Κίνδυνος να βρουν απέναντί τους το επιβατικό κοινό οι απεργοί των συγκοινωνιών

Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στις αστικές συγκοινωνίες (μετρό, τραμ, λεωφορεία, τρόλεϋ) τείνουν να αποβούν μοιραίες για τους απεργούς, καθώς οσονούπω θα βρουν απέναντί τους τους πολίτες.

Τα αιτήματά τους μπορεί να είναι δίκαια, με βάση το προηγούμενο εργασιακό καθεστώς, αλλά με το σημερινό που «κουτσουρεύει» από μισθούς μέχρι και ζωές, μπορεί να θεωρηθούν και ως προκλητικά.

Όταν έχεις δίπλα σου 1.750.000 άνεργους, άλλους τόσους που εργάζονται και δεν πληρώνονται, άλλους των οποίων ο «κουρεμένος» μισθός δεν φθάνει ούτε για κοινόχρηστα, πώς είναι δυνατόν να απεργείς επειδή δεν τηρείται η εργασιακή σύμβαση που έχει υπογραφεί;

Σε ποιόν χώρο εργασίας δεν έχουν ορμήξει οι μνημονιακές διατάξεις και δεν έχουν κοπεί οι αμοιβές των εργαζομένων; Και ας ληφθεί υπ’ όψιν ότι  πληρώνονται κανονικά, κάτι πολύ σπάνιο στις μέρες μας.

Επίσης, οι εργαζόμενοι στα λεωφορεία και τα τρόλεϋ, γιατί επιλέγουν τις ώρες 11:00’-1500’ και 12:00’-16:00’ για να κάνουν στάσεις εργασίας και όχι άλλες ώρες που δεν θα πλήττονται οι εργαζόμενοι;

Μήπως για... να πιέσουν τους εργαζόμενους οι οποίοι θα αναγκαστούν να ξεσηκωθούν για τα δικαιώματα των εργαζομένων στις συγκοινωνίες;

Μα, είμαστε με τα καλά μας; Εδώ ο καθένας έχει να αντιμετωπίσει μύρια προβλήματα, δεν έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει ταξί όπως άλλοτε και εκλαμβάνει την στάση εργασίας ως κινητοποίηση που πλήττει το επιβατικό κοινό και όχι την κυβερνητική πολιτική!

Ας το σκεφθούν καλύτερα διότι δεν πρέπει οι εργαζόμενοι να πέσουν στην «παγίδα» που έχει στηθεί, με βάση το γνωστό «διαίρει και βασίλευε»...