Του
Βαγγέλη Δουράκη
από το
Και όμως είναι ο
οικονομικός… φασισμός
Η αίθουσα συνεδριάσεων του Eurogroup: Ο Μιχαηλ Σαρρής κάθεται δίπλα στον Γιάννη
Στουρνάρα. Μόλις ακούει τις προτάσεις του συμβουλίου των υπουργών Οικονομικών
με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να επιμένει σε "κούρεμα" των τραπεζικών καταθέσεων στην
Κύπρο 40%, ο υπουργός Οικονομικών της Μεγαλονήσου κάνει να φύγει.
Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών τον σταματά: «Τι
κάνεις; Δεν φεύγουν έτσι από τη συνεδρίαση!».
- «Γιάννη
δεν μπορώ. Τι είναι αυτά που λένε; Δεν έχει ξαναγίνει. Ο Σόιμπλε είναι
αδίστακτος!».
- «Κάτσε
Μιχαήλ θα πάω να του μιλήσω εγώ...».
Ο Γιάννης
Στουρνάρας πηγαίνει το μισό τραπέζι και φτάνει στον Βόφγκανγκ Σόιμπλε:
- «Χερ
Σόιμπλε. Δεν γίνονται αυτά που λέτε για την Κύπρο. Ήδη η κυπριακή αντιπροσωπεία
ετοιμάζεται να τα βροντήξει και να φύγει... Ο Μιχαήλ πρώτος φεύγει».
- «Ωραία
Γιάννη, τότε τρέχα στον υπουργό της Κύπρου και πες του εάν φύγει, να μην
ξαναγυρίσει στο Τραπέζι του Eurogroup! Να μείνει Λευκωσία!».
Σε άλλο επεισόδιο
με πρωταγωνιστή τον Σαρρή και τον Ασμούνσεν ο εξής διάλογος:
- «Δεν
μπορούμε να τα υπογράψουμε όλα σας είπα!».
- «Μισό
λεπτό να πάρω ένα τηλέφωνο... Έλα Μάριο (Ντράγκι), είμαστε έτοιμοι να σκάσουν
δυο κυπριακές τράπεζες; Βεβαίως και είμαστε... ο.κ.!»
- «Κύριε
Σαρρή, τώρα μπορείιτε να πάρετε όποια απόφαση θέλετε!»…
Αυτά τα δύο μικρά περιστατικά αυτό καταδεικνύουν: Όχι μόνον
ότι Ελλάδα, αλλά και άλλες χώρες έχουν να αντιμετωπίσουν πλέον οικονομικό
φασισμό από πλευράς Γερμανίας. Και αυτό δεν ξέρω πόσο μπορεί να λειτουργήσει
μέσα σε μια Ευρώπη -κατά τα άλλα- συνεταίρων!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου