Την Παρασκευή ο Β. Οικονόμου στην Παλλήνη

Την Παρασκευή 4 Μαΐου στις 19:30, θα πραγματοποιηθεί η κεντρική ομιλία του βουλευτή Αττικής, υποψήφιου με τη "Δημοκρατική Αριστερά" Βασίλη Οικονόμου, στην Παλλήνη. Ο επικεφαλής του Κινήματος των "Ελεύθερων Πολιτών", που συνεργάζονται με τη ΔΗΜΑΡ. θα μιλήσει στο Εντευκτήριο και τον προαύλιο χώρο του Εξωραϊστικού και Πολιτιστικού Συλλόγου "Λόφος Παλλήνης" (Σαλαμίνος 100, Λόφος Παλλήνης, πίσω από τον Άγιο Τρύφωνα).

Τα "κόλπα" του εκλογικού νόμου (ΧΡΗΣΤΙΚΟ)

Μία ανάλυση για τα εκλογικά αποτελέσματα, αγνώστου εις έτι "πατρότητας", κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο και αναφέρεται στα "κολπάκια του εκλογικού νόμου και το όριο του 3%". Ο γράφων αφού, όπως ισχυρίζεται, μελέτησε τον εκλογικό νόμο, διαπίστωσε τα εξής:                        

Είτε ρίξεις λευκό είτε άκυρο είτε δεν πας καθόλου είτε -κι εδώ είναι το ζήτημα-ψηφίσεις κάποιον εκλογικό συνδυασμό αλλά αυτός δεν περάσει το όριο του 3%, το αποτέλεσμα είναι ίδιο. Το ποσοστό κάθε κόμματος υπολογίζεται με βάση το άθροισμα των ψήφων που πήρε κάθε συνδυασμός από όσους πέρασαν το 3%. Αυτές οι ψήφοι θεωρούνται έγκυρες για την κατανομή των εδρών και μόνον αυτές.

Αν λοιπόν είμαστε 1000 πολίτες και 240 από μας θέλουν στην κυβέρνηση το κόμμα π.χ. ΝΔ (!)  και το ψηφίσουν, τι δύναμη έχει αυτό;

Ποιο είναι το πραγματικό του ποσοστό;                                

Έχουμε και λέμε...                                 

Από τους     1000                          ΝΔ θέλουν 240
στους             100                          πόσοι;   ( Χ;)                                                                                

Έχουμε λοιπόν:    Χ = 240*100/1000 = 24%          

Με μια λογική αποχή 20% (δηλαδή αν δεν πάνε να ψηφίσουν οι 200),  πόσο γίνεται το ποσοστό του;        

Από τους     800                          ΝΔ θέλουν 240
στους           100                          πόσοι;   ( Χ;)                                                                                             
Χ = 240*100/800 = 30%  !

Υπάρχουν όμως και τα άκυρα... Αν απ' τους 800 που πήγαν στις κάλπες, οι 50 ρίξουν άκυρο τότε, πόσο γίνεται το ποσοστό του;

Από τους     750                          ΝΔ θέλουν 240
στους           100                          πόσοι;   ( Χ;)                                                                                        

τώρα έχουμε:    Χ = 240*100/750 = 32%  !

Κι αν απ' τους 750 οι 60 ρίξουν λευκό, πόσο γίνεται το ποσοστό του;

Από τους     690                          ΝΔ θέλουν 240
στους           100                          πόσοι;   ( Χ;)                                                                                               
Χ = 240*100/690 = 34,8%  !!

Μα καλά, θα μου πείτε, αυτά ίσχυαν πάντοτε.   Είναι ο κλασσικός τρόπος του συστήματος για να παίρνουν έδρες που δεν τους αναλογούν.

Ναι, αλλά τώρα οι έδρες δεν μοιράζονται με βάση απλά και μόνο τις «έγκυρες» ψήφους (σα να λέμε οι 690 του παραδείγματός μας) αλλά από το άθροισμα των ψήφων μόνο όσων κομμάτων πέρασαν το 3% -και υπό όρους, η ΝΔ με αυτό το ποσοστό κάνει κυβέρνηση.

Αν δηλαδή, από τους 690 πολίτες, οι 100 συνολικά ψηφίσουν συνδυασμούς που δεν περνούν το όριο του 3% τότε έχουμε και λέμε

Από τους     590                          ΝΔ θέλουν 240
στους           100                          πόσοι;   ( Χ;)                                                                                     

Πάμε πάλι:    Χ = 240*100/590 = 40,7 %  !!

Έλα όμως που -με βάση τον ισχύοντα εκλογικό νόμο- ένα τέτοιο ποσοστό δίνει την απόλυτη πλειοψηφία στη ΝΔ γιατί οι έδρες της θα είναι                                                                                     

Από τους     590  πολίτες                      ΝΔ θέλουν 240
από τις          250  έδρες                        πόσες θα πάρει; (Χ;)                                                                    

και έχουμε τελικά:    Χ = 240*250/590 = 101 έδρες

Και επειδή το πρώτο κόμμα παίρνει και «δωράκι» 50 έδρες, η ΝΔ έχει τελικά 151 !

Αν θεωρείτε πως μόνη της η ΝΔ δεν μπορεί να έχει 240 πολίτες στους 1000, βάλτε και τους Πασόκους μαζί. Έτσι κι αλλιώς μαζί θα πάνε αν χρειαστεί να σώσουν το σύστημα.

Πώς πήγαμε από τους 1000 στους 590; Πώς έγινε και ένα κόμμα με πραγματική δυναμική 25% στο σύνολο των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, να παίρνει 151 έδρες:                                                         

Σε όσες εκλογές έζησα, τέτοιο φαινόμενο δεν έχει παρατηρηθεί ούτε και ως ενδεχόμενο. Να πώς γίνεται: 

Αν δεν υπήρχε το «δωράκι» των 50 εδρών και εάν οι έδρες μοιράζονταν και στα κόμματα κάτω του 3% η ΝΔ θα έπαιρνε: 

Από τους     690  πολίτες                      ΝΔ θέλουν 240
από τις         250  έδρες                        πόσες θα πάρει;  (Χ;)                                                                                  

   Χ = 240*250/690 = 87 έδρες.                                                                                                         

Ακόμη και με το δωράκι, θα είχε μόνο 87 + 50 = 137 έδρες...

Αυτά διαπίστωσα φίλοι μου και είμαι υποχρεωμένος να σας πω ότι:

Αν δεν επιθυμείτε με τίποτα μια κυβέρνηση ΝΔ ή συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και θέλετε να ψηφίσετε έναν συνδυασμό που κατά τη γνώμη σας δεν πρόκειται να ξεπεράσει το όριο του 3%, σκεφτείτε το καλά και πολύ.                                                                 

Είναι προτιμότερο να επιλέξετε έναν από αυτούς τους συνδυασμούς που κατά πάσα πιθανότητα ξεπερνούν το όριο. Ειδάλλως οφείλετε να είστε έτοιμοι για μια ακόμη 4ετία όσων μας οδήγησαν εδώ που φτάσαμε.                                                                                                                                     

Σημείωση: Έγραψα απλώς τα συμπεράσματα που βγαίνουν από τα νούμερα κι όπως πάντα. οι αριθμοί είναι αμείλικτοι...

Προεκλογικά "ιστορικά" πρωτοσέλιδα των εκλογών του 2009

Πρωτοσέλιδα μερίδας του Αθηναϊκού Τύπου, λίγες μέρες πριν τις εκλογές του 2009. Έτσι για να μην  ξεχνάμε και να μην επαναλαμβάνονται τα λάθη. Όσο για κάτι σενάρια που κυκλοφορούν, είναι όλα "τρίχες". Παραμύθια για.. αγρίους, που στόχο έχουν να τρομοκρατηθεί το εκλογικό σώμα. 

Όμως υπάρχει μεγαλύτερη τρομοκρατία, όταν δεν έχεις να δώσεις σήμερα το ενοίκιο Μαΐου, να πληρώσεις τη δόση, να δώσεις μισό ευρώ του παιδιού σου για κουλούρι, ή να σε απειλούν εν ψυχρώ, πως αν δεν τους ψηφίσεις χαθήκαμε; 

Τέλος το "δούλεμα"! Όχι άλλη κοροϊδία. 

"Φάγαμε καλά" από την οικονομική πολιτική του κ. Παπανδρέου, "τρώμε καλά" τώρα από την συγκυβέρνηση και μακάρι μη... "φάμε" από τις 7 Μαΐου και εντεύθεν. Χορτάσαμε. Αηδιάσαμε. Απελπιστήκαμε.-

Με λένε Σπύρο και είμαι μ@λ@κ@ς!

 Ένας... αντίλογος στην Κατερίνα Μουτσάτσου και στον Χάρρυ Κλινν!

Με λένε Βασίλη και έπαψα να είμαι μ@λ@κ@ς!

Όταν μιλάει ο Χάρρυ Κλινν, το λόγια είναι περιττά...

Ψυχραιμία παιδιά!

Η ψυχραιμία είναι, ίσως, ο μοναδικός τρόπος αντίστασης σε κάθε είδους επίθεση. Ας σταθούμε ψύχραιμοι για ό,τι και αν ακουστεί, για ό,τι και αν συμβεί. 

Οι μέρες είναι πονηρές. Υπάρχει φόβος προβοκάτσιας κατά την ημέρα της Πρωτομαγιάς. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι το ΠΑΜΕ (ΚΚΕ) δεν διοργανώνει τη συγκέντρωσή του στην πλατεία Συντάγματος ή σε άλλο κεντρικό σημείο της Αθήνας. 

Το πόσο οργή έχει ο κόσμος όλοι το γνωρίζουν και θα ήταν κρίμα να γίνει αιτία εκμετάλλευσης από νεοναζιστικά και "κουκουλοφόρους" που δεν βλέπουν με καλό μάτι την επερχόμενη αλλαγή. 

Ας προσέξουμε κι ας μην δεχόμαστε τις κάθε είδους τρομοκρατικές ενέργειες. Γιατί άκρως τρομοκρατική ενέργεια είναι εάν απειλείται ο λαός ότι: "'Η Μνημόνιο ή... έξω από την Ευρωζώνη και την ΕΕ". 
Ψυχραιμία,γιατί στους άνω των 55-60 κάτι θυμίζουν αυτές οι μέρες...

Πουφ... Όζει ο τόπος!

Όσο άτομα αποδεδειγμένης βλακείας, λειτουργούν ως καθοδηγητές φερέλπιδων πολιτικών, τόσο και θα ευτελίζεται η πολιτική ζωή του τόπου. Ας μην ψάχνουμε "από πού βρωμάει το ψάρι", γιατί το απαίδευτο ή κοινώς "άλουστο" κεφάλι, βρωμάει περισσότερο από τα άπλυτα πόδια. Πουφ... Όζει ο τόπος! 

Δημ. Κωνσταντάρας: Ελπίζω στη "γενιά της φραπεδιάς"!

Ψάχνετε μια καλή είδηση; 

Είναι μπρος στα μάτια μας. 

Του 

Δημήτρη 

Κωνσταντάρα 

Υποψ. βουλευτής Α' Αθηνών 

με τον ΛΑΟΣ 

  

Μια πραγματικά σημαντική –για μένα προσωπικά είναι συγκλονιστική- αλλαγή έχει συντελεστεί τα τελευταία 2-3 χρόνια στους νέους και τις νέες μας. Και όσοι, με την αδιαφορία τους είχαν ονομαστεί (με περισσή επιπολαιότητα) «η γενιά της… φραπεδιάς» και η «χαμένη γενιά» και η «γενιά του κινητού» και η «γενιά του Love radio και του 'Ρυθμού'» και της εύκολης μουσικής, που δεν ακουμπούσε βιβλίο, που διάβαζε χαζοπεριοδικά, που απαξιούσε να προβληματιστεί σνομπάροντας τους διαμορφωτές της Κοινής Γνώμης, μιλούσε μιαν ιδιότυπη «αργκό» και έγραφε σε greeklish, άλλαξαν «φάση». 

  Δεν έχω τίποτα εναντίον των συγκεκριμένων ραδιοφωνικών σταθμών –και στους δυο μάλιστα δούλευε χρόνια και η κόρη μου- ούτε των όποιων περιοδικών αλλά η ύπαρξή τους στηριζόταν αποκλειστικά σ΄ αυτή τη γενιά των αργόσχολων, αδιάβαστων, αδιάφορων απολιτίκ παιδιών που κι αυτά στην ουσία δεν έφταιγαν αφού ηγήτορες δεν είχαν, δασκάλους εμπνευσμένους δεν είχαν, εκπαίδευση δεν έπαιρναν ενώ τα πρότυπα που τους παραδίδαμε ΕΜΕΙΣ, τέτοια ήταν. 

  Ε, λοιπόν και η κατάσταση αυτή έχει αλλάξει και τα ίδια τα παιδιά που σήμερα είναι πάνω από 20 και κάτω από 30 χρόνων. Δεν κάνω κοινωνιολογική έρευνα, δεν ξέρω πού οφείλεται αυτό, δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς συνέβη αλλά αυτά τα ίδια τα «παιδιά της φραπεδιάς» και των «greeklish» άλλαξαν. Προχώρησαν. Εξελίχτηκαν. Άφησαν πίσω τους την επιπολαιότητα της επίπλαστης ανεμελιάς. Μπράβο τους. Μας άνοιξαν ένα παράθυρο στο μέλλον, μας διευκόλυναν να αναπνεύσουμε και τους ευχαριστώ. 

  Τα νέα παιδιά ασχολούνται πλέον με τα Κοινά. Μπορεί να μην ψηφίζουν εμένα και να με κριτικάρουν αλλά δεν σνομπάρουν την πολιτική, ούτε τις προηγούμενες γενιές. Κατάλαβαν ότι η μη συμμετοχή έχει κι αυτή τις ευθύνες της για την κατάσταση. Ότι η αδιαφορία της νέας γενιάς, ενισχύει την αδιαλλαξία των απατεώνων. Ότι το «δε βαρυέσαι» των μελλοντικών ρυθμιστών, θεριεύει την ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση των «νταβατζήδων» και βουλιάζει ιδέες, σκέψεις και ιδανικά στην ανυπαρξία. 

  Τα παιδιά που δεν διάβαζαν, διαβάζουν. Οι νέοι και οι νέες που δεν μάθαιναν, μαθαίνουν. Οι αδιάφοροι που δεν παρακολουθούσαν, ενδιαφέρονται και κάνουν κριτική ζητώντας ευθύνες. Οι «ωχαδερφιστές» νοιάζονται. Η «γενιά της φραπεδιάς» τελείωσε, απαιτεί, διεκδικεί και προετοιμάζεται να πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Όσο πιο γρήγορα, τόσο καλύτερα. Κάποτε το φοβόμουνα. Τώρα, όχι πια. 

  Εμένα μπορεί να με αμφισβητούν για πράξεις ή παραλείψεις αλλά εγώ τους εμπιστεύομαι. Και έχω την υποχρέωση να τους παραδώσω λίγο καλύτερο τον κόσμο. Το χρωστάω πρώτα απ΄ όλα στα δικά μου παιδιά απ΄ τα οποία συνέχεια μαθαίνω. Στους φίλους τους που μ' αρέσει να τους κάνω παρέα. Και παίρνω από την επερχόμενη γενιά έμπνευση, παραδείγματα κι ελπίδα.

Εισήγηση Φ. Σαχινίδη στο Υπουργικό Συμβούλιο

Τις αναγκαίες συμπληρώσεις του άρθρου  6 του ν.3864/2010  προκειμένου να ρυθμιστούν τα προκύπτοντα ζητήματα από τη συμμετοχή του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στις μελλοντικές αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου πιστωτικών ιδρυμάτων, στο πλαίσιο ανακεφαλαιοδότησης των τελευταίων, κατ΄ εκτέλεση της από 15/3/2010 συναφθείσης Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης με το ΕΤΧΣ (EFSF) και μέχρι την ολοκλήρωση της αυξήσεως του μετοχικού κεφαλαίου, εισηγήθηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο ο υπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης.

Ειδικότερα ορίζονται:

- Οι σωρευτικές προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν, προκειμένου το Ταμείο να προκαταβάλει την εισφορά του στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου.

- Η προκαταβαλλόμενη εισφορά (η οποία συνίσταται σε τίτλους του EFSF) κατατίθεται σε ειδικό λογαριασμό που παρακολουθείται μέσω του Συστήματος Άυλων Τίτλων που τηρείται στην ΤτΕ.

- Ορίζεται ότι η θεσπιζόμενη διαδικασία μπορεί να αρχίσει να εφαρμόζεται εφόσον εκδοθεί σχετική απόφαση της ΤτΕ, μετά από σύμφωνη γνώμη της Ευρ. Επιτροπής, της ΕΚΤ και του EFSF.

- Παρέχεται εξουσιοδότηση για τους ειδικότερους όρους των συμβάσεων προεγγραφής μεταξύ ΤΧΣ, ΕΤΧΣ (EFSF) και πιστωτικού ιδρύματος. 

Με τις ρυθμίσεις εξασφαλίζεται πλήρως η κεφαλαιακή επάρκεια του τραπεζικού συστήματος κατά το μεσοδιάστημα μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών. 

Ως προς την "ταμπακιέρα", δηλαδή την ρευστότητα, ας περιμένουμε…

Μετωπική Δημαρά κατά Διακομματικής και "μεγάλων" ΜΜΕ

Σε μετωπική επίθεση κατά των "μεγάλων" ΜΜΕ και της Διακομματικής προέβη πριν λίγο το "Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών" του Γιάννη Δημαρά, το οποίο συνεργάζεται με τους "Ανεξάρτητους Έλληνες" του Πάνου Καμένου.

Συγκεκριμένα, από το Γραφείο Τύπου του "Πανελλήνιου Άρματος Πολιτών" εκδόθηκε ανακοίνωση με τίτλο:  "Διακομματική" και ΜΜΕ αποπροσανατολίζουν τους πολίτες. Και γράφει:

Οι πιο κρίσιμες εκλογές των τελευταίων 50 χρόνων καταβάλλεται προσπάθεια από τα ΜΜΕ να εμφανιστούν ως απλές και συνηθισμένες. Με πρόσχημα την αντιδημοκρατικά λειτουργούσα, Διακομματική Επιτροπή, τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ αποπροσανατολίζουν το λαό με ατέρμονες συζητήσεις, δήθεν προγραμματικού περιεχομένου, αγνοώντας το πραγματικό διακύδευμα, που είναι η σωτηρία της πατρίδας και η απαλλαγή της από την Κατοχή. 

Το εφεύρημα των debate, έχει καταστεί "μείζον" θέμα πολιτικής επικαιρότητας, με άξονα ποιος επιθυμεί ή όχι τη συμμετοχή του στην τηλεοπτική αρένα των δίλεπτων μονολόγων -δίχως αντίλογο ή διάλογο. Εν τω μεταξύ , έχουν αποκλειστεί εξ αρχής πολιτικοί σχηματισμοί με το πρόσχημα ότι δεν συγκροτούν κοινοβουλευτική ομάδα.

Είναι σαφές ότι το πολίτευμα της χώρας καταπατάται και επιτακτική η ανάγκη να λειτουργήσουν άμεσα οι θεσμοί της εν υπνώσει ελληνικής Δημοκρατίας.

Ο ελληνικός λαός έχει δικαίωμα στην ενημέρωση για τις θέσεις όλων των κομμάτων που κατέρχονται στις εκλογές και είναι υποχρέωση των ΜΜΕ - τα οποία επί 20 χρόνια νέμονται τις δημόσιες συχνότητες χωρίς κοινωνικό αντίκρισμα- να προσφέρουν αυτήν την ενημέρωση, χωρίς να κρύβονται πίσω από τις αντιδημοκρατικές προθέσεις της Διακομματικής Επιτροπής.

Αυτή τη "δημοκρατία" τους τη χαρίζουμε. Εμείς αγωνιζόμαστε για την αληθινή!

*** Ίσως θα έπρεπε να ήταν πιό σκληρή η "επίθεση" του Γιάννη Δημαρά, διότι κάτι τέτοιες "ευγένειες" δεν γίνονται εύκολα αντιληπτές...

Για τον άνεργο λέκτορα Νίκο Πολυβό...

Ένα θαυμάσιο κομμάτι 

για τον αδικοχαμένο 

πανεπιστημιακό Νίκο Πολυβό 

Της 

Μαρίας 

Γιαχνάκη

   Από:

briefingnews.gr

Ποιοί πέθαναν 

τα όνειρα του Νίκου;

  Δεν ξέρω  αν θέλω να γράψω για την οργή που νιώθω  ή για τη θλίψη που έχω από χθες μέσα μου  όταν  έμαθα για την αυτοκτονία  του 38χρονου λέκτορα του Πανεπιστημίου Αθηνών.  Ο Νίκος Παλυβός είναι άλλο ένα θύμα της ανεργίας και της κοινωνικής  κατάρρευσης  της εποχής μας. 

Ο 38χρονος λέκτορας του ΕΚΠΑ, Νίκος Παλυβός.

  Νιώθω οργή γιατί δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι είναι τόσο ανίκητοι αυτοί που μας έφτασαν εδώ και  να δεχόμαστε παθητικά και μοιρολατρικά τη ζωή  μας. Νιώθω οργή γιατί αυτοί που μας έφτασαν εδώ τολμούν και ζητούν την ψήφο μας και την υποστήριξή μας.

  Νιώθω οργή γιατί φοβάμαι ότι στο τέλος θα καταφέρουν να μας την αποσπάσουν  και μετά θα γελούν πίσω από την πλάτη μας.  Νιώθω οργή γιατί μέσα σε διάστημα λίγων μηνών ο άνεργος λέκτορας που αυτοκτόνησε απλώς μπήκε στη λίστα με τους προηγούμενους αυτόχειρες   με τα πεθαμένα όνειρα.. και κάποιοι που τον ήξεραν απλώς θα κλάψουν  σε κάποιους άλλους απλώς θα λείψει  κάποιοι από μας θα κουνήσουν απλώς το κεφάλι με θλίψη αλλά  αυτοί  που πραγματικά τον  έσπρωξαν σε αυτήν την πράξη απλώς δεν θα νιώσουν ίχνος ντροπής.

  Νιώθω όμως και θλίψη γιατί ξέρω ότι θα έρθουν και οι επόμενοι. Νιώθω θλίψη γιατί ο Νίκος   μέχρι προχθές  το πρωί  σε όλη του τη ζωή μάζευε γνώσεις για να κάνει πράξη  το όνειρό της ακαδημαϊκής καριέρας. Πήρε το πτυχίο του με υποτροφία , ολοκλήρωσε με άριστα τη διδακτορική του διατριβή , έκανε μεταδιδακτορικό  ερευνητικό έργο , δημοσίευσε τη δουλειά του σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά έκανε αμέτρητα μεταπτυχιακά σεμινάρια και όμως παρέμενε άνεργος .   Ήταν ένας από τους  1.100 εκλεγμένους πανεπιστημιακούς που περίμεναν ματαίως επί δύο χρόνια τον διορισμό τους . Ως τώρα όμως δήλωνε ως εξής την επαγγελματική του ταυτότητα : «Ελεύθερος  επαγγελματίας. Τύποις. Κατ’ ουσίαν  άνεργος με μπλοκάκι .»

  Η θηλιά που έβαλε στο λαιμό του «ο υπό αναμονή τοποθέτησης» λέκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών  σφίγγει  λίγο - λίγο και το δικό μας λαιμό ίσως και των παιδιών μας  αλλά πρέπει να το καταλάβουμε νωρίς  και να κουνηθούμε από την καρέκλα μας να ορθώσουμε το ανάστημα σε  όλους αυτούς που οδηγούν τους λαούς σε απελπισία.

  Ο Νίκος ήταν ένα θύμα της κυβέρνησης  όχι μόνο του μνημονίου αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων που μας  έφτασαν εδώ που μας άφησαν να κολυμπάμε στην λάσπη και εμείς οι γελοίοι νομίζαμε ότι  ήταν χρυσός.

Δεν ξέρω αν εσείς  αντέχετε να αυτοκτονούν δίπλα σας οι άνθρωποι και να  θάβουν τα όνειρα μιας ζωής οι νέοι που βρίσκονται πάνω στο άνθος της ηλικίας τους και της δημιουργικότητάς τους  αλλά εγώ δεν το αντέχω.

Αεροψεκασμοί λόγω… εκλογών!

Τις τελευταίες ημέρες παρατηρείται ότι ο αττικός ουρανός δέχεται το «σεργιάνι» αεροπλάνων που ψεκάζουν σε όλο το μήκος και πλάτος του Λεκανοπεδίου. 

Επειδή πολλά έχουν ακουστεί για τα «ραντίσματα» και κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουν να κυκλοφορούν οι διάφορες φήμες, καλό θα ήταν να ξεκαθαρίσει η πολιτεία, για τι είδους πτήσεις πρόκειται! Πάντως εκείνο το «για μετεωρολογικούς λόγους» μάλλον δεν γίνεται και τόσο πιστευτό. Πόσο μάλλον, τώρα που έχουμε εκλογές!

* Ούτε περί ρύπανσης γίνεται λόγος...

Ποιός είναι ο Νότης Ανανιάδης

Το προεκλογικό φυλλάδιο του συναδέλφου και καλού φίλου Νότη Ανανιάδη, που κατεβαίνει υποψήφιος με τη Δημοκρατική Αριστερά στην Α΄ Πειραιώς. Πιστεύω ότι τον εκπροσωπεί!

Γυναίκες προσοχή, στους ληστές με τ'... αρώματα!

