Πήρε πέτρα!

Να σου δώσω
μιά να σπάσεις,

αχ βρε κόσμε
γυάλινε

και να φτιάξω

μια
καινούρια κοινωνία
άλληνε!

Της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου,

σε μουσική Απόστολου Καλδάρα

και ερμηνεία Στέλιου Καζαντζίδη.

Παλαιστίνη, γράφω τ' όνομά σου.

Με τι καρδιά να υποδεχτεί κανείς με χαρούλες και ευχούλες τον νέο χρόνο του 2009, όταν κάποιοι στα μέρη που γεννήθηκε ο Χριστός δεν έχουν τον Θεό τους και με λύσσα προβαίνουν σε γενοκτονία των Παλαιστινίων. Κι εμείς, οι του «ελευθέρου κόσμου» αρκούμεθα να εκφράζουμε απλώς τη δυσφορία μας. Άντε να πούμε και κανένα «γαλλικό» κατά της Ευρώπης και της Αμερικής, επειδή η απάθεια που δείχνουν είναι πιά εκνευριστική.
Πώς μπορεί να αντέξει η καρδιά ενός ανθρώπου όταν βλέπει αυτές τις εικόνες, όταν διαβάζει για τις φρικαλεότητες και όταν ακούει τις νέες απειλές που εκτοξεύονται για επικείμενες νέες πολεμικές επιχειρήσεις κατά των αμάχων;
Μετά από όλα αυτά, σαν ευχετήρια κάρτα στέλνω αυτή τη φωτογραφία και όσο για ευχές δεν έχω να πω τίποτα. Παρά μόνον να σκύψω το κεφάλι μπροστά στη μεγαλοσύνη αυτών των μικρών παιδιών. Ίσως να είναι και μία έκφραση συγγνώμης ή και ντροπής, για την όποια συνυπευθυνότητα ενός Ευρωπαίου πολίτη για την ανοχή στην αγριότητα και την απανθρωπιά.

Η πίκρα της Χριστουγεννιάτικης Αθήνας

Του

Δημήτρη Κωνσταντάρα
www.konstandaras.gr

Δεν πολυκατάλαβα Χριστούγεννα φέτος. Δεν ένοιωσα τίποτα. Σκέφτηκα ότι ίσως ήταν που δεν στολίσαμε δέντρο στο σπίτι.
Ότι ίσως ήταν που εμείς μεγαλώσαμε, τα παιδιά μεγαλώσανε και ζούνε μόνα τους, αδυνάτισε ο οικογενειακός ιστός, χάσαμε και την μητέρα της γυναίκας μου, τον τελευταίο μας γονιό.
Ίσως ήταν η έκρυθμη πολιτική κατάσταση, η αβεβαιότητα για το αύριο, οι κραυγές της τηλεόρασης, η αύρα της αναξιοπιστίας τριγύρω μας.
Ότι ίσως ήταν τα επεισόδια και οι συμπλοκές και οι καταστροφές και τα μολότοφ και τα καψίματα και ο άδικος θάνατος του μικρού Αλέξη.
Ότι ίσως ήταν η γενική κακή διάθεση των ανθρώπων με τους οποίους μιλάμε και συναναστρεφόμαστε κι ακούμε τι μας λένε.
Απόγευμα της Παρασκευής λοιπόν , δεύτερης μέρας των Χριστουγέννων, αποφασίσαμε να βγούμε μια βόλτα στην Αθήνα μας με τη γυναίκα μου, να κάνουμε μια περιήγηση με το αυτοκίνητο στην Ομόνοια, στο Σύνταγμα, στο Κολωνάκι, το Μοναστηράκι, να δούμε, να ακούσουμε, να μυρίσουμε, να σταματήσουμε, να περπατήσουμε, να αγγίξουμε εκβιαστικά τα Χριστούγεννα για να αναπληρώσουμε την έλλειψη.
Το αυτοκίνητο «ρολάρισε» αργά στην Πατησίων, στη Σταδίου, στη Μητροπόλεως, έξω από το Δημαρχείο στην Κοτζιά, πάλι στη Σταδίου, την Αμερικής, την Ακαδημίας, την Κανάρη, την Πλατεία Κολωνακίου, τη Σκουφά, τη Βασιλίσσης Σοφίας, την Πανεπιστημίου…
Μπροστά στα μάτια μας και βαθιά μέσ΄ την ψυχή μας, το απόλυτο τίποτα. Οι επεμβάσεις του Νικήτα Κακλαμάνη πολλές και ορατές. Αλλά χωρίς τη συμμετοχή των ίδιων των μαγαζιών, του ίδιου του κόσμου, όχι αρκετές. Πέντε η ώρα νύχτωνε, πεντέμιση ανάβανε τα φώτα, έξι είχε νυχτώσει, εξήμισυ δεν είχαμε κανένα λόγο να συνεχίσουμε.
Η Αθήνα μας που ξέραμε, δεν υπήρχε. Ήταν μια άλλη πόλη. Ελάχιστος κόσμος, ελάχιστα αυτοκίνητα, κλειδαμπαρωμένα καταστήματα, σιδερόφραχτα τα εμπορικά μαγαζιά, αφώτιστοι δρόμοι, αστόλιστες βιτρίνες, παγωνιά, ψιλόβροχο, μια πόλη που ίσα- ίσα ανάσαινε.
Μια πόλη που έδειχνε ετοιμοθάνατη. Αστόλιστη, αφώτιστη, άψυχη, τραυματισμένη, ανέμπνευστη, μοναχική, οχυρωμένη λες και περίμενε τους « βάρβαρους να έρθουνε απόψε».
«Αυτή δεν είναι η Αθήνα μας» είπα στη γυναίκα μου. Με κοίταγε .Ήταν δακρυσμένη. Κι εγώ.
Όχι επειδή μεγαλώσαμε, ούτε επειδή μεγαλώσανε τα παιδιά, ούτε επειδή χάσαμε τη μαμά, ούτε για την οικονομία, ούτε για τους κουκουλοφόρους…
Ζούσαμε τα πιο πικρά και άδεια Χριστούγεννα της ζωής μας επειδή η Αθήνα μας δεν μπορούσε να είναι «διαμαντόπετρα στης γης το δαχτυλίδι». Η ασχήμια, η μιζέρια, η εγκατάλειψη, η κακία έβαζαν την υπογραφή τους.
Δεν μας αξίζει αυτή η πόλη. Και επειδή εμείς την καταντήσαμε έτσι, δεν της αξίζουμε.

Μεγάλο το έγκλημα, μεγάλη κι η ντροπή

Το Ισραήλ για μια φορά ακόμη, χρονιάρες μέρες, συγκλόνισε το παγκόσμιο με την επιχείρηση γενοκτονίας που έκανε κατά των Παλαιστινίων. Δεν θα σταθώ στον αριθμό των θυμάτων, που ανάμεσά τους υπήρξαν και πολλά παιδάκια, αλλά στο γεγονός. Σε αυτή την εντελώς αψυχολόγητη κίνηση των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων, που έχουν καταντήσει ναζιστικές ορδές.
Το status quo στη Μέση Ανατολή είναι αυτό που είναι και οι μοναδικοί που δεν γνωρίζουν ότι πίσω από τις θηριωδίες κρύβονται υψηλά οικονομικά συμφέροντα, είναι ίσως οι άμοιροι Ισραηλινοί της περιοχής. Ναι, όπως οι Παλαιστίνιοι και οι Ισραηλινοί είναι άμοιροι, καθώς και αυτοί έχουν παληκάρια σακατεμένα, μανάδες μαυροφορεμένες και ορφανά παιδάκια. Διότι και αυτοί ζουν σε εμπόλεμη κατάσταση επί σειρά δεκαετιών, δίχως ποτέ κανείς να τους πει για ποιό λόγο να χύνεται τόσο αίμα. Δίχως ποτέ κανείς να τους πει για ποιό λόγο, να εκτρέφεται στον ισραηλινό στρατό κάποιος Ηρώδης, όπως αυτός ο τύπος που χθες διέταξε το «πυρ» για να χτυπηθούν άμαχοι. Κι ανάμεσά τους εκείνη η δασκάλα με τους οκτώ μαθητές.
Τι θα πει στα παιδιά της η Ισραηλινή μάνα για το «περιστατικό»; Τι θα πει η δασκάλα στο σχολείο; Τι θα πει ο ραβίνος στη συναγωγή; Μεγάλο το έγκλημα. Μεγάλη κι η ντροπή.

Κάτι το περίεργο συμβαίνει στην Αμερική...

Μία συγκλονιστική αποκάλυψη κάνει το Greek American News Agency, σχετικά με μία Έκθεση που συντάχθηκε για το Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών της αμερικανικής σχολής πολέμου, και κυκλοφορεί εδώ και κάποιες μέρες σε ανώτατα στρατιωτικά κλιμάκια των Αμερικανών αλλά και ανώτατων αξιωματούχων μυστικών και υπηρεσιών πολιτικής προστασίας των ΗΠΑ σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Και αποκαλύπτει τις βαθύτερες ανησυχίες των Αμερικανών για τις επιπτώσεις που μπορεί να επιφέρει η οικονομική - η μεγαλύτερη κρίση που περνάει η χώρα. Την έρευνα υπογράφει η Δέσποινα Συριοπούλου και με ένα κλικ ΕΔΩ όλα τα σχετικά…

Αντίπαρος και αντίπερα όχθη...

Με την «Μπαλάντα του κυρ Μέντιου» του αξέχαστου Κώστα Βάρναλη στέλνει τις ευχές της η Αντίπαρος. Πήραν το τραγούδι με τη φωνή του επίσης αξέχαστου Νίκου Ξυλούρη, έκαναν ένα κολλάζ με τα τελευταία γεγονότα και ιδού το αποτέλεσμα.

Χριστουγεννιάτικα έφυγε ο Χρήστος Ευθυμίου

Από ανακοπή της καρδιάς έφυγε ξαφνικά τα ξημερώματα –ανήμερα της γιορτής του- ο ηθοποιός Χρήστος Ευθυμίου. 

Η κηδεία του αξιόλογου κωμικού θα γίνει το Σάββατο στις 10:15' στο Α’ Νεκροταφείο. 

Ο Χρήστος Ευθυμίου, έπαιξε σε πολλές ταινίες και αρκετές τηλεοπτικές σειρές, ενώ έγινε γνωστός από τη συμμετοχή του στη σειρά «Δέκα Μικροί Μήτσοι».

Το παγκόσμιο Θέατρο πενθεί για τον Πίντερ

Την παραμονή των Χριστουγέννων έκλεισε τα μάτια του ένας μεγάλος του παγκόσμιου Θεάτρου, όπως ήταν ο διάσημος Βρετανός θεατρικός συγγραφέας Χάρολντ Πίντερ. Ήταν 78 χρόνων και είχε δώσει μακρόχρονη μάχη με τον καρκίνο.

Ο Χάρολντ Πίντερ είχε τιμηθεί με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2005 και είχε συγγράψει περισσότερα από 30 θεατρικά έργα, τα οποία κατατάσσονται από τους κριτικούς μεταξύ των καλύτερων έργων που γράφτηκαν στο δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα. 

Η συγγραφική του ιδιότητα δεν περιορίστηκε όμως μόνο στα θεατρικά έργα. Ήταν και ποιητής και είχε γράψει και σενάρια για ταινίες, πολλά εκ των οποίων ήταν προσαρμογή των έργων του για τον κινηματογράφο. Ο Βρετανός συγγραφέας είχε σκηνοθετήσει και πολλές θεατρικές παραστάσεις. Η δράση του Πίντερ δεν περιοριζόταν όμως μόνο στη συγγραφή και τη θεατρική σκηνοθεσία. Ήταν επίσης ένας πολύ σημαντικός πολιτικός ακτιβιστής, ο οποίος παρενέβαινε συστηματικά και ριζοσπαστικά στα πολιτικά δρώμενα. 

Τη δεκαετία του '80 ασκούσε κριτική στον Αμερικανό πρόεδρο Ρόναλντ Ρίγκαν και στη σύγχρονή του Βρετανίδα πρωθυπουργό Μάργκαρετ Θάτσερ, ενώ πιο πρόσφατα είχε στρέψει το θυμό του κατά της δέσμευσης του ΟΗΕ στο Κόσοβο (1999), την αμερικανική εισβολή στο Αφγανιστάν (2001) και τον πόλεμο στο Ιράκ (2003), συγκρίνοντας τον Τόνι Μπλερ με «έναν ανόητο γεμάτο ψευδαισθήσεις» και χαρακτηρίζοντας τον Τζορτζ Μπους «εγκληματία πολέμου».

Κάνε παιδί με την πρώτη εξαδέλφη σου. Επιτρέπεται!

Δεν υπάρχει γενετικό πρόβλημα στο γάμο ανάμεσα σε πρώτα ξαδέλφια, σύμφωνα με επιστήμονες και έτσι οι νόμοι που απαγορεύουν το γάμο ανάμεσα σε πρώτα ξαδέλφια, καθώς και οι φοβίες βασίζονται σε ξεπερασμένες αντιλήψεις για τον υποτιθέμενο υψηλό γενετικό κίνδυνο των παιδιών τους. Και κάποιοι επιστήμονες λένε ότι πρέπει πλέον να εκλείψουν! Αυτό δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό βιολογικό περιοδικό "PLoS Biology", με αναφορά δημοσιευμάτων του Scientific American και της βρετανικής εφημερίδας Independent. 

Ο Χάμις Σπένσερ, καθηγητής Ζωολογίας στο πανεπιστήμιο του Οτάγκο της Ν. Ζηλανδίας, και η Νταϊάν Πολ, ερευνήτρια στο Μουσείο Συγκριτικής Ζωολογίας του Χάρβαρντ και καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης, υποστηρίζουν ότι ούτε τα επιστημονικά ούτε τα κοινωνικά επιχειρήματα μπορούν να δικαιολογήσουν την απαγόρευση γάμων μεταξύ πρώτων εξαδέλφων. Επισημαίνουν ότι ο κίνδυνος γενετικής ανωμαλίας για τα παιδιά από ένα τέτοιο γάμο είναι πολύ μικρότερος από αυτόν που γενικά ο κόσμος νομίζει και όχι μεγαλύτερος από τον κίνδυνο που έχουν οι γυναίκες άνω των 40 ετών όταν κάνουν παιδιά (τις οποίες όμως, όπως υπογραμμίζουν οι δύο επιστήμονες, κανείς δεν έχει διανοηθεί να τις εμποδίσει να γεννήσουν).

Κατά μέσο όρο, τα πρώτα ξαδέλφια έχουν κοινό περίπου το ένα όγδοο (12,5%) των γονιδίων τους και γι΄ αυτό το λόγο, σύμφωνα με έρευνα στο περιοδικό "Journal of Genetic Counseling", έχουν ελαφρώς αυξημένη πιθανότητα (1,7 - 2,8%), σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό, για την εμφάνιση στα παιδιά τους νοητικής καθυστέρησης ή άλλων γενετικών ανωμαλιών, όμως αυτός ο κίνδυνος, σύμφωνα με τον υπεύθυνο της έρευνας γενετιστή Ρόμπιν Μπένετ, "είναι συγκρίσιμος με αυτόν που έχει μια 40χρονη γυναίκα όταν γεννά".

Οι περισσότερες πολιτείες των ΗΠΑ απαγορεύουν τελείως το γάμο μεταξύ πρώτων ξαδέλφων (ή θέτουν αυστηρές προϋποθέσεις γενετικών ελέγχων), όπως επίσης τον απαγορεύουν η Κίνα, η Ταϊβάν, η Β. και Ν.Κορέα κ.α. Στη Βρετανία, πρόσφατα το θέμα ήρθε στην επιφάνεια, όταν ο βουλευτής Φιλ Γούλας, τώρα αρμόδιος υπουργός για τη μετανάστευση, ισχυρίστηκε ότι οι γάμοι αυτού του είδους σε κοινότητες μεταναστών από την Ασία οδηγούν σε ολοένα αυξανόμενες γεννήσεις παιδιών με προβλήματα υγείας.

Οι γάμοι μεταξύ πρώτων ξαδέλφων ήσαν κάποτε αρκετά συνηθισμένοι στην Ευρώπη, ειδικά ανάμεσα σε μέλη της ελίτ, αν και προς το τέλος του 19ου αιώνα η κατάσταση άρχισε να αλλάζει και ένα "στίγμα" περιέβαλε πλέον αυτούς τους γάμους.

Ανάμεσα στους διάσημους, ο "πατέρας" της θεωρίας της εξέλιξης Κάρολος Δαρβίνος παντρεύτηκε την πρώτη ξαδέλφη του Έμμα Γουέτζγουντ, όπως έκανε και ο Αλβέρτος Αϊνστάιν με την πρώτη του ξαδέλφη Έλσα. Επίσης τις ξαδέλφες τους παντρεύτηκαν ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, ο Έντγκαρ Άλαν Πόε, ο Χ.Τζ.Γουέλς κ.α.

Βουρ... για σοκολάτα, κρασί και τσάϊ!

Αν θέλετε να έχετε καλύτερες επιδόσεις στην λύση των σταυρολέξων, ίσως πρέπει να πιείτε κρασί, τσάι ή να φάτε σοκολάτα, διότι και τα τρία φαίνεται πως βελτιώνουν τις γνωσιακές λειτουργίες του εγκεφάλου, σύμφωνα με νέα έρευνα του βρετανικού πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Από τα τρία, όπως αποδείχτηκε, η μεγαλύτερη ωφέλεια προέρχεται από την κατανάλωση κρασιού, άρα ίσως, αν είστε λίγο μεθυσμένος, μπορεί να λύσετε ευκολότερα το σταυρόλεξο!
Συγκεκριμένα, ερευνητές του Τμήματος Φυσιολογίας, Ανατομίας και Γενετικής της Οξφόρδης, σε συνεργασία με Νορβηγούς επιστήμονες, μελέτησαν τη σχέση ανάμεσα στις νοητικές επιδόσεις και στην κατανάλωση τριών κοινών τροφίμων και ποτών (σοκολάτας, τσαγιού και κρασιού) που όλα περιέχουν φλαβονοειδή, και ειδικότερα την επίδραση αυτών των ουσιών σε άτομα μεγάλης ηλικίας (70 -74 ετών).
Όσοι εθελοντές κατανάλωσαν αυτά τα τρόφιμα-ποτά, εμφάνισαν καλύτερες επιδόσεις, κατά μέσο όρο, στα νοητικά τεστ που ακολούθησαν. Η σχετική επιστημονική εργασία εμφανίστηκε στο διατροφικό περιοδικό "The Journal of Nutrition".
Ο ευεργετικός ρόλος τέτοιων ουσιών για την αντιστάθμιση της φυσιολογικής φθοράς, λόγω ηλικίας, των λειτουργιών του εγκεφάλου μελετάται τελευταία όλο και περισσότερο από τους επιστήμονες. Η έμφαση δίνεται σε τρόφιμα και ποτά (τσάι, κόκκινο κρασί, κακάο, καφές κ.α.) που περιέχουν πολυφαινόλες, μια υποκατηγορία των οποίων είναι τα λεγόμενα φλαβονοειδή. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι όσοι καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες φλαβονοειδών, έχουν μικρότερες πιθανότητες να πάθουν άνοια. Η νέα έρευνα έρχεται να υποστηρίξει αυτή τη θεωρία, αν και οι ερευνητές της Οξφόρδης επισημαίνουν ότι χρειάζονται και άλλες έρευνες για να αποδειχτεί με πλήρη βεβαιότητα ότι είναι όντως τα φλαβονοειδή και όχι κάποια άλλη ουσία που φέρνει τα επωφελή αποτελέσματα.
Φυσικά οι επιστήμονες φρόντισαν να τονίσουν -λόγω και της συγκυρίας των γιορτών- ότι ναι μεν η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ βελτιώνει τις νοητικές λειτουργίες του εγκεφάλου και μειώνει τον κίνδυνο από Αλτσχάϊμερ και άνοια, όμως η μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να είναι μια από τις αιτίες της άνοιας, καθώς και πολλών άλλων προβλημάτων υγείας.

Ημέρα αναπόλησης...

Έργο  Νικηφόρου Λύτρα

Καλήν ημέραν άρχοντες

αν είναι ο ορισμός σας

Χριστού τη θεία γέννηση

να πω στ’ αρχοντικό σας.

Χριστός γεννάται σήμερον

εν Βηθλεέμ τη πόλη

οι ουρανοί αγάλλονται

χαίρει η φύσις όλη

Εν τω σπηλαίω τίκτεται

εν φάτνη των αλόγων

ο Βασιλεύς των ουρανών

και ποιητής των όλων.

Σ’ αυτό το σπίτι που ‘ρθαμε

πέτρα να μη ραγίσει

κι ο νοικοκύρης του σπιτιού

χρονιά πολλά να ζήσει!

Βιέννη VS Κωλοπετινίτσα!

Το Greek Property News στο τελευταίο του newsletter ήταν αρκετά προκλητικό, καθώς χωρίς να ρωτήσει «ρε φίλε έχεις κέφια;», μου παρουσίασε κάποιες γιορτινές ταξιδιωτικές προσφορές, που τολμώ να τις χαρακτηρίσω ως δελεαστικές! Δηλαδή, γράφει:
Ταξιδέψτε στην Ευρώπη την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων σε τιμές έκπληξη, όπως: Πράγα από 475€, Βουδαπέστη από 445€ και Βιέννη από 495€. Οι τιμές περιλαμβάνουν αεροπορικά εισιτήρια, μεταφορές, ξεναγήσεις και ξενοδοχεία 4*.
Πληροφορίες: Flyways Travel - τηλ. 210.3257360-361 και e-mail flyways@otenet.gr
Και τώρα είναι να προβληματίζεται κανείς… Πού να πάει; Στην… Κωλοπετινίτσα, ή στη Βιέννη; Τελικά, μάλλον διαθέτουμε τους πιο… αριστοκρατικούς προορισμούς και δεν μας λένε τίποτα. Βέβαια, όχι ως προς τις εγκαταστάσεις, το περιβάλλον και τις προσφορές, αλλά ως προς τας τιμάς!

Ο Χρήστος Σεφερλής είχε σειρά...

Άλλο ένα μέλος της ελληνικής δημοσιογραφικής οικογένειας έκλεισε τα μάτια του, πολύ νωρίς. Ο συνάδελφος Χρήστος Σεφερλής, δεν ζει πιά, καθώς ηττήθηκε χθες από την επάρατο ασθένεια. Ήταν μόνον 52 χρόνων και άφησε πίσω του δύο ορφανά..
Ο Χρήστος Σεφερλής γεννήθηκε στην Άνω Βάθεια της Εύβοιας το 1956. Αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές εισήχθη και αποφοίτησε από την Σχολή Τεχνολόγων Μηχανικών του ΤΕΙ Αθηνών.
Τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία ξεκίνησε από την εφημερίδα «ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ» το 1981. Στη συνέχεια εργάστηκε στις εφημερίδες:

«ΑΥΡΙΑΝΗ», «ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ», «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ», στην ΕΡΤ-2 και από το 1988 στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση του «ΑΝΤΕΝΝΑ». Υπήρξε συντάκτης τού αστυνομικού και του ελεύθερου ρεπορτάζ, καλύπτοντας, παράλληλα, και το ρεπορτάζ του υπουργείου Εσωτερικών.

Ο Χρήστος είχε διακριθεί για το ήθος και την εργατικότητά του. Υπήρξε σεμνός και συνεπής. Η απώλειά του συγκλόνισε όποιον έτυχε να πιεί μαζί του έναν καφέ.
Η κηδεία του Χρήστου θα γίνει την παραμονή της γιορτής του… Η νεκρώσιμος ακολουθία θα ψαλεί την Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου, στις 12 το μεσημέρι στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου στο Παλαιό Ψυχικό.
Αμέσως μετά την θλιβερή είδηση για τον χαμό του Χρήστου Σεφερλή, ο συνάδελφος και κυβερνητικός εκπρόσωπους κ. Ευάγγελος Αντώναρος, έκανε την παρακάτω δήλωση: «Ο Χρήστος Σεφερλής ήταν ένας μάχιμος δημοσιογράφος, αφοσιωμένος στην αναζήτηση της αλήθειας. Τόσο η κάλυψη θεμάτων από το εσωτερικό της χώρας, όσο και οι ανταποκρίσεις του από τις ταραγμένες γωνιές του κόσμου, φώτισαν όλες τις πτυχές των γεγονότων με τα οποία ασχολήθηκε στην επαγγελματική του διαδρομή. Στους οικείους του εκφράζω τα ειλικρινή συλλυπητήρια μου».

Ένα θέατρο με το όνομα του Λάμπρου Κωνσταντάρα!

"Εάν μένετε προς την περιοχή Αιγάλεω, Περιστέρι, Νίκαια κλπ, τη Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου, γύρω στις 6 το απόγευμα, στην Κουντουριώτου 40, στο Αιγάλεω, κοντά στην Ιερά Οδό, ένα νέο θέατρο πρόκειται να ονομαστεί "Λάμπρος Κωνσταντάρας" στη μνήμη του πατέρα μου. Είναι η πρώτη ανάλογη, παρόμοια τιμή που του γίνεται, 23 χρόνια μετά το θάνατό του. Θα είναι μια μικρή, σεμνή τελετή, με τα εγγόνια του και τους φίλους του από το θέατρο. Κάποιοι θα μιλήσουν, κάποιοι θα διαβάσουν, θα δούμε κάποια αρχειακά βίντεο από εκπομπές και ταινίες... Θα μας κάνει χαρά να σας δούμε".

Αυτό το e-mail έγραψε ο φίλος και συνάδελφος Δημήτρης Κωνσταντάρας, προκειμένου να γνωστοποιήσει αυτή τη μεγάλη μετά θάνατον τιμή που γίνεται στον πατέρα του – τον αξέχαστο Λάμπρο Κωνσταντάρα.

Μία πρόσκληση για μία σεμνή τελετή γι’ αυτόν τον άρχοντα του Θεάτρου και του Κινηματογράφου μας, που κάποιοι «Μοϊκανοί» μετά από 23 χρόνια από το θάνατό του, αποφάσισαν να αντικαταστήσουν το κράτος και αυτό το υπουργείο (δήθεν) Πολιτισμού. Αλήθεια, Δημήτρη έχει προσκληθεί και ο αρμόδιος... υπουργός;

Μεγάλη μέρα η σημερινή για την Τέχνη και πόσο μάλλον όταν τιμάται -έστω και μετά θάνατον- ένας τόσο μεγάλος ηθοποιός, λεβέντης και καλαμπουρτζής, που είχε την καρδιά μικρού παιδιού.

Δεν ξεχνιέται εύκολα ο Λάμπρος Κωνσταντάρας. Όχι τόσο επειδή σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο μάς κάνει παρέα από τις μικρές μας οθόνες, όσο για την μοναδικότητα του ταλέντου του, του στυλ του, της έντονης προσωπικότητάς του. Κι εγώ προσωπικά, πώς μπορώ να τον ξεχάσω, αφού σ’ εμένα έλαχε να δώσει την τελευταία του συνέντευξη για την εφημερίδα "Ακρόπολι" του Μπότση - την παλιά και όχι τη σημερινή που κυκλοφορεί με τον ίδιο τίτλο. 

Εκείνο το μεσημέρι, συναντήθηκα με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, στο σπίτι του, εκεί κάπου στη λεωφόρο Αλεξάνδρας και ήμασταν μαζί με τον γιό του. Δημήτρη, θυμάσαι; 

Με ένα κλικ ΕΔΩ ας απολαύσουμε τον Λάμπρο Κωνσταντάρα ως... Μαυρογιαλούρο!

Όνειρο χειμερινής νυκτός...

Τελικά, ο Τύπος της Κυριακής ασχολείται με το όνειρο του φίλου μου, που αναρτήστηκε στο "Εδώ Αθήναι" την περασμένη Τετάρτη; 

Περίεργο... 

Για όποιον δεν το θυμάται κλικ ΕΔΩ.

Κουβέντα περιστεριών

Διανέμεται στο Διαδίκτυο και το... βούτηξα ως έδει!

(Κλικ στην  εικόνα για μεγέθυνση)

Ε Ξ Α Φ Α Ν Ι Σ Η

Μετά τον Βγενόπουλο, τα "ρίχνει" ο Δασκαλόπουλος

1. Έχουμε ανάγκη από μια ενιαία βούληση, ικανή να προχωρήσει επιτέλους ένα μακρόπνοο πρόγραμμα απαραίτητων αλλαγών στην λειτουργία των θεσμών, στην παιδεία, στη δημόσια διοίκηση και στην αναπτυξιακή δομή.

2. Κανείς δεν μπορεί να αυτοεξαιρεθεί από τη συλλογική ευθύνη που φέρουμε για το απαξιωμένο σύστημα, το οποίο οι νέοι μας αισθάνθηκαν την ανάγκη να πετροβολήσουν. Τις τελευταίες ημέρες καταδείχθηκε η ανυπαρξία του κράτους και η χρεοκοπία των θεσμών. Το κοινωνικό ξέσπασμα επιτάθηκε από την οικονομική κρίση, η οποία θα ενταθεί τους επόμενους μήνες.

3. Τα γεγονότα των ημερών σηματοδοτούν το τέλος μιας εποχής και ότι τώρα που λιγοστεύει το οικονομικό κεφάλαιο απαιτείται να επενδυθεί πολιτικό κεφάλαιο στην αντιμετώπιση της κρίσης. 

Αυτά δεν τα λέω εγώ, που κάθομαι και ακούω το... όνειρο του καθενός, αλλά ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ) κ. Δημ. Δασκαλόπουλος. Με δυό λόγια, οι απόψεις του ταυτίζονται με αυτές του πρώην συνεταίρου του (στη Vivartia) κ. Ανδρέα Βγενόπουλου, ο οποίος στο editorial του τελευταίου τεύχους της Marfin που θα κυκλοφορήσει αύριο, τα "ρίχνει" πολύ άγρια στην κυβέρνηση. 

28 ποιητές γράφουν για τα γεγονότα των ημερών

Το ηλεκτρονικό περιοδικό για την ποίηση e-poema παίρνει την πρωτοβουλία να συσπειρώσει εγνωσμένους Ελληνες ποιητές -της παλαιότερης και της νεότερης γενιάς- με στόχο μια διαφορετική αντιμετώπιση και τοποθέτηση έναντι της περιρρέουσας πραγματικότητας των τελευταίων ημερών. Με μόνο όπλο τους στίχους. 

Συμμετέχουν με ποιήματα γραμμένα εν θερμώ ή, σε περιπτώσεις, με ήδη υπάρχοντα τα οποία προφητικά ταιριάζουν στην περίσταση, οι:

Μαριγώ Αλεξοπούλου, Νάνος Βαλαωρίτης, Γιώργος Βέης, Φοίβη Γιαννίση, Mιχάλης Γκανάς, Βερονίκη Δαλακούρα, Γιώργος Δουατζής, Γιάννης Ευθυμιάδης, Σταύρος Ζαφειρίου, Δημήτρης Καλοκύρης, Γιάννης Κοντός, Γιάννης Λειβαδάς, Χριστόφορος Λιοντάκης, Γιώργος Μαρκόπουλος, Μιχαήλ Μήτρας, Γιώργος Μπλάνας, Δάφνη Νικήτα, Λευτέρης Ξανθόπουλος, Παυλίνα Παμπούδη, Μιχάλης Παπαντωνόπουλος, Γιάννης Η. Παππάς, Στρατής Πασχάλης, Σταμάτης Πολενάκης, Βασίλης Ρούβαλης, Ντίνος Σιώτης, Γιάννης Στίγκας, Νατάσα Χατζιδάκι, Γιώργος Χουλιάρας. 

Τα 28 ποιήματα είναι μια ελάχιστη αντίδραση στα τρέχοντα γεγονότα, ένα αντίδοτο στην κατάθλιψη, την απαξίωση και την αίσθηση υποχώρησης των πάντων, σε πολιτιστικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. 

Το ανθολόγιο που προκύπτει από αυτή την αυθόρμητη κίνηση, δημοσιεύεται άμεσα στο περιοδικό (www.e-poema.eu) και ήδη αποστέλλεται σε περίπου 7.000 παραλήπτες e-mail, ως «Ποίημα της εβδομάδας». 

Με ένα κλικ ΕΔΩ το ποίημα "Μικρό αγόρι" του φίλου και συναδέλφου Γιώργου Δουατζή, που είχε δημοσιευθεί προ ημερών.

Ένα όνειρο, όπως και κάτι άλλα...

Ένα όνειρο είδε κάποιος φίλος χθες το βράδυ και μου το διηγήθηκε. Μπορεί να μου φάνηκε λίγο «παραμύθι», αλλά… όνειρο ήταν!
Λοιπόν, ο φίλος «είδε» να παραιτείται ο κ. Κώστας Καραμανλής και να αναλαμβάνει τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη μαζί με τον Γιώργο Παπανδρέου. Δηλαδή, συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.
Έπειτα, λέει, έγιναν εκλογές και πρώτο κόμμα ήλθε η ΝΔ και η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη ορκίστηκε Πρωθυπουργός, όπου παρέμεινε περίπου επί μία 4ετία. Στη συνέχεια δε, την διαδέχθηκε ο κ. Γιώργος Παπανδρέου.
Κι εκεί που μου έλεγε ο φίλος το όνειρό του, ξαφνικά «σκάει» ένα e-mail από τον πρώην βουλευτή κ. Αλέξανδρο Χρυσανθακόπουλο, ο οποίος υποδείκνυε να διαβαστεί ένα άρθρο του. Ένα άρθρο ολίγον «αιρετικό» που βασίζεται σε λεχθέντα πολιτικών και το οποίο βρίσκεται ανηρτημένο στην ιστοσελίδα του κ. Χρυσανθακόπουλου. Διαβάστε το! Κλικ ΕΔΩ.

Πανώ και στην Ακρόπολη!

Κάθετη πτώση των επιτοκίων στις ΗΠΑ

Σοκ στην παγκόσμια οικονομία και αιφνιδιασμός στις χρηματιστηριακές αγορές, η προ ολίγου, ξαφνική κάθετη πτώση των επιτοκίων από την αμερικανική FED, που διαμορφώθηκε στο φανταστικό 0,25%, με αποτέλεσμα να αυξηθεί αυτόματα η ρευστότητα!
Τα επιτόκια της FED ήταν στο 1% και όλοι περίμεναν να τα ρίξει 25% και να φτάσουν στο 0,75%, αλλά η απόφαση άλλαξε και τα επιτόκια έπεσαν ακόμη κατά 50%, για να φτάσουν στο απίστευτο 0,25% - επίπεδο που θεωρείται το χαμηλότερο στην 94χρονη ιστορία της ομοσπονδιακής τράπεζας των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αλήθεια, τι να γίνεται άραγε με τα επιτόκια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας; Για να δούμε…

Κατάληψη-σοκ στην κρατική τηλεόραση

Διεθνές βραβείο για την ΑΝΕΚ

Σαν η Καλύτερη Εταιρεία της Χρονιάς 2008 για την Επιβατηγό Ναυτιλία, βραβεύτηκε η ΑΝΕΚ στο πλαίσιο της ετήσιας απονομής των 5th Greek Shipping Awards που διοργανώνει η “Lloyd ¨ List”.

Η εκδήλωσε πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Intercontinental και παρευρέθησαν πολλοί επιφανείς εκπρόσωποι του πολιτικού, επιχειρηματικού και ναυτιλιακού χώρου, αναδεικνύοντας τη σημασία της συγκεκριμένης εκδήλωσης για την Ελληνική Ναυτιλία. Μεταξύ τους ο υφυπουργός Ναυτιλίας κ. Πάνος Καμμένος, ο γ.γ. του ΥΕΝ κ. Ιωάννης Τζοάννος καθώς και ο γ.γ. Λιμένων και Λιμενικής Πολιτικής κ. Γιώργος Βλάχος.
Το βραβείο της “Lloyd ¨ List” παρέλαβε ο διευθύνων σύμβουλος της ΑΝΕΚ κ. Γιάννης I. Βαρδινογιάννης και όπως είπε η βράβευση της ΑΝΕΚ, επισφραγίζει την διαρκή προσπάθεια ποιοτικής αναβάθμισης των παρεχομένων υπηρεσιών στο επιβατηγό κοινό, αλλά και την ραγδαία αναπτυξιακή πορεία της εταιρείας μας. Τόνισε δε πως «αποτελεί για εμάς διάκριση τιμής αλλά και ανάληψη δέσμευσης για μεγαλύτερα επιτεύγματα».
Σημειώνεται ότι η εφημερίδα “Lloyd ¨ List”, αποτελεί τον δημοσιογραφικό βραχίονα του διεθνούς οργανισμού - που συμπληρώνει 250 χρόνια προσφοράς στη παγκόσμια ναυτιλία - αποτελώντας ταυτόχρονα forum προβληματισμού και ανάδειξης της προσφοράς της διεθνούς ναυτιλιακής κοινότητας.

Ο Καραμανλής, μίλησε!

Και τι είπε για το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου;
Ότι αναλαμβάνει με ευθύτητα «το μερίδιο της ευθύνης» και πως: «Υποτίμησα το θέμα. Δεν είδα έγκαιρα τις διαστάσεις του. Δεν είχα πλήρη εικόνα. Το λάθος είναι δικό μου και δεν το χρεώνω σε κανέναν!».

Επίσης, δεν παραμέλησε να δηλώσει ότι «κάποιοι λειτούργησαν πέρα από την πνευματική τους αποστολή σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, εκμεταλλευόμενοι της χρόνιες αδυναμίες και ενέπλεξαν φορείς και υπηρεσίες»*.
Χωρίς αμφιβολία, κρίνεται σαν αντρίκια η στάση του Πρωθυπουργού, που ανέλαβε προσωπικά την ευθύνη των λαθών. Όμως ο λαός, ο κόσμος που τον επέλεξε να κυβερνήσει «σεμνά και ταπεινά» απαιτεί από τον κ. Καραμανλή, να «κόψει κεφάλια», να αλλάξει οικονομική πολιτική, να σταματήσει να συνεχίζει την αντιλαϊκή πολιτική Σημίτη, να επικεντρωθεί στα ουσιαστικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός και γενικά η πολιτική του να κινείται υπέρ των πολλών.

Δεν αρκεί μόνον το προσωπικό ήθος, για έναν Πρωθυπουργό. Προσόν είναι και η ικανότητα της επιλογής συνεργατών. Τώρα με τον αναμενόμενο ανασχηματισμό, που ο κ. Καραμανλής θα παίξει το τελευταίο του χαρτί. Αρκεί τα νέα πρόσωπα, που θα επιλέξει να είναι «αμόλυντα», να μην έχουν ως κύριο επάγγελμα την πολιτική, να μην έχουν τακτικές εμφανίσεις σε "τηλεπαράθυρα" και να έχουν κολλήσει ένσημα. Κυρίως το τελευταίο!

* Και τι θα γίνει; Έτσι "καθαρή" θα την βάλουνε;

Γέμισε η αγορά ακάλυπτες επιταγές

Το «φέσι» πάει σύννεφο και κανείς «επαΐων» δεν λέει να αντιληφθεί σε τι κατάντια βρίσκεται η αγορά - πόσο έχει μαραζώσει τοι εμπόριο… Ο «Τειρεσίας» μιλάει για αύξηση που παρουσίασαν την χρονική περίοδο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου 2008 οι ακάλυπτες επιταγές, τόσο σε τεμάχια όσο και σε αξία σε σχέση με την αντίστοιχη χρονική περίοδο του προηγούμενου έτους.

Σύμφωνα με στοιχεία του, το προοδευτικό σύνολο ακάλυπτων επιταγών της χρονική περίοδο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου 2008 ανήλθε σε τεμάχια σε 102.381 και σε αξία σε 1,1 δισ. ευρώ, παρουσιάζοντας αύξηση 114,9% και 161,3% αντίστοιχα σε σχέση με τον Νοέμβριο του 2007. Τον Νοέμβριο του 2008 οι ακάλυπτες επιταγές ανήλθαν σε αριθμό σε 13.472 και σε αξία σε 153,2 εκατ. ευρώ σημειώνοντας αύξηση 13,76% και 0,54% αντίστοιχα σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα του ιδίου έτους.
Το προοδευτικό σύνολο των απλήρωτων συναλλαγματικών την χρονική περίοδο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου 2008 ανήλθε σε τεμάχια σε 110.029 και σε αξία σε 157 εκατ. ευρώ, σημειώνοντας αύξηση 21,20% και 29,69% σε σχέση με τον Νοέμβριο του 2007. Τον Νοέμβριο του 2007 οι απλήρωτες συναλλαγματικές ανήλθαν σε τεμάχια σε 11.015 και σε αξία σε 15,7 εκατ. ευρώ, παρουσιάζοντας αύξηση 10,60 και 7,48% αντίστοιχα σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα του ιδίου έτους.

Με βηματοδότη ο Παπούλιας

Τελικά, δεν εισήχθη στο Αττικό Νοσοκομείο λόγω ιώσεως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά ο κ. Παπούλιας υποβλήθηκε σε επέμβαση για τοποθέτηση βηματοδότη.

Συγκεκριμένα, η ανακοίνωση που εκδόθηκε από το Αττικό και την οποία υπογράφει ο διοικητής του Νοσοκομείου κ. Χρήστος Β. Ροϊλός αναφέρει τα εξής:«Σήμερα στις 12:45μ.μ. προσήλθε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας για προγραμματισμένο ιατρικό έλεγχο (check-up) στο Π.Γ.Ν Αττικόν. Σύμφωνα με την ιατρική ανακοίνωση της B’ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής που τον παρακολουθεί, "διεπιστώθη δυσλειτουργία της φλεβοκόμβου", ασυμπτωματική και για το λόγο αυτό εμφυτεύθηκε βηματοδότης. Ο Πρόεδρος είναι σε άριστη κατάσταση».

Αλεύρι και ασφυξιογόνα

Μία φούχτα αλεύρι ήταν αρκετή για να εξελιχθεί σε "φιάσκο" της αστυνομίας η ειρηνική συγκέντρωση χιλιάδων μαθητών έξω από την ΓΑΔΑ, οι οποίοι διαμαρτύρονταν για τον φόνο του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Όλα ξεκίνησαν όταν οι διμοιρίες των ΜΑΤ, άρχισαν να περικυκλώνουν τους μαθητές, οι οποίοι έκαναν καθιστική διαμαρτυρία. Άρχισε να επικρατεί ένταση και ένας μαθητής πέταξε αλεύρι σε άνδρες των ΜΑΤ. Έφτανε αυτό για να... αδειάσουν οι αποθήκες των ΜΑΤ από ασφυξιογόνα και τα παιδάκια να γνωρίσουν από πρώτο χέρι την αγριότητα μερικών αστυνομικών. Τα ασφυξιογόνα όμως δεν "ενοχλούν" μόνον τους διαδηλωτές, αλλά και τους κατοίκους της γύρω πυκνοκατοικημένης περιοχής - ιδίως τους ασθενείς του αντικαρκινικού νοσοκομείου "Άγιος Σάββας"...

Ο Παπούλιας στο νοσοκομείο

Πριν λίγο εισήχθη στο Αττικό Νοσοκομείο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας. Ο θεράπων ιατρός του κ. Δημήτρης Κρεμαστινός, ο οποίος υπηρετεί στο εν λόγω νοσοκομείο, έκρινε πως η εισαγωγή του Προέδρου ήταν απαραίτητη. Πάντως, όπως έγινε γνωστό, η κατάσταση τη υγείας του κ. Παπούλια, δεν εμπνέει καμμία ανησυχία και η εισαγωγή του έγινε απλώς για να υποβληθεί σε εξετάσεις λόγω μιάς ίωσης που τον έχει καταβάλει.

Αναμένεται να εξέλθει από το νοσοκομείο περίπου στις 3 μ.μ.

Άλλη πορεία, όσο είναι καιρός ακόμη

Την περασμένη Παρασκευή στην γαλλική Βουλή πήγαινε να περάσει ένα "σκληρό" οικονομικό νομοσχέδιο και ο Πρόεδρος κ. Σαρκοζί, πρότεινε στους υπουργούς του να το αποσύρουν με την αιτιολογία για να μην γίνει Ελλάδα η Γαλλία!

Και όμως, εδώ στην Ελλάδα, υπάρχουν άνθρωποι, που έχουν την εντύπωση ότι τα όσα έγιναν και γίνονται είναι ή απλώς αντιδράσεις για τον φόνο του παιδιού, ή πρόκειται περί... υποκινούμενων ομάδων.

Άραγε, ακόμη δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι πρόκειται περί κοινωνικής εξέγερσης, ή μήπως κάποιοι νομίζουν ότι με αυτές τις «ζντουπ» απόψεις, θα αποπροσανατολίσουν τον κόσμο από τη στέρηση και την ανέχεια; 

Όσο είναι καιρός, πρέπει η κυβέρνηση να προβεί σε ριζικές αλλαγές στην οικονομία. Ναι. Είναι ακραία αυτή η άποψη, αλλά δυστυχώς εδώ που φθάσαμε, μάλλον δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Οι... «κουτόφραγκοι» του Σαρκοζί το κατάλαβαν. Εμείς πότε;

Το γράμμα ενός αναρχικού

Το γράμμα ενός αναρχικού στον πατέρα του, που κυκλοφορεί τις τελευταίες ώρες στο Διαδίκτυο. Πηγή: το «Κουρδιστό Πορτοκάλι» του Βασίλη.

Αγαπητέ μου πατέρα

Αποφάσισα να σου γράψω αυτό το γράμμα, αν και ξέρω πως έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που μιλήσαμε για τελευταία φορά για κάτι τέτοιο. Γνωρίζω τί πιστεύεις για μένα, πως είμαι ένα ρεμάλι που σου τρώει τα λεφτά που βγάζεις με τον τίμιο ιδρώτα σου και αντί να βρίσκομαι σε μια σχολή να εκπαιδεύομαι για να γίνει ένα λαμπρό μέλος της κοινωνίας, προτιμώ να τρέχω στα Εξάρχεια με άλλα ρεμάλια σαν κι εμένα και να κάνω την μητέρα μου ν' ανησυχεί κάθε βράδυ που αργώ να γυρίσω στο σπίτι.

Λοιπόν πατέρα ναι, είμαι κι εγώ Αναρχικός! Καλώς ήρθες στον κόσμο μου. Θα σε πάω ένα ταξίδι. Μια ιστορική αναδρομή εάν προτιμάς. Θέλω να με καταλάβεις, έστω και τώρα και ελπίζω πως δεν είναι πλέον πολύ αργά. Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια χώρα που από πολύ νωρίς μου δίδαξε την ελευθερία και την ευθύνη του ατόμου απέναντι στον εαυτό του και στους άλλους. Από τα πρώτα μου βήματα στο σχολείο, έμαθα για την αρχαία Αθήνα και το σύστημα πολιτεύματος της, για τον Δίκαιο Αριστείδη και τους τυραννοκτόνους. Έμαθα για τον Λεωνίδα και τους τριακόσιους του, που προτίμησαν να θυσιαστούν (θυσία παράλογη για τα σημερινά δεδομένα) προσπαθώντας να σώσουν την πατρίδα μας από τον εχθρικό ζυγό. Επίσης έμαθα και για τον Εφιάλτη... Συνέχισα το διάβασμα, πέρασα στο γυμνάσιο κι εκεί έμαθα για τον Μάρκο Μπότσαρη, την Μπουμπουλίνα, τον γέρο του Μοριά κι όλους αυτούς του ήρωες που θυσίασαν τα πάντα, ζωή και περιουσίες για να ελευθερώσουν την χώρα μας. Εκεί πλέον κατάλαβα πως μια χούφτα άνθρωποι με τα σωστά ιδανικά, το όραμα τους για ελευθερία, είναι πιο ισχυροί κι από τον καλύτερα εκπαιδευμένο τακτικό στρατό. Επίσης έμαθα και για τα μετέπειτα γεγονότα, τις έριδες για την κατάκτηση της εξουσίας, τον εμφύλιο, την καταστροφή της Σμύρνης, τον ξεριζωμό κι όλα τα γεγονότα που εσύ προσπαθείς πλέον να ξεχάσεις... Επίσης, ήρθα σε επαφή και με το έργο, τις ιδεολογίες αν θες και κάποιων άλλων προσώπων της παγκόσμιας Ιστορίας. Έμαθα για τον Λένιν, τον Μπακούνιν, τον Νίτσε, τον κόμη Μπίσμαρκ. Για σκέψου πατέρα, οι ιδεολογίες τους σε άλλα κράτη ξεσήκωσαν επαναστάσεις κι όλες βασίζονται σε κάποιο βαθμό στα λόγια και στις σκέψεις των δικών μας Πλάτωνα, Αριστοτέλη και Σοφοκλή. Μιλάνε για την ελευθερία, την ισότητα του ατόμου, για το δικαίωμα του σε δωρεάν παιδεία και νοσηλεία... Αυτά που εσύ σήμερα θες να πετάξεις στα σκουπίδια.

Κάνε λιγάκι υπομονή ακόμα πατέρα και μην μου θυμώνεις που σου μιλάω έτσι. Στο τέλος ελπίζω πως θα καταλάβεις. Είμαι πλέον στο Λύκειο, παλικαράκι και το αίμα μου βράζει. Ξέρω, ακόμα κι αν δεν μου το έχεις πει ποτέ, πως συχνά με βλέπεις που γυρίζω φορτωμένος από το σχολείο και νιώθεις υπερήφανος για μένα. Είμαι καλός μαθητής, (ίσως όχι άριστος, αλλά καλός), καλός γιος, καλός με τους φίλους μου και γενικά έχω όλα τα χαρίσματα για να γίνω ένας πολύ καλός άνθρωπος. Στο μόνο πράγμα που ερχόμαστε σε αντίθεση οι δυο μας, είναι στα πολιτικά. Δεν βαριέσαι λες, παιδί είναι ακόμα, έχει χρόνο ν'αλλάξει. Ε λοιπόν πατέρα, λυπάμαι αλλά όχι δεν θ'αλλάξω. Όχι ακόμα τουλάχιστον! Εσύ στην ηλικία μου ήσουν παιδί των λουλουδιών, αριστερός και διαδήλωνες για να σταματήσει ένας πόλεμος που μαινόταν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά και που τελικά δεν έμαθες ποτέ ακριβώς τί έγινε. Θυμάσαι; Πολεμούσες για την παγκόσμια ειρήνη. Εγώ πάλι είμαι αναρχικός' πιστεύω στην ελευθερία και όχι στις παρατάξεις. Αριστερά, Δεξιά, δεν μου λένε πάρα πολλά, πιστεύω στον Άνθρωπο. Ο δικός μου πόλεμος, ο δικός μου εχθρός βρίσκεται πολύ πιο κοντά. Βρίσκεται στην ίδια μου την χώρα. Σε ξάφνιασα έτσι; Λυπάμαι, δεν ήταν αυτός ο σκοπός μου. Πατέρα, κάποτε ήσουν κι εσύ παιδί των λουλουδιών, με όραμα και ιδανικά. Τώρα πλέον είσαι μεγαλο-Ιατρός, με δική σου κλινική και ζεις μια ζωή ακριβώς όπως την ονειρεύτηκες. Αλλά με τί κόστος πατέρα; Άφησες τους προστάτες σου να γίνουν τύρανοι σου. Αυτοί που τώρα δέρνουν το σπλάχνο σου που τόσο κουράστηκες για να μεγαλώσεις σωστά. Καταλαβαίνω πως πλέον είσαι κουρασμένος και αρκετά γέρος για να αντιδράσεις. Δεν είσαι παλικαράκι πια όπως λες κι εσύ καμμιά φορά. Όλη σου την ζωή πάλεψες για να μου δώσεις εμένα μια καλύτερη και σ'ευχαριστω γι'αυτο. Όμως τώρα είναι η σειρά μου να δώσω κι εγώ κάτι στα δικά μου παιδιά: Έναν κόσμο καλύτερο από αυτόν που παρέλαβα από εσένα.

Μην ακούς αυτά που λένε στις ειδήσεις για μενα και τους όμοιους μου πατέρα. Εμείς δεν προκαλούμε επεισόδια, δεν βάζουμε βόμβες, δεν είμαστε τρομοκράτες. Δεν χρησιμοποιούμε βια, η βία φέρνει μονάχα περισσότερη καταπίεση' ποτέ όμως αυτονομία. Εμείς αναζητάμε μονάχα περισσότερη ελευθερία. Κοιτάμε μακριά, μακριά από την ανάγκη για καταπίεση κάθε μορφής. Είμαστε ενάντια στην εξουσία κι αυτό γιατί, όποια κι αν είναι, είναι απάνθρωπη. Εξουσιάζω, σημαίνει δυναστεύω. Σε φαντάζομαι πατέρα, την ώρα που θα διαβάζεις αυτό το γράμμα να λες από μέσα σου, "μα παιδί μου κάτι τέτοιο δεν μπορεί να υπάρξει. Από καταβολής κόσμου, ο άνθρωπος δυναστεύει τον άνθρωπο κι έτσι θα συνεχίσει να γίνεται". Έστω. Εγώ δεν είπα ποτέ πως ο κόσμος θα αλλάξει σήμερα. Σε διακόσια, πεντακόσια, χίλια χρόνια ίσως; Να θυμάσαι όμως πατέρα όλα από κάπου αρχίζουν και ο δικός μας αγώνας έχει ήδη αρχίσει.

Ζητάμε ένα καλύτερο μέλλον και σας δείχνουμε τον δρόμο για να μας ακολουθήσετε. Βάρβαρα; Ισως. Φανατικά; Σίγουρα.

Είμαστε νέοι και δεν έχουμε καλούς τρόπους. Θέλω όμως να ελπίζω πως σε μερικά χρόνια τα βιβλία θα μιλάνε για εμάς όπως πριν μιλάγανε για εσάς, τα παιδιά των λουλουδιών -- κι όχι κυβερνήτες, κατακτητές ή εξουσιαστές. Να θυμάσαι πάντοτε πως το άτομο πεθαίνει, οι ιδέες του όμως ποτέ. Αν συμφωνείς με την ελευθερία του ατόμου τότε πρέπει να συμφωνήσεις και με μένα τον αναρχικό. Πρέπει να παραδεχτείς πως όχι μόνο είμαι χρήσιμος στην κοινωνία που ζεις, αλλά και αναγκαίος...

Αγαπητέ πατέρα. Νιώθω πλέον πως σε κούρασα. Ελπίζω να σε έκανα, αν όχι ν'αλλάξεις γνώμη τουλάχιστον να καταλάβεις ποιός είναι ο γιος σου. Ίσως είναι πλέον πολύ αργά για να τα ξαναβρούμε οι δυο μας αλλά εγώ θέλω να ξέρεις πως σε ευχαριστώ βαθύτατα για όσα κάνεις όλα αυτά τα χρόνια για μένα.

Σε φιλώ σταυρωτά κι εσένα και την μάνα και πες της σε παρακαλώ να μην ανησυχεί για μένα.

Ο γιος σας:

Χαρίλαος - Wolf Μαρτζούκος

Υ/Γ:

Αγαπητοί αναγνώστες. Θέλω να σας ζητήσω μια χάρη. Αν σας άρεσε το παρακάτω κείμενο, προσθέστε το και στα δικά σας Blogs, στείλτε και σε φίλους σας με e-mail. Τυπώστε το και αφήστε το στα έδρανα σε κάποια σχολή. Ίσως έτσι κάποτε φτάσει και στα χέρια αυτών που πρέπει. Να θυμάστε πάντα: τα ΜΜΕ και το Ίντερνετ, σχεδιάστηκαν όχι για να τρομοκρατούν τον πολίτη, αλλά για να του δίνουν την δυνατότητα να εκφράζεται και να ενημερώνεται ελεύθερα. Σας ζητώ λοιπόν να μην το παρατήσετε αυτό το κειμενάκι. Μην το αφήσετε να περάσει στην αφάνεια της διαδικτυακής σφαίρας. Διαδώστε το. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και είμαι ανοικτός στα σχόλια σας, όποια κι αν είναι αυτά. Υπόσχομαι να απαντήσω σε όλους.

Από τις "μολότωφ" στις ανθοδέσμες!

Όχι στις κουκούλες - ναι στα... μπουζούκια!

Ψάχνοντας για τις ευθύνες...

..."έτσι κι αλλοιώς τα ξέρουν όλα"...

Ένας τίτλος - χίλιες φωτογραφίες!

Έζησε τις τελευταίες στιγμές του φίλου του...

Ακόμη και η "Espresso"!

Και για όποιον δεν κατάλαβε...

Ένας διφορούμενος χαιρετισμός

Η Αλέκα, μίλησε!

Και στην Τουρκία για τον Αλέξη!

Αυτή η αφίσσα έχει κολληθεί σε δρόμους της Τουρκίας. 

Μετάφραση: "ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ ΑΛΕΞΗ".

Η γαλλική Liberation, σήμερα.

Οι Γάλλοι εκφράζουν τις φοβίες τους, μήπως στην πατρίδα τους γίνει της... Ελλάδας! Ιδιαίτερα το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της έγκυρης "Liberation" σε άρθρο του διυθυντή της, εκφράζει αυτή τη φοβία, αναλύοντας ταυτόχρονα το τι συμβαίνει στη χώρα μας. Περισσότερα με κλικ στην E-Liberta.gr.

Έφυγε ο Τάσσος Παπαδόπουλος

Κατά μη επίσημες πληροφορίες, έσβησε πριν λίγο ο πρώην Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος, χάνοντας την νμάχη με την επάρατο.

Σύγχιση, γενικά.

Της

Αλεξάνδρας Κωνσταντοπούλου

Η γνώμη μου για αυτά που συμβαίνουν είναι ότι υπάρχει μια σύγχυση γενικά παντού. Σε όλους τους τομείς. Μαζί με την σύγχυση τη δική μας, και κατ' επέκταση και των νέων (κουκουλοφόρων ή μη) - γιατί και αυτοί είναι δικά μας παιδιά, υπάρχει μια σύγχυση θεσμών.

Ανέφερα και παραπάνω ότι το νήμα γεννέσεως της Αστυνομίας στηρίζεται σε ένα 'κοινωνικό συμβόλαιο" από σύστασης των οργανωμένων κοινωνιών, και έχει μια ηθική και δημοκρατική νομιμοποίηση η οποία όμως δεν περιγράφεται πουθενά.

Η συγκεκριμενοποίηση αυτού του "κοινωνικού συμβολαίου" κάτω από κάποιο νομικό πλαίσιο το οποίο εκλείπει εδώ και τουλάχιστον 50 χρόνια, θα έκανε ωφέλιμη την διάκριση των ρόλων του Αστυνομικού από αυτήν του "προστάτη της εξουσίας".

Δεν υπάρχει κοινωνιολογική παιδεία, δεν υπάρχει κριτική αξιολόγηση γεγονότων, δεν υπάρχουν μέτρα κλιμάκωσης και αποκλιμάκωσης, δεν υπάρχει τίποτα σαφές στο ρόλο που καλούνται να παίξουν. Τo αποτέλεσμα αυτών του ουσιωδών ελλείψεων είναι αυτό που παρακολουθούμε σήμερα. 

Από τη άλλη...

Οι νέοι που παρακολουθούμε να φοράνε κουκούλες και να τα σπάνε, δεν είναι οι άλλοι, ή τουλάχιστον δεν είναι μόνο οι " άλλοι", τα τσογλάνια, οι αντιεξουσιαστές, που δεν έχουν μέτρο, και συμπεριφέρονται φασιστικά πλέον στις περιουσίες μας.

Είναι παιδιά δικά μας. Είναι οι νέοι που εγκλωβίζονται σε μια παιδεία χωρίς αντίκρυσμα, σε ένα μέλλον που φαίνεται αβέβαιο σε όλους τους τομείς. Από το επάγγελμα, τις αξίες, την επιβίωση, μέχρι ακόμα και τη σύνταξη.

Δεν υπάρχουν οράματα. Και όσα οράματα τους έταξαν οι παλιότερες γενιές, αυτές που υποτίθεται δοκιμάστηκαν στους αγώνες για ελευθερία και δημοκρατία, τους τα πήραν πίσω.

Και έρχεται η βία. Μια πρωτόγονη τυφλή βία, ενάντια αυτών που τους καταδυναστεύουν. Μέσα στη σύγχυσή τους καταπατούν τη δημοκρατία την οποία υπερασπίζονται. Συμπεριφέρονται ακραία παραβιάζοντας στοιχειώδης ελευθερίες για τις οποίες ευθύς εξαρχής βγήκαν στους δρόμους.

Βρίσκονται και αυτοί υπό σύγχυση. 

Υπάρχει λοιπόν κάτι να γίνει;

Η πρακτική είναι για μένα μονόδρομος! Όλα ξεκινούν και τελειώνουν εκεί! Παιδεία παντού. Παιδεία ολοκληρωμένη. Παιδεία σε επαφή με την κοινωνία, σε ισορροπία με τους θεσμούς, με σαφή διάκριση των αξιών και των θεσμών. Παιδεία που δεν τελειώνει με το σχολείο, αλλά που συνεχίζεται μέχρι το τέλος της ζωής μας.

Ο επαναπροσδιορισμός όλων αυτών εν τη γέννέση τους είναι η πρακτική και το μέτρο με το οποίο θα μπορούσαμε να περιμένουμε κάτι καλύτερο αύριο. Και από τους "μπάτσους", και από τα παιδιά μας.

Τα ΜΑΤ χτυπούν μαθητές!

Αυτή την ώρα (13:05') οι "λεβέντες" των  ΜΑΤ ξυλοφορτώνουν αλύπητα και ποδοπατούν μικρούς μαθητές στα Προπύλαια και την πλατεία Κοραή. Και κάτι άλλο... Χτυπούν δημοσιογράφους, φωτορεπόρτερς και καμεραμάν. 

Μετράμε πάλι τις πληγές μας

Του 

Δημήτρη Κωνσταντάρα

www.konstandaras.gr

Για μια ακόμη φορά, μετράμε τις πληγές μας οι Νεοέλληνες, μετά τον άδικο θάνατο του 16χρονου, μετά τους βανδαλισμούς και τις καταστροφές περιουσιών, μετά το απίστευτο μίσος που ξεχύθηκε στους δρόμους τις προάλλες. Μια κατάσταση που από τη γνωστή, μικρή μερίδα επίδοξων διαμορφωτών της Κοινής Γνώμης, που εν πολλοίς συγκροτείται από αυτούς που -κατά Αλέκα Παπαρήγα- δέχονται «χάϊδεμα» από το ΣΥΡΙΖΑ, τιτλοφορήθηκε με ευκολία, αφέλεια, βλακεία και προκλητικότητα «ξεφτιλισμένη Δεξιά». Η οποία και -μας λένε- φταίει για όλη αυτή την παρακμή.

Ωραία λοιπόν. Τη βρήκαμε την κάθαρση. Η «Δεξιά» φταίει. Η «Δεξιά» προκάλεσε την αδιανόητη ενέργεια του αστυνομικού, η «Δεξιά» γέννησε τους κουκουλοφόρους γνωστούς-αγνώστους, η «Δεξιά» τους όπλισε με μολότοφ, λοστούς, πέτρες και σπασμένα μάρμαρα που έπαιρναν από «αποθήκες» μέσα στο Πολυτεχνείο μπαίνοντας και βγαίνοντας, η «Δεξιά» φταίει που οι αστυνομικοί απαντούσαν στους διαδηλωτές, η «Δεξιά» φταίει που οι οπλισμένοι κουκουλοφόροι διαδηλωτές έβριζαν τους αστυνομικούς, η «Δεξιά» φταίει για τον άδικο θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, η «Δεξιά» φταίει και για τον άδικο θάνατο του Μιχάλη Καλτεζά πριν από 20 τόσα χρόνια.

Υποκλίνομαι με σεβασμό μπροστά στην οικογένεια του άτυχου, αθώου θύματος του Σαββατόβραδου. Αλλά υποκλίνομαι ταυτόχρονα και μπροστά στους επίσης αθώους καταστηματάρχες, μικροεπιχειρηματίες, επαγγελματίες του καθημερινού μόχθου που επί χρόνια βλέπουν τους κόπους μιας ζωής να καταστρέφονται από αλιτήριους. Υποκλίνομαι μπροστά στις μανάδες και τις γυναίκες και τα παιδιά των αστυνομικών μας που φεύγουν το πρωί για τη δουλειά τους και κανείς δεν ξέρει αν θα γυρίσουν και σε τι κατάσταση. Υποκλίνομαι μπροστά στις δεκάδες χιλιάδες οικογένειες των φοιτητών και φοιτητριών μας τους οποίους στέλνουν να σπουδάσουν με κόστος και θυσίες και τελικά μόνο σπουδές δεν κάνουν στα Πανεπιστήμιά μας.

Αρνούμαι να δεχτώ ότι όλα είναι μια αλληλουχία του Άσπρου με το Μαύρο. Αρνούμαι να δεχτώ την πολιτική, κομματική και συνδικαλιστική εκμετάλλευση του πόνου και της τραγωδίας. Αρνούμαι να δεχτώ την ανήθικη εκμετάλλευση του πόνου, του θανάτου και της καταστροφής. Αρνούμαι να δεχτώ αυτό που ο Θύμιος Παπανικολάου στο http://www.resaltomag.gr/ εύστοχα αποκαλεί «Παρακράτος των λακέδων».

Δέχομαι και τις δικές μου ευθύνες και της πολιτικής παράταξης στην οποία ανήκω αλλά , όπως τονίζει και ο αρθρογράφος του «ΡΕΣΑΛΤΟ», αρνούμαι να πουλήσω «ευαισθησία και ανθρωπισμό» , αρνούμαι να αναθεματίσω «όχι το απάνθρωπο σύστημα, αλλά ένα και μόνο κυβερνητικό διαχειριστή: τη… λεπρή δεξιά».

Έτσι είναι. Υπάρχουν πολλοί υπεύθυνοι. Πολλοί «λεπροί». Και κανείς δεν δικαιούται να μένει στο απυρόβλητο.

Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά...

Παγκόσμια Ημέρα πρόκλησης!

Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού σήμερα...

Μάλλον μας κάνουν πλάκα. Δεν μπορεί... Κάποιος τους έχει βάλει!

Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού σήμερα...

Πού; Στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στην κεντρώα Αφρική, στην... Ελλάδα; Πού;