Δριμεία επίθεση Μητροπολίτη στον Οικουμενικό Πατριάρχη

Ο αλληλοασπασμός, η συμπροσευχή, η συπροσκύνηση και λίγο μετά πυρκαγιά στον Άγιο Τάφο... (Στο κέντρο ο Μητροπολίτης κ. Ιερεμίας, που έκανε δριμεία επίθεση στον Οικουμενικό Πατριάρχη).

Αναστάτωση στον κόσμο της Ορθοδοξίας μετά την ενέργεια του Οικουμενικού Πατριάρχη να συμπροσευχηθεί και να ασπαστεί τον Πάπα! 
Μετά τους «αντάρτες» της Ι.Μ. Εσφιγμένου, που δεν δέχονται τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, τώρα ο κ. Βαρθολομαίος φαίνεται να αντιμετωπίζει πρόβλημα και από την Εκκλησία της Ελλάδος. 
Πρόβλημα ίσως αντιμετωπίσει ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ακόμη και από την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους, καθώς τα διάφορα «ανοίγματα» του κ. Βαρθολομαίου προς την καθολική Εκκλησία, χωρίς απόφαση Ιεράς Συνόδου, κάπου έχουν αρχίσει να ενοχλούν και να δημιουργούν πλείστα ερωτηματικά... 
Εάν οι κινήσεις του Οικουμενικού Πατριάρχη, αφορύσαν μόνον την Ορθοδοξία, τότε το θέμα ίσως να μην έπαιρνε διαστάσεις. Όμως, δεν αφορούν μόνον την (παγκόσμια) Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά και τα εθνικά μας θέματα. 
Επ' αυτού, ίσως θα πρέπει να δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η ελληνική κυβέρνηση και στον ανασχηματισμό (θα γίνει μάλλον ανήμερα του Αγίου Πνεύματος όπως ο προηγούμενος) ίσως θα πρέπει να δοθεί ιδαίτερη προσοχή στην επιλογή των προσώπων που θα αποτελέσουν την νέα ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών. 
Ας δούμε, απόσπασπασμα της από άμβωνος οξείας κριτικής που δέχτηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, από τον μητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως κ. Ιερεμία, ο οποίος τόνισε: «Σιχάθηκα και ντράπηκα όταν είδα Ορθόδοξο Επίσκοπο να φιλάει το χέρι του αιρετικού Πάπα»… 
Ιδού, δύο επίμαχες περικοπές από το κήρυγμα του μητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως:
«Στό σημερινό μου κήρυγμα πρός ἐσᾶς, τό ἱερό ποίμνιο πού ὑπηρετῶ, ἀδελφοί μου χριστιανοί, θεώρησα ἀναγκαῖο νά σᾶς πῶ κάτι ἄλλο σχετικά μέ τήν προσευχή. Καί τό εἶπα ἀναγκαῖο, ἐπειδή μέ προκαλεῖτε ἐσεῖς οἱ ἴδιοι νά σᾶς μιλήσω γι᾽ αὐτό. Χθές – προχθές μέ σταμάτησε στόν δρόμο, στήν πλατεῖα τῆς Μεγαλόπολης, ἡ εὐσεβής καί θεολογοῦσα κ. Ἀθανασία καί μοῦ εἶπε ἐναγώνια:
“Τί θά γίνει; Θά κολαστοῦμε μέ αὐτά πού βλέπουμε καί ἀκοῦμε! Πῶς ἐξηγοῦνται τά ἀγκαλιάσματα καί οἱ συμπροσευχές τοῦ Πατριάρχη μας μέ τόν Πάπα; Ποῦ θέλουν νά μᾶς πᾶνε αὐτά;”. 
Καί ἔπειτα ἡ κυρία αὐτή πού τήν ξέρετε, γιατί εἶναι συχνή φοιτήτρια στίς ἱερές Ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας, μοῦ εἶπε ἐλεγκτικά: 
“Ἐσεῖς οἱ Δεσποτάδες γιατί δέν μιλᾶτε καί γιατί δέν διαμαρτύρεστε; Τά σημεῖα δέν τά βλέπετε; Ἡ φωτιά πού ἔπιασε στήν Βηθλεέμ δέν σᾶς λέει τίποτε;”. 
Καί ἀπευθυνόμενη ἔπειτα σέ ἐμένα προσωπικά, μοῦ εἶπε: 
“Θέλουμε ἀπό σᾶς, σάν ποιμενάρχη πού σᾶς ἔχουμε, νά μᾶς ἐκπροσωπεῖτε σωστά καί νά μή μᾶς προδώσετε”.
“Ὄχι, ὄχι, κ. Ἀθανασία, – τῆς εἶπα – κάνετε προσευχή γιά μένα γιά νά μή σᾶς προδώσω. Τουλάχιστον, νά ἔχω τήν δύναμη νά διαμαρτύρομαι καί νά μή συμφωνῶ μέ αὐτά πού γίνονται”. 
Ἀπό τήν ἄλλη μεριά τώρα οἱ Γορτύνιοι μέ τίς κουμποῦρες τους καί τά λάβαρά τους μοῦ λένε συνεχῶς:
“Θέλουμε τόν Δεσπότη μας νά εἶναι ὁμολογητής τῆς Ὀρθόδοξης πίστης. Τότε μόνο θά τόν ἀγαπᾶμε καί θά τόν σεβόμαστε καί θά τόν ἔχουμε μπροστάρη”…». 
Και… 
«Ὅποιος ἔχει διαφωνία σ᾽ αὐτά πού γράφω, ἄς μοῦ ἀποδείξει ἀπό τά ἱερά κείμενα – γιατί ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει κείμενα –, ὅτι ἡ πίστη τῶν Παπικῶν δέν εἶναι αἱρετική, ἀλλά εἶναι σύμφωνη μέ τήν πίστη τῶν Πατέρων μας. Τότε καί ἐγώ θά ἀνακαλέσω αὐτά πού γράφω ζητώντας μάλιστα καί συγγνώμη. Ἀλλά δέν ὑπάρχει στά ἱερά μας κείμενα λόγος τῶν Ἁγίων Πατέρων πού νά ἀγκαλιάζει τήν παπική πλάνη. 
Τότε, πῶς ἐμεῖς ἀγκαλιάζουμε τόν Πάπα καί τόν προσφωνοῦμε ὡς «ἀδελφό» καί ὡς «ἁγιώτατο» καί συμπροσευχόμαστε μαζί του; Δέν εἶναι αὐτό ἐνάντια τακτική πρός τήν γραμμή τῶν Ἁγίων Πατέρων; Πόσο ντράπηκα, χριστιανοί μου, καί πόσο σιχάθηκα, ὅταν εἶδα σέ φωτογραφία ἕναν ὀρθόδοξο Ἐπίσκοπο, φημιζόμενο μάλιστα γιά τήν θεολογία του, νά κύπτει τήν κεφαλή του καί νά φιλεῖ τό χέρι τοῦ αἱρετικοῦ Πάπα! Ντροπή!… 
Ἀλλά μιλᾶμε γιά τήν προσευχή. Ὁ ἁγιασμένος Γέροντας πατήρ Παΐσιος μᾶς λέγει:
“Γιά νά συμπροσευχηθοῦμε μέ κάποιον πρέπει νά ἔχουμε τήν ἴδια πίστη μ᾽ αὐτόν”. 
Αὐτός ὁ λόγος, χριστιανοί μου, τοῦ ἁγιασμένου Γέροντα, μᾶς δίνει τήν βάση γιά νά καταδικάσουμε τίς συμπροσευχές πού γίνονται μέ τούς Παπικούς· γιατί οἱ Παπικοί εἶναι αἱρετικοί καί δέν ἔχουν τήν ἴδια πίστη μέ ᾽μᾶς. Ἑπομένως, ἡ συμπροσευχή μέ αἱρετικούς δέν φτάνει στόν Θεό, ἀλλά πέφτει στό κενό. Δέν ἦταν ὅμως ἀνάγκη νά μᾶς τό πεῖ ὁ πατήρ Παΐσιος αὐτό, ὅτι δηλαδή δέν πρέπει νά συμπροσευχόμαστε μέ τούς αἱρετικούς, γιατί μᾶς τό λέει πρῶτα τό Ἱερό Πηδάλιο· μᾶς τό λένε οἱ Ἱεροί Κανόνες τῶν Ἁγίων Πατέρων μας.
Αὐτοί οἱ Ἱεροί Κανόνες πρέπει νά κανονίζουν τήν πλεύση, τήν πορεία τῆς Ἐκκλησίας μας. Καί κατά τούς Ἱερούς αὐτούς Κανόνες τιμωρεῖται μέ ἀφορισμό καί μέ καθαίρεση ὁ κληρικός ἐκεῖνος πού συνεύχεται μέ αἱρετικούς»… 
Πηγή: pentapostagma.gr