Έκλεισε τα μάτια του για πάντα ο Νίκος Μακρίδης

Στα 87 του χρόνια έκλεισε χθες τα μάτια του για πάντα ο Νίκος Μακρίδης. Ήταν ένας απίθανος συνάδελφος και θαυμάσιος άνθρωπος, που πλήρωσε με εξορίες τους αγώνες του για τα δημοκρατικά του πιστεύω. 

Σαν προσωπική μαρτυρία, κατατίθεται η συνεργασία με τον Νίκο Μακρίδη στην εφημερίδα "Νίκη" του αξέχαστου Δημήτρη Μαρούδα. Τότε, με τους άλλους αείμνηστους συναδέλφους - τον "αρχηγό" Θόδωρο Σγουρδαίο, τον Σπύρο Φαναριώτη, τον Θοδωρή Απέργη... 

Η εξόδιος ακολουθία για τον Νίκο Μακρίδη θα ψαλεί αύριο Τρίτη στις 3.30 μμ, στον ΙΝ του Αγίου Νικολάου Χαλανδρίου.

Το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ ανακοίνωσε με θλίψη την απώλεια του παλαίμαχου δημοσιογράφου συναδέλφου. Η ανακοίνωση αναφέρει:

Ο Νίκος Μακρίδης γεννήθηκε στο Κιλκίς το 1927. Ως μαθητής Γυμνασίου, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ. Μετά την απελευθέρωση το 1946 γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, ενώ παράλληλα ανέλαβε διευθυντής τυπογραφείου της ημιπαράνομης εφημερίδας "Ενότητα" του ΚΚΕ - με συνέπεια να εξοριστεί το 1947 στον Αη Στράτη και στη συνέχεια στη Μακρόνησο. 

Μετά την απόλυσή του, ο Νίκος Μακρίδης προσελήφθη το 1952 στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας, στο οποίο έδινε χρονογραφήματα μέχρι το 1958 με το ψευδώνυμο Μάριος Σταθάκης. Λίγο αργότερα προσλήφθηκε στη «Μεσημβρινή», για να ακολουθήσει η εξέλιξή του ως πολιτικού χρονογράφου στις εφημερίδες «Νίκη», «Αθηναϊκή» και «Νέος Ανένδοτος». 

Τον Αύγουστο του 1967, συνελήφθη και καταδικάστηκε από Έκτακτο Στρατοδικείο σε φυλάκιση τριάμισυ ετών με τριετή αναστολή, με την κατηγορία της συμμετοχής στην οργάνωση "Πατριωτικό Μέτωπο". Κατά τη διάρκεια της επταετίας, εργάστηκε για ορισμένο χρονικό διάστημα στην εφημερίδα "Ακρόπολις", ενώ μετά τη μεταπολίτευση χρονογράφησε διαδοχικά στις εφημερίδες «Ριζοσπάστης», «Ελευθεροτυπία», «Ελεύθερη Γνώμη», «Πρώτη», «Νίκη», και «Δημοκρατικός Λόγος». Επίσης συνεργάστηκε με το περιοδικό «Πολιτικά Θέματα» (1975-1982), την εφημερίδα "Ευθύνη" στον Πύργο της Ηλείας (1975-1985), την Ελληνική Ραδιοφωνία (1985), κ.ά. 

Το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ συλλυπείται τους οικείους του και αποχαιρετά τον καλό συνάδελφο, ο οποίος διακρίθηκε τόσο στη δημοσιογραφία όσο και στους κοινωνικούς αγώνες.