Δεν πάμε για καφέ το Σάββατο 11 Απριλίου!

Μποϋκοτάζ στις καφετέριες επειδή πουλάνε προκλητικά ακριβά τον καφέ, γίνεται το Σάββατο 11 του μηνός. Το μποϋκοτάζ κηρύσσεται από τους bloggers, μια και η πατρίδα μας ούτε κυβέρνηση με ανακλαστικά διαθέτει, μήτε καταναλωτικές οργανώσεις ικανές να αγγίξουν την ψυχολογία του πολίτη. Την ανακοίνωση για το μποϋκοτάζ την «τσίμπησα» από το lagopodo1.blogspot.com και την αντιγράφω:

Το Σάββατο 11 Απριλίου 2009 δεν θα πάμε για τον καθιερωμένο καφέ με φίλους. Ας απολαύσουμε τη βόλτα μας στα μαγαζιά και στους δρόμους και ας μαζευτούμε στα σπίτια μας για καφέ. 

Αν αυτές οι επιχειρήσεις θέλουν να επιβιώσουν εν μέσω κρίσης, ας ρίξουν τις τιμές, προκειμένου να διατηρήσουν την πελατεία τους.

Ένα απλό προϊόν που στα σούπερ μάρκετ κοστίζει ανάμεσα στα 0,75 - 4 ευρώ η συσκευασία, στα καφέ που βρίσκονται σε κεντρικά σημεία και στις περιοχές αναψυχής και διασκέδασης της Αθήνας, των μεγάλων αστικών κέντρων και των τουριστικών προορισμών, οι τιμές ξεπερνούν κάθε φαντασία. Ένας ελληνικός καφές ξεκινάει από 2,5 ευρώ, η τιμή εκκίνησης του γαλλικού ειναι στα 3 ευρώ, ενώ ο καπουτσίνο - ως προϊόν ιταλικής φινέτσας και μόδας - ξεκινάει στα 3,5 ευρώ. 

Όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα, που στο εξωτερικό οι τιμές αυτών το υπηρεσιών, δεν ξεπερνούν ούτε κατά το ήμισυ των παραπάνω "ελληνικών" τιμών.

Συνήθως οι τιμές του καφέ εκτινάσσονται σε περιόδους πολέμου. Τελικά, η Ελλάδα βρίσκεται σε ακήρυχτο πόλεμο με τη γενιά των 700 ευρώ - τους συνήθεις πελάτες, λόγω ηλικίας, των καφετεριών. Τα παιδιά αυτά τιμούν τον παραδοσιακό τρόπο συνεύρεσης και κοινωνικοποίησης των Ελλήνων, δίνοντας με αυτό τον τρόπο ζωή και οικονομική στήριξη στις επιχειρήσεις και στους χιλιάδες εργαζόμενους αυτών.

Καλούμε λοιπόν όλους εσάς να διεκδικήσετε δυναμικά τον απαιτούμενο σεβασμό προς τον πελάτη, την τσέπη του και τη νοημοσύνη του. 

*** Στοίχημα ότι όλες οι καφετέριες θα είναι γεμάτες! Ο Έλληνας έχει την εντύπωση ότι η πολυτέλεια κρίνεται μόνον από τις τιμές, όπως και από το ύψος των τιμών κρίνεται και η κοινωνική του ανέλιξη. Η "λεζάντα" πρηγείται των πάντων και είναι καταραμένος όποιος τολμά να θίγει τα βλακώδη κεκτημένα, τα οποία συντηρούν τον ραγιαδισμό. Σκληρές κουβέντες; Ναι. Δεν είμαστε άξιοι να λογιζόμαστε σαν πολίτες της Ευρώπης, από τη στιγμή που δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα να μας βουτάει το πορτοφόλι το κάθε λαμόγιο και να του λέμε και "ευχαριστώ". Μακάρι να πετύχει το μποϋκοτάζ, αλλά δεν το βλέπω...