Από φίλη αναγνώστρια του ιστότοπου, λάβαμε ένα μήνυμα. Το «περιστατικό» που αναφέρει, δεν δείχνει να είναι προϊόν φαντασίας, αλλά παρ’ όλα αυτά αναρτάται με κάθε επιφύλαξη. Η κυρία Αλεξάνδρα Μ. γράφει: 

Ξέρουμε ότι όλοι εσείς που διαβάζετε αυτή την είδηση δεν είστε όλες/όλοι γυναίκες, αλλά ελπίζουμε ότι θα το μοιραστείτε με τις συζύγους σας, τις κόρες, τις μητέρες, τις αδελφές, κτλ. Με πλησίασαν χθες το απόγευμα, περίπου στις 15:30, σε parking Super Market κοντά στο Πανεπιστήμιο δύο άντρες και με ρώτησαν τι άρωμα φορούσα. Τότε με ρώτησαν εάν θα ήθελα να μου δειγματίσουν μερικά περίφημα αρώματα που ήταν πρόθυμοι να μου πουλήσουν σε πολύ λογική τιμή. Πιθανότατα να είχα συμφωνήσει εάν δεν είχα λάβει ένα email μερικές εβδομάδες πιο πριν με την προειδοποίηση: «Θέλεις να μυρίσεις αυτό το ωραίο άρωμα;» Ο άντρας συνέχισε να στέκεται ανάμεσα στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και φαντάζομαι ότι περίμενε και κάποιον άλλον να «χτυπήσει». Σταμάτησα μία κυρία που πήγαινε προς το μέρος τους, τους έδειξα και της είπα ότι μου είχαν στείλει ένα email στη δουλειά σχετικά με κάποιον που σε πλησιάζει σε ταχυδρομεία και σε parking και σε ρωτάει αν θέλεις να μυρίσεις ένα άρωμα που πουλάνε σε πολύ φθηνή τιμή. Δεν είναι άρωμα... είναι αιθέρας. Όταν σκύψεις να το μυρίσεις λιποθυμάς. Θα σου πάρουν το πορτοφόλι, όλα τα τιμαλφή και ποιος ξέρει τι άλλο. Αν δεν ήταν αυτό το email, πιθανότατα θα είχα μυρίσει το «άρωμα». Επειδή αυτό το "κόλπο" μπορεί να εξαπλωθεί και σε άλλες περιοχές, παρακαλώ, περάστε το σε όλες τις φίλες σας για να είναι ενημερωμένες και σε ετοιμότητα.

Έξυπνα t-shirts για... "Λευτεριά στον Άκη"!..

Δημ. Μάρδας: Έξαρση πολιτικού ήθους, παραμονές εκλογών

Του 

Δημήτρη Μάρδα

Αν. καθηγητή 

του Τμήματος 

Οικονομικών Επιστημών 

του ΑΠΘ

 Παραμονές προκήρυξης των εθνικών εκλογών –στις 11 Απριλίου 2012– ο Αναπληρωτής Υπουργός Ανάπτυξης ο κος Σ. Ξυνίδης αποφάσισε να καλύψει θέσεις Διευθυντών στη Γενική Γραμματεία Εμπορίου. Αυτές «χήρευαν» από το Δεκέμβριο του 2011, λόγω κενών που προκλήθηκαν τότε από την γνωστή μας διαδικασία της εφεδρείας.

Εμμέσως πλην σαφώς ο Αν. Υπουργός θεώρησε ότι οι υφιστάμενοι (προσωρινοί) Διευθυντές κρίθηκαν αίφνης, (παραμονές εκλογών), ακατάλληλοι! Ο διορισμός αυτός, σύμφωνα με ανακοίνωση των εργαζομένων της 23 Απριλίου, δεν έγινε με βάση τη μοριοδότηση που προβλέπει ο νόμος αλλά με αδιαφανή κριτήρια εν πολλοίς αυθαίρετα.

Τέτοιας μορφής κινήσεις υπουργών παραμονές εκλογών ή κυβερνητικών ανασχηματισμών, εύλογα προβληματίζουν. Δεν αποτελούν πρωτόγνωρο φαινόμενο στο πλαίσιο της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, θέτοντας πολλά ερωτήματα περί του χαρακτήρα τους.

Ενδεικτικά υπενθυμίζεται ότι στο ίδιο υπουργείο (έχει αποκτήσει...παράδοση) κατά το τέλος της θητείας της Υφ/γού Μιλένας Αποστολάκη και παραμονές της εξόδου της από την ανωτέρω θέση, συνέβη το εξής: Με υπογραφή της ιδίας και μόνο έγιναν μετακινήσεις Τμηματαρχών και Διευθυντών, που άγγιζαν θέσεις ευθύνης των Διευθύνσεων των Κρατικών Προμηθειών. Όλη εκείνη η αναταραχή προκλήθηκε λοιπόν μόλις λίγες ημέρες πριν τον τότε ανασχηματισμό του τέλους του 2001.

Η συγκεκριμένη εξέλιξη εύλογα προκάλεσε επερώτηση στη Βουλή, ενώ από το σύνολο των δυσμενών για την κα Αποστολάκη δημοσιεύσεων της περιόδου, εφημερίδα έγραψε ότι η εν λόγω Υφ/γός ήθελε να «οικοδομήσει προσωπικό μηχανισμό στο υπουργείο» (Καθημερινή της 1-11-2001) πριν την φημολογούμενη αποχώρησή της.

Ο κ. Ξυνίδης με απάντηση του την 24^η Απριλίου προς τον «κρατικοδίαιτο συνδικαλισμό» του Υπουργείου (έτσι αποκαλεί τους συνδικαλιστές παραμονές της εξόδου του) ισχυρίζεται ότι όλα έγιναν με αξιοκρατικό τρόπο και όχι με κομματικά κριτήρια. Υποστηρίζει από την άλλη, ότι δεν μπορεί να ζει η χώρα ένα καθεστώς παράλυσης «την πλέον κρίσιμη στιγμή της ιστορίας της» χωρίς Διευθυντές, (μετά από πέντε μήνες δικής του αδράνειας).

Επίσης, με τις τοποθετήσεις της τελευταίας στιγμής, υποστηρίζει ότι αρνείται την κατηγορία της ύπαρξης «ρουσφετολογικής αντίληψης και ευνοιοκρατίας». Και στο πλαίσιο μιας έξαρσης πολιτικού ήθους κατηγορεί τους συνδικαλιστές ως συκοφάντες, σημειώνοντας επίσης ότι η νοοτροπία κατά την οποία «όποιος υπάλληλος στρογγυλοκάθισε μια θέση ευθύνης και δε σηκώνεται έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί» (όλα αυτά παραμονές εκλογών!). Τα συμπεράσματα δικά σας!

Παρεμπιπτόντως «κρατικοδίαιτοι» θεωρούνται οι συνδικαλιστές που, πλην του αχαρακτήριστου επαγγέλματος του συνδικαλιστή, δεν έχουν την παραμικρή απασχόληση σε υπηρεσίες του Δημοσίου. Ποια πολιτική ηγεσία παρεχώρησε αυτό το απαράδεκτο δικαίωμα τους συνδικαλιστές και ποιοι από τους τωρινούς και τους πρώην υπουργούς, υφυπουργούς κ.λπ το καυτηρίασαν και αντιστάθηκαν σε αυτό; Απ’ όσο γνωρίζουμε η συντριπτική πλειοψηφία (πλην ενός λόγω συμμετοχής του στο Δ.Σ. της ΑΔΕΔΥ) των συνδικαλιστών της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου, έχουν μια θέση ευθύνης στο Υπουργείο. Άρα, από που προκύπτει το κρατικοδίαιτο;

Το μόνο που έχουμε να τονίσουμε είναι το εξής, στο τόσο ενδεχομένως άπειρο Υπουργό: Ο τροχός έχει ανακαλυφθεί εδώ και πολλά χρόνια, πολύ πριν ακόμη και από την κα Αποστολάκη της επίσης «τελευταίας στιγμής»!

Τέτοιες ωραίες ιστορίες καθημερινής τρέλας, 

από την Επιτροπή της ΕΕ έως τα υπουργεία της Ελλάδας 

και άλλων χωρών, 

περιγράφονται σε μυθιστόρημά μου, 

που πρόκειται να κυκλοφορήσει σύντομα…

Κατερίνα: Μία απίθανη Ελληνίδα!

Πολύς λόγος για το περίφημο video της Κατερίνας Μουτσάτσου, της Ελληνίδας ηθοποιού που κάνει καριέρα στην Αμερική. 

 Πρόκειται για ένα video που δημιουργήθηκε από την ίδια και δείχνει να είναι βγαλμένο μέσα από την ψυχή της!

Κατάφερε δε, μέσα σε πολύ μικρό χρόνο να πει πράγματα, για την Ελλάδα και τους Έλληνες, που δεν έχουν ακουστεί (από επίσημα χείλη) αιώνες ολόκληρους. 

>>> Κλικ και για προσθαφαίρεση ελληνικών υποτίτλων στο κουμπί "cc"...

Ο Πειραιάς του Νότη και... αντιστρόφως

«Κείμενα για την πόλη, το λιμάνι και τα νησιά» τιτλοφορείται το βιβλίο του συναδέλφου Νότη Ανανιάδη, που κάποια στιγμή είπε να καταγράψει το σεργιάνι του στον Πειραιά, στην πόλη που τον ανάθρεψε και τον γοητεύει. Στην πόλη όπου γνώρισε τη ζωή, μπροστά και πίσω από τη βιτρίνα… 

Η κοινωνική ευαισθησία του Νότη Ανανιάδη, έχει φανεί από τα πρώτα του βήματά του στη Δημοσιογραφία και η πολιτική του σκέψη δείχνει ότι πηγάζει κυρίως μέσα από βιωματικές εμπειρίες. 

«Θα έρθεις για κανένα κρασάκι;»... 

Αυτή ήταν η… άσεμνη πρόταση του Νότη, προκειμένου να με καλέσει σε μία «μάζωξη» για την παρουσίαση του νέου του βιβλίου. 

Για μία συνάντηση με έναν φίλο που είπε να κάνει χρήση και του «εκλέγεσθαι» και να είναι υποψήφιος στην Α’ Πειραιώς με το κόμμα (ποιού άλλου;) του επί σειρά ετών συναγωνιστή του, του Φώτη Κουβέλη. 

Δηλαδή «μ’ ένα σμπάρο δυό τρυγόνια» ο Νότης, καθώς με την ευκαιρία της υποψηφιότητάς του παρουσιάζει το βιβλίο του, αλλά, όπως υπόσχεται, με πολιτική κουβέντα και τέτοια...

Λοιπόν, σήμερα στις 7:30’ μ.μ. στο «+ Ουσία», της πειραϊκής πλατείας Τερψιθέας, μάς καλεί ο Νότης για ένα ποτήρι κρασί (που λέει ο λόγος…), προκειμένου να παρουσιάσει το βιβλίο του «Κείμενα για την πόλη, το λιμάνι και τα νησιά, Πειραιάς, 2011-1012» ο Γιάννης Κακουλίδης. Ναι, ο Γιάννης Κακουλίδης, που και αυτός είναι της αυτής… συνομοταξίας, δηλαδή υποψήφιος με τη ΔΗΜΑΡ στη Β’ Πειραιώς. Συντροφικές καταστάσεις δηλαδή...

Ο Δουκάκης στα μέρη τα γνωστά...

Στη δεύτερη πατρίδα του, τη Βενεζουέλα, βρέθηκε ο φίλος λογοτέχνης Στράτος Δουκάκης, προκειμένου να παραστεί στον γάμο του γιού του, του Αλέξανδρου. Και στην εφημερίδα «Εμπρός» της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Μυτιλήνης, έγραψε ένα χρονογράφημα γι’ αυτό το όμορφο ταξίδι. Κι είναι να ζηλεύεις την ευαισθησία αυτού του ανθρώπου. Αντιγράφεται από τον ιστότοπο της εφημερίδας (www.emprosnet.gr)... 

Στα μέρη τα γνωστά... 

Του 

 Στράτου 

 Δουκάκη 

Η ταχύτητα των εννιακοσίων και κάτι χιλιομέτρων την ώρα που πετούσαμε, ολοένα και μειώνεται. Τα ολόλευκα σύννεφα που μας συνόδευαν, αφήνουν χώρο σ’ έναν καθάριο γαλάζιο ουρανό, ώστε να διακρίνουμε αμυδρά την Καραϊβική με τα σμαραγδένια νερά και τα χιλιάδες πανέμορφα νησιά της, κι είναι σα να μας καλωσορίζει και να μας προετοιμάζει για ό,τι μας περιμένει. 

Με χίλιους τρόπους νιώθω να σπαρταράει η ψυχή μου καθώς βλέπω στην οθόνη του αεροπλάνου πως όλο και πιο κοντά βρισκόμαστε στον προορισμό μας. Κι αν ο προορισμός σου είναι ένας απ’ αυτούς που αγαπάς, τότε δεν είναι μόνο η ψυχή, αλλά και όλο το κορμί σου που τραντάζεται, ακριβώς όπως και το αεροπλάνο που μόλις προσγειώθηκε στη «Μαϊκετία», το αεροδρόμιο του Καράκας της Βενεζουέλας. 

Η υγρή ζέστη των 30 βαθμών γίνεται αισθητή στο σώμα μας, που κολλάει... Η πρώτη εντύπωση είναι να αντικρίζεις, όπου κι αν σκαλώσει το βλέμμα στην αίθουσα του αεροδρομίου, τις διαφημιστικές αφίσες του προέδρου Τσάβεζ, ο οποίος, χτυπημένος από την επάρατο, ψάχνει, πότε εδώ και πότε στην Κούβα, το γιατρικό να την νικήσει... Έξω, οι γνωστές αντιθέσεις: πλούτου - φτώχειας. 

Τα barrios σκαρφαλωμένα στους γύρω λόφους, η ανασφάλεια, η εγκληματικότητα, οι πόλεις γεμάτες σιδεριές σα φυλακές, το άναρχο οδήγημα, οι ξεχαρβαλωμένοι δρόμοι, τα ξεθωριασμένα χρώματα και οι ξεφλουδισμένοι τοίχοι των κτηρίων, η φθορά από την εγκατάλειψη, γεννάν την πρώτη πίκρα και την αμηχανία. Φαίνονται τόσο παράταιρα όλα αυτά σ’ αυτόν τον ηλιοφορεμένο τόπο του κεφιού και της καρδιάς, που σου δημιουργείται η εντύπωση πως είναι έτσι γιατί δεν μπορεί να ’ναι αλλιώς. 

Δεν είναι δυνατόν, σκέπτομαι, να επικρατεί μια τέτοια κατάσταση ακόμη, με τόσο πλούτο, σε τούτη τη δεύτερη πατρίδα, όπως τη λέω πάντα. Γιατί, κι αυτή, πατρίδα είναι... Τι θαρρείς πως είναι πατρίδα... Πέρα από ορισμούς χαρτών, είναι αυτό το χώμα που για χρόνια πατούσα κι άφησα ρίζες... Είναι οι εικόνες που έζησα, οι μυρωδιές που ένιωσα, οι μουσικές που άκουσα. 

Είναι οι άνθρωποι που τόσα μοιράστηκα για χρόνια μαζί τους. Που αγάπησα και μ’ αγαπήσανε. Και είδα με ικανοποίηση πως ακόμη μ’ αγαπούν. Μια γύρα κάναμε σε γνώριμα μέρη και πέσαμε, λόγω τιμής, πάνω σε όμορφες καρδιές! Σαν το μπορείς, ο κόσμος όλος είναι μια αγκαλιά. Να όμως που όλα αυτά ξέρει να τα ξεπερνά πολύ καλά η απαράμιλλη φυσική ομορφιά τούτης της χώρας, που σε ανταμείβει με το παραπάνω κάνοντάς σε να τη σεβαστείς. Ομορφιές να δουν τα μάτια σου. 

Η φύση και η βλάστηση εδώ οργιάζουν κι η ομορφιά περνάει σε άλλο επίπεδο. Με μιας, εμένα, μ’ αγκάλιασαν οι ξωτικές που πλανεύουν, που πίνουν την ψυχή μου και τη μεθάνε. Κι εγώ που έχω «κόλλημα» με τη φύση, ρούφηξα λαίμαργα όσο πιο πολύ μπορούσα απ’ αυτές. Πώς να μη λαμποκοπά η υγρασία των ματιών μου... Κι είναι τόσες οι ομορφιές... πού να τις προλάβεις; Κι εμείς είναι που για άλλο σκοπό ήρθαμε, κι όχι για τέτοια. 

Μα δεν μπορείς... Να ’τανε να τα ζωγραφίσω όλα τούτα: το κλίμα το μοναδικό, το πράσινο που δεσπόζει, το απίστευτο ταπεραμέντο των ανθρώπων, τα μοιράσματα που πολλαπλασιάζονται και... τα όνειρά τους που τα ζεσταίνουν με περισσή αγάπη, θα έφτιαχνα, όχι τούτο το γραφτό, μα... ένα έργο τέχνης.

Ο Καραμανλής μίλησε!...

Για πρώτη φορά μετά την παραίτηση της κυβέρνησής του, το 2009, ο Κώστας Καραμανλής δήλωσε την παρουσία του, χωρίς αντιπρόσωπο και με μία απευθείας παρέμβαση για τις προσκείμενες εκλογές. Είπε:

Η τελευταία συνάντηση του πρώην με τον νυν
αρχηγό της ΝΔ, υπήρξε εγκάρδια και σχολιάστηκε...

«Το κυρίαρχο ζητούμενο στις επικείμενες εκλογές είναι η πολιτική και κυβερνητική σταθερότητα. Κρίσιμες αποφάσεις πρέπει να ληφθούν, διαρθρωτικές αλλαγές να προχωρήσουν γρήγορα και, πάνω απ’ όλα, επείγει μια ολοκληρωμένη αναπτυξιακή πολιτική που θα βγάλει τη χώρα από την αδιέξοδη δίνη της ύφεσης.

Η χώρα πρέπει να μπορεί να κυβερνηθεί με ξεκάθαρη πολιτική στόχευση και χρονικό ορίζοντα τετραετίας. Διαφορετικά η πρωτοφανής περιπέτεια που βιώνει ο τόπος μπορεί να επιδεινωθεί σε όλα τα επίπεδα, οικονομικά, κοινωνικά, ακόμα και εθνικά.

Αναγκαία προϋπόθεση για την πολιτική και κυβερνητική σταθερότητα είναι η ενίσχυση της Νέας Δημοκρατίας. Όσο μεγαλύτερη στήριξη έχουν η Νέα Δημοκρατία και ο Αντώνης Σαμαράς, τόσο πιο βάσιμη γίνεται η ελπίδα ότι μπορούμε να βγούμε από την κρίση χωρίς ακόμα μεγαλύτερο κόστος».

Θρίλερ στην υπόθεση των υποκλοπών

- Διατάχθηκε η εκταφή 

της σορού του Κώστα Τσαλικίδη

Την ερχόμενη εβδομάδα αναμένεται να γίνει η εκταφή της σορού του Κώστα Τσαλικίδη, την οποία διέταξε ο εισαγγελέας Χαράλαμπος Λακαφώσης, στο πλαίσιο της έρευνας για τις συνθήκες θανάτου του στελέχους της Vodafone, που -κατά τους οικείους του θύματος- δεν ήταν αυτοκτονία αλλά σχετίζεται με την υπόθεση των υποκλοπών. 

Για την ιστορία, στις 9 Μαρτίου 2005 ο 39χρονος τεχνικός της Vodafone είχε βρεθεί κρεμασμένος στο διαμέρισμά του στον Κολωνό. Η υπόθεση δεν διερευνήθηκε από την τότε εν εξελίξει προκαταρκτική έρευνα (το 2005), αλλά έναν χρόνο μετά, το 2006, όταν η τότε κυβέρνηση αποκάλυψε το σκάνδαλο των υποκλοπών. 

Η δικογραφία, που δύο φορές έχει τεθεί στο αρχείο ως αυτοκτονία, έχει ανασυρθεί και εξετάζεται από τον κ. Λακαφώση, μετά από σχετικό αίτημα της οικογένειάς του εκλιπόντος προς την Εισαγγελία, που έγινε δεκτό. 

Ο εισαγγελέας έδωσε εντολή ήδη για την εκταφή ώστε να διενεργηθούν νέες τοξικολογικές εξετάσεις και ακτινοσκοπήσεις.

Στην αίτησή της η οικογένεια του Κώστα Τσαλικίδη επικαλείται, μεταξύ άλλων, την αξιολόγηση των στοιχείων που έγινε, κατ' εντολήν της, από τον ιατροδικαστή Steven B. Karch, καθηγητή της ιατροδικαστικής στο Βασιλικό Κολλέγιο του Λονδίνου, πρώην ιατροδικαστή στην πόλη Σαν Φραντζίσκο των ΗΠΑ, και μέλους της Εθνικής Ενώσεως Ιατροδικαστών των ΗΠΑ, ο οποίος θεωρεί ότι «η υπόθεση της αυτοκτονίας πρέπει μάλλον να αποκλεισθεί, και πως εκείνη της ανθρωποκτονίας από πρόθεση δείχνει κατά πολύ ισχυρότερη, με πιθανότερο μηχανισμό θανάτωσης του Κωνσταντίνου Τσαλικίδη την χρήση κάποιας τοξικής ουσίας και την, εν συνεχεία, ακούσια απαιώρησή του μετά την εξουδετέρωσή του».

Δ. Μάρδας>> Πρόωρες εκλογές: Το απόλυτο αδιέξοδο της οικονομίας ή το "πλυντήριο" του πολιτικού μας συστήματος!

Του 

Δημήτρη Μάρδα

αν. καθηγητή 

Τμήματος 

Οικονομικών Επιστημών 

του ΑΠΘ 

«Έγκλημα χωρίς τιμωρία», θα μπορούσε να είναι ο τίτλος του σεναρίου των πρόωρων εκλογών, σκιαγραφώντας την πολιτική της μη σύνεσης, που διακρίνει όσους κατέχουν μια αρχηγική θέση στα κοινά.

Η αδυναμία συνεννόησης των πολιτικών μας αρχηγών (εντός και εκτός Βουλής), οδηγεί σε περίεργες ατραπούς με ορατές επιπτώσεις εις βάρος της χώρας και της τσέπης μας, στο όνομα μιας (δήθεν) δημοκρατικής ευαισθησίας.

Το πάθος για ένα έδρανο στη Βουλή ή για ένα υπουργικό θώκο, θεωρείται μείζονος σημασίας επιλογή. Από την άλλη οι αποτελεσματικές λύσεις υπέρ της σωτηρίας της πατρίδας χάνονται στο στόμα των γλωσσολάγνων πολιτικών μας, ανδρών και γυναικών.

Οι άνεργοι που δικαιολογημένα ζητούν δικαίωση, η μη νομιμοποίηση της κυβέρνησης Παπαδήμου και τόσα άλλα, αποτελούν για ορισμένους την αιτία για τις πρόωρες εκλογές.

Ωστόσο, η ανάγκη για ουσιαστική δημοκρατία, η αυτονόητη απαίτηση του λαού για αυτοδιαχείριση, καθώς επίσης και η άρνησή του στα όσα συμβαίνουν γύρω του, αποτελούν, όσο και αν αυτό ηχεί παράξενα, αναλώσιμο προϊόν του πάθους των ψηφοφόρων για πρόωρες εκλογές.

Αριστερές δυνάμεις αγκυλωμένες από παρωχημένους τακτικισμούς, που αρνούνται –κι’ αυτήν ακόμη την ώρα του ερέβους για την χώρα– να ενώσουν την ιδεολογία και την φωνή τους, αγκαλιά και πλάϊ-πλάϊ με συντηρητικές αντιλήψεις, ενώνουν τις δυνάμεις τους για μια θέση στον ήλιο του ελληνικού κοινοβουλίου.

Ισχυροί πολιτικοπατέρες –γαλουχημένοι με την ιδεολογία της διαπλοκής– συνειδητοποιώντας το άδηλο προσωπικό τους μέλλον, διαγκωνίζονται να αποσυρθούν από το υπό διαμόρφωση νέο πολιτικό σκηνικό. Για να μην χαθεί ωστόσο το όνομα της φαμίλιας τους από το κοινοβουλευτικό μας libro d’oro, μας αφήνουν για παρακαταθήκη τα τέκνα τους.

Οι πρόωρες εκλογές θα οδηγήσουν στην πολιτική λήθη κάποιους αυτόχειρες του πολιτικού εγκλήματος που έχει ζήσει αυτή η χώρα, αλλά θα σώσουν το σύστημα. Εκμεταλλευόμενοι λοιπόν οι ανεπαρκείς πολιτικοί μας την ανάγκη του κόσμου για δημοκρατία, δικαιοσύνη, διαμορφώνουν με τις πρόωρες εκλογές, τις προϋποθέσεις για τη σωτηρία του ονόματός τους.

Η οικονομία όμως από την άλλη θα βυθιστεί ακόμη περισσότερο στα τάρταρα του Μνημονίου.

Συνέπεια των προώρων εκλογών: Από εκεί που πήγε να σταθεροποιηθεί η οικονομία λόγω του PSI, θα παρατηρηθούν εκ νέου αποκλίσεις από όσα έχουν συμφωνηθεί με τους πιστωτές μας, θα υπάρχει νέα περίοδος αβεβαιότητας για τους επενδυτές και κόλασης για τα εισοδήματα και τα νοικοκυριά. Τα σενάρια για πλήρη κατάρρευση της οικονομίας θα ξαναζωντανέψουν.

Έτσι, το ολικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, του ορυκτού της πλούτου κ.λπ και η περαιτέρω κινεζοποίηση της ελληνικής οικονομίας κατά τα πρότυπα της κας Λαγκάρντ δύσκολα θα αποφευχθούν. Οπότε, όλη αυτή η παραφιλολογία των πρόωρων εκλογών και τα όσα πρόκειται να ακολουθήσουν δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να ρίχνουν νερό στο μύλο της τρόϊκας.