Αυτό που συμβαίνει με τις συγκεντρώσεις των «Αγανακτισμένων Πολιτών», όχι μόνον είναι πρωτόγνωρο, αλλά άρχισε να ενοχλεί ιδιαίτερα την εξουσία. Αυτή η ενόχληση, προς το παρόν «εκφράζεται» δια της σιωπής, ενώ δεν αποκλείεται να ζητείται κάποιο επικοινωνιακό «εύρημα», προκειμένου να υποβαθμιστεί το «φαινόμενο» και να χαλαρώσει η δυναμική που κάνει πολλές «καρέκλες» να τρίζουν.
Το γεγονός ότι οι «Αγανακτισμένοι Πολίτες» προβάλλουν σαν ακομμάτιστοι και οπωσδήποτε είναι πολιτικοποιημένοι, αποτελεί ένα δύσκολο προς επίλυση πρόβλημα, καθώς δεν υπάρχει κατευθυντήριο κέντρο και έτσι ένας «κινούμενος στόχος» δεν είναι και τόσο εύκολος προς «παρεμβολή».
Προ αυτού, ακόμη και τον... Πάουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς, θα τον έπιανε «πονοκέφαλος» αν του είχε ανατεθεί τέτοιας υφής υπόθεση. Βέβαια, μία «πρόχειρη» λύση είναι να τους κολλήσουν κάποια «ετικέτα» σαν κι αυτές που κάποτε μοίραζε αφειδώς η «κομμουνιστική» Αριστερά και «πατριωτική» Δεξιά, σε όποιους δεν συμφωνούσαν μαζί τους. Δηλαδή του στυλ, «συμμορίτης» και «χουντικός», «κουκουές» και «μαύρος», «προοδευτικός» και «συντηρητικός» ή το συνηθέστερο «δεξιός», «αριστερός», «αναρχικός», «απολιτίκ».
Η πρώτη «ετικέττα» έχει κάνει ήδη την εμφάνισή της, από κάποιους «δήθεν», οι οποίοι παραλληλίζουν τους «Αγανακτισμένους Πολίτες» με τους άλλους ακροδεξιούς «αγανακτισμένους» της παρέας του Γκοτζαμάνη που σκότωσε τον Γρηγόρη Λαμπράκη. Ας μην τα μπερδεύουμε όμως, γιατί αν ζούσε ο Γρηγόρης Λαμπράκης, κι αυτός θα ήταν ανάμεσα στους σημερινούς «Αγανακτισμένους Πολίτες».
Ωσονούπω αναμένεται μία νέα «ετικέττα» ότι το Κίνημα έχει «καπελωθεί» από κάποιο κόμμα ή πως αναμένεται ο «τοκετός» κάποιου νέου κόμματος. Κι εδώ είναι το «πονηρό» και το επικίνδυνο για να γελοιοποιηθεί η υπόθεση.
Εν τω μεταξύ, μαθαίνουμε ότι θα επισκεφθούν το Σύνταγμα, ο Μίκης Θεοδωράκης, συνταγματολόγοι και ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος. Καλώς να πάνε, αρκεί ο κ. Άνθιμος να δηλώσει την παρουσία του σαν ιεράρχης και ας μην εκστομίσει κάτι από αυτά που καλύπτουν «πρωτοσέλιδα». Κίνδυνος να πυροδοτηθεί το κλίμα.
Όσο περνούν οι μέρες και μεγαλώνει το «λαϊκό κίνημα», τόσο και καθίσταται απαραίτητη η προστασία της αγνότητας και της αξιοπρέπειας των «κινηματιών». Οι εκάστοτε «επιθέσεις» για δημιουργία υποτονικότητας, «μουδιάσματος» και διάλυσης του κινήματος των «Αγανακτισμένων Πολιτών», όσο περνούν οι μέρες θα πυκνώνονται. Και όσο βλέπουν ότι σιγά-σιγά ξεσηκώνεται όλη η Ελλάδα και χάνουν «έδαφος» οι βουλευτικές έδρες, τόσο και θα γίνονται προσπάθειες για «επιχειρήματα», τα οποία θα εκφράζονται σε ήχο πλάγιο από διορισμένους «γραβατάκηδες» και από αμαρτωλά«τηλεπαράθυρα».
Τέλος, δύο πράγματα: Ας έχουν υπ’ όψιν τους οι «Αγανακτισμένοι Πολίτες», ότι οι Έλληνες επαγγελματίες και μαχόμενοι δημοσιογράφοι, όλων των ηλικιών, ήταν και παραμένουν στο πλευρό τους, σαν συναγωνιστές και «μεταφορείς» σε όποιο ΜΜΕ έχουν τη δυνατότητα να εκφραστούν απρόσκοπτα. Και ας εκτιμηθεί η στάση της Ελληνικής Αστυνομίας και ιδιαίτερα των ανδρών των ΜΑΤ. Γι’ αυτό είναι κρίμα να πάει χαμένη μία τέτοια κίνηση πολιτών που αποφάσισαν να αποτινάξουν τη ρετσινιά του ραγιά με την ιδιότητα του υπηκόου…
