔΟΕΑΠ όσο και στην ΕΣΗΕΑ, δεν υπήρξε ποτέ απλός βιοπορισμός.
Η αγωνία του και το πάθος του για τα συμφέροντα του Κλάδου αλλά και την εξυπηρέτηση των συναδέλφων από το νεότερο έως τον γηραιότερο, ήταν σκοπός ζωής για τον Μάνο.
Το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ συλλυπείται τις κόρες του Ιουλία και Μαρία, την αγαπημένη του ανιψιά Αριέττα και τους οικείους του, αποχαιρετά τον Μάνο Αμελίδη και τον ευχαριστεί για όσα προσέφερε σε όλους μας. Καλό ταξίδι Μάνο!
>>> Όσα και αν γραφτούν για τον Μάνο Αμελίδη, είναι λίγα. Είχε καρδιά μικρού παιδιού - ίσως γι' αυτό δεν του φαίνονταν τα χρόνια... Μετά τον απροσδόκητο θάνατο της αγαπημένης του γυναίκας και συναδέλφου Φοίβης Σκιάνη -τον Απρίλιο του 2011- ο Μάνος λύγισε. Αρρώστησε. Έδωσε έναν σκληρό αγώνα, με το κεφάλι ψηλά. Αξιοπρεπής μέχρι το τέλος. Το τέλος; Ποιό τέλος; Δεν υπάρχει αυτή η λέξη για τον Μάνο, ούτε του αρμόζει ο παρατατικός. Ο Μάνος Υπάρχει και πάντα θα είναι ένας αγαπημένος φίλος και λατρευτός συνάδελφος. Τι να πω ρε Μάνο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου