"Pourquoi?", για τους ανίκανους εραστές της... Μαριάννας

Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Σαρλ ντε Γκωλ και του Φρανσουά Μιττεράν, με αυτόν τον «νάνο» που έλαχε να κυβερνά την Γαλλία. Τον άνθρωπο που κατάφερε σε χρόνο μηδέν να αναδείξει σε… γίγαντα, έναν άλλον αποτυχημένο και πολύ «λίγο» -για τη πατρίδα του- πολιτικό.

Περί των κ.κ. Ολάντ και Σαρκοζί ο λόγος, που ταπείνωσαν την γαλλική υπερδύναμη, στη μεγάλη ηττημένη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Είναι ντροπή να είσαι Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας και να σου «τραβάει τ’ αυτί», μία κυρία - έστω και καγκελάριος!

Είναι ντροπή να δημιουργούνται τριγμοί στην κυβέρνησή σου, επειδή ο υπουργός Οικονομικών είπε τα αυτονόητα και δυσαρεστήθηκε το Βερολίνο.

Ο γαλλικός λαός, έχει γνωρίσει και άλλα τέτοια «μπουμπούκια»…

Πού να φανταζόταν ο στρατηγός ντε Γκωλ, ότι κάποια στιγμή θα περνούσε το κατώφλι των Ηλυσίων Πεδίων κάποιος Νικολά Σαρκοζί..

Πού να φανταζόταν, επίσης, ο Φρανσουά Μιττεράν, ότι θα τον διαδεχόταν κάποτε, ένας άλλος Φρανσουά, αλλά... Ολάντ!

Ο γαλλικός Τύπος γράφει σήμερα ότι έπεσε πολύ η δημοτικότητα του Προέδρου το τελευταίο 24ωρο… Όμως αυτό δεν το έχει αντιληφθεί ο κ. Ολάντ, καθώς το... αρσενικό που κρύβει μέσα του, τον «θέλει» πάντα κυρίαρχο και… γόη!

“Allons enfants de… Valéry” (λόγω του Giscard d'Estaing) λέγαμε κάποτε, αντί του “de la Patrie” της Μασσαλιώτισσας. Τώρα, ποιού το όνομα μπορείς να… εμπλέξεις στον γαλλικό Εθνικό Ύμνο;

Με την ευκαιρία, ας θυμηθούμε τα πρώτα λόγια, που λένε: “Allons enfants de la Patrie - le jour de gloire est arrivé ”. Δηλαδή: «Σηκωθείτε παιδιά της Πατρίδας – η μέρα της δόξας έχει φτάσει”…

>>> Που λέει ο λόγος, δηλαδή-δηλαδή…