Δημ. Κωνσταντάρας: Τι νόημα έχει ένα ξενόφερτο νομοσχέδιο;

Τι νόημα έχει ένα ξενόφερτο νομοσχέδιο 

που για άλλους λόγους «έρχεται» 

και άλλους λόγους θα «εξυπηρετήσει»; 

Του Δημήτρη 

                                                                                                                 Κωνσταντάρα  

                                                                                                         

Μέγα θέμα φαίνεται να δημιουργείται από τις αποκαλύψεις ότι πίσω από το νομοσχέδιο για το ρατσισμό και την ξενοφοβία που εισάγεται στη Βουλή, κρύβεται πρωτοβουλία του Παγκοσμίου Εβραικού Συνεδρίου προς την Ευρωπαική Ένωση καθώς οι απανταχού Εβραίοι φοβούνται την εξάπλωση Πανευρωπαικά του αντισημιτισμού. Μόνο που η προσπάθεια αυτή και την ανεξαρτησία και κυριαρχία των χωρών και των Κοινοβουλίων και των κυβερνήσεων πλήττει και με τέτοια νομοσχέδια που προωθούνται, μάλλον ωφελεί παρά καταπολεμά τον – θρησκευτικό τουλάχιστον- ρατσισμό. 

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να πολεμήσουμε τους φασίστες. Και τα νομοσχέδια δεν είναι απαραίτητα ένας απ΄ αυτούς τους τρόπους. Ιδίως νομοσχέδια τα οποία προωθούνται με πρωτοβουλία «τρίτων». 

Οι δηλώσεις και ανακοινώσεις του αρμόδιου υπουργού κ. Ρουπακιώτη και του αναπληρωτού του κ. Καραγκούνη περί κατεπείγουσας προώθησης του σχεδίου νόμου στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής και η βούληση της κυβέρνησης να ψηφιστεί το ταχύτερο δυνατόν, χωρίς στην πραγματικότητα τα κόμματα, οι βουλευτές και ο λαός να έχουν ενημερωθεί για το περιεχόμενο, προκάλεσαν σκεπτικισμό σε βουλευτές της συμπολίτευσης και αρνητικές αντιδράσεις από την αντιπολίτευση. 

Η βούληση της κυβέρνησης είναι να εφαρμόσει προς το αυστηρότερο την κοινοτική νομοθεσία για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία και όπως δήλωσε ο κ. Καραγκούνης, "Το υπουργείο Δικαιοσύνης είναι έτοιμο να δώσει καθαρή και σκληρή απάντηση στους ξενόφοβους και ρατσιστές και οι ποινές θα είναι τέτοιες που χωρίς υπεκφυγές και εξαιρέσεις θα αποτρέπουν εκδηλώσεις ρατσισμού». 

Αν όμως μάθει κανείς ότι το νομοσχέδιο το έχει -περίπου- «παραγγείλει» το Παγκόσμιο Εβραϊκό Συνέδριο που κάλεσε την Ευρώπη να αντιμετωπίσει Πανευρωπαικά την απειλή του νεοναζισμού κι αν σταθμίσει ότι ο κ. Δαυΐδ Σαλτιέλ, πρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου της Ελλάδας, σημείωσε – στην ουσία παραδεχόμενος ενέργειες, πρωτοβουλίες και συνεννοήσεις που είχαν γίνει- πως η Ελληνική κυβέρνηση, ύστερα από σχετικές πρωτοβουλίες του Παγκόσμιου Συνεδρίου, τον διαβεβαίωσε ότι σύντομα θα θέσει στη Βουλή προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο το οποίο θα θέτει εκτός νόμου την υποκίνηση μίσους εναντίον ανθρώπων λόγω της φυλής τους, της θρησκείας τους, της εθνότητάς τους ή του σεξουαλικού τους προσανατολισμού, θα καταλάβει για ποιού είδους «ρατσισμό» και «ξενοφοβία» μιλάμε. 

Μόνο που στην Ελλάδα ούτε μισούμε, ούτε καταδιώκουμε τους Εβραίους. Συνυπάρχουμε και συνεργαζόμαστε άψογα μαζί τους, σε κλίμα σεβασμού και αξιοπρέπειας. Άλλα είναι τα δικά μας προβλήματα. 

Με άλλες «μειονότητες» που τείνουν να γίνουν «ενεργή πλειοψηφία» στην Ελλάδα και που από μερίδα κόσμου, αντιμετωπίζονται- κατά περίπτωση- μέχρι και ρατσιστικά. 

Τι νόημα έχει ένα τέτοιο -ξενόφερτο- νομοσχέδιο που για άλλους λόγους έρχεται στη Βουλή και άλλους λόγους θα «εξυπηρετήσει»